Żony Henryka VIII

1. Żony Henryka VIII Opracował Krzysztof Grzelak kl. I a

2. Henryk VIII Tudor (1491-1547), król angielski w latach 1509-1547, następny po najstarszym wcześnie zmarłym Arturze spadkobierca Henryka VII. W 1509 zaślubiony z Katarzyną Aragońską, córką króla Ferdynanda II. W młodości sojusznik papieski. W 1513 wstąpił do Świętej Ligi, założonej przez papieża Juliusza II do walki z ekspansją francuską we Włoszech. Kontynuator polityki ojca w utrzymywaniu rangi Anglii w Europie poprzez małżeństwa dynastyczne. Poparł małżeństwo siostry Marii z królem Francji Ludwikiem XII. W 1521 otrzymał od papieża tytuł "obrońcy wiary" za zwalczanie poglądów Lutra. Wobec nieudzielenia przez papieża zgody na rozwód z Katarzyną Aragońską stał się przeciwnikiem papieża. Jako władca absolutny dążył do uwolnienia Kościoła anglikańskiego spod władzy papieskiej. Za radą głównego doradcy T. Cromwella i arcybiskupa Canterbury T. Cranmera ogłosił się głową Kościoła anglikańskiego. Arcybiskup T. Cranmer anulował w 1533 małżeństwo Henryka VIII Tudora z Katarzyną, przyjmując jako powód brak męskiego następcy tronu, w 1536 zaś kolejne małżeństwo Henryka VIII z Anną Boleyn. W 1534 parlament uznał i ogłosił króla głową Kościoła anglikańskiego. Henryk VIII Tudor, sam starannie wykształcony, był mecenasem nauki i sztuki, fundatorem katedr medycyny w Oxfordzie i Cambridge. Znany z bujnego życia, sześciokrotnie żonaty: w 1509 z Katarzyną Aragońską, w 1533 z Anną Boleyn, w 1536 z Jane Seymour, w 1540 z Anną z Kleve, w 1540 z Katarzyną Howard, w 1543 z Katarzyną Parr. Zmarł w Greenwich koło Londynu. Testamentem sukcesję przekazał Edwardowi VI, jedynemu synowi z małżeństwa z Jane Seymour. Portret Henryka VIII

3. Niewinna Obsesja Tyran i kobieciarz. Chciwy karciarz i gracz w kości. Dość utalentowany muzyk, poeta i kompozytor. Słynny z powodu swych sześciu żon oraz jako monarcha angielski o najbardziej nieskrępowanej władzy. I choć od jego śmieci w 1547 r. minęło już ponad 450 lat, zarówno życie, jak i okres rządów Henryka VIII stale fascynują ludzi na całym świecie. Okres 38-letnich rządów króla żonobójcy jest tak interesujący nie z powodu ogromu władzy, którą Henryk dzierżył w swych rękach, lecz ze względu na pewne pragnienie, które zdeterminowało nie tylko to, jakim był władcą, lecz – przede wszystkim - jakim stał się człowiekiem. Pragnienie spłodzenia syna. W dążeniu do urzeczywistnienia tego marzenia Henryk był bezwzględny – gotów zapłacić każdą cenę za męskiego dziedzica. Tymczasem pierwszy związek króla nie zapowiadał obsesji. Wszystko, co go otaczało – a w szczególności jego żony – było barwne i na swój sposób zachwycające. Bo i z wachlarza małżonek wielkiego władcy można wybierać i przebierać do woli. Intrygujące, upokarzane, czarujące i bogobojne, nie tylko te oddane, lecz także cudzołożnice. Każdy znalazłby coś dla siebie, lecz tylko Henryk mógł mieć je wszystkie.

4. Katarzyna Aragońska była najmłodszym dzieckiem Ferdynanda i Izabeli z Hiszpanii. Gdy miała 16 lat, w roku 1501, Catherine odbyła pierwszą podróż do Anglii. Catherine i Arthur wzięli ślub 14 listopada 1501 w katedrze Old StPaul's, Londyn. Na ślub przybył także młodszy brat Artura, Henry. Po ślubie i uroczystości, młoda para przeniosła się do zamku Ludlow na walijskiej granicy. Sześć miesięcy później Arthur zmarł. Mimo że to małżeństwo było krótkie, było bardzo ważne w historii Anglii. Katarzyna była już wdową ale była też dość młoda aby ponownie wyjść za mąż ponownie. Henry VII miał jeszcze drugiego syna, ten o wiele bardziej był wytrzymały i zdrowszy niż jego brat. 14 miesięcy po śmierci męża, była narzeczoną Henryka VIII. Odbyła się wspólna ceremonia koronacyjna Katarzyny z mężem Henrykiem VIII w dniu 24 czerwca 1509. Niedługo po ich ślubie, Katarzyna zaszła w ciążę. Po dwóch nieudanych ciążach, w lutym 1516 r. urodziła córkę, Marie. W Henrym rosła frustracja z powodu braku jego męskiego potomka. Miał co najmniej dwie kochanki: Bessie Blount i Mary Boleyn Zakochał się w jednej ze swoich kochanek (i w siostrze jednej z jego kochanek): Anne Boleyn. Król sporządził petycje do papieża o unieważnienie małżeństwa. W dniu 7 stycznia 1536, Katarzyna zmarła w Kimbolton w Zamku i została pochowana w opactwie Peterborough (PeterboroughCathedral później, po rozwiązaniu klasztorów). Katarzyna Aragońska

5. Anna Boleyn (19 maja 1536), druga żona króla Anglii,Henryka VIII, matka późniejszej królowej Anglii, Elżbiety I. To dla uzyskania możliwości jej poślubienia Henryk VIII sprzeniewierzył się papieżowi i rozwiódł z Katarzyną Aragońską, co spowodowało zerwanie z papiestwem, dając początek anglikanizmowi. Potajemny ślub Henryka VIII i Anny Boleyn, jeszcze przed unieważnieniem małżeństwa z Katarzyną, miał miejsce 25 stycznia 1533 roku - Anna była już w tym czasie ciężarna. Elżbieta urodziła się 7 września tego samego roku. Henryk VIII według większości źródeł historycznych nie krył rozczarowania narodzinami córki, nie syna. Dwie kolejne ciąże Anny zakończyły się poronieniem, zaś trzecia, w styczniu 1536 roku - urodzeniem martwego chłopca. Wkrótce potem Annę oskarżono o doprowadzenie czarami do małżeństwa z Henrykiem, o zdradę męża z pięcioma mężczyznami, wreszcie o spiskowanie mające doprowadzić króla do śmierci. Zarzuty te były najprawdopodobniej fikcyjne, a dowody - spreparowane. Król był rozczarowany Anną i brakiem męskiego potomka - obawiał się jednak oddalić ją, gdyż małżeństwo z Katarzyną, która w tym czasie nadal żyła, przez wielu nie zostało nigdy uznane za nieważne. Gdy ta jednak w styczniu 1536 zmarła, przeszkoda została usunięta. Mówi się, że w owym czasie król był już zakochany w Jane Seymour i potrzebował pretekstu, by móc ją poślubić. 2 maja 1536 roku Anna została aresztowana i uwięziona w londyńskiej twierdzy Tower. 15 maja skazano ją na śmierć przez ścięcie. 17 maja małżeństwo z Henrykiem zostało unieważnione, a dwa dni później, 19 maja wykonano wyrok. 30 maja, zaledwie po 11 dniach, Henryk VIII poślubił Jane Seymour. Anna Boleyn

6. Jane Seymour, Joanna lub Janina Seymour (ok. 1509 - 24 października 1537), królowa-małżonka Anglii i Irlandii jako trzecia żona króla Anglii Henryka VIII. Jej ojcem był sir John Seymour, matką - Margaret Wentworth. Jej bratem był Edward Seymour, książę Somerset. Król Henryk VIII powziął namiętność ku niej jeszcze podczas poprzedniego małżeństwa; poślubił ją zaledwie 11 dni po straceniu jego poprzedniej żony, Anny Boleyn - 30 maja 1536 roku. Jane Seymour przyczyniła się do powrotu do łask króla jego córki - Marii Tudor, z pierwszego małżeństwa z Katarzyną Aragońską. Ponadto dała ona królowi jedynego męskiego potomka, późniejszego króla Anglii i Irlandii, Edwarda VI. Zmarła w wyniku gorączki poporodowej 12 dni po jego urodzeniu, w nocy z 24 na 25 października 1537 roku. Jako jedyna z królowych-małżonek Henryka VIII Jane spoczywa z nim we wspólnym grobie w Kaplicy św. Jerzego na zamku Windsor, w prezbiterium. Dziesięć lat po jej śmierci kryptę otwarto i wstawiono tam olbrzymią ołowianą trumnę Henryka (miał prawie 1,90 wzrostu i ważył pod koniec życia ok. 140 kg) Jane Seymour

7. Anna z Kleve, Anna Kliwijska (ur. 22 września 1515, zm. 16 lipca 1557) była czwartą z kolei żoną Henryka VIII, od 6 stycznia do 9 lipca 1540 r. Anna urodziła się w Düsseldorfie jako córka Jana III, władcy niemieckiego księstwa Kleve. Książę jako wyznawca protestanyzmu został uznany za wygodnego sprzymierzeńca Henryka VIII; król Anglii został namówiony do tego małżeństwa przez kanclerza Thomasa Cromwella. Namalowanie portretu przyszłej królowej, który miał być przedstawiony królowi, powierzono Hansowi Holbeinowi. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, ukrył on niedostatki urody osoby portretowanej; przypuszcza się, że twarz Anny nosiła ślady po przebytej ospie wietrznej. Mogło to być przyczyną, dla której Anna po przybyciu do Anglii nie spodobała się Henrykowi VIII, który mimo tego zawarł z nią małżeństwo 6 stycznia 1640 r. w Greenwich. Ponieważ król zyskał sobie opinię postępującego niesprawiedliwie i okrutnie rozprawiającego się z żonami, tym razem postanowił poszukać pretekstu do rozwodu. Małżeństwo zostało anulowane 9 lipca tego samego roku z powodu jego nieskonsumowania, a Annie zostały przyznane liczne dobra, w tym zamek Hever, siedziba dawnych teściów Henryka, Boleynów. Anna pozostała w Anglii do końca życia i zmarła w Londynie jako ostatnia z żon tego króla. Przed śmiercią przeszła na katolicyzm i pozostawała w dobrych stosunkach ze swoją niegdysiejszą pasierbicą, księżną Marią (późniejszą królową Marią I Tudor). Anna z Kleve

8. Katarzyna Howard (ur. ok. 1520/25, zm. 13 lutego 1542), piąta żona króla Anglii, Henryka VIII. Henryk VIII był już wtedy niemłody, otyły i nieatrakcyjny. Sama Katarzyna miała już do tego czasu na swym koncie liczne romanse, lecz w oczach króla była niewinną nastolatką, którą obsypał klejnotami i podarkami. Poślubił ją 28 lipca 1540 roku. Małżeństwo młodej dziewczyny z odstręczającym, starzejącym się mężczyzną, było dla niej trudne do zniesienia - znalazła sobie przyjemną odmianę w ramionach jednego z ulubionych dworzan Henryka, Thomasa Culpepera. Wieść o romansie rozniosła się na dworze - aby kupić milczenie osób, mogących swą wiedzą zagrozić jej reputacji w oczach męża, Katarzyna zatrudniła na atrakcyjnych stanowiskach kilka z nich - m.in. swoich dawnych kochanków - Francisa Derehama jako osobistego sekretarza i Henry'ego Mannoxa jako jednego z nadwornych muzyków. Decyzje te były nierozsądne - plotki o złym prowadzeniu się królowej zaczęły się rozprzestrzeniać i dotarły do uszu króla. Ten nie chciał początkowo dać im wiary, dowody były jednak aż nadto oczywiste. Katarzyna została odosobniona w swych komnatach i pozostawiona pod strażą, wielokrotnie w tym czasie przesłuchiwana przez doradców króla. Pierwotnie Henryk miał się z nią rozwieść i oddalić ją, jednak na nieszczęście Katarzyny, został przechwycony jej list miłosny do Culpepera. To spowodowało natychmiastowe oskarżenie o niewierność, co w przypadku królowej oznaczało też zdradę stanu. Zimą 1541 roku Katarzynę uwięziono w jednym z opactw w Middlesex, odbierając jej zarazem tytuł królowej. 8 grudnia ścięto Thomasa Culpepera i Francisa Derehama, zaś sprawa królowej została wniesiona pod obrady parlamentu w styczniu 1542 r. 10 lutego Katarzynę przeniesiono do londyńskiej twierdzy Tower, gdzie została ścięta trzy dni później. Katarzyna Howard

9. Katarzyna Parr(ur. ok. 1512, zm. 7 września 1548), szósta żona króla Anglii, Henryka VIII. Była czterokrotnie zamężna - jest to swoisty rekord wśród angielskich królowych. Pierwszego męża, Edwarda, Lorda Borough, poślubiła mając zaledwie 15 lat, owdowiawszy dwa lata później. Około 1530 roku wyszła za Johna Neville'a, Lorda Latimer, który zmarł w 1542 r. Następnie nawiązała bliską znajomość z Thomasem Seymourem (bratem Jane Seymour, zmarłej królowej - trzeciej żony Henryka VIII). Związek został zerwany, gdyż Katarzyna zmuszona była przyjąć oświadczyny króla. Ślub Katarzyny i Henryka odbył się 12 lipca 1543 roku w Hampton Court. Katarzynie udało się utrzymywać dobre relacje z dziećmi Henryka z poprzednich małżeństw - Marią, Elżbietą i Edwardem. Doprowadziła też, według źródeł, do pogodzenia się Henryka z córkami. Po śmierci Henryka VIII w 1547 roku Katarzyna mogła poślubić swą dawną miłość, Thomasa Seymoura. Po raz pierwszy zaszła wtedy w ciążę - zmarła przy porodzie w wyniku komplikacji. Jej córka, Mary, prawdopodobnie zmarła w dzieciństwie. Katarzyna Parr