Mózgowe porażenie dziecięce

1. Mózgowe porażenie dziecięce łac. paralysiscerebralisinfantum, ang. cerebralpalsy

2. Mózgowe porażenie dziecięce • jest to grupa nie postępujących, ale zmieniających się z wiekiem różnorodnych zaburzeń ruchowych powstałych w wyniku uszkodzeń lub wad mózgu znajdującego się we wczesnym stadium rozwoju.

3. PRZYCZYNY • EMBRIOPATIE – infekcje w I trymestrze ciąży (wirus różyczki, ospy, grypy, WZW), • TETOPATIE – infekcje w późnym okresie ciąży (wirus Echo, cytomegalii, ospy, toxoplazmoza lub leki, używki, narkotyki),

4. CZYNNIKI MATCZYNE • zły stan zdrowia matki, • zakażenia wewnątrzmaciczne, • ciąża mnoga, • gestoza EPH, • poronienia samoistne.

5. CZYNNIKI OKOŁOPORODOWE • mała masa urodzeniowa, • inne towarzyszące wady narządów, • poród patologiczny.

6. CZYNNIKI OKRESU NOWORODKOWEGO • drgawki noworodkowe, • małogłowie, • krwotoki śródczaszkowe, • zaburzenia oddychania, • sepsa, • hiperbilirubinemia.

7. Główne objawy: • NIEDOWŁADY • Objawy towarzyszące: • padaczka, • wady wzroku, • wady słuchu, • upośledzenie rozwoju umysłowego, • zaburzenia rozwoju mowy, • opóźnienie rozwoju ruchowego, • zaburzenia zachowania,

8. POSTACIE MPDZ • PORAŻENIE POŁOWICZE – HEMIPLEGIA • Postać ta w około 1/3 przypadków wywołana jest czynnikami działającymi po urodzeniu dziecka, a w 2/3 przypadków związana jest z czynnikami przedurodzeniowymi.

9. dziecko najczęściej trzyma niedowładną rękę zaciśniętą w pięść, nie chwyta nią, nie potrafi przesuwać kończyny do linii środkowej, • jeśli obraca się to zawsze przy pomocy zdrowej połowy ciała na stronę niedowładną.

10. 2. OBUSTRONNE PORAŻENIE KURCZOWE – DIPLEGIA • Ta postać obejmuje głównie kończyny dolne. Związana jest z patologią okołoporodową i z wcześniactwem. Kąt odwodzenia ud jest ograniczony oraz kąt prostowania w stawie kolanowym. • w ułożeniu na plecach ruchy kończyn dolnych, zwłaszcza ruchy zginania są słabe i asymetryczne,

11. jedna z kończyn jest zgięta, skręcona na zewnątrz, druga zrotowana do wewnątrz, • dziecko układa się z kończynami dolnymi wyprostowanymi i przywiedzionymi, • później rozwija się podeszwowe ustawienie stóp,

12. w leżeniu na brzuchu, gdy dziecko podniesie głowę i oprze się na zgiętych ramionach, kończyny dolne ulegają wyprostowaniu i odwiedzeniu, • gdy dziecko pełza odbywa się to wyłącznie na kończynach górnych,

13. siadanie i siedzenie jest utrudnione, • dziecko siedzi z tułowiem wygiętym łukowato, musi podpierać się kończynami górnymi, brak jest zgięcia bioder, • gdy dziecko osiąga etap pionizacji, nie jest w stanie w pełni wyprostować kończyn dolnych w stawach biodrowych i kolanowych – stoi z kończynami skrzyżowanymi (ustawienie nożycowe), • dziecko najczęściej staje na palcach,

14. w kończynach górnych występuje stała tendencja do ustawiania ich w zgięciu i nawróceniu, • przy próbie chwytania palce ulegają nadmiernemu wyprostowaniu w stawach nadgarstkowo-śródręcznych.