80 likes | 246 Views
Biblioterapia. Biblioterapia zbliżona jest do psychoterapii. Pomoc w odnalezieniu się w nowej, trudnej sytuacji Informowanie uczestników sesji o rodzaju problemu (właściwa informacja) Uaktywnienie uczestników Stworzenie odpowiedniej atmosfery terapeutycznej
E N D
Biblioterapia zbliżona jest do psychoterapii • Pomoc w odnalezieniu się w nowej, trudnej sytuacji • Informowanie uczestników sesji o rodzaju problemu (właściwa informacja) • Uaktywnienie uczestników • Stworzenie odpowiedniej atmosfery terapeutycznej • Pozytywne wpływanie na stany emocjonalne • Uzyskiwanie pozytywnego wpływu do siebie samych i środowiska, w którym żyją • Stymulowanie pozytywnych zmian w zachowaniu i postępowaniu uczestników
Efektywność biblioterapii jest funkcją zmiennych, zależnych od: D – diagnozy, B – biblioterapeuty, P – pacjenta, S – sytuacji terapeutycznej, A – atmosfery terapeutycznej, I – intensywności terapii i czasu jej trwania Może wpływać na sfery życia: psychiczną (podniesienie jakości życia i dążenia do zaspokojenia potrzeb), intelektualną (rozbudowania wiedzy i umiejętności), społeczną (kontakty interpersonalne), emocjonalną (podniesienie własnej oceny). Terapeutyczne efekty: - adaptacja do nowej sytuacji - informacja na temat choroby, sytuacji psychicznej, społecznej, kulturalnej i sposobach ich zmiany - odnalezienie wzorców osobowych do naśladowania - rozwijanie nowych zainteresowań i zdolności - poznanie na nowo literatury
Stanisław Siekierski wyróżnia następujące funkcje społeczne literatury: • Filozoficzna: zderzenia świata literackiego ze światopoglądem odbiorcy • Estetyczna: związana z potrzebami czytelnika, formą i treścią • Wychowawcza: warunkuje rozwijania wrażliwości, myślenia twórczego, moralnego • Poznawcza: rozwijanie świadomości czytelnika • Werystyczna: naśladowanie przez książkę rzeczywistości • Rozrywkowa: poprawa samopoczucia, dostarczenie przyjemności • Substytutywna: książka kompensuje mechanizmy obronne, poprzez stymulację marzeń, podniesienie samooceny, obniżanie frustracji itd. Molicka M., Biblioterapia i Bajkoterapia, Media Rodzina, Poznań 2011, s. 117
Zasady funkcjonujące w trakcie prowadzenia zajęć biblioterapeutycznych: • Dobrowolność uczestnictwa • Uwzględnienie potrzeb, problemów i preferencji grupy • Indywidualizacja programu (środki terapeutyczne) • Indywidualizacja programu (poziom i tempo zajęć) • Interdyscyplinarność zajęć (muzykoterapia, arteterapia, inne) • Warto skorzystać z doświadczeń innych biblioterapeutów Cele biblioterapii dzieci: • Nazwanie uczuć i nadawanie im wartości • Uświadomienie poprzez tekst, że podobne problemy mają inni • Rozwijanie dyskusji • Rozwijanie myślenia i samoświadomości • Wskazanie strategii radzenia sobie • Zachęcenie do działania
Cechy wzorcowe biblioterapeuty: • Zdolność empatii • Łatwość nawiązywania kontaktów • Umiejętność zdiagnozowania problemu • Literatura • Warsztat terapeutyczny (techniki wizualizacyjne, drama, techniki plastyczne) • Komunikacja wewnątrz grupy • Wyrozumiałość dla siebie i dla członków grupy
Model postępowania biblioterapeutycznego w procesie: • adaptacji dziecka w grupie (I. Jurgielewiczowa Ten obcyi Inna, M. Józefackiej Lotnica, Chłopak na niepogodę, Kto sieje wiatr) • przeciwdziałania agresywnym zachowaniom (I. Jurgielewiczowa Ten obcy, K. BoglarSupergigant z motylem, A. DodziukPokochać siebie, P. FijajewskiJak rozwinąć skrzydła, M. FijajewskaStanowczo, łagodnie bez lęku). • pobudzające twórcze myślenie (M. Musierowicz Szósta klepka, K. Szmidt Elementarz twórczego myślenia, K. TepperweinTwórcza moc myślenia) Podsumowanie: Diagnoza, dobór literatury, etap pierwszy (czytanie indywidualne lub grupowe), identyfikacja z bohaterem(ami), przeżycie stanu katharsis), etap drugi (wgląd w siebie, możliwość zmiany zachowania, myślenia, postawy), etap trzeci (ewaluacja).
Adaptacja dziecka w grupie: Ja i inni, Obcy jest wśród nas, Osamotnienie, Kiedy jestem chory • Wzmacnianie poczucia własnej wartości: Kiedy byłem mały, Kiedy jestem chory, Moja choroba, Nie zapomnij o ogrodach, Te szpitalne ogrody, Jak mam Soniu mówić do Ciebie • Chorzy z dysfunkcją narządu ruchu: Moja choroba, Te szpitalne ogrody, Jak mam Soniu mówić do Ciebie • Rozwijające twórcze myślenie: Jestem kompozytorem, Co widzę, kiedy słucham muzyki? • Przeciwdziałanie agresji: Osamotnienie, Kiedy byłem mały, Tak trudno dorastać, Czy to kradzież?