360 likes | 634 Views
Usprawnienie dzieci po zabiegach kardiochirurgicznych -problemy medyczne. Dr n. med. Bożena Okurowska-Zawada Klinika Rehabilitacji Dziecięcej Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego im. L. Zamenhofa w Białymstoku. Wady wrodzone serca.
E N D
Usprawnienie dzieci po zabiegach kardiochirurgicznych -problemy medyczne Dr n. med. Bożena Okurowska-Zawada Klinika Rehabilitacji Dziecięcej Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego im. L. Zamenhofa w Białymstoku
Wady wrodzone serca • powstają w pierwszych 30-45 dniach od momentu zapłodnienia. • diagnostyka prenatalna-pierwsze badanie - już w 12 tygodniu ciąży, potem jest ono powtarzane w 20 tygodniu. • 25% wrodzonych wad serca (nazywanych wadami przewodozależnymi) wymaga leczenia zaraz po urodzeniu - podawania leków oraz leczenia chirurgicznego.
Wady wrodzone serca • wady przeciekowe-powodują podwyższenie ciśnienia krwi w prawej części serca i w tętnicach płucnych. • powinny być leczone chirurgicznie nie później niż dokońca 6.miesiąca życia dziecka. • jeśli powodują opóźniony rozwój dziecka, leczy się w pierwszych tygodniach życia. • większość wad wrodzonych serca leczona jest do drugiego roku życia. Co czwarta już w okresie noworodkowym. • część wymaga leczenia etapowego - jest to seria 2-3 operacji i każda z nich ma swój określony optymalny czas leczenia.
Wady wrodzone serca • statystycznie ponad 95% dzieci z wadami serca przeżywa operację i większość z nich ma szanse na normalne dzieciństwo.
Dziecko po zabiegu kardiochirurgicznym-Tlenoterapia i rehabilitacja oddechowa • problemy z oddychaniem m. in. z powodu bólu pooperacyjnego oraz uczucia osłabienia mięśni. • oddech dziecka jest płytki, mało efektywny, a kaszel słaby. • należy prowadzić tlenoterapię przynajmniej w pierwszych dobach po zabiegu. • należy także wspomagać oddech przez prowadzenie rehabilitacji oddechowej, • układaniu dzieci na boku, stosowanie wałków i innych udogodnień.
Dziecko po zabiegu kardiochirurgicznym-Tlenoterapia i rehabilitacja oddechowa • Wyjątkiem są dzieci poddane korekcji koarktacji aorty, u których oklepywanie klatki piersiowej jest zabronione, a układanie na boku powinno być ograniczone do minimum. • W celu rozprężenia płuc można stosować ćwiczenia oddechowe. • Wskazane są również inhalacje. Do rozrzedzenia wydzieliny stosujemy 0,9%NaCl lub 0,45% NaCl. • Aby wywołać odruch kaszlowy, wykonujemy inhalacje z 3% roztworu sody lub innych leków działających na układ oddechowy.
Zasady kwalifikowania do leczenia zabiegowego dzieci z wrodzonymi wadami układu sercowo-naczyniowego • pacjenci z wadami złożonymi siniczymi, a także tymi wadami prostymi, w których zaburzenia hemodynamiczne powodują narastające niekorzystne skutki dla układu krążenia. • leczenie zabiegowe wady wrodzonej serca polega na zabiegu kardiochirurgicznym bądź na wykonaniu tzw. przezskórnej wewnątrznaczyniowej interwencji kardiologicznej. • w nielicznych sytuacjach polega ono na celowym zastosowaniu sekwencyjnym obu tych technik naprawczych. • kwalifikacja do podjęcia leczenia odbywa się w ośrodkach specjalistycznych zaliczanych do trzeciego poziomu referencyjności.
Zasady kwalifikowania do leczenia zabiegowego dzieci z wrodzonymi wadami układu sercowo-naczyniowego • interwencyjne zabiegi kardiologiczne u dzieci polegają na usunięciu lub zmniejszeniu stopnia zwężenia zastawek lub naczyń oraz zamykaniu połączeń między naczyniami lub jamami serca. • część z nich ma charakter paliatywny, a część naprawczy.
Leczenie zabiegowe w pierwszych dniach życia • przeznaczyniowa septostomia balonowa metodą Rashkinda, mająca na celu poszerzenie połączenia między przedsionkami. • u noworodków, u których utrzymanie dostatecznego przecieku między przedsionkami stwarza możliwość skutecznej wymiany puli krwi między krążeniem płucnym i systemowym.
Leczenie zabiegowe w pierwszych dniach życia • u noworodków z przełożeniem wielkich pni tętniczych, a także w niektórych złożonych wadach serca z niedorozwojem komór. • noworodki z krytycznym zwężeniem zastawkowym wielkich tętnic tzn. takim, w którym przepływ przez zastawkę jest minimalny, a utrzymanie skutecznego krążenia płucnego lub systemowego możliwe jest dzięki drożności przewodu tętniczego
Leczenie zabiegowe w pierwszych dniach życia • Krytyczne zwężenie cieśni aorty • Kwalifikacja do zabiegu oparta jest na ocenie echokardiograficznej, a także na charakterystycznych cechach w badaniu przedmiotowym, w badaniu dopplerowskim, spektralnym i kolorowym
Leczenie zabiegowe w pierwszych dniach życia • ze wskazań życiowych- złożone wady przewodozależne : *Przełożenie wielkich pni tętniczych *Zespół niedorozwoju lewego serca *Atrezja tętnicy płucnej - postać z ciągłą przegrodą międzykomorową - postać z ubytkiem przegrody międzykomorowej *Zespół Fallota z krytycznym zwężeniem tętnicy płucnej
Inne sinicze wady sercowo-naczyniowe • Tetralogia Fallota • Atrezja zastawki trójdzielnej • Wspólny pień tętniczy • Pojedyncza komora • Całkowity nieprawidłowy spływ żył płucnych • Zespół Ebsteina >konieczność podjęcia zabiegu w trybie pilnym, szczególne warunki powodujące szybkie nasilenie stopnia zaburzeń hemodynamicznych zagrażających życiu.
Wady sercowo-naczyniowe są tzw. wady przeciekowe z przeciekiem lewo-prawym. • ubytek przegrody międzykomorowej (VSD) • ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD II) • kanał przedsionkowo-komorowy (AVC) • przetrwały przewód tętniczy (PDA)
Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD) • z reguły nie ma konieczności leczenie zabiegowego tej wady w pierwszym kwartale wieku niemowlęcego. Wskazaniem do zamknięcia ubytku jest duży przeciek powodujący co najmniej 1,5 razy większy przepływ płucny niż systemowy (Qp/Qs > 1,5). • optymalny wiek do chirurgicznego zamknięcia ubytku w wieku niemowlęcym rozpoczyna się w okresie 3-6 miesiąca. • gdy szacowana wielkość przecieku jest graniczna lub nieduża, ze względu na możliwość korzystnej ewolucji naturalnej wady, kwalifikację do ewentualnego leczenia można przesunąć na wiek późniejszy.
Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD II) • wskazaniem do przeprowadzenia zabiegu jest znaczny przeciek lewo-prawy. • interwencyjna kardiologiczna oraz kardiochirurgiczna. • metoda przeznaczyniowa stosowana jest u dzieci w wieku poniemowlęcym. • do zamykania metodą interwencyjną kwalifikowane są dzieci, u których w wieku niemowlęcym ubytek nie powoduje ciężkich zaburzeń hemodynamicznych, lub u których rozpoznanie nastąpiło w wieku późniejszym. • warunkiem koniecznym jest centralne położenie ubytku
Kanał przedsionkowo-komorowy (AVC) • W typowych postaciach ubytku kwalifikacja winna być przeprowadzona w pierwszych trzech miesiącach życia, a jako optymalny czas do korekcji przyjmuje się 3-6 miesiąc życia.
Zwężenie cieśni aorty (CoA) • Stwierdzenie gradientu ciśnienia powyżej 35 mmHg lub zmniejszenie światła o ponad 50% kwalifikuje dziecko do leczenia zabiegowego. • istotne jest stwierdzenie nadciśnienia w górnej połowie ciała. • Optymalny wiek do leczenia zabiegowego nie przekracza 4 roku życia.
Zwężenie cieśni aorty (CoA) • Podjęcie decyzji o leczeniu zabiegowym w wieku niemowlęcym uwarunkowane jest stwierdzeniem znacznych zaburzeń hemodynamicznych i objawów klinicznych (niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze).
Przetrwały przewód tętniczy (PDA) • metodą leczenia z wyboru jest zamykanie za pomocą przeznaczyniowej interwencji kardiologicznej za pomocą różnego rodzaju implantów. • w nielicznych przypadkach konieczne jest chirurgiczne zamknięcie przewodu.
Zabiegi korekcyjne wad wrodzonych serca u dzieci • są obarczone możliwością wystąpienia wielu powikłań, dotyczących układu oddechowego, • krążenia, • nerwowego, • narządu ruchu, • samej rany pooperacyjnej.
Powikłania po zabiegu kardiochirurgicznym • Jednym z rzadko występujących, ale niezmiernie istotnym w postępowaniu pooperacyjnym, jest • symetryczne, • albo asymetryczne porażenie nerwu przeponowego,
Porażenie nerwu przeponowego • zwiększony wysiłek oddechowy, • podwyższona aktywność mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych i pochyłych szyi, • zapadanie się przestrzeni nadmostkowej, nadobojczykowych i międzyżebrowych, • poruszanie skrzydełkami nosa, • pociąganie tchawicy, • oddech paradoksalny.
Przy jednostronnym porażeniu nerwu przeponowego • w RTG klatki piersiowej stwierdza się uniesienie połowy przepony, widoczne u pacjentów z oddechem własnym, bez dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych oraz często współistniejące zmiany niedodmowe i niedodmowo-zapalne w danym polu płucnym.
Porażenie nerwu przeponowego • w wyniku mechanicznego uszkodzenia lub pośredniego kontaktu przez cienką ścianę worka osierdziowego z "kaszą lodową", służącą do zatrzymania akcji serca i zmniejszenia jego metabolizmu (umożliwia to bezpieczne przeprowadzenie korekcji wady).
Porażenie nerwu przeponowego- postępowanie fizjoterapeutyczne: • inhalacja z mukolityków, • elementy stymulacji metodą Vojty, • ćwiczenia oddechowe-wspomagane, • ćwiczenia uruchamiające i rozciągające klatkę piersiową, Dominiak P i wsp.: Fizjoterapia dzieci z pooperacyjnym porażeniem nerwu przeponowego, w wieku 0-3 lat, po korekcjach całkowitych wad wrodzonych serca – doświadczenia własne„Medycyna Sportowa”N R 1 0 7
Postępowanie fizjoterapeutyczne: • drenaż oskrzelowy, • opukiwanie i oklepywanie klatki piersiowej, • efektywny kaszel, • impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości; kształt impulsu: sinusoidalny, t = 20 min, t przerwy = 3 do 1 s, częstotliwość 5 Hz, natężenie 50-60%. Dominiak P i wsp.: Fizjoterapia dzieci z pooperacyjnym porażeniem nerwu przeponowego, w wieku 0-3 lat, po korekcjach całkowitych wad wrodzonych serca – doświadczenia własne„Medycyna Sportowa”N R 1 0 7
Grupa pacjentów po zabiegu kardiochirurgicznym wymaga • odrębnej instytucjonalnie opieki medycznej, • pomocy w rozwiązywaniu licznych problemów dotyczących poprawy jakości życia, • wyboru zawodu, • ubezpieczenia, • określenia ryzyka wystąpienia wady wrodzonej serca u potomstwa,
Grupa pacjentów po zabiegu kardiochirurgicznym wymaga • przyznania statusu inwalidy, • uzyskania prawa jazdy, • rozwiązania problemów psychologicznych związanych z wadą serca, • leczenia choroby wieńcowej, • leczenia zaburzeń rytmu serca, • korekcji złożonych wad serca także - konieczności ewentualnych kolejnych kardiologicznych zabiegów interwencyjnych i(lub) ponownych operacji.
Aktywność życiowa • Ograniczenia właściwej dla wieku aktywności życiowej dotyczą pacjentów, u których stwierdza się istotne zmiany resztkowe i następstwa korekcji wady. • Całkowite lub częściowe zwolnienie dziecka z zajęć wychowania fizycznego w szkole i uprawiania sportu powinno zależeć od kardiologa • po korekcji niektórych wad wrodzonych serca istnieją ograniczenia w wyborze zawodu i zatrudnienia, • wybór kierunku kształcenia i (lub) zawodu powinien być wspólną decyzją pacjenta, kardiologa i psychologa.
Zalecenia dotyczące uprawiania sportu wyczynowego po leczeniu wad wrodzonych serca(WWS) • Przeciwwskazania do aktywności wysiłkowej mogą być czasowe lub trwałe. • czasowe ograniczenie uczestniczenia w zajęciach WF lub sportowych najczęściej spowodowane jest wczesnym okresem po leczeniu wady, rodzajem stosowanej farmakoterapii, przebytą ostrą chorobą infekcyjną Turska – Kmieć A., Kawalec W., Brzezińska – Rajszys G. (2008) Standardy dotyczące uprawiania sportu po operacyjnym lub przez skórnym interwencyjnym leczeniu wad wrodzonych serca u dzieci i młodzieży, Standardy medyczne/Pediatria, Warszawa t. 5, s. 450 – 459.
Zalecenia dotyczące uprawiania sportu wyczynowego po leczeniu wad wrodzonych serca(WWS) • Trwałe wykluczenie może dotyczyć tylko niektórych dyscyplin sportowych: • urazowych u chorych leczonych antykoagulantami • po implantacji urządzeń antyarytmicznych, • dyscyplin zagrażających utonięciem lub upadkiem z wysokości w przypadku ryzyka wystąpienia omdlenia u chorych z pooperacyjną trwałą lub napadową arytmią/całkowitym blokiem przedsionkowo-komorowym)
Zalecenia dotyczące uprawiania sportu wyczynowego po leczeniu wad wrodzonych serca (WWS) • po leczeniu naprawczym WWS u chorych dopuszczonych do uprawiania sportu konieczne jest okresowe przeprowadzanie kontrolnych badań kardiologicznych, o których zakresie i częstotliwości decyduje lekarz sportowy po konsultacji z kardiologiem. • standardowo badania powinny być przeprowadzane co około 1 rok
Zalecenia dotyczące uprawiania sportu wyczynowego po leczeniu wad wrodzonych serca (WWS) • Nie ma ograniczeń do uprawiania sportu po leczeniu WWS z bardzo dobrym efektem zabiegu operacyjnego i/lub interwencyjnego przezskórnego u chorych: ->bez arytmii i/lub omdleń, nie wymagających farmakoterapii (np. stosowania leków nasercowych, hipotensyjnych, antyarytmicznych lub antykoagulantów), ->z prawidłowym czasem QTc, ->dobrą tolerancja wysiłku i adekwatnym do stopnia wysiłku przyspieszeniem rytmu serca.