DROGI ODDECHOWE I WENTYLACJA

1. DROGI ODDECHOWE I WENTYLACJA

2. Przyczyny niedrożności dróg oddechowych • Górne drogi oddechowe • Język, podniebienie miękkie, nagłośnia • obrzęk tkanek miękkich, ciało obce • krew, wymiociny • Krtań • skurcz, ciało obce, obrzęk • Dolne drogi oddechowe • wydzielina, obrzęk, krew • skurcz • aspiracja treści pokarmowej

3. Rozpoznanie niedrożności dróg oddechowych • PATRZruchy klatki piersiowej / brzucha • SŁUCHAJszmery oddechowe, chrapanie, bulgotanie, pianie • CZUJpowiew wydychanego powietrza

4. Prawidłowe oddychanie powinno być ciche • Całkowita niedrożność dróg oddechowych: zupełna cisza, paradoksalne ruchy oddechowe • Częściowa niedrożność- głośne oddychanie: 1. stridor wdechowy, 2. świsty wydechowe, 3. bulgotanie, 4. chrapanie

5. Podstawowe techniki udrażniania dróg oddechowych • Odgięcie głowy • Uniesienie żuchwy • Wyciągnięcieżuchwy • Uwaga! – uraz kręgosłupa szyjnego • Ale, zgon z powodu niedotlenienia jest częstszy niż z powodu urazu kręgosłupa szyjnego

6. Odgięcie głowy i uniesienie żuchwy

7. Wyciągnięcie żuchwy

8. Po wykonaniu rękoczynu- oceń skuteczność manewru (wzrokiem, słuchem, dotykiem) Gdy nieskuteczne- NZK lub poszukaj widocznych przeszkód (zęby, protezy, krew…)

9. Odsysanie

10. Proste przyrządy do udrażniania dróg oddechowych

11. Rozmiar rurki ustno-gardłowej

12. Zakładanie rurki ustno-gardłowej

14. Wskazania • Utrzymywanie drożności dróg oddechowych u nieprzytomnego • Utrzymywanie rozwarcia szczęk przy założonej rurce intubacyjnej (lub LMA) i zapobieganie jej zagryzaniu

15. Przeciwwskazania • Zachowany odruch wymiotny (pacjent niedostatecznie nieprzytomny) • Stany uniemożliwiające otworzenie ust chorego (np. szczękościsk)

16. Zakładanie rurki nosowo-gardłowej

17. Przeciwwskazania • Zachowany odruch wymiotny (pacjent niedostatecznie nieprzytomny) • Niedrożność jamy nosowej • Podejrzenie złamania podstawy czaszki

18. Specjalistyczne sposoby udrażniania dróg oddechowych

19. Intubacja tchawicy Intubacja - wprowadzenie rurki intubacyjnej przez usta bądź przez nos i krtań do tchawicy.

20. Zalety Umożliwia wentylację 100% O2 Zabezpiecza przed aspiracją treści żołądkowej Umożliwia odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych Alternatywna droga podawania leków Wady Szkolenie i umiejętności są niezbędne Niewłaściwe położenie rurki – intubacja przełyku Możliwe komplikacje przy urazie kręgosłupa szyjnego albo głowy Intubacja tchawicy

21. wskazania • Utrata przytomności (GCS<8) i brak odruchów obronnych • Ryzyko zachłyśnięcia się treścią żołądkową u nieprzytomnego chorego • Niemożność utrzymania drożności dróg oddechowych innymi metodami • Konieczność stosowania oddechu zastępczego • Stan pacjenta wskazujący na możliwość ZK

22. Metody intubacji • Pod kontrolą wzroku przy pomocy laryngoskopu (metoda laryngoskopii pośredniej) • „na ślepo” • Za pomocą fiberoskopu • przez nos/ przez usta

23. Intubacja tchawicy Technika wykonania: • Natleń pacjenta • Maksymalny czas procedury - 30 sekund • Wprowadź rurkę do tchawicy pod kontrolą wzroku • Jeżeli masz jakiekolwiek trudności albo wątpliwości natleń pacjenta przed kolejnymi próbami Pacjent ginie dlatego że jest niedotleniony a nie dlatego że jest niezaintubowany !

24. Technika intubacji tchawicy

25. Potwierdzenie prawidłowego położenia rurki intubacyjnej • Kontrola wzrokowa podczas intubacji • Osłuchiwanie: • W nadbrzuszu • Obustronnie wlinii środkowo-pachowej • Symetryczne ruchy klatki piersiowej podczas wentylacji • Kapnometria

26. Intubacja szybka „crash” • Gdy konieczna jest niezwłoczna intubacja, pomimo obecności pokarmu w żołądku. • Zabieg Sellicka

27. Zalety Zmniejsza ryzyko aspiracji treści pokarmowej Przydatne w trakcie intubacji czy wentylacji z użyciem maski twarzowej lub krtaniowej Wady Może utrudnić intubację Może uniemożliwić wentylację przy użyciu maski krtaniowej Przeciwwskazana przy wymiotach Ucisk na chrząstkę pierścieniowatą

28. Ucisk na chrząstkę pierścieniowatą • Ucisk wykonany przez asystenta w celu zciśnięcia przełyku pomiędzy chrząstką pierścieniowatą a kręgosłupem

29. Średnica rurki intubacyjnej: (16+wiek)/4 • Głębokość na jaką należy wprowadzi r.i. odległość od warg= 3x średnica wewnętrzna rurki w mm

30. Alternatywne przyrządy do udrażniania dróg oddechowych

31. Maska krtaniowa LMA

32. Zalety Szybkie i łatwe zakładanie Różnorodność rozmiarów Bardziej efektywna wentylacja niż przy zastosowanie maski twarzowej Brak konieczności stosowania laryngoskopu Wady Nie zabezpiecza w pełni przed aspiracją treści żołądkowej Nie nadaje się podczas wentylacji wysokimi ciśnieniami Niemożność odessania dróg oddechowych Maska krtaniowa

33. Zakładanie maski krtaniowej

34. Combitube

35. Zalety Łatwe i szybkie zakładanie Bez konieczności laryngoskopii Zabezpieczenie przed aspiracją Można stosować wysokie ciśnienia wdechowe Wady Tylko w 2 rozmiarach Niebezpieczeństwo wentylacji niewłaściwym kanałem Uszkodzenia balonu podczas zakładania Urazy w czasie zakładania Sprzęt jednorazowego użytku Combitube

36. wentylacja • U każdego pacjenta, który nie oddycha lub którego spontaniczny oddech jest niewydolny należy możliwie szybko rozpocząć sztuczną wentylację. • Każdemu resuscytowanemu pacjentowi należy podawać tlen o stężeniu w powietrzu wdechowym (FiO2) >95%

37. Wentylacja • Usta-usta, usta-nos, usta-maska twarzowa, kieszonkowa maska d/ sztucznego oddychania (Laerdala) FiO2 =16% • Maska twarzowa, rurka intubacyjna, LMA, Combitube + worek samorozprężalny FiO2= 21% • Maska twarzowa, rurka intubacyjna, LMA, Combitube + worek samorozprężalny + tlen (przepływ 12-15 l/min) FiO2= 50% • Maska twarzowa, rurka intubacyjna, LMA, Combitube + worek samorozprężalny + tlen + worek tlenowy FiO2= 95%

38. U pacjentów oddychających samoistnie - tlenoterapia bierna • U pacjentów nieoddychających lub przy niewydolnym oddechu - tlenoterapia czynna:

39. U pacjentów oddychających samoistnie- tlenoterapia bierna: • Wąsy tlenowe FiO2= 44% • Maska z zastawką Venturiego FiO2= 24-60 % • Maska tlenowa FiO2= 50%

41. Dostępne stężenia zwężek to: 24% (przepływ 2l/min.), 28% (przepływ 4l/min.), 31% (przepływ 6l/min.), 35% (przepływ 8l/min.), 40% (przepływ 10l/min.), 60% (przepływ 15l/min.).* Zwężki są oznaczone kolorami, zgodnie z normą ISO, co ułatwia identyfikację.

44. Wentylacja usta - maska Zalety: • Ogranicza bezpośredni kontakt • Zmniejsza ryzyko zakażenia • Umożliwia podanie tlenu Wady: • Uszczelnienie maski • Nadmuchanie żołądka

45. Maska – worek samorozprężalny, wentylacja w 2 osoby

46. Zalety Ogranicza bezpośredni kontakt Umożliwia podanie tlenu w wysokich stężeniach – do 85% Może być użyty z maską twarzową, maską krtaniową, Combitube, rurką intubacyjną Wady Kiedy stosowany z maską twarzową: Ryzyka niewystarczającej wentylacji Ryzyko wentylacji żołądka Potrzeba 2 osób aby optymalnie wentylować Wentylacja workiem samorozprężalnym

47. Wentylacja z zastosowaniem Combitube

48. Konikopunkcja Wskazania • Niemożność udrożnienia dróg oddechowych w jakikolwiek inny sposób Powikłania • Przesunięcie się igły • Odma podskórna • Krwawienie • Perforacja przełyku • Niewystarczająca wentylacja • Uraz ciśnieniowy

49. Podstawy wentylacji mechanicznej- respirator

50. Podstawy wentylacji mechanicznej Zalety: • Wolny ratownik kiedy chory jest zaintubowany • Możliwość trzymania maski dwoma rękoma jeżeli chory nie jest zaintubowany • Możliwość dokładnego ustawienia objętości oddechowej i liczby oddechów • Wysokie FiO2 • Można stosować maskę twarzową, krtaniową, Combitube, rurkę intubacyjną