E N D
Autyzm wczesnodziecięcy • Autyzm wczesnodziecięcy – to zespół poważnych zaburzeń rozwojowych dziecka, manifestujących się do 30 miesiąca życia, związanych z wrodzonymi dysfunkcjami układu nerwowego. Autyzm występuje częściej u chłopców niż u dziewczynek (relacji4:1) i ujawnia się u 15 na 10000dzieci. Około 70% dzieci autystycznych jest upośledzonych umysłowo.
Trochę historii • W czasach biblijnych dzieci te prowadzono do uzdrawiaczy. • W czasach Grecji i Rzymu dzieci takie zaszywano w wilgotną skórę kozła, aby zaspokoić dziwne zachowanie. Kiedy skóra wyschła i skurczyła się, służyła jako unieruchomienie i kaftan bezpieczeństwa. • Przez całą erę, jeśli zawiedli uzdrawiacze a zadawanie bólu nie przynosiło rezultatu, ostatecznym lekarstwem było porzucenie. • Z nadejściem rewolucji przemysłowej dzieci zyskały nową wartość: mogły pracować w fabrykach i kopalniach zarabiając pieniądze
Przyczyny występowania autyzmu Nie można wskazać jednoznacznej przyczyny. Autyzm może być spowodowany : • chorobami dziedzicznymi • wadami genetycznymi • zakażeniem prenatalnym lub okołoporodowym (infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybiczne i inne) Mogą one nakładać się na siebie prowadząc do powstania objawów o różnym nasileniu.
Zdiagnozowanie autyzmu • Rzetelna i dokładna diagnoza powinna być postawiona przez zespół specjalistów(lekarzy, pedagogów i psychologów) w pierwszych miesiącach, latach życia. • Autyzmu nie da się wyleczyć. Skuteczna terapia może jednak niwelować jego objawy oraz umożliwić w miarę samodzielne funkcjonowanie, zwłaszcza osobom pełnoletnim
Objawy autyzmu (Kanner): • Objawy autyzmu (Kanner): • Znaczny brak emocjonalnego kontaktu z najbliższym otoczeniem. • Brak mowy lub specyficzny sposób mówienia, nie służący komunikowaniu się. • Fascynacja pewnymi przedmiotami i manipulowanie nimi. • Rutynowe, stereotypowe zachowania. • Wyraźny na twarzy potencjalnie dobry iloraz inteligencji.
Objawy autyzmu (Kanner): • Funkcjonowanie społeczne: • Samotnicy - unikają kontaktu nawet z najbliższymi • Brak kontaktów rówieśniczych – nie bawi się, nie inicjuje kontaktów • „Patrzenie przez ludzi”- nie dostrzega ludzi wokół siebie • Nie nawiązuje kontaktu wzrokowego z ludźmi • Nie rozpoznaje stanów emocjonalnych u innych ludzi
Objawy autyzmu (Kanner): • Mowa dzieci autystycznych: • Stały ton mowy • Brak przymiotników, przysłówków i zaimków – części mowy określających właściwości • Manieryzmy – stawianie pytań bez chęci uzyskania na nie odpowiedzi • Nie podejmuje prób komunikacyjnych • Paradoksy – np. rozumie trudne słowa, a nie proste polecenia • Brak zaimka „ja” • Echolalia – automatyczne powtarzanie dźwięków, wyrazów, zdań, zaraz po ich usłyszeniu.
Zespół Aspergera • Zaburzenie to obejmuje przede wszystkim upośledzenie umiejętności społecznych, trudności w akceptowaniu zmian, ograniczoną elastyczność myślenia przy braku upośledzenia umysłowego oraz szczególnie pochłaniające, obsesyjne zainteresowania, natomiast rozwój mowy oraz rozwój poznawczy przebiega bardziej prawidłowo w porównaniu do autyzmu dziecięcego.
Stereotypowe zachowania: • Dążenie do niezmienności otoczenia • Przywiązanie do stałych elementów swojego środowiska • Rytuały podczas codziennych czynności • Przywiązanie do konkretnego przedmiotu, obsesyjne zainteresowanie tym przedmiotem • Stereotypie ruchowe (kiwanie się, kręcenie, trzepotanie palcami) • Kompulsywne zadawanie pytań • Sztywność w zabawie • Trudności z zasypianiem, budzenie się z płaczem i krzykiem • Manieryzmy żywieniowe • Samookaleczanie się
Jakie czynniki sprawiają, że nietypowe zachowanie trudne sprawia problem? • Zaskoczenie. Często pojawia się nieoczekiwanie • Niemoc. Jego siła może przewyższyć nasze możliwości i umiejętności • Irracjonalność. Zachowanie takie może zostać „aktywowane” przez niezauważalny bodziec • Niewiedza. Dysponujemy zbyt skromną wiedzą na temat praw rządzących zachowaniami • Lęk. Uczucie to towarzyszy nam często już przy pierwszych symptomach, zapowiadających pojawienie się trudnego zachowania • Cykliczność. Zachowania takie mają tendencję do powtarzania się • Zagubienie. Oczekiwania środowisk, takich jak dom, szkoła, społeczeństwo nie zawsze są zgodne • Niekonsekwencja. Odchodzimy świadomie lub nieświadomie od przyjętych ustaleń • Przyzwyczajenie. Wraz z upływem czasu przestajemy dostrzegać zachowania, które w obiektywny sposób odbiegają od normy
Metody terapeutyczne • Metoda wymuszania kontaktu – holding - Matka siłą pokonuje opór dziecka. • Metaoda TEACCH – łączenie słów z konkretnymi rzeczami(gdy mówimy o jabłku, powinniśmy je pokazać)Konieczność operowania konkretami. Nauczanie abstrakcji jest dla dziecka autystycznego „czarną magią” • Metoda FelicjiiAffolter – praca z rękami – od rąk do mózgu i od rąk do serca, a w dalszej kolejności do opanowania języka. Zasadnicza część zajęć to zajęcia kuchenne
Metody terapeutyczne • Metoda Dobrego startu – buduje poczucie własnej tożsamości poprzez poznanie części ciała i imienia, buduje orientację w przestrzeni wokół własnego ciała, uczy różnicowania pojęć określających przestrzeń : nad- pod, obok, przed – za, wysoko – nisko, blisko – daleko, uczy nawiązywania kontaktu z innymi osobami. • Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborn opracowany przez W. Sherborne system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi w trakcie tzw. "baraszkowania". • Metoda terapeutyczna Domana – Delacato – obserwacja 5 obszarów – dotyk, wzrok, słuch, węch, smak, a po stwierdzeniu, jaki rodzaj zaburzeń występuje, bądź dominuje u danego dziecka, wskazane jest dostosowanie się do proponowanych form pracy • Metoda Opcjie terapeuta naśladuje dziecko, a następnie pokazuje mu propozycje własnych zachowań. Powinno być to poprzedzone informacją słowną. Z czasem można wprowadzić trudniejsze zadania, zacząć czegoś wymagać, kierować do dziecka konkretne, ale proste polecenia.
Bibliografia • L. Bobkowicz- Lewartowska, Autyzm dziecięcy – zagadnienia diagnozy i terapii. • H. De Clercq, Autyzm od wewnątrz - przewodnik, Warszawa 2007 • U. Frith, Autyzm – wyjaśnienie tajemnicy, Gdańsk 2008 • H. Jaklewicz, Autyzm wczesnodziecięcy, Gdańsk 1993 • C.Maurice, Modele zachowań oraz współpraca z dziećmi autystycznymi, Warszawa 2007 • H. Olechnowicz, Wokół autyzmu. Fakty, skojarzenia, refleksje. Warszawa 2004 • E. Pisula, Małe dziecko z autyzmem, Gdańsk 2005 • K. Zabłocki, Autyzm, Płock 2002 • http://www.ppp10.waw.pl/ • http://www.edupoint.pl/jak-rozpoznac-autyzm-u-dzieci • http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/1,101580,11188085,Autyzm.html • http://odkrywcy.pl/query,autyzm,szukaj.html?smg4sticaid=61001f • http://www.otwarci.org/?rewalidacja • http://www.pm117lodz.wikom.pl/strona5.htm • http://chomikuj.pl/dana_ma/dobre+pomoce/ • http://www.alistronka.zafriko.pl/kat/gify_dzieci • http://www.autyzmrazem.pl/ukvqv_metoda_knillow.htm • http://iqakademia.com/2-uncategorised.html • http://www.integratka.pl/ • http://www.portel.pl/artykul.php3?i=53705 • http://krystianek-autyzm.blog.onet.pl/2012/12/04/europejski-tydzien-autyzmu/