Download
1 / 31
310 likes | 742 Views
Muzyka i taniec łączy wszystkie narody. Taniec jest jedną z najstarszych form ruchowych uprawianych przez człowieka. Rozwija poczucie rytmu i uwrażliwia na muzykę. Edukacja taneczna w szkole podstawowej obejmuje:. Polskie tańce narodowe Tańce ludowe i regionalne Ruch z muzyką.
E N D
Taniec jest jedną z najstarszych form ruchowych uprawianych przez człowieka. Rozwija poczucie rytmu i uwrażliwia na muzykę.
Edukacja taneczna w szkole podstawowej obejmuje: Polskie tańce narodowe Tańce ludowe i regionalne Ruch z muzyką
Cele edukacji tanecznej: Wyposażenie uczniów w podstawowe umiejętności muzyczno-ruchowe Wyposażenie uczniów w podstawowe umiejętności taneczne Poznanie polskich tańców narodowych i ludowych Poznanie tradycji kulturowych własnego regionu Poznanie tradycji kulturowych i tańców innych narodów Przygotowanie do realizowania własnych pomysłów
Aktywność taneczna w klasach I - III Klasa I Interpretacja ruchowa piosenek , zabawy rytmiczno - ruchowe Ekspresja ruchowa, wyrażanie ruchem różne stany emocjonalne Reagowanie ruchem na zmiany: rytmu, kierunku ruchu, wysokości dźwięku Realizowanie wartości ćwierćnut, ósemek i pauzy ćwierćnutowej w zabawach ruchowych. Nauka podstawowych kroków tanecznych trojaka Klasa II Reagowanie ruchem na sygnały muzyczne i pauzy w muzyce. Muzyczna pantomima do wybranych piosenek Przyjmowanie określonych pozycji w zmiennym rytmie. Tworzenie akompaniamentu do piosenek, ćwiczeń rytmiczno-ruchowych, zabaw ruchowych. Poznanie podstawowych kroków i figur tanecznych krakowiaka i kujawiaka Klasa III Reagowanie ruchem na zmiany metrum, tempa, dynamiki, wysokości dźwięku. Odtwarzanie krótkich układów ruchowych ze zmianą kierunku i orientacją przestrzenną. Interpretacja ruchowa piosenek i utworów muzycznych. Nauka podstawowych kroków i figur tanecznych walca, poloneza i tańców regionalnych.
Ruch przy muzyce w klasach IV – VI Uczniowie doskonalą poznane kroki i figury taneczne wybranych tańców narodowych, regionalnych i towarzyskich oraz uczą się nowych układów tanecznych: poloneza, krakowiaka, wybranego tańca regionalnego oraz towarzyskiego.
Polskie tańce narodowe: • Polonez • Krakowiak • Kujawiak • Polka • Mazur
Polonez Nauka poloneza obejmuje: Ustawienie w parze, ujęcia i położenia rąk Kroki taneczne : podstawowy “chodzony”, “ósemkowy”, Figury o charakterze parowo zespołowym : Para za parą Koła ozdobne Most, tunel, bramki Figury o charakterze parowym: “po kole”, “młynek”, “wachlarz”, “kółeczko”, “przeprowadzenie partnerki”, “okrążana”, “rozejście partnerów”
Krakowiak Figury taneczne: Cwał boczny – na „raz” w takcie odstawienie w bok prawej nogi i dosunięcie lewej, na „dwa” powtórzenie ruchu „Wiatraczek” - leworęczny i praworęczny chwyt w parach za prawe lub lewe ręce na wysokości łokcia i podskoki w parach|z nogi na nogę naokoło wspólnej osi. Wolne ręce uniesione w górę po skosie, palce złączone i wyprostowane Krzesany – figura wykonywana przez dwa takty: w pierwszym takcie na „raz” sunięcie jedną nogą o podłogę z potarciem obcasem na „dwa” tak samo. W następnym takcie przytupy w rytmie dwie ósemki i ćwierćnuta
Kujawiak Kujawiak charakteryzuje się dość melancholijną nutą oraz spokojnym krokiem tanecznym. Kujawiaka tańczono zawsze po linii koła, w ustalonym porządku – pilnowanym często na weselach przez drużbę. Nikomu nie wolno było wpadać do środka kręgu tańczących, zmianę kierunku wirowania podawał przewodnik tupnięciem lub okrzykiem. Spódnice kobiet musiały iść równo „jak woda” – to świadczyło dopiero o umiejętnościach tańczących.
Nauka kujawiaka: Kroki taneczne: - krok gładki zwykły, krok uginany, - krok obrotowy, przytupnięcia, - krok dostawny “kołysany”, Figury: - “od siebie do siebie”, “niesiona”, obroty, “kolebana”, ”śpiąca”, ”zalotna”.
Polka Swobodna improwizacja ruchowa do utworu R. Dziekańskiego „Polka” z wykorzystaniem podstawowego kroku polki (krok w przód i podskok)
MAZUR Mazur – to polski taniec narodowy o żywym, skocznym charakterze Mazurek - Krótki utwór o charakterze stylizowanego tańca. Pod względem muzycznym przypomina mazura, ale posiada też rytmy takich tańców jak Oberek, czy kujawiak kroki taneczne: krok podstawowy zmienny, hołubce, przytupy, kołysanie, klęk partnera, , figury parowe: “obroty” “kółeczko”, “młynek”, ”błyskawiczka”, “wachlarz” figury parowo – zespołowe: “para za parą”, “łańcuch”, “karoca”, “krzyżyk”
Tańce ludowe i regionalne: Region śląski: trojak, grozik, miotlarz Region kurpiowski: walczyk kurpiowski Region łowicki: klepany Region rzeszowski: sztajerek Region kujawski: niesiony
Trojak To śląski taniec ludowy, wykonywany w trzyosobowych grupach składających się z 1 tancerza i 2 tancerek. Taniec dzieli się na 2 części: wolną w metrum 3/4 i szybką w metrum 2/4.
Ruch z muzyką Reagowanie na zmiany tempa Szybkie reagowanie na sygnały muzyczne Poruszanie się w marszu, biegu, podskokach, po obwodzie koła, w różnych kierunkach Realizacja tematów rytmicznych za pomocą klaskania, tupania, pstrykania Realizowanie ruchem wartości rytmicznych w metrum 2/4 ¾ 4/4 3/8 oraz pauz Reagowanie ruchem na zmiany charakteru muzyki Utrzymywanie równego tempa w ćwiczeniach Indywidualne interpretacje słuchanej muzyki Koncentracja w ćwiczeniach
Taniec panien z wiankiem
MENUET – TANIEC DWORSKI Elegancki, wytworny taniec francuski dworski w tempie umiarkowanym. 1 marsz po obwodzie koła w prawą stronę na przemian: dziewczynka, chłopiec 2 – marsz w lewą stronę 3 – marsz w kółeczku w parach 4 – dziewczynki trzema krokami wchodzą do środka koła, zatrzymują się i dwa razy klaszczą, po czym powtarzają ten sam ruch tyłem, wracając na swoje miejsca. Chłopcy w tym czasie wykonują trzy kroki w miejscu i klaszczą równo z dziewczynkami. |W drugiej części refrenu tancerze zamieniają się rolami.
