KËRKESA AGREGATE, OFRETA AGREGATE DHE EKUILIBRI MAKROEKONOMIK

1. KËRKESA AGREGATE, OFRETA AGREGATE DHE EKUILIBRI MAKROEKONOMIK I. Kërkesa agregate dhe faktorët përcaktues të saj Kërkesa agregate përfaqëson sasinë e përgjithëshme të mallrave dhe shërbimeve përfundimtare që konsumatorët, firmat, qeveria apo të huajt janë të gatshëm të blejnë për çdo nivel të dhënë çmimi, në një kohë të dhënë.

2. Kurba e kërkesës agregate, shpreh lidhjen midis GDP real dhe nivelit agregat të çmimeve, duke i mbajtur të pandryshuar faktorët e tjerë influencues Konsumi, është komponenti më me peshë i kërkesës agregate dhe ka ndikim të madh si në përmasat ashtu edhe në sjelljen e saj. Investimet,si komponent tjetër i AD janë element shumë i ndikueshëm nga faktorë të ndryshëm, pra dhe shumë i ndryshueshëm, duke ndikuar kështu në masë të madhe në sjelljen e kërkesës agregate.

3. Shpenzimet qeveritare,varen drejtpërdrejt nga vendimet e qeverisë dhe objektivat politike të saj. Eksporti neto,varet ngatë gjithë faktorët që ndikojnë mbi eksportet dhe importet, dhe shpreh, edhe ndikimin e mjedisit të jashtëm në kërkesën agregate të një vendi.

4. Çmimi P* C I G Nx AD Q* Sasia Kurba e kërkesës agregate, mund të ndërtohet kur kurbës së kërkesës për mallra konsumi i shtojmë kërkesën për investime private, shpenzimet qeveritare dhe eksportin neto.

5. Efekti i bilanceve reale. • Efekti i normave të interesit. • Efekti i tregtisë së jashtme.

6. P A B P1 AD2 (C2 + I + G + Nx) AD1 (C1 + I + G + Nx) O Q1 Q2 GDP real Zhvendosja e kërkesës agregate Zhvendosja e AD djathtas është si rrezultat i rritjes së konsumit autonom, ndërsa niveli i çmimeve mbetet i pa ndryshuar. Rritja e konsumit autonom lidhet drejtpërdrejt me rritjen e popullsisë.

7. Monetaristët si faktorë kryesorë të përcaktimit të kërkesës agregate konsiderojnë oferten monetare. Të tjerë ekonomistë rolin kryesorë ua japin rrymave të pavarura të shpenzimeve, si shpenzimet qeveritare, investimet dhe eksportet. Mendimet e sotme për këtë çeshtje janë pothuajse të njëjta për shumicen e ekonomistëve. Pra varësisht nga rrethanat përcaktues i AD mund të jetë politika fiskale apo politika monetare.

8. II. Oferta agregate dhe faktorët përcaktues të saj • Oferta agregate i referohet vëllimit total të produktit që prodhuesit janë të gatshem dhe në gjendje të ofrojnë në treg me nivele të ndryshme çmimesh, në një periudhë të dhënë kohe. • Periudhë afatshkurtër • Periudhë afatgjatë

9. P AS O GDPreal 2.1 Oferta agregate në periudha afatshkurtra

10. Argumentet që jepen për këtë janë: Së pari çmimet më të larta nxisin prodhuesit për rritjen e prodhimit, sepse rritja e çmimeve nënkupton edhe rritjen e fitimit për prodhuesit. Së dyti prirja për lartë e kurbës së ofertës agregate mund të shpjegohet edhe duke marr si piknisje rritjen e nivelit të prodhimit.

11. Analiza e më sipërme bëhët më e plotë dhe më konkrete nëse në të përfshihen dy faktorë të tjerë • Produkti potencial • Sjellja pagë – çmim

12. P AS Pjesa klasike Pjesa e ndermjetme Pjesa kejnsiane O Qp GDP real Sjellja e kurbës AS në periudha afatshkurtra

13. Sjellja e kurbës AS në periudha afatshkurtra është objekt diskutimesh e kundershtimesh midis shkollave të ndryshme ekonomike. Klasikëtmbështesin idenë se kurba AS ëshë e prirur vertikalisht lart. Kejnsianëtnga ana tjetër duke u mbështetur në ngurtësinë e pagave argumentojnë se kurba AS është horizontale në periudha afatshkurtra.

14. P AS GDP real O Qp Oferta agregate në periudha afatgjata.

15. Së pari, në periudha afatgjata produkti aktual përputhet me atë potencial, dhe çdo përpjekje nga ana e firmave për të rritur prodhimin çon vetëm në rritjen e çmimeve. Së dyti, në periudha afatgjata të gjitha çmimet dhe kostot, përfshirë pagat bëhën fleksibile.

16. Faktorët që ndikojnë në zhvendosjen e kurbës AS) • Tarifa e pagave • Çmimet e inputeve materiale • Produktiviteti • Goditjet e ofertës • Pritjet lidhur me inflacionin

17. P AS` AS AS`` Q` Q* Q`` GDP real Zhvendosja e kurbës AS

18. P AS P1 E P* AD D1 Q* S1 GDP real III. Ekuilibri makroekonomik. Modeli klasik dhe ai kejnsian.

19. P AS B A P* AD C P` AD` Q = Q` = Q* GDP real Modeli I ekuilibrit makroekonomik klasik

20. Nga ky model rrjedhin dy përfundime të rendësishme politike. Së pari, produkti aktual perputhet gjithmonë me produktin potencial. Së dyti, politika makroekonomike nuk mund të ndikojë në nivelin e prodhimit apo të papunësisë, dhe çdo përpjekje për të ndikuar në variablat e mësipërm, do të reflektohej vetëm në ndryshimin e nivelit të çmimeve.

21. P AS B A AD` AD Q Q` Qp GDP real Modeli kejnsian

22. Nga modeli kejnsian rrjedhin gjithashtu dy përfundime të rëndësishme politike: Së pari, një ekonomi mund të jetë në ekuilibër në kushtet e përdorimit jo të plotë të burimeve, madje edhe me papunësi masive. Së dyti, qeveria, përmes politikave monetare apo fiskale, mund të stimulojë rikthimin e ekonomisë në punëzënie të plotë.

23. Pra, kemi dy qëndrime të ndryshme teorike dhe politike. Qëndrimi klasik, sipas të cilit politika qeveritare e rritjes së AD çon jo në rritjen e prodhimit, por në rritjen e çmimeve, pra të inflacionit. Qëndrimi kejnsian, sipas te cilit varësisht nga faza e ciklit në të cilin ndodhet ekonomia, qeveria mund dhe duhet të ndërhyjë, duke ndikuar në rritjen e nivelit të prodhimit në kushtet e një aktiviteti të dobët ekonomik, apo ne uljen e prodhimit në periudhat ekspansioniste, me inflacion kërcënues.