1 / 53

Najbardziej znane miejsca państw Unii Europejskiej

Najbardziej znane miejsca państw Unii Europejskiej. Francja-Wieża Eiffla.

carsten
Download Presentation

Najbardziej znane miejsca państw Unii Europejskiej

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Najbardziej znane miejsca państw Unii Europejskiej

  2. Francja-Wieża Eiffla Wieża Eiffla – najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji. "Dama Paryża" stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, u północno-zachodniego krańca Pola Marsowego. Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 r. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach wieża miała być rozebrana. Gustaw Eiffel nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne, laboratorium meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie wieży telegrafem (bez drutu) ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej wieża stała się obiektem militarnym - łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalała budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi.

  3. Łuk Triumfalny Łuk Triumfalny - pomnik stojący na placu Charles'a de Gaulle'a w 8. Dzielnicy (dawniej Plac Gwiazdy, Place de l'Etoile) w Paryżu, na zachodnim skraju Pól Elizejskich (Avenue des Champs-Élysées). Jest to ważny element architektury Paryża, stanowiący zakończenie perspektywy Pól Elizejskich.Jest to budowla empirowa w formie jednoarkadowego rzymskiego łuku triumfalnego.Wysokość: 51 mSzerokość: 44,8 mStopnie: 284 • Na łuku znajdują się 4 znaczne reliefy: • Marsylianka (inna nazwa Wymarsz ochotników w 1792, François Rude 1833-1835) • Triumf Napoleona (Jean-Pierre Cortot) • Obrona Francji przed koalicją 1814 (Antoine Etex) • Pokój (la Paix, Antoine Etex) • Fryz obiegający Łuk Triumfalny przedstawia wymarsz i powrót w chwale armii francuskiej. Przedstawiono także w mniejszej formie sceny z wielu znanych bitew. Pod Łukiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, którego Płomień Pamięci (fr. – Flammedu Souvenir) jest symbolicznie rozpalany każdego wieczora oraz niewielkie muzeum poświęcone historii tego obiektu.

  4. Lazurowe Wybrzeże Lazurowe Wybrzeże, znane także jako Riwiera Francuska, to odcinek wybrzeża Morza Śródziemnego we francuskiej Prowansji (region Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe), rozciągający się od miejscowości Cassis na zachodzie (na wschód od Marsylii) aż po granicę włoską. Najważniejszy region turystyczny Francji, który odwiedza około 10 milionów turystów rocznie. Początki turystyki w tym obszarze sięgają początków XIX wieku, kiedy to zimą przyjeżdżali tu bogaci Francuzi i Anglicy. Podczas okresu międzywojennego turyści pojawiają się także coraz częściej w lecie. Po II wojnie światowej na całym wybrzeżu powstała intensywna zabudowa dla celów wypoczynkowych: hotele, mariny, kąpieliska i kasyna. Nazwy Lazurowe Wybrzeże użył po raz pierwszy francuski pisarz Stéphen Liégeard, który w 1887 wydał książkę zatytułowaną właśnie La côte d'azur. Za to Anglicy używali już wcześniej i nadal używają określenia Riviera (do której też wliczają część włoską wybrzeża) lub French Riviera (Riwiera Francuska).

  5. Włochy-Koloseum Koloseum, Amfiteatr Flawiuszów – amfiteatr w Rzymie, wzniesiony w latach 70-72 do 80 n.e. przez cesarzy z dynastii Flawiuszów. Jest to duża eliptyczna budowla o długości 188 m i szerokości 156 m, obwodzie 524 m, wysokości 48,5 m, z pojemną widownią, która mogła pomieścić pomiędzy 45 a 73 tysiącami widzów; z galeriami komunikacyjnymi oraz areną z systemem podziemnych korytarzy. W czterokondygnacyjnym podziale zewnętrznym zastosowano spiętrzenie porządków (najniższa kondygnacja w porządku toskańskim, druga w jońskim, trzecia w korynckim). Trzy niższe kondygnacje związane są z konstrukcyjnym układem arkad, czwarta, najwyższa została zaopatrzona tylko w małe okna. Od strony wewnętrznej budowla jest pięciokondygnacyjna. Cztery kondygnacje zbudowano jako układ pomieszczeń wydzielonych pomiędzy filarami, ścianami, ze sklepieniami kolebkowymi i krzyżowymi. Umieszczono tam bufety, szatnie, natryski, pomieszczenia dla gladiatorów, klatki dla zwierząt, korytarze. Wokół areny wzniesione było podium. Do Koloseum prowadziło 80 ponumerowanych wejść (zachowały się oznaczenia wejść od nr XXIII do LIV), które zapewniały szybkie (przez ok. 6 minut) opuszczenie widowni przez widzów (jednak taką możliwość mieli tylko widzowie z dolnych i środkowych rzędów). Istniała też możliwość przykrycia całej widowni specjalną osłoną (velarium) w deszczowe lub bardzo słoneczne dni. Odbywały się w nim m.in. walki gladiatorów, naumachie, polowania na dzikie zwierzęta. Tradycja mówi iż w Koloseum mordowano chrześcijan, co upamiętniono krzyżem wewnątrz budowli. Od połowy XVIII wieku Koloseum jest otoczone opieką jako miejsce męczeństwa pierwszych chrześcijan, wcześniej pozyskiwano z niego bloki kamienne jako materiał budowlany. Nazwa Koloseum została nadana we wczesnym średniowieczu od znajdującego się w pobliżu budowli ogromnego (gr. kolossos) posągu Nerona przedstawionego jako Helios.

  6. Wenecja Wenecja– miasto i gmina na północy Włoch nad Adriatykiem, stolica regionu Wenecja Euganejska. Ludność Wenecji w granicach administracyjnych wynosi około 270 tys. mieszkańców, z czego większość (176 tys.) mieszka na lądzie stałym, a historyczne centrum zamieszkuje niecałe 60 tys., natomiast pozostałe wyspy laguny jest zamieszkane przez 31 tys. mieszkańców (2011). Przez ponad tysiąc lat (726-1797) miasto było stolicą niezależnej Republiki Weneckiej, która była jedną z morskich i handlowych potęg Morza Śródziemnego. Z okresu największego rozkwitu Republiki (XIII-XVI wiek) pochodzą liczne zabytki miasta, których bogactwo i forma decyduje o pierwszorzędnym znaczeniu Wenecji jako ośrodka turystyki nie tylko w skali Włoch, ale też w skali ogólnoświatowej. Zabytki te tworząc unikalny zespół urbanistyczny miasta kanałów i mostów, stanowią o uznaniu Wenecji za jedną z najcenniejszych pozycji na liście światowego dziedzictwa ludzkości.

  7. Plac Świętego Piotra Plac Świętego Piotra - plac przed bazyliką św. Piotra na Watykanie, należący do osi łączącej bazylikę i Via dellaConciliazione. Został zaprojektowany w 1656 przez Berniniego jako prostopadły owal, który od strony zachodniej za pośrednictwem części w kształcie trapezu otwiera się na fasadę bazyliki, od strony wschodniej wychodzi na przebitą w latach 30. XX w. Via dellaConciliazione. Otacza go portyk Berniniego zbudowany w latach 1656-1667. Olbrzymia, czterorzędowa kolumnada w porządku doryckim, zwieńczona jest attyką, na której ustawiono posągi 140 świętych. Wśród nich, po lewej stronie, na wysokości fontanny, można znaleźć pomnik św. Jacka Odrowąża, dominikanina, jedynego świętego pochodzącego z Polski. Symbolika kolumnady ma związek z kontrreformacją i można się w niej dopatrywać wyciągniętych rąk Kościoła, pragnących ogarnąć wszystkich. Centralne miejsce placu zajmuje jeden z trzynastu egipskich obelisków w Rzymie, zdobiący dawniej cyrk Nerona. Wraz z podstawą i krzyżem obelisk mierzy 39,81 m wysokości. Wedle tradycji był świadkiem męczeńskiej śmierci św. Piotra i innych chrześcijan. Obelisk pochodzi z XIII w. p.n.e., w latach 37-41 sprowadził go do Rzymu cesarz Kaligula. W 1586 papież Sykstus V polecił przenieść go na obecne miejsce architektowi Domenico Fontanie.

  8. Hiszpania-Korrida Korrida - obecnie walka składa się z kilku uświęconych tradycją etapów. Specjalnie hodowanego byka wpuszcza się na arenę (plaza de toros, plac byków). Najpierw toreadorzy drażnią byka, prowokując go do ataków za pomocą żółto-różowych płacht (capa). Następnie pikador (jeździec na koniu obłożonym materacami) wbija mu lancę w unerwiony garb tłuszczu na karku. Dalej piesi (banderilleros) starają się wbić mu w to samo miejsce krótkie włócznie (banderille). Właściwe trafienie powoduje, że byk na chwilę zwalnia, co pozwala ludziom bezpiecznie uskoczyć sprzed jego rogów. Banderille powinny pozostać wbite w garbie byka, a zdobiące je długie, kolorowe wstążki dodatkowo drażnią zwierzę. Wszystkie te etapy mają na celu osłabienie mięśni karku byka, by ten trzymał głowę nisko, oraz miał nieco wolniejsze ruchy głową. Kiedy byk jest już zmęczony, występuje matador (zabijacz). Unika rogów, myląc byka ruchami małej mulety. Kiedy się upewni, że zmęczone zwierzę przestaje reagować, stara się je zabić trafiając szpadą w miejsce wielkości monety na karku byka. Taki cios przerywa rdzeń kręgowy. Kiedy ta sztuczka uda się za pierwszym razem, matador zyskuje brawa widowni i ma prawo odciąć sobie na pamiątkę ucho byka, czasem również ogon. Martwe zwierzę zostaje szybko zasłonięte płachtą i odciągnięte na bok przez osły lub muły.

  9. Pałac Królewski Pałac Królewski w Madrycie został zbudowany w XVIII wieku przez Filipa V Burbona. Zaprojektowany w stylu baroku przez włoskiego architekta Filippo Juvarę, który jednak umarł przed rozpoczęciem prac budowlanych. Wnętrza i otoczenie utrzymane w stylu rokoko i klasycystycznym. Jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii, chociaż król Jan Karol I ani jego rodzina nie mieszka obecnie w pałacu, a w mniejszym Palacio de la Zarzuela na przedmieściach Madrytu. Ma 2800 pomieszczeń, część z nich jest udostępniona dla turystów.

  10. Barri Gòtic Barri Gòtic – średniowieczna dzielnica w Barcelonie, centrum barcelońskiego Starego Miasta (Ciutat Vella). Rozciąga się pomiędzy wybrzeżem Morza Śródziemnego a rondem Sant Pere oraz między aleją La Rambla i ulicą Via Laietana. Zasadniczy skomplikowany układ ulic w dzielnicy oraz większość budynków datuje się na okres średniowiecza, chociaż dzielnica była przebudowana częściowo w XIX i XX wieku. Większość tego obszaru jest obecnie wyłączona z ruchu kołowego, poza taksówkami i komunikacją miejską. Jest to równocześnie teren, na którym zachowała się największa liczba obiektów z okresu rzymskiego osadnictwa na terenie dzisiejszej Barcelony. W obrębie Barri Gòtic znajduje się również dawna dzielnica żydowska El Call.

  11. Portugalia-Madera • Madera, oficjalnie Region Autonomiczny Madery – niezależne politycznie i posiadające odrębną administrację terytorium portugalskie. Zaliczany do Makaronezji archipelag pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Atlantyckim u północnych wybrzeży Afryki, na północ od Wysp Kanaryjskich. Obejmuje wyspy: Madera (741 km²), Porto Santo (42,5 km²) i kilka mniejszych wysp. • powierzchnia: 801 km² • liczba mieszkańców: 246 689 (2007) • główne miasto: Funchal • Powierzchnia wysp jest górzysta. Najwyższym szczytem jest Pico Ruivo na wyspie Madera (1861 m n.p.m.). Klimat łagodny, określany mianem "wiecznej wiosny". Średnia temperatura w styczniu wynosi ok. 16 °C, a w lipcu ok. 22 °C. Posiada bogatą roślinność podzwrotnikową. (Lasy wawrzynowe zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO). Obszar chroniony rezerwatem zajmuje niemal 2/3 powierzchni wyspy.

  12. Klasztor Hieronimitów Klasztor hieronimitów w lizbońskiej dzielnicy Belém - budowa klasztoru rozpoczęła w 1502 z polecenia króla Manuela I jako wyraz dziękczynienia za szczęśliwą wyprawę Vasco da Gamy do Indii, zakończyła w roku 1551, kiedy jego syn Jan III zrezygnował z jej finansowania. Powstała na miejscu kaplicy Ermida do Restelo (Capela de Săo Jerónimo), założonej w tym miejscu przez Henryka Żeglarza. W budowie klasztoru uczestniczyli: Diogo de Boitaca (1460-1528), João de Castilho (1475-1552), Diogo de Torralva (1500-1566) i Jerónimo de Ruao (1530-1601). Klasztor uważany jest za perłę stylu manuelińskiego, będącego połączeniem gotyku i renesansu. Do roku 1934 klasztor był pod opieką zakonu św. Hieronima stąd jego nazwa. W roku 1983 budowla została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. W klasztorze znajdują się groby króla Manuela I i jego żony Marii Aragońskiej oraz króla Jana III i jego żony Katarzyny Habsburg. Są też tam nagrobki żeglarza Vasco da Gamy (1468-1523) i pisarza Luisa de Camões (1527-1570). 13 grudnia 2007 r., podczas szczytu Unii Europejskiej, na terenie klasztoru podpisano formalnie tzw. Traktat Reformujący Unię Europejską, odtąd nazywany Traktatem Lizbońskim.

  13. Malta-Pałac Wielkich Mistrzów Pałac Wielkich Mistrzów – znajduje się w stolicy La Valettcie. Rekonstrukcja murów zewnętrznych, oparta na średniowiecznych rycinach i przekazach, może uchodzić za autentyk, ale wnętrze daleko przerasta przepychem stan pierwotny: marmurowe schody prowadzą do pokoi, których podłogi pokryte są hellenistycznymi mozaikami z Kós, a ciężkie stylowe meble mogłyby pochodzić z niejednego z północnoeuropejskich pałaców. Na parterze mieści się wspaniała wystawa Średniowiecze i dawna Rodos, 2400 lat. Część ekspozycji podkreśla znaczenie Rodos z czasów chrześcijaństwa jako centrum handlowego, zaopatrującego świat śródziemnomorski w egzotyczne towary. Joannitów reprezentują na wystawie eksponaty ukazujące ich technikę rafinacji cukru oraz nagrobek jednego z wielkich mistrzów. Mijając cenne manuskrypty i księgi, dochodzi się do ikon powstałych po upadku Bizancjum, a sprowadzonych tu na stałe z PanagíaKástrou. Stała ekspozycja archeologiczna w północnym skrzydle po drugiej stronie dziedzińca zepchnięta została w cień przez wystawę Starożytna Rodos, ukazującą w układzie tematycznym codzienność tamtych czasów – ozdoby osobiste, zabawki, sprzęty kuchenne i przedmioty kultu. Szczególnie atrakcyjna jest hellenistyczna mozaika podłogowa i służący do domowego użytku posążek kultowy Hekate, bogini wiedzy tajemnej, magii i czarów. We wtorkowe i sobotnie popołudnia odbywa się dodatkowo zwiedzanie murów miejskich, które rozpoczyna się przy bramie koło pałacu, a kończy przy bramie Koskinoú.

  14. Cypr-Kourion Kourionto jedno ze starożytnych miast-państw i jedno z najbardziej interesujących stanowisk archeologicznych na Cyprze, położone w okolicach Limassol,  w odległości około 20 km od stolicy cypryjskiego winiarstwa. Fragmenty odnalezionych, najstarszych budowli pochodzą z przełomu XIII i XII wieku p.n.e. Kourion położone jest na wzgórzu, na krawędzi urwiska z widokiem na lazurowe morze, z zapierającą dech panoramą na okolicę. Można spędzić tutaj długie godziny, spacerując wśród pozostałości domów, łaźni i fundamentów świątyń i wyobrażając sobie to miejsce tętniące życiem.

  15. Grecja-Akropol Ateński Akropol ateński to położone w Atenach wapienne wzgórze o wysokości względnej 90 m. Był ufortyfikowanym wzgórzem, na którym już w czasach mykeńskich zbudowano cytadelę. W okresie późniejszym Akropol stał się miejscem kultu. Świątynie zbudowane w okresie archaicznym zostały zniszczone podczas wojen perskich. Podczas odbudowy zainicjowanej przez Peryklesa powstał tu kompleks świątyń: Partenon, Erechtejon, Apteros, sanktuarium Artemidy Brauronia i Propyleje. Zniszczone rzeźby, elementy starszych budowli zostały użyte przy poszerzaniu tarasu w kierunku południowym (odnaleziono je podczas prac archeologicznych rozpoczętych w latach siedemdziesiątych XVIII wieku, w tzw. "gruzowisku perskim"). Perykles odbudowę Akropolu powierzył Fidiaszowi. W pracach uczestniczyli także inni wielcy architekci greccy: Iktinos, Mnesikles i Kallikrates.

  16. Teatr Grecki Teatr grecki – wywodzi się z tradycji obrzędów religijnych, zwłaszcza związanych z obchodami ku czci Dionizosa. Widowiska te musiały być łatwo dostępne dla ludności, pierwsze sztuki wystawiano więc na wytyczonym u stóp wzgórza placu zwanym orchestra, a na jego środku ustawiano ołtarz (thymele). Początkowo orchestra miała kształt zbliżony do prostokąta, koła albo elipsy, ostatecznie przyjął się kształt koła. Na placu (orchestrze) występował chór i odbywały się popisy taneczne. Widzowie zasiadali na zboczu góry, początkowo bezpośrednio na ziemi, później na drewnianych ławkach. Tak powstała widownia w kształcie dużego (większego od półkola) wycinka koła, czyli theatron.

  17. Bułgaria-Cerkiew Bojańska Cerkiew Bojańska - średniowieczna świątynia prawosławna, znajdująca się w Bojanie (dzielnica Sofii). Wyróżnia się dobrze zachowanymi freskami, które zaliczane są do najcenniejszych zabytków średniowiecznej sztuki malarskiej na Bałkanach. Freski są datowane na rok 1259. Wśród przedstawień wyróżniają się postacie donatorów cerkwi, bułgarskiego arystokraty, sewastokratoraKałojana oraz jego żony Desisławy, zachowały się także portrety cara Konstantyna Tichego oraz carycy Ireny. W 1979 r. cerkiew została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

  18. Tracki grobowiec z Kazanłyku Tracki grobowiec z Kazanłyku – murowany tracki grobowiec kurhanowy z okresu hellenistycznego (datowany na ok. 310-290 p.n.e.), znajdujący się w północnej części miasta Kazanłyk, w środkowej części Bułgarii. Grobowiec jest częścią ogromnej (liczącej ponad 500 obiektów) nekropolii, leżącej w pobliżu starożytnego trackiego miasta Seuthopolis. Przypuszcza się, iż należał do jakiegoś władcy lub wielmoży trackiego, który został pochowany w nim wraz z żoną. Grobowiec został przypadkowo odkryty 19 kwietnia 1944 r. przez żołnierzy rozkopujących wzgórze podczas tworzenia szańców. Główna komora grobowa ma kształt okrągły i średnicę 2,65 m. Zbudowana jest z cegieł i przykryta kopułą na wysokości 3,25 m. Do komory prowadzi ciasny korytarz (dromos) o długości 1,95 m , otwarty prostokątnym otworem drzwiowym, uformowanym z ciosanych bloków kamiennych. W grobowcu odkryto jedynie pewną ilość niewielkich przedmiotów, co świadczy o tym, iż został on ograbiony już w starożytności. Największą jednak wartość przedstawiają malowidła ścienne. Pierwszy fryz w komorze grobowej przedstawia uroczystą ucztę, w której uczestniczy małżeństwo, mąż i żona. Przypuszczalnie chodzi o uroczyste pożegnanie przez żonę zmarłego męża. Przedstawione są tu też sylwetki towarzyszących parze muzykantów, sług i koni. Na drugim fryzie znajduje się scena z wyścigów na dwukołowych wozach. Malowidła w korytarzu zawierają sceny walki pieszych i konnych. Malowidła reprezentują wysoki poziom artystyczny i wykazują mieszany styl tracko-grecki.

  19. Nesebyr Nesebyr - miasto w obwodzie Burgas, w Bułgarii, położone na niewielkim półwyspie na wybrzeżu Morza Czarnego, 10 194 mieszkańców. Miasto jest rezerwatem architektonicznym i archeologicznym od 1956, a od 1983 zabytki kultury w mieście zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

  20. Rumunia-Zamek w Branie Zamek w Branie – średniowieczny zamek w Branie w Siedmiogrodzie (Rumunia). Wzniesiony na pograniczu z Wołoszczyzną był ważnym punktem obronnym. Od 1920 pełnił funkcję rezydencji letniej królowej Rumunii Marii. Przejęty przez komunistyczny rząd Rumunii w 1947, powrócił w 2006 do spadkobiercy ostatniego właściciela, Dominika Habsburga, który wystawił obiekt na sprzedaż. Obecnie (2008) w zamku mieści się muzeum historyczne.

  21. Cerkiew Kretzulescu Cerkiew Kretzulescu – cerkiew prawosławna w centrum Bukaresztu, ufundowana przez bojara Creţulescu i jego żonę Saftę, wzniesiona w latach 1720-1722 w "stylu brinkoweańskim". Wewnątrz znajdują się freski wykonane w latach 1850-1859 przez GheorgheTattarescu. Pierwotnie malowana była również na zewnątrz, ale po renowacji przeprowadzonej w latach 1935-1936 pozostawiono elewacje z czerwonej cegły. Poważnie uszkodzona podczas trzęsienia ziemi w roku 1940, wyremontowana trzy lata później. W początkach rządów komunistycznych planowano jej rozbiórkę, ale dzięki wstawiennictwu architektów takich jak HenrietteDelavrancea-Gibory (1894-1987) zdecydowano się jednak ją zachować. Po trzęsieniu ziemi w 1977 ponownie przeszła poważny remont, a kolejny już po rewolucji rumuńskiej 1989 roku.

  22. Arcul de Triumf Arcul de Triumf – łuk triumfalny usytuowany w północnej części Bukaresztu, na alei Kiseleff. Pierwszy, drewniany łuk stanął w tym samym miejscu zaraz po uzyskaniu niepodległości przez Rumunię – walczące o wolność kraju oddziały mogły więc pod nim przejść. Kolejny obiekt wybudowano w 1922 r., po I wojnie światowej. Zburzono go w 1935 r., aby wybudować kolejny pomnik, który znajduje się obecnie w tym samym miejscu. Budowa zakończyła się we wrześniu 1936. Łuk ma 27 metrów wysokości, zbudowano go wg planów architekta Petre Antonescu. Podstawą jest prostokąt o bokach 25 × 11,5 m. Ozdabiające konstrukcję rzeźby wykonali znani rumuńscy rzeźbiarze, m.in. Ion Jalea czy DimitriePaciurea. Arcul de Triumf poświęcony jest wszystkim żołnierzom walczącym w barwach Rumunii. Podobieństwo do paryskiego Łuku Triumfalnego symbolizuje również przyjaźń rumuńsko-francuską.

  23. Gandawa Miasto o przebogatej historii: dawna siedziba hrabiów Flandrii i największe miasto zachodniej Europy XIII i XIV w. leżąca w sercu flamandzkiego rynku sukienniczego, należy do najczęściej odwiedzanych przez turystów miast Belgii. Na każdym kroku widać potęgę dawnej Gandawy. Turystów przyciągają tu: przepiękna architektura, muzea i galerie pełne arcydzieł malarstwa zachodniego i flamandzkiego. W mieście funkcjonuje słynny uniwersytet (UniversiteitGent), którego początki sięgają 1817 roku, a  gmach Biblioteki Uniwersyteckiej jest zaliczany do najbardziej znanych budynków w mieście. Jednym z najpiękniejszych zabytków, obowiązkowych na trasie każdego turysty, jest Katedra św. Bawona (XIII-XVI w.), w której można podziwiać cenne dzieła sztuki, m.in. uznawane za najwybitniejsze dzieło gotyckiego malarstwa flamandzkiego – Ołtarz Baranka Mistycznego autorstwa Huberta i Jana van Eycka. Warto też zobaczyć Zamek Gravensteen rozbudowywany na przełomie dwóch epok (zbudowano go w IX, a zmodernizowano w XVI w.). Współczesną atrakcją jest natomiast doroczny festiwal kwiatów - FloraliesGantoises.

  24. Brugia Brugia to jedna z najdoskonalej zachowanych średniowiecznych metropolii zachodniej Europy, co sprawia, że jest dziś wyjątkowo popularnym celem wycieczek. Ale warto przetrzymać tłok, by zapoznać się z jednymi z najbogatszych kolekcji sztuki flamandzkiej zgromadzonej w tutejszych muzeach i pospacerować wśród wąskich uliczek, podziwiając stojące przy nich wspaniałe, stare domy. Całe miasto poprzecinane jest też siecią kanałów, nad którymi rozpościerają się liczne zabytkowe mosty. Sprawiają one wrażenie, jakby jeszcze wczoraj przechadzali się tędy flandryjscy kupcy i baronowie. Z najważniejszych zabytków warto wymienić Kościół Najświętszej Marii Panny, z najwyższą wieżą w Belgii (116 metrów) i wspaniałą kolekcją klasycznego malarstwa. Dzwonnica na rynku stanowi niezwykły punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę całego miasta. Nieopodal usytuowane są XIV-wieczny Ratusz (Stadhuis) oraz Bazylika Świętej Krwi (Heilig-BloedBasiliek) z XII wieku, szczycąca się relikwią w postaci fiolki z Krwią Chrystusa.

  25. Holandia-Breda Breda to ponoć najładniejsze miasto Brabancji Północnej. W centrum miasta, przy otoczonym przepięknymi kamienicami rynku, stoi wspaniały kościół - GroteKerk. Jego wnętrze wielokrotnie zmieniano – w okresie reformacji wystrój wnętrza został tu częściowo usunięty, częściowo zakryty. Kilka fresków zdołano jednak potem odsłonić. W Bredzie, na Polskim Wojskowym Cmentarzu Honorowym pochowany jest generał Stanisław Maczek, organizator 1 Dywizji Pancernej, a w koszarach Trip van Zoudland urządzono w kilku salach muzeum jego pamięci.

  26. Madurodam To zadziwiające miejsce, to cala Holandia w miniaturze. Odwiedzając je, możemy w kilka chwil zwiedzić całą Holandii zbudowaną w skali 1:25.

  27. Polska-Malbork Potężny zamek Zakonu Krzyżackiego w Malborku swoimi rozmiarami budzi podziw każdego turysty. Zamek jest największą gotycką twierdzą w Europie. Uważa się także, że jest on jednocześnie największą budowlą ceglaną na świecie. W skład twierdzy, która zajmuje powierzchnię ok. 20 ha. wchodzą trzy zamki otoczone odrębnymi fortyfikacjami. Oprócz samego zwiedzania twierdzy, można tu podziwiać wspaniała kolekcję bursztynów, prezentowaną w tutejszym muzeum a jedną z większych atrakcji jest nocne zwiedzanie zamku.

  28. Jasna Góra Zespół klasztorny zakonu paulinów na Jasnej Górze to jedno z największych na świecie centrów pielgrzymkowych i miejsce kultu maryjnego. To właśnie na Jasnej Górze znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który według legendy został namalowany przez św. Łukasza Ewangelistę na desce stołu, na którym jadła rodzina Jezusa. Początki istnienia klasztoru sięgają 1382 roku a nazwa Jasna Góra została nadana klasztorowi przez węgierskich paulinów na pamiątkę macierzystego klasztoru św. Wawrzyńca na Jasnej Górze w Budzie.

  29. Niemcy-Zamek Neuschwanstein Nowy Łabędzi Kamień, bo tak brzmi nazwa zamku to jeden z najwspanialszych zabytków Bawarii stał oraz jedna z największych atrakcji turystycznych Niemiec. Położony nad przełomem rzeki Pollak w Alpach Bawarsko-Tyrolskich, XIX-wieczny, neoromańsko-pseudomauretańsko-neogotycki zamek to budowla na pierwszy rzut oka wręcz bajkowa. Wystarczy zaznaczyć, że ten słynny na cały świat architektoniczny cud wzniesiony dla króla Ludwika II – niepoprawnego wielbiciela oper Wagnera i germańskich sag,  stał się pierwowzorem dla projektu zamku w Disneylandzie. Zbudowano na wzór średniowiecznych zamków rycerskich

  30. Pałace i ogrody Poczdamu Niesamowity pałace i ogrody w Poczdamie powstały dla władców Brandenburgii i Prus, a ich projektantami byli najlepsi artyści swoich epok. Zajmujący ponad 500 ha pomiędzy Sanssouci w Poczdamie a Pawią Wyspą w Berlinie kompleks 150 budowli i ogrodów powstawał blisko trzysta lat (1730 - 1916 r). Najsłynniejszą budowlą kompleksu jest z pewnością pałac Sanssouci. Jego nazwa oznacza "bez zmartwień" i patrząc na to cudo rokoko, nie trudno o zrozumienie sensu tego miana. Całość została wpisana w latach 90. XX w. na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

  31. Austria-Hallstatt  Region umiejscowiony jest u stóp potężnego masywu górskiego Dachstein, w urokliwej okolicy pełnej spokojnych dolin, w których umiejscowione są mniejsze i większe jeziora. Wokół znajdują się Alpy, których wysokość oscyluje w granicach 2500–3000 m n. p. m. Rejon ten słynie również ze stanowisk archeologicznych i kopalni soli, których eksploatacja sięga ponad 2500 lat. Znaleziska prehistoryczne w tym rejonie są liczne, dobrze udokumentowane i bardzo wartościowe, pośród nich szczególne znaczenie miało odkrycie w XVIII wieku zakonserwowanego ciała górnika w kopalni soli. Żyjących tutaj w prehistorii ludzi określa się mianem kultury hallsztyckiej. Poza tym panują tutaj idealne warunki do uprawiania turystyki górskiej, ponieważ szlaki w tym piaskowo-wapiennym masywie są dobrze utrzymane, a widoki ze szczytów potrafią się rozciągać na wiele  dziesiątków kilometrów. W okolicy znajdują się również liczne, znane na całym świecie jaskinie, min.: gigantyczna Jaskinia Mamucia, widowiskowa Jaskinia Koppenbrüllerhöhle i piękna Jaskinia Lodowa. Punktem obowiązkowym zwiedzania okolicy jest również samo miasteczko Hallstatt.

  32. Burgenland Obszar na pograniczu austriacko-węgierskim położony nad Jeziorem Nezyderskim jest pośrednią formą pomiędzy krajobrazem Alp a stepami wschodu. Obszar ochronny obejmuje samo jezioro, okalający je szeroki pas trzcin oraz puszczę, która rozciąga się dalej. Krajobraz kulturowy oraz ogromne znaczenie, jakie rejon ten ma dla natury spowodowały, że w 2001 roku Austria i Węgry wspólnie doprowadziły do jego wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wspaniałe wyniki dała tutaj działalność ludzi (zakładanie winnic czy wypasanie bydła) w połączeniu z unikalnym ekosystemem, liczną florą i fauną, z których największe znaczenie mają ogromne stada ptaków żyjących tutaj na stałe albo odpoczywających w trakcie swoich wędrówek.

  33. Anglia-Tower of London  Położona nad północnym brzegiem Tamizy, otoczona grubymi na blisko cztery metry murami, Londyńska Tower, czyli oficjalnie Pałac i Twierdza Jej Królewskiej Mości, to jedno z najpopularniejszych wśród turystów miejsc w Anglii. Tower jest budowlą obronną i pałacową monarchów Anglii, chociaż ostatni z władców tego kraju, który z niej korzystał, to Jakub I (1566-1625). Wieża została wzniesiona w 1078 roku dla Wilhelma Zdobywcy. Pełniła w swojej historii wiele funkcji: pałacu, więzienia, z którego nie było ponoć ucieczki, skarbca, arsenału, a nawet zoo. W twierdzy przechowywane są współcześnie liczne zbroje, bronie i klejnoty. W skarbcu (Jewel House) trzymane są insygnia koronacyjne (królewski pierścień i jabłko oraz berło z krzyżem i największym na świecie brylantem Cullinanem I, a także Korona Brytyjska zdobiona drugim co do wielkości na świecie brylantem Cullinanem II). Symbolem Tower są kruki. Jak głosi legenda, jak długo na wieżach Tower będą żyły kruki, tak długo trwać będzie Imperium Brytyjskie.

  34. Lake District Położony na północnym zachodzie kraju w hrabstwie Cumbria Park Narodowy Lake District to jeden z najpiękniejszych regionów Anglii i największy z jej parków narodowych. Krajobrazy Krainy Jezior były inspiracją dla artystów - malował je Constable, opisywali Defoe i Wordsworth. Na obszarze szerokości 50 km znajduje się 16 dużych jezior wciśniętych między strome zbocza najwyższych gór w kraju. Całość tworzy niemal alpejski krajobraz z malowniczymi wodospadami, 53 górskimi jeziorami i zbudowanymi z kamienia wsiami, położonymi na zielonych dolinach. W centrum parku wznosi się wulkaniczny Scafell – najwyższa góra w Anglii (978 metrów). Lake District to prawdziwy raj dla piechurów. Każdego roku odwiedza go 18 mln turystów. Warte zobaczenia są także: jezioro Windermare, domy Wortswortha w Hawkshead i Grasmere oraz bardziej malownicze okolice Keswick i Ullswater w północnej części Lake District.

  35. Łotwa-Park Narodowy Gauja Najsłynniejszym kurortem Łotwy jest otoczona mniejszymi ośrodkami podryskaJurmała. Stąd też można dopłynąć promem do innych portów nad Bałtykiem a także do Gdańska. Poza Rygą i Jurmałą wielu turystów odwiedza także Siguldę, leżącą na skraju Parku Narodowego Gauja. W parku tym Podziwiać możemy m.in. trzy zamki, liczne jaskinie, jeziora, starodrzew, a wolny czas możemy tu spędzić na ogromnym nowoczesnym torze saneczkowym. Turyści przybywający do Łotwy chętnie odwiedzają również drugie co do wielkości miasto kraju, położone nad Dźwiną, Daugavplis - Dyneburg.

  36. Ryga Ryga - czyli stolica Łotwy położona jest nad Dźwiną, w pobliżu ujścia do Zatoki Ryskiej. Stanowi ona główny ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy Łotwy. Starą część miasta przeplatają średniowieczne domy oraz wielopiętrowe z gotyckie kamienice. Znajduje się tu romańsko-gotycka katedra (XIIIw.), pozostałości klasztoru Cystersów z XIII wieku, gotyckie kościoły: Św. Piotra (z wysoką 123 metrową wieżą), Św. Jakuba (XIII w.), Św. Jana (XIV w.) oraz barokowy kościół Św. Piotra i Pawła (XVIII wiek). W Rydze znajduje się także XIV zamek wraz z pozostałościami średniowiecznych murów obronnych oraz cytadeli.

  37. Litwa-Góra Krzyży Oddalona o 15 km na północ od Szawli Góra Krzyży jest najsłynniejszym narodowym sanktuarium Litwy - to las tysięcy dużych i małych krzyży, wykonanych ze wszystkich materiałów, jakie można sobie wyobrazić. Gdy wieje wiatr, słychać ciche dzwonienie, trzeszczenie i stukanie. Zwiedzenie tego niewielkiego wzgórza to niezapomniane przeżycie. Góra Krzyży to dawna góra zamkowa w Jurgaičiai, przypuszcza się, że niegdyś wznosił się w tym miejscu zamek obronny. Za czasów sowieckich próbowano zlikwidować Górę Krzyży - wygrali jednak ludzie, którzy na wzgórzu stawiali wciąż więcej i więcej krzyży. Dziś Góra Krzyży to dla katolików szczególne miejsce kultu. Nie ma tu ani świątyni, ani cudownego obrazu, ani miejsc pochówku, a jednak wzgórze zadziwia cały świat siłą wiary, jaka stąd emanuje. Zapiski opierwszych krzyżach postawionych w tym miejscu pochodzą sprzed ponad 150 lat. W 1993 roku na Górze Krzyży modlił się papież Jan Paweł II. Postawił tu także krzyż - symbol Miłosierdzia Bożego dla ludzi. Wszyscy pielgrzymi chcą zostawić tu swój własny krzyżyk ?-znak nadziei i wotum wdzięczności

  38. Wilno Serce Wilna to przepiękna starówka Senamiestis, (jedna z większych i rozleglejszych w Europie) wraz ze zabytkowymi, przeważnie barokowymi kościołami, wspaniałymi magnackimi rezydencjami i mieszczańskimi kamieniczkami.Zwiedziwszy bezcenne zabytki Wilna, warto spróbować wczuć się także w duszę tego miasta. Polski turysta może tu bez trudu pogaworzyć z przechodniem, pospacerować po wąskich uliczkach i zaułkach, a nawet wziąć udział w nabożeństwie w języku polskim. Warto też spocząć przy katedrze lub nad Wilią, oraz popatrzeć na baszty Giedymina lub Góry Trzykrzyskiej.

  39. Szwecja- Helsingborg Powstałe pod koniec XI wieku miasto zachwyca brukowanymi uliczkami, historycznymi pozostałościami starego zamku i ruchliwym portem. Helsingborg to ujarzmiona na miejskie potrzeby przyroda - turystów zachwycają przestronne parki, lasy a lato przyciąga krajobrazem spokojnego morza, którego widok rozciąga się z tarasów widokowych wielu nadmorskich restauracji. Odwiedzając Helsingborg warto odwiedzić XIII-wieczny zamek obronny Karnan. Służył on przez wiele lat jako rezydencja dla młodego króla Eryka i jego królowej Ingeborg. Do cenniejszych zabytków miasta należy także XIV-wieczny Kościół Najświętszej Maryi Panny oraz królewska letnia rezydencja Sofiero. Dookoła niej rozpościera się przepiękny parkiem z najlepszą w całej Europie, imponującą kolekcją rododendronów.

  40. Gotlandia Inaczej nazywana Wyspą Wikingów, to największa szwedzka wyspa usytuowana na południe od Sztokholmu. Gotlandia jest rajem dla poszukujących ciszy i schronienia wśród niezwykłej i nieskażonej cywilizacją przyrody. Na wyspie znajdują się doskonale zachowane zabytki, a historia jest żywa za sprawą mieszkańców, potomków Wikingów, którzy pieczołowicie ją pielęgnują. Na całej wyspie rozsianych jest ponad 100 średniowiecznych kościołów. Co krok spotykamy zabytkowe monumenty, muzea i ruiny. Największe miasto wyspy, Visby, to przykład idealnie zachowanej średniowiecznej zabudowy. Jego mury obronne mają długość 3,5 km i najeżone są okazałymi bramami i basztami. Najstarsza część Visby z niezwykłej urody Katedrą NMP z przełomu XII-XIII wieku została wpisana w 1995 r. na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Gotlandia jest miejscem wypoczynku dla wszystkich: preferującym aktywny wypoczynek oferuje piękne tereny do uprawiania turystyki rowerowej i pieszej, a poszukujący wypoczynku znajdzą tu nieprzebraną ilość przepięknych, piaszczystych plaż.

  41. Dania-Christiansborg Okazałyidostojny, ale niezbyturodziwypałacpowstałnaruinachpierwszejkopenhaskiejtwierdzy, wzniesionej w 1167 r. przezbiskupaAbsalona. Kolejnonatymmiejscupowstawały XV wiecznyzamekErykaPomorskiego, oraz XVIII wiecznypałacChrystiana IV. W 1794 r. siedzibaduńskiejmonarchiispłonęłaniemaldoszczętnie, a dwórprzeniósłsię do Amalienborg, gdziemieszkaiurzęduje do dziś. ObecnyChristiansborgwzniesionodopiero w latach 1907-1928, wgprojektuThorvaldaJorgensena. Pałac jest dziśprzedewszystkimsiedzibąduńskiegorząduiparlamentu. W budynkachkompleksupałacowegoznajdująsiętakżereprezentacyjnekomnatykrólewskie, SądNajwyższyorazMinisterstwoFinansów.

  42. Vor FrelsersKirke KościółZbawiciela w Kopenhadzezbudowano w latach 1682-1696. Wśródbarokowegownętrzanaszczególnąuwagęzasługują: ołtarz, chrzcielnica, ambonaorazorgany. Jednaknajwiększąatrakcją jest możliwośćwejściapo 400 zewnętrznychibardzokrętychschodachna 99-metrową wieżę, dobudowaną w połowie XVIII w. Trudy wspinaczkiwynagradzaprzepięknywidoknaChrystianshavnicałąKopenhagę.

  43. Estonia- KatedraNajświętszejMaryiPanny w Tallinnie Głównyestońskikościółluterańskiijeden z trzechfunkcjonującychkościołówśredniowiecznych w Tallinnie. Pierwotnydrewnianykościółpowstał w tymmiejscu w 1219 r, zarazpozdobyciukrajuprzezDuńczyków. W 1243 r. zbudowanonajegomiejscukamienną, gotyckąświątynię. Obecnywygląd jest efektemlicznychprzebudów, hełmwieży jest barokowy, a niektórekaplicepóźniejsze. Interesującymielementamiwnętrzaświątynisąlicznenagrobkiiepitafianagrobnepowstałe z okresieod XIII w do XVII wieku. Pochowanisątutajm.in.: Pontus De la Gardieijegożona Sofia Gyllenhelm, nieślubnacórkakrólaszwedzkiego Jana III Wazy, admirał Samuel Greigh, kochanekKatarzyny II, czyrosyjskiadmirał Adam Johann von Krusenstern, który w latach 1802-1806 poprowadziłpierwsząrosyjskąekspedycjędookołakuliziemskiej. NagrobekPontusa De la Gardieto monumentalnysarkofagrenesansowyz elementamifrancuskiegoiholenderskiegomanieryzmu, dziełoznanegorzeźbiarzaiarchitektaArentaPassera z roku 1595. Wiekosarkofaguzdobiądwiepłaskorzeźby, przedstawiającepostacienaturalnejwielkości.

  44. Brygidki ZakonŚwiętejBrygidy, ZakonNajświętszegoZbawiciela (łac. OrdoSanctissimiSalvatorisSanctaeBrigittae, skrótO.SS.S), zakonpoczątkowokontemplacyjny, następnieapostolsko-kontemplacyjny, założony w Vadstena w Szwecjiprzezśw. Brygidę w 1350 r.

  45. Finlandia Rovaniemi jest stolicąLaponii. Miastoleżyzaledwiekilkakilometrównapołudnieodpółnocnegokołapodbiegunowego. Jest równieżdomemŚwiętegoMikołaja, i to właśniedziękitemuprzyciągacałerzeszeturystówspragnionychchoćbyzdjęcia z brodatym, siwympanem w czerwonympłaszczu. W związku z tymcałygrudzień jest przepełnionyatrakcjami, festiwalamiifestynamiświątecznymi. W innychmiesiącachtakżewartoodwiedzićoddalonyodmiasta o 9 kilometrów Santa Park, czylitutejszy park rozrywki. Zbudowano go w 1998 roku, a całkowitykosztinwestycjiwyniósł 6,7 mln euro. W parkumożnazwiedzićwarsztatelfówiŚw. Mikołaja, świątecznąpocztę, kuchnię, w którejwypiekasiępysznepierniczki. Poza tymistniejemożliwośćprzejechaniasięsaniamizaprzężonymi w reniferyczypsyrasysiberian husky. Do tegodochodzipiękny o każdejporzerokukrajobrazLaponii. Jeżelijużwyrośliśmy z wiary w ŚwiętegoMikołajamożemypoczekać do lutego. WłaśniewtedyrozpoczynasięfestiwalZorzyPolarnej. W czerwcuorganizowany jest folkowyfestiwalJutajaiset, dziękiktóremuzapoznamysię z lapońskimitradycjamiiwierzeniami. Do najpiękniejszychzabytkówRovanieminależy most Jätkänkynttiläorazratuszisalakoncertowa.

  46. Muzeum Narodowe BudynekmuzeumznajdującysięprzyMannerheimintie 34, zostałwybudowany w 1916 roku w stylunarodowegoromantyzmu. Obiektzwieńczony jest czworokątnąwieżą, któranadaje mu wyglądgotyckiegokościoła. PrzywejściuznajdujesięniedźwiedźwyrzeźbionyprzezEmilaWikstroma. StropyozdobionezostałyfreskamiautorstwaAkseliegoGallén-Kálleli, któreprzedstawiająsceny z "Kalewali".Ekspozycjepodzielonesąnaróżneokresy w dziejachFinlandii. Znajdująsię tam wystawypoświęconeprehistorii, znaleziskomarcheologicznym, pozostałościomarchitekturysakralnej, a takżeetnografii. Wśródlicznycheksponatówwartozwrócićuwagęnatroncara Aleksandra I z 1809 rokuorazwystawęnatematSamów (Lapończyków) - hodowcówreniferówzamieszkującychpółnocneterenyFinlandii.

  47. Irlandia-Katedraśw. Jana w Limerick Teren, naktórymstoikatedra, byłmiejscemkultujużod VII wieku, kiedy to ŚwiętyFinbarrzbudował tam klasztor. Założonaprzezniegoszkoła, byłajedną z najważniejszychprzyklasztornychszkół w Irlandiiaż do X wieku. Średniowiecznakatedrazostałamocnouszkodzona w czasieoblężenia Cork, naprzełomie 1689 i1690roku, kiedyzostałaostrzelanaprzezartylerię z pobliskiego Elizabeth Fort. W 1735 biskupPeter Browne postawiłniewielkiklasycystycznybudynek, któryzostałrozebrany w 1865. Katedręw obecnymkształciezaprojektowałarchitekt William Burgess. Pracenadprojektemrozpoczął w 1862 roku. Kamieńwęgielnypołożyłbiskup John Gregg w 1865. Świątyniękonsekrowano w 1870, jednakbudowęukończonodopiero w 1879. Głównawieża ma 73 metrywysokości.

  48. Katedra św. Jana w Limerick Głównaświątyniarzymskokatolickiejdiecezji Limerick w Irlandii. Zostałazbudowana w 1861 roku w styluneogotyckimizaprojektowanaprzezarchitektaPhilipaCharlesaHardwicka. Katedra jest najwyższymbudynkiem w Limerick iposiadanajwyższy w Irlandiihełmwieży (94 metry).

  49. Słowenia-Izola Malowniczeiurokliwemiastoijednocześnienajwiększy port rybacki w Słowenii. MnóstwowąskichuliczeknaStarymMieście, wiekowedomyikamieniceprzypominająswojąatmosferąwłoskiemiasteczkaportowe. CentralnympunktemStarówki jest otwierającysięna port rynekmiejski z pięknymratuszem. Niedalekousytuowany jest pałacManzoli w styluweneckiegogotyku. W Izolizachwycającesąteżlicznemałerestauracyjki, które pod względemjakościiróżnorodnościpotrawrybnychniemająsobierównych w całejSłowenii.

  50. Czechy-Katedraśw. Wacława w Ołomuńcu Budowaświątynizostałazapoczątkowanaprzed 1107 rokiemprzezksięciaŚwiętopełka. Pierwotniezbudowana w stylromańskim. Po pożarze w 1264 katedrazostałaodbudowana w stylugotyckim. Przebudowa z lat 1883-1892 z inicjatywyarcybiskupaFriedricha von Fürstenberga a wedługprojektuGustavaMerettaiRichardaVölkelanadałajejobecnyneogotyckicharakter z charakterystycznąpołudniowąwieżą. Wieżakatedrymierzy 100,65 m i jest drugą pod względemwysokościwieżąkościelną, a najwyższąwieżąneogotycką w RepubliceCzeskiej. W katedrzeznajdujesięrównieżnajwiększydzwonnaMorawach. We wnętrzukatedryznajdujesięgrobowiecorazrzeźbaśw. Jana Sarkandra. Do najcenniejszychzabytkównależąrównieżcztery XV wiecznefiguryOjcówKościołaumieszczoneprzygłównymołtarzu. Figurysąautorstwa Mina de Fiesole. NatomiastudostępnioneturystomkryptykryjąmiędzyinnymirelikwieświętejUrszuliorazzbiórszatliturgicznych.

More Related