220 likes | 643 Views
Rodzaje uzależnień – jak im przeciwdziałać, rozpoznawać i leczyć. PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ BADANIA SZKOLNE DZIECKO W SIECI. CZY DZIECKO SIĘGA PO NARKOTYKI?
E N D
Rodzaje uzależnień – jak im przeciwdziałać, rozpoznawać i leczyć. • PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ • BADANIA SZKOLNE • DZIECKO W SIECI
CZY DZIECKO SIĘGA PO NARKOTYKI? • Narkotyki stały się dostępne wszędzie: na ulicy, dyskotece, także w szkołach. Wcześniej czy później kontakt z nimi może się przydarzyć każdemu dziecku, także Twojemu. Stanowią realne niebezpieczeństwo, nawet jeślidziś myślisz sobie: „mój syn, moja córka nigdy tego nie zrobi”. • Powinieneś jednak jako rodzic zdawać sobie sprawę, że wiele zależy od Ciebie. Ty możesz mieć ogromny wpływ na to, czy Twoje dziecko sięgnie po środki odurzające.
Co należy wiedzieć i co należy robić, aby chronić dziecko przed narkotykami? • Często dzieci wiedzą na temat narkotyków dużo więcej od nas, rodziców. Nasze informacje wynikają z mitów krążących wśród młodzieży i nie są prawdziwe. Jeśli chcesz być dla dziecka autorytetem i partnerem podczas rozmów na ten temat, powinieneś: • wykazać się rzetelną wiedzą na temat środków odurzających, a by móc obalić fałszywe przekonania, jakie Twoje dziecko posiada na temat narkotyków; • nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze, wskazujące na zażywanie środków odurzających;
NARKOTYKI = SUBSTANCJE PSYCHOAKTYWNE = ŚRODKI UZALEŻNIAJĄCE = „DRAGI” • środki chemiczne pochodzenia roślinnego lub syntetycznego, które są zażywane nie w celach leczniczych ani odżywiania się; • Zażywane są w celu doraźnego poprawienia sobie samopoczucia psychicznego, czasem stanu fizycznego.
KLASYFIKACJA ŚRODKÓW I. DEPRESANTY - działają hamująco na CUN, dają poczucie uspokojenia. • OPIATY (pochodne maku): OPIUM, MORFINA, KODEINA • HEROINA • ALKOHOL , ŚRODKI USPOKAJAJACE i NASENNE • KLEJE, AEROZOLE, ROZPUSZCZALNIKI II. STYMULANTY - działają pobudzająco na CUN, dają poczucie ożywienia. • Amfetamina Kokaina • Sterydy Kofeina Teina - herbata III. HALUCYNOGENY - zmieniają odbiór rzeczywistości (dają „odloty”). • Pochodne konopi indyjskich: MARIHUANA, HASZYSZ, • EKSTAZY GRZYBY HALUCYNOGENNE • LSD POCHODNE KAKTUSA
SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE, CZYLI NA CO NALEŻY ZWRÓCIĆ UWAGĘ? • Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Niepokojące objawy będzie Ci na pewno łatwiej zauważyć, jeśli masz z dzieckiem dobry kontakt. Pamiętaj jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać się pomóc dziecku je zrozumieć.
Zmiany w zachowaniu: • nagłe zmiany nastroju i aktywności: okresy wzmożonego ożywienia przeplatane ze zmęczeniem i ospałością • nadmierny apetyt lub brak apetytu • spadek zainteresowania ulubionymi zajęciami • pogorszenie się ocen, wagary, konflikty z nauczycielami • izolowanie się od domowników, zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów • częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza • wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków • bunt, łamanie ustalonych zasad, napady złości, agresja
nagła zmiana grona przyjaciół na innych, zwłaszcza na starszych od siebie • tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia, używanie tajemniczych określeń podczas rozmów – swoistego slangu • niewytłumaczone spóźnienia, późne powroty lub też noce poza domem • kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu, • kłopoty z pieniędzmi; nie wyliczanie się z reszty, prośba o pieniążki na cele, na które już rodzice dawali
Zmiany w wyglądzie zewnętrznym: • nowy styl ubierania się • spadek ciężaru ciała, częste przeziębienia, przewlekły katar, krwawienia z nosa, bóle różnych części ciała • przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice • bełkotliwa, niewyraźna mowa • słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach alkoholu, nikotyny, chemikaliów • ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie • brak zainteresowania swoim wyglądem, nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej • zaburzenia pamięci oraz toku myślenia Przyczyny sięgania po narkotyki to ciągle namowa i presja kolegów, ciekawość oraz nuda.
CO ZROBIĆ, GDY DZIECKO MA JUŻ ZA SOBA PIERWSZE KONTAKTY Z NARKOTYKAMI? • Może się zdarzyć, że mimo Twoich najlepszych starań, uwagi i znajomości problemu, Twoje dziecko sięgnie po narkotyki. Nie możesz wtedy: • wpadać w panikę, ani przeprowadzać zasadniczych rozmów z dzieckiem, gdy ono jest pod wpływem środka odurzającego • udawać, że to nieprawda, nie wierzyć w przedstawione fakty, bezgranicznie ufać dziecku • wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i że samo sobie poradzi z tym problemem • nadmiernie ochraniać dziecka przed konsekwencjami używania narkotyków, np. pisać usprawiedliwień nieobecności w szkole spowodowanych złym samopoczuciem po zażyciu środków odurzających, spłacać długów dziecka; • poddawać się!
Musisz koniecznie: • wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać • zastanowić się, dlaczego dziecko sięga po narkotyki? Czy powody nie są związane z sytuacją w Waszej rodzinie; Jeśli tak, zastanów się, co można zmienić. • działać; nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże; SZUKAĆ POMOCY U SPECJALISTÓW! • wspólnie ze specjalistą i dzieckiem ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać • zastosować regułę „ograniczonego zaufania”. Starać się zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko. • To trudny temat dla całej rodziny, dlatego szukaj pomocy także dla siebie i bliskich. Skorzystaj z pomocy terapeuty, a także z doświadczeń innych rodzin, które miały podobne problemy.
Co możesz zrobić, aby zapobiegać? • Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem. Powinieneś jak najczęściej: • słuchać i nie lekceważyć jego problemów • służyć radą, nie wyśmiewać, nie krytykować, nie stawiać zbyt wysokich wymagań • nie oceniać, nie porównywać z innymi; doceniać starania i chwalić postępy • pomagać uwierzyć w siebie • uczyć podstawowych wartości • wyrażać zdecydowanie negatywną postawę wobec narkotyków • rozmawiać nie unikając trudnych tematów • poznawać przyjaciół swojego dziecka • zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko.
Badania szkolneAnkieta nt. "Uzależnienia moim zagrożeniem"przeprowadzona wśród uczniów klas VI w styczniu 2008r.Celem badań było min.:* rozpoznawanie skali zagrożenia uzależnieniami tkj.: nikotynizm, alkoholizm wśród uczniów klas szóstych;* analiza zjawiska związanego z ilością czasu spędzanego przez uczniów przy komputerze;* analiza porównawcza z wynikami z 2006r.
Wyniki badań(analiza porównawcza) • odnotowano utrzymywanie się wskaźników dotyczących poziomu wiedzy związanej ze środkami psychoaktywnymi (100% uczniów wie co to są narkotyki); głównym źródłem wiedzy wymienianym przez uczniów jest szkoła 84 % - wzrost o 32%, telewizja 56% - spadek o 20%, rodzice 36%, czasopisma 36% - wzrost o 5% oraz Internet 50% - wzrost o 22%; • 2 % uczniów twierdzi, iż doświadczyło sytuacji namawiania do spróbowania narkotyku ( to także papieros, alkohol);
6%- (wzrost o 5% ) badanej populacji przyznaje się do palenia papierosów w okresie 3 miesięcy poprzedzających badanie; uczniowie zostali poczęstowani papierosem przez kolegów lub samodzielnie je kupili. • uczniowie potrafią wskazać w klasie osoby, które mają za sobą próbę palenia; • odnotowano mniejszy procent uczniów 14% - (spadek o 15%), którzy próbowali alkohol; najczęściej próbowanym gatunkiem jest szampan (10%), piwo (5%), wino (2%), wódka (3.5%) ; okoliczności spożywania alkoholu to imprezy rodzinne, sylwester (12%), namowy kolegów (1%) oraz samodzielny zakup alkoholu (2 osoby);
Czy masz w domu komputer?Jeśli TAK, to ile czasu dziennie spędzasz przed komputerem? Badanie wykazało, iż 94% (90% - 2006) uczniów posiada w domu komputer Czas „spędzany z komputerem” (dziennie): • 26% badanych - 1 godzina, • 24% - od 1 do 2 godzin, • 18% - od 2 do 3 h, • 14% - od 3 do 4 godzin, • 4% - ponad 4 godziny dziennie • 8% uczniów spędza przy komputerze tylko weekendy lub rzadko korzysta z tego urządzenia.
CYBERUZALEŻNIENIA Czym jest Internet? • Niełatwo jest odpowiedzieć na pytanie, czym jest Internet. Przede wszystkim zapewnia ono rozmaite typy komunikacji – tekstową, głosową, video – bez ograniczeń czasowo-przestrzennych. Sprzyja to tworzeniu się społeczności w Sieci, stanowiących kolejny ważny element Internetu. To użytkownicy Sieci wpływają na jej wygląd i sposoby, w jakie się ją wykorzystuje. • W kontakcie z Internetem warto pamiętać o kilku faktach: • Zalety Internetu znacznie przeważają nad jego wadami; • Ciekawość dziecka jest rzeczą naturalną; • Anonimowość w Sieci jest tylko pozorna; • Internet jest dobry, źli bywają jedynie ludzie, którzy go używają.
Zagrożenia • W Internecie istnieje wiele potencjalnych zagrożeń, na które narażone może być każdy, zwłaszcza dzieci. Do najważniejszych z nich zaliczyć można: • kontakt z nieodpowiednimi treściami; • narażenie na niebezpieczeństwo w prawdziwym świecie; • różne formy nękania za pośrednictwem Sieci; • złamanie prawa i/lub narażenie na straty finansowe.
Warto z dzieckiem spisać umowę dotyczącą korzystania z internetu. To podkreśli ważną dla dziecka świadomość, że doceniacie wagę internetu, ale też zwróci uwagę na zagrożenia. Przykładowa umowa spisana wspólnie z dzieckiem: • Jeśli podczas korzystania z Internetu coś mnie zaniepokoi lub przestraszy rozłączę się i jak najszybciej opowiem Wam o tej sytuacji. • Nie będę podawać nikomu w Internecie swojego prawdziwego imienia i nazwiska ani żadnych innych danych, takich jak adres, numer telefonu, nazwa i adres mojej szkoły.
Bez Waszej zgody nie spotkam się z nikim, kogo poznałem przez Internet. Powiadomię Was, jeśli ktokolwiek zaproponuje mi spotkanie. • Nie będę odpowiadać na obraźliwe i agresywne wiadomości. • Obiecuję, że w czasie korzystania z Sieci nie będę posługiwać się wulgarnym językiem. • Dobrze jest określić czas spędzany przy komputerze. Czas optymalny to: • Dziecko do lat 10 – 30 minut dziennie • Młodzież 10 – 18 lat: 1 godzina dziennie • Dorosły 2 razy po 45 minut dziennie
Internet a dzieci (dane zebrane przez Fundację Dzieci Niczyje): • 92% dzieci używających Internetu korzysta z serwisów umożliwiających komunikację on-line. • 87% dzieci podaje obcym swój adres e-mail • 64% dzieci podaje obcym swój numer telefonu • 42% dzieci podaje obcym adres zamieszkania • 44% dzieci przesyła obcym swoje zdjęcie • 25% dzieci spotyka się z obcymi „poznanymi” w Internecie (!!!)
Gdzie można otrzymać pomoc?*pedagog, psycholog szkolny*Ośrodek Interwencji Kryzysowej ul.Warszawska 14* Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna ul.Grudziądzka 8 * Narkotyki – Narkomania Ogólnopolski Telefon Zaufania 0801 199 990 Warto przeczytać:Ruth Maxwell "Dzieci, Alkohol, Narkotyki"Marzena Pasek "Narkotyki? Na pewno nie moje dziecko„ .