490 likes | 852 Views
Haft sredniowieczny zarys tematyki. Magdalena ‘Ziółko’ Zielińska Stowarzyszenie HANZA Medievalliving.pl. Haft. Metoda ozdabiania tkaniny, filcu lub skóry poprzez naszywanie na ich powierzchni wzorów za pomocą igły, nici i (czasem) różnych dodatków. Krotka historia haftu.
E N D
Haft sredniowiecznyzarys tematyki Magdalena ‘Ziółko’ Zielińska Stowarzyszenie HANZA Medievalliving.pl
Haft Metoda ozdabiania tkaniny, filcu lub skóry poprzez naszywanie na ich powierzchni wzorów za pomocą igły, nici i (czasem) różnych dodatków.
Krotka historia haftu • Prawdopodobnie stosowany już kilka tysięcy lat p.n.e. • Najstarsze zachowane hafty pochodzą z wykopalisk archeologicznych w Attyce (V-IV w. p.n.e.) i gór Ałtaj • Kilka przykładów pochodzi z zachowanych strzępów odzieży z okresu „wędrówek ludów” 300-700 n.e. • Bardzo popularny (zdobienie odzieży) we wczesnym średniowieczu, zwłaszcza w stylistyce „wikińskiej” i słowiańskiej
Z IXw. ze Skandynawii pochodzą pierwsze przykłady ‘tapiserii’, ‘opon’, ‘wallhanging’, z nich wyewoluował styl (i jakość) hafciarstwa normańskiego i anglo-saskiego (refilsaum) -> tapiserie z Överhogdal
Ok.XII w. ścieg ‘refilsaum’ (‘surface-couching’) wychodzi z użycia (poza Islandią i płn. Skandynawią), wyparty przez ‘under-couching’, charakterystycznego dla hafciarstwa angielskiego • XIII – XIV w. szczyt średniowiecznego hafciarstwa angielskiego • XIV / XVw. szczyt średniowiecznego hafciarstwa niemieckiego • XIV w. największa moda na ‘haftowane cotehardie’ • chociaż pojawiają się jeszcze w Godzinkach księcia de Berry
początek XVIw. – wprowadzenie haftu krzyżykowego • XVIw. – początek popularności ‘haftu czarnego’ (tzw. ‘blackwork’) • XVIw. – ścieg ‘klasztorny’ praktycznie wychodzi z użycia
XVI w. – masowy powrót haftów w odzieży (Anna Boleyn, Elżbieta I, Maria Stuart) • XVIIIw. – umasowienie ‘tamborków’ • 1828r. – pierwsze maszyny hafciarskie
Hafciarki i hafciarze • damy np. Aelgifu z Northampton (XIw.), Aelfgyd z Buckinghamshire i Leofgyd z Wiltshire (Doomsday Book), królowa Jadwiga, Anna Boleyn, Maria Stuart, Bess of Hardwick hrabina Shrewsbury) • przedmioty osobiste • osobiste prezenty • dary wotywne
zakonnice, np. Eustadiola z Burges (VIIw.), Anna Malterer z Freiburga (pocz. XIVw.), Hadewigis, Sophia i Lucardis z Hesse (poł. XIVw.), Anne de Felbrigge z Suffolk) • paramenty kościelne macierzystego klasztoru • paramenty kościelne na zamówienie • dary wotywne na zamówienie
rzemieślnicy i rzemieślniczki z cechu hafciarzy np. Mabel z Bury St. Edmunds (poł. XIIIw.), Alexander Settere (pocz. XIVw.), William i Matilda le Settere (poł. XIVw.), John Heyroun (XIVw.), Thomas Carleton (k. XIVw.), John Strousburgh (k. XIVw.), Alice Strousburgh (poc. XVw.), Klemens, Jan i Jasiek ‘haftarze (za panowania Jagiełły), Michał Zejdenhafter (Kraków 1419)
Hafciarstwo cechowe • Cechy powstają we wszystkich większych ośrodkach • Jedni z najbogatszych mieszczan (konieczność płynności finansowej) • Ścisła kontrola jakości i liczby rzemieślników (1 mistrz – 1 czeladnik) • Praktyka trwała 7-8 lat • Najczęściej zawód przekazywany w rodzinie • Kobiety dopuszczane do przywództwa cechu (do XVw.) • Zakaz pracy przy sztucznym świetle (!) • Pracują na zlecenia dworów królewskich, a nawet papieskich (ornaty importowane z Anglii) • Często nabywają majątki ziemskie i uzyskują szlachectwo • Uszycie sukni królowej Philippy z Hainault – 2 Ł, wyhaftowanie jej – 9 Ł • Cena haftowanego ornatu w końcu XIVw. – 200 Ł (= ok. 6,5 tys. świń), cena konia bojowego – do 80 Ł, koszt rocznego utrzymania ‘household’ rycerza lub kupca – do 100 Ł
Materialy do haftu sredniowiecznego • Podkład: len, wełna, jedwab (rzadko) • Nici: • len (rzadko, jeśli to przy odzieży oraz w haftach niemieckich) • wełna (odzież, tapiserie) • jedwab (jałmużniczki, opaski, paramenty kościelne, okładki, inne przedmioty zbytku) • złoto,srebro (nie do zrekonstruowania współcześnie) • Ewentualne dodatki: perły, bursztyn, gagat, niektóre inne kamienie szlachetne i półszlachetne
Przyrzady, narzedzia i akcesoria • Igły • Igielniki • Naparstki
Nożyczki • Pudełka i koszyki
Rodzaje (style) haftu sredniowiecznego • Refilsaum • Opus Anglicanum • Opus Teutonicum • varia
Refilsaum • różne motywy • 3 warianty: • haftowany wzór na gładkim tle, • haftowane tło z pozostawionym gładkim wzorem, • haftowany wzór i tło • nici ściegu przyczepiane przez osobną nić (‘laid and couched work’) na powierzchni
Opus Anglicanum • hafty figuralne • sceny z romansów rycerskich lub żywotów świętych • ornamenty roślinne i zwierzęce • szkic wzoru nanoszony na tkaninę np. węglem • intensywne użycie złotej nici (często jako tło) • niemal wyłącznie nici jedwabne • bogata paleta barw, także odcieni • niezwykle plastyczne
by Ziółko, 2011 (ścieg rozdzielny, ścieg klasztorny) by Ziółko, 2012 (ścieg rozdzielny, ścieg klasztorny)
Opus Anglicanum - ściegi • rozdzielny (split stitch) • sznurkowy (stem stitch) • łańcuszkowy (chain stitch) – rzadko • w przypadku złotych i srebrnych nici – ‘underside couching’ • klasztorny (klosterstitch) – samopodtrzymujący (‘self-couching work’)
Opus Teutonicum • wzory o powtarzalnym raporcie • ornamenty geometryczne • wzór odliczany po nitkach osnowy i wątku tkaniny podkładowej • często motywy heraldyczne • rzadziej motywy figuralne – zgeometryzowane • częste użycie tańszych nici (len, wełna), łączenie lnu z jedwabiem • najczęściej ograniczenie do 3-4 barw • także ‘haft biały’ (‘whitework’)
Niemcy, XIV-XVw., oryginał w V&A Museum Rekonstrukcja by Ziółko 2010, (ścieg cegiełkowy z zakładką)
Niemcy, XIVw., oryginał w V&A Museum Rekonstrukcja by Ziółko, 2011 (ścieg cegiełkowy)
Niemcy, XIV-XVw., oryginał w V&A Museum Rekonstrukcja by Ziółko, 2012 (ścieg cegiełkowy z zakładką)
Soignies, Belgia, XIII-XIVw., oryginał w Maastricht Replika by Orka, 2011 (ścieg cegiełkowy)
Niemcy, XIVw., fragment tapiserii Rekonstrukcja haftu na sakiewce by Ziółko, 2012 (ścieg cegiełkowy z zakładką)
Fragment marginesu z Malterer Teppich, Niemcy, XIVw. Rekonstrukcja by Ziółko, 2010 (ścieg klasztorny, ścieg rozdzielny)
Haft o motywach heraldycznych, Niemcy, XIVw. Rekonstrukcja (fragment) by Ziółko, 2010… (ścieg cegiełkowy)
Opus Teutonicum - sciegi • cegiełkowy (brick stitch) – ściegi równe • wariacje cegiełkowego, najczęściej z zakładką (satin stitch) – ściegi dłuższe i krótsze • bloczkowy • klasztorny (klosterstitch)
Varia • Hafty „odzieżowe” (dziergany, stebnówkowy) • Long-armed cross-stitch (~janina / herringbone stitch)
Bibliografia • Amt E., Women’s Lives in Medieval Europe. A sourcebook., 2009 • Coatsworth E., Stitches in Time: Establishing a History of Anglo-Saxon Embroidery, 2005 • Crossley-Holland N., Living and Dining in Medieval Paris. The Household of a Fourteenth Century Knight, 1996 • Crowfoot E., Pritchard F., Staniland ., The Museum of London’s Textile and Clothing 1150 – 1450 • Gloger Z., Encyklopedia staropolska, 1903 • Gutkowska-Rychlewska M., Historia ubiorów, 1986 • Kelly T. D., Aumônières — embellished textile purses of the French 14th century, cottesimple.com • Kubalska-Sulkiewicz K., Bielska-Łach M., Manteuffel-Szarota A., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, 2007 • Mitchell T., A Stitch out of Time, 14th and 15th Century German Counted Thread Embroidery, wymarc.com • medieval-embroidery.blogspot.com (zapraszam ) • m-silkwork.blogspot.com • racaire.com • Scott M., Medieval Dress and Fashion, 2007 • Staniland K., Medieval Craftsmen: Embroiderers, 1997 • Zimmerman J., English Medieval Embroidery, 2008