ÇOCUKLARIMIZA SINIR KOYMAK

1. ÇOCUKLARIMIZA SINIR KOYMAK

2. Sınırlar • Destekleyici • Koruyucu • Yaşama hazırlayıcı işleve sahiptir.

3. Toplumsal yaşama uyumlu olabilmek, davranışların sorumluluğunu alabilmek için herkesin belirli sınırlara ihtiyacı vardır. • Sınırlar sayesinde kişisel bütünlük korunur ve daha rahat bir iletişim ortamı sağlanmış olur. • Sınırlar, kişinin kendisini hangi alanda, nereye kadar geliştirebileceğinin bir ölçütüdür.

4. Sınırlar • Hareket alanını belirler • Daha az stres ve güç savaşlarının yaşanmasını sağlar. • Karşılıklı saygı oluşturur. • Çocuğu davranışlarından sorumlu tutar. • Çocuğun somut anlamasına yardımcı olur. • Sosyal aidiyet, güvenilirlik, güçlü olma, kendine özgü olmayı öğretir.

5. Anne babalar neden sınır koymakta zorlanır? • Yaşam tarzı ( Anne babalar bile her şeye hemen sahip olmak istemekte, tüketim toplumuna uyum sağlamakta) • Bastırılmış istekler ve yetişme tarzı ( Yaşadıklarına benzer deneyimleri kendi çocuklarına yaşatmak istememeleri ) • Şefkat ve iyi ilişki isteği • Suçluluk duygusu ( anne babalar çocuğun geçirdiği öfke nöbetinden kendilerini sorumlu tutar ) • Çocuktan gelen olumsuz tepkiler (sen zaten beni sevmiyorsun gibi ifadeler ) • Yeterince zaman ayıramama

6. Zaten çocuğumla kısıtlı zaman geçiriyorum en azından bu sürede istediklerini yapayım düşüncesi çocuğun zarar görmesine sebep olur. Önemli olan çocukla kaliteli zaman geçirebilmektir.

7. Sınırlar bebeklikten itibaren konulmalıdır. Üç yaşında sınırların oluşturulması gerekmektedir. • Yaşla birlikte ve çocuk önceki sınırlara uyum sağladıkça sınırlar genişletilmelidir.

8. Oluşturulan sınırların çok kısıtlayıcı ve deneyimleri engelleyici olmaması gerekmektedir. • Sınırlara uyulmaması durumlarında aşırı tepki gösterilmemesi gerekmektedir.

9. Küçük çocuklara sınırlamalar getirirken: • Açık ve net olmak düşüncesizce yapılan cezalandırmaları önler. • Anlaşılabilir, görülerek denenebilir sınırlar koymak önemlidir. • Çocuğun kendi hayal dünyasına ait sihirli çözümleri göz ardı etmemek önemlidir.

10. Aşırı kontrollü, kontrolsüz ve tutarsız sınırlar sağlıklı keşfi engeller, öğrenme fırsatlarını sınırlar, aşırı test etmeye ve isyana yol açabilir. Dengeli özgürlük ve kontrol sağlayan sınırlar, sağlıklı gelişme için en uygun ortamı yaratır. Bu durumda çocuk ve genç, gerçek yaşamda neyi, ne zaman, nerede, nasıl yapacağını öğrenmekte; davranışlarını düzenlemekte ve kontrol etmektedir.

11. Çok kısıtlayıcı sınırlar: - Öğrenme ve sorumluluk kazanmayı engeller - İsyanı körükler • Çok geniş sınırlar: - Öğrenme ve sorumluluk kazanmayı engeller - Aşırı denemeyi körükler. • Tutarsız sınırlar: - Öğrenme ve sorumluluk kazanmayı engeller. - Deneme ve isyanı körükler.

12. Tüm bunların yanında • Dengeli sınırlar: - Öğrenme ve sorumluluk kazanmayı arttırır. - İşbirliğini sağlar.

13. Çocuklar da öfkeli veya üzgün olabilirler. Bunun nedeni illa ki anne baba değildir. Bu durum hayatın bir parçasıdır.

14. Hayatı çok rahatlaştırmamak • İsteklerde; İhtiyaç mı? Arzulanan mı? sorgulaması yapılmalıdır. • Çocuk elinde bulunanın değerini anlamalı.

15. 3 eğitim modeli • Serbest yaklaşım İkna Yolu ile Problem Çözme • Demokratik yaklaşım İşbirliği ve Güven ile Problem Çözme • Cezacı yaklaşım Güç Kullanarak Problem Çözme

16. Çocuk eğitiminde kullanılmaması gereken yöntemler • İstekler, umutlar, zorunluluklar • Tekrar ve hatırlatmalar • Konuşmalar, dersler, söylevler • Yanlış davranışı görmezden gelme • Açık olmayan direktifler • Etkili bir model oluşturamama • Pazarlık • Tartışma • Rüşvetler ve özel ödüller • Anne baba arasındaki tutarsızlık • Arkadan takipte etkili olamama

17. Çocuk eğitiminde kullanılması gereken yöntemler • Mesajlarınızı davranışlar üzerine yoğunlaştırın • Doğrudan ve belirgin ifadeler kullanın • Normal sesinizi kullanın • Sonuçları belirleyin • Sözlerinizi davranışlarla destekleyin.

18. Gerçekleştirilmeyecek veya belirsiz tehditler kullanmayın. “ Oraya gelirsem çok kötü olur.” “ Hele bir dene bak neler yapıyorum.” “ Seni döverim.” “ Babana söylersem görürsün gününü.” gibi

19. Çocuklarınıza yasaklar yerine sınırlı seçenekler sunun. Örneğin; “Hemen masaya otur ve yemeğini ye” yerine “Yemeğini kendin mi alırsın yoksa ben mi koyayım” denmelidir. Böylece çocuğun karar verme yetisinin gelişmesine yardımcı olunur.

20. Çocuklara neyi yapmaması gerektiğini değil, neyi yapması gerektiğini söylenmelidir. Örneğin; “defterlerini ortada bırakma” yerine “defterlerini toplayıp çantanın içine koyar mısın” denmelidir. Bir süre sonra çocuğun bu sorumluluğu ikaz edilmeden almış olması beklenir.

21. Kararlı olun ve açıklama yapmanız gerekiyorsa mantıklı ve kısa açıklamalar yapın.

22. “ Hayır ” demeden önce bir kez daha düşünün. Ağzınızdan çıkacak hayır kelimesi, - belki - olabilir, - evet anlamlarına gelmemelidir.

23. Hatalıysanız özür dileyin.

24. Böylece çocuğumuz herkesin hata yapabileceğini ve bunun sonucunda özür dilenmesi gerektiğini öğrenmiş olur. • Unutmayınız ki çocuklar anne ve babalarını örnek alır.

25. TEŞEKKÜRLER