Oswoić opcje

1. Oswoić opcje KANCELARIA PRAWNA J. CHAŁAS I WSPÓLNICY SPÓŁKA KOMANDYTOWA z siedzibą w Warszawie, ul. Sapieżyńska 10a, 00-215 Warszawa, wpisana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XII Wydział Gospodarczy pod numerem KRS 0000185811, REGON: 014934683, NIP: 525-21-19-938 Teresa Kuskowska, przedsiębiorca wpisany pod numerem 29260 w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta Koszalina wraz z Wojciechem Hetmaniukiem, przedsiębiorcą wpisanym pod numerem 29261 w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta Koszalina, prowadzący wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej BIURO KONSULTINGOWE ANEKS T. KUSKOWSKA W. HETMANIUK z siedzibą w Koszalinie, ul. Zwycięstwa 140, 75-613 Koszalin, REGON: 330170815, NIP: 669-041-09-82 ALPHA FINANCIAL SERVICES spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w Warszawie, ul. Nowy Świat 6/12, 00-400 Warszawa, wpisana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XII Wydział Gospodarczy pod numerem KRS 0000253120, REGON: 140472845, NIP: 7010012942 Działający jako uczestnicy Konsorcjum Chałas Financial Advisors Warszawa 2009

2. Przesłanki utworzenia Konsorcjum CFA • Negatywne skutki dla ogromnej liczby przedsiębiorstw w Polsce związanych terminowymi transakcjami walutowymi, a dokładnie rzecz biorąc z ich „zdegenerowaną” konstrukcją umowy opcji. Inne określenia to: zerokosztowy instrument pochodny lub AZIP – Asymetryczny Złożony Instrument Pochodny, • potrzeba faktycznego zabezpieczenia ryzyk finansowych związanych z działalnością przedsiębiorstwa w tym: ochrona przed stratami związanymi z ryzykiem zmian kursów walut, ochrona przed stratami związanymi ze zmianą stóp procentowych, ochrona przed negatywnymi skutkami zamian cen towarów, ochrona płynności finansowej (m.in. obrót wierzytelnościami), • Potrzeba płynnego kontynuowania działalności przedsiębiorstwa - nawet w przypadku zmiany banku kredytującego i podjęcia współpracy z wiarygodnymi i sprawdzonymi instytucjami kredytowymi i/lub przeprowadzania transakcji zabezpieczających na poprzez brokera Warszawskiej Giełdy Towarowej (WGT SA). Wniosek: Brak na rynku zintegrowanej finansowo-prawnej pomocy przedsiębiorstwom w tak trudnym dla nich okresie. Brak na rynku zintegrowanej finansowo-prawnej oferty pomagającej przedsiębiorstwom przy tworzeniu długoterminowych strategii zabezpieczających.

3. GENEZA PROBLEMU OPCYJNEGO • Kilka lat temu podobne problemy – choć na mniejszą skalę – mieli importerzy. • Teraz problem mieli eksporterzy. • Przyczyny katastrofy trzeba jednak szukać już w roku 2007 i na początku 2008. • Przyczyną problemu było korzystanie przez eksporterów z OPCJI EGZOTYCZNYCH, które na świecie służą do agresywnej spekulacji a nie do zabezpieczania ryzyka. • W Polsce opcje przeznaczone dla agresywnych FUNDUSZY HEDGINGOWYCH trafiły w ręce eksporterów. • Na początku - czyli w 2007 i w pierwszej połowie 2008 roku – opcje te również wyrządzały szkody, choć niewidoczne [na pierwszy rzut oka]. • Eksporter traci marże handlowe, gdy kurs wymiany waluty zagranicznej na PLN spada. • Eksporter może zabezpieczyć się przed tym ryzykiem wykupując „auto-casco” (kupić opcję PUT) albo zawierając transakcje sprzedaży waluty na termin (sprzedać forward).

4. GENEZA PROBLEMU OPCYJNEGO • Eksporter zamiast kupować opcje najprostsze (WANILIOWE), kupował opcje tańsze (EGZOTYCZNE)– „dziurawe”. • Gwałtowny spadek kursu walut powodował wyłączenie opcji. • Eksporter taki pozostawał bez zabezpieczenia tracąc przez to olbrzymie pieniądze, gdyż sprzedaż eksportowa przynosiła coraz mniejsze przychody po zamianie waluty na PLN. • Bank który sprzedał takie dziurawe ubezpieczenie „na otarcie łez” wypłacał drobne odszkodowanie – będące ułamkiem tego, co należałoby się eksporterowi, gdyby opcja się nie wyłączyła • Paradoksalnie taka „jałmużna” była i jest traktowana przez eksporterów jako zysk, który cieszy! EFEKT SOCJOTECHNIKI

5. NAKRĘCANIE SPIRALI UMACNIANIA PLN • Każda sprzedaż opcji CALL przez eksportera oznaczała sprzedaż waluty na rynku przez bank, który taką opcje CALL kupował – technika spekulacji „covered CALL” • Im więcej opcji CALL sprzedawały banki, tym więcej waluty trafiało na rynek • Im więcej waluty trafia na rynek, tym niższa cena waluty – podaż przeważa nad popytem • Każdy kredyt walutowy udzielony przez bank firmie lub gospodarstwu domowemu – oznaczał sprzedaż waluty na rynku przez bank, otrzymaniu za to PLN i wypłaceniu PLN klientowi, • Im więcej kredytów walutowych, tym silniejszy złoty • Doszło nawet do tego, iż importerzy kupowali walutę na rynku i w tym samym momencie sprzedawali opcje CALL lub forward na termin. • Wszyscy walutę sprzedawali, PRAWIE nikt nie kupował.

6. NAKRĘCANIE SPIRALI UMACNIANIA PLN PRAWIE robi wielką różnicę :-) • Ktoś przezorny jednak tę walutę kupował – za pomocą opcji CALL • Opcje CALL kupowały głównie banki inwestycyjne inwestujące w Polsce • Na początku banki kupowały tylko taki nominał opcji CALL równy nominałowi ich inwestycji w akcje, obligacje, nieruchomości w Polsce • Ale z czasem gdy eksporterzy sprzedawali CALL niemal za darmo, banki zaczęły traktować CALL jako oddzielną inwestycję

7. NAKRĘCANIE SPIRALI OSŁABIANIA PLN • Teraz wahadło ruszyło w drugą stronę. • Pierwsza fala paniki została wywołana przez banki inwestycyjne posiadające opcje CALL • Im wyższy kurs Euro, tym większe zyski z posiadanych opcji CALL – to była kontrolowana panika • Druga fala paniki wymknęła się spod kontroli banków. • Banki polskie widząc tę niekontrolowaną panikę zmuszały eksporterów do zamykania pozycji – czyli do odkupienia opcji CALL • Odkupywanie opcji CALL oznacza zakup waluty na rynku przez tego, kto taką opcje sprzedaje • Im więcej eksporterów chciało odkupić opcje CALL, tym więcej waluty było poszukiwanej na rynku • Stało się tak, że zarówno importerzy, jak też eksporterzy walutę kupowali. PRAWIENIKT NIE CHCIAŁ TEJ WALUTY SPRZEDAĆ. BYŁO JEJ ZA MAŁO NA RYNKU.

8. NAKRĘCANIE SPIRALI OSŁABIANIA PLN • W szczycie paniki walutę sprzedawały banki inwestycyjne, które dostrzegły szansę na olbrzymie zarobki na ponownym umacniania Złotego. • Teraz spirala nakręca się więc w drugą stronę. Może to potrwać jeszcze pół roku. PRAWIE ROBI JEDNAK WIELKĄ RÓŻNICĘ :-)

9. BANK D KLIENTA1 KLIENT C1 KLIENT A2 BANK A BROKER BANK C KLIENT C2 KLIENT A3 KLIENT C3 BANK B KLIENTS Klienci A1, A2 i A3 mają dostęp do oferty wyłącznie Banku A Klient S dzięki korzystaniu z BROKERA ma dostęp do wszystkich ofert banków A, B, Ci D Klienci C1, C2 i C3 mają dostęp do oferty wyłącznie Banku C MODEL RYNKU WALUTOWEGO

10. MODEL RYNKU WALUTOWEGO • Przy zawieraniu przez eksportera lub importera transakcji z BROKEREM, firma wie, że po drugiej stronie transakcji jest taki sam klient, a takich samych prawach. • Broker jednakowo traktuje dużą instytucję finansową oraz małe przedsiębiorstwo. • Obydwie strony transakcji są zobowiązane do wpłacenia depozytu zabezpieczającego, który jest każdego dnia rozliczany „mark-to-market” • W przypadku transakcji u brokera strony transakcji każdego dnia mają wzajemne rozliczenie zysk/strata powstały na zakończenie dnia w porównaniu do zakończenia dnia poprzedniego • W przypadku poniesienia straty – strona transakcji może stracić TYLKO TYLE ile wpłaciła na depozyt zabezpieczający. • Robiąc transakcję w banku można stracić cały majątek firmy • Robiąc transakcję u brokera można stracić co najwyżej gotówkę