Zasady czytania

1. BIBLIA Zasady czytania

2. Hermeneutyka • Hermeneutyka podająca zasady interpretacji tekstów literackich i źródeł historycznych. • Prawdy w Biblii nie zostały podane w formie definicji lecz w różnych formach literackich, powstałych w różnych czasach, środowiskach i kulturach. • Hermeneutyka biblijna uwzględnia zasady literackie i teologiczne w interpretacji Pisma Świętego.

3. Zasady literackie • Uwzględnienie tekstu oryginalnego. • Ważność kontekstu. • Uwzględnienie miejsc paralelnych. • Uwzględnienie warunków literackich. • Znajomość powstania tekstu.

4. Uwzględnienie tekstu oryginalnego • Bezpośrednio natchniony jest tylko autograf. Tj. tekst oryginalny, który wyszedł spod pióra pisarza biblijnego. • Tłumaczenie jest natchnione pośrednio, tzn. zasługuje o tyle na miano Słowa Bożego, o ile wiernie oddaje autograf. Natchniona jest Księga biblijna a nie jej tłumacz. • Kościół troszczy się o to aby przekłady Biblii na różne języki, były opracowane odpowiednio. • Imprimatur.

5. Ważność kontekstu • Czytając Biblię należy uwzględnić kontekst gramatyczny, psychologiczny, bliższy i dalszy. • Myśli autora nie wyczerpuje ani nie jest w stanie wyrazić jedno krótkie zdanie wyrwane z kontekstu. • Uwzględnienie kontekstu pozwala wyjaśnić wiele trudności i głębiej wniknąć w treść Biblii. • Przykładem może być Mk 8,33

6. Uwzględnianie miejsc paralelnych • Miejsca paralelne – miejsca, w których powtarzają się te same wyrazy (paralelizm leksykalny) lub te same treści (paralelizm rzeczowy). • Szczególne znaczenia mają miejsca w dziele tego samego autora, jako że najlepszym interpretatorem Biblii jest sama Biblia. • Przykłady: Chrzest Jezusa – Mt 3,13-17

7. Uwzględnianie gatunków literackich • Należy również uwzględnić gatunki literackie, czyli formy pisania przez ludzi w danym miejscu i epoce dla wyrażenia tego, co zamierzali przekazać. • Mnogość gatunków literackich jest znakiem bogactwa i prawdy oraz wskazuje na rozliczne i przeróżne sposoby jakimi niegdyś mówił Bóg do ojców prze proroków (KO 12) • Przykłady: Księga Jozuego, apokaliptyka, itd.

8. Znajomość okoliczności powstania tekstu • Niezwykle ważna jest znajomość okoliczności kompozycji dzieła: -wykształcenie, kultura, psychika autora -epoka w jakiej żył autor -cel dzieła -adresaci, ich potrzeby i środowisko • Św. Hieronim: „Liczni błądzą z powodu nieznajomości historii”.

9. Zasady teologiczne • Zgodność z Tradycją Kościoła • Nauka ojców Kościoła • Analogia wiary • Jedność Biblii • Interpretacja prawd zbawczych

10. Zasady teologiczne • Ponieważ Biblia jest również słowem Bożym, dlatego też przy jej interpretacji trzeba uwzględnić obok reguł literackich także reguły teologiczne. • „Pismo Święte powinno być czytane i interpretowane w tym samym duchu, w jakim zostało napisane; należy więc celem wydobycia właściwego sensu świętych tekstów nie mniej uważnie także uwzględnić treść i jedność całej Biblii, mając na oku żywą Tradycję całego Kościoła oraz analogię wiary” (KO 12).

11. Zgodność z Tradycją Kościoła • Egzegeta katolicki, jak i każdy, kto chce poprawnie interpretować Pismo Święte, przy tłumaczeniu Biblii musi uwzględniać żywą Tradycję interpretacji Kościoła • Funkcję wyjaśniania słowa Bożego pełni żywy Urząd Nauczycielski Kościoła, który autorytatywnie działa w imieniu Jezusa Chrystusa. • Urząd Nauczycielski Kościoła nie jest nad słowem Bożym, lecz jemu służy, święcie je strzeże i wiernie wyjaśnia (KO 10).

12. Nauka Ojców Kościoła • Wyrazem żywej Tradycji Kościoła jest również interpretacja ojców Kościoła. • Obowiązuje ona wtedy, gdy jest interpretacją powszechną i dotyczy spraw wiary i moralności.

13. Analogia wiary • Jest to harmonia jakiejś konkretnej nauki z całym kompleksem prawd objawionych, nauczanych przez Kościół. Żaden tekst biblijny nie może mieć sensu przeciwnego tym prawdom. • Prawdy objawione, których naucza Kościół, mają tego samego autora co i Biblia – Boga. • św. Augustyn: „W zawiłych miejscach Pisma należy odwołać się do reguły wiary, którą się wyprowadza z miejsc jaśniejszych tegoż Pisma lub z autorytetu Kościoła”.

14. Jedność Biblii • „Bóg, sprawca natchnienia i autor ksiąg obydwu Testamentów, mądrze postanowił, by Nowy Testament był ukryty w Starym, a Stary w Nowym znalazł wyjaśnienie. • Biblia przedstawia przedziwną jedność, nie tylko ze względu na to, że jeden jest jej Autor główny – Bóg, ale również ze względu na swą treść religijną, która koncentruje się na temacie zbawienia, obiecanego i przygotowanego w Starym Testamencie, a zrealizowanego w Chrystusie w Nowym Testamencie.

15. Interpretacja prawd zbawczych • „Księgi biblijne podają wiernie i bez błędu prawdę, jaka z woli Bożej miała być przez Pismo Święte utrwalona dla naszego zbawienia” (KO 11). • Zadaniem więc interpretatora jest wyjaśnienie przede wszystkim prawdy dotyczącej zbawienia oraz komentowanie poszczególnych tekstów w wielkim kontekście świętej historii zbawienia.