170 likes | 268 Views
Wdrożenie Krajowych Ram Kwalifikacji w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej. Dąbrowa Górnicza, grudzień 2011r. Podstawowe pojęcia:. Kierunek studiów – wyodrębniona część jednego lub kilku obszarów kształcenia. Forma studiów – studia stacjonarne i niestacjonarne.
E N D
Wdrożenie Krajowych Ram Kwalifikacji w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej Dąbrowa Górnicza, grudzień 2011r.
Podstawowe pojęcia: Kierunek studiów – wyodrębniona część jednego lub kilku obszarów kształcenia. Forma studiów – studia stacjonarne i niestacjonarne. Profil kształcenia: • praktyczny – obejmujący moduł zajęć służących zdobywaniu przez studenta umiejętności praktycznych. • ogólnoakademicki - obejmujący moduł zajęć służących zdobywaniu przez studenta pogłębionych umiejętności teoretycznych. Poziom kształcenia – studia I stopnia, II stopnia lub jednolite magisterskie, III stopnia.
Podstawowe pojęcia: Program kształcenia – opis określonych przez uczelnię spójnych efektów kształcenia, zgodny z KRK dla Szkolnictwa Wyższego, oraz opis procesu kształcenia, prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów tego procesu punktami ECTS. Jest definiowany dla: • kierunku studiów, • poziomu kształcenia, • profilu kształcenia, • formy studiów, i zawiera: • opis zakładanych efektów kształcenia (niezależny od formy studiów), • program studiów – opis procesu kształcenia prowadzącego do uzyskania tych efektów (zależny od formy studiów)
Podstawowe pojęcia: Moduł kształcenia – zajęcia lub grupa zajęć z przypisanymi efektami kształcenia oraz liczbą punktów ECTS: • typowy przedmiot, • praktyka, zajęcia w terenie, • przygotowanie pracy dyplomowej, • zbiór przedmiotów obowiązkowych dla określonej specjalności w ramach kierunku studiów, • zestaw przedmiotów o określonej łącznej liczbie punktów ECTS wybrany przez studenta spośród przedmiotów należących do określonego, większego zbioru.
Projektowanie programu kształcenia: • Ogólna charakterystyka studiów: • nazwa kierunku studiów, • poziom kształcenia (studia I lub II stopnia), • profil kształcenia (ogólnoakademicki lub praktyczny), • forma studiów (stacjonarne i niestacjonarne), • tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta, • przyporządkowanie do obszaru kształcenia, • wskazanie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, do których odnoszą się efekty kształcenia, • wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju.
Projektowanie programu kształcenia – cd.: • Określenie efektów kształcenia: Obszarowe efekty kształcenia (z uwzględnieniem poziomu i profilu kształcenia) określa Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011r. w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego. Rozporządzenie odnosi się do 8 obszarów kształcenia dla nauk: humanistycznych, społecznych, ścisłych, przyrodniczych, technicznych, medycznych, rolniczych, sztuki oraz do efektów kształcenia odnoszących się do uzyskania kompetencji inżynierskich. Kierunkowe obszary kształcenia (odnoszące się do obszarowych efektów kształcenia) określa uczelnia.
Projektowanie programu kształcenia cd.: Kierunki w WSB w Dąbrowie Górniczej: Administracja – obszar nauk społecznych, Zarządzanie – obszar nauk społecznych, Ekonomia - obszar nauk społecznych, Socjologia - obszar nauk społecznych, Filologia- obszar nauk humanistycznych, Pedagogika – obszar nauk humanistycznych i społecznych, Logistyka - obszar nauk technicznych i społecznych, Informatyka - obszar nauk technicznych.
Projektowanie programu kształcenia – cd.: Efekty kierunkowe uwzględniają wybrane efekty obszarowe zgodnie z tym, że: • dla kierunku jednoobszarowego – efekty kierunkowe pokrywają wszystkie efekty obszarowe, • dla kierunku wieloobszarowego – efekty kierunkowe nie muszą pokrywać wszystkich efektów z poszczególnych obszarów przy czym odstępstwa wymagają uzasadnienia. A zatem: • Definiujemy kierunkowe efekty kształcenia. • Pokazujemy relację między efektami kierunkowymi i efektami obszarowymi w tabeli odniesienia kierunkowych efektów kształcenia do efektów obszarowych
gdzie: • 1. Symbol kierunkowy zawiera: • literę K – dla wyróżnienia, że chodzi o efekty dla kierunku, • znak_ (podkreślnik), • jedna z liter W, U, lub K – dla oznaczenia kategorii efektów (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne), • 2.Symbol obszaru określony na podstawie Rozporządzenia MNiSW w sprawie KRK dla…
Projektowanie programu kształcenia – cd.: WSKAZÓWKI PRZY OKREŚLANIU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: • realistyczna ocena możliwości osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia, • odpowiedni stopień szczegółowości opisu efektów kształcenia (45-60 efektów kształcenia), • właściwa proporcja efektów kształcenia w poszczególnych kategoriach (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne), • odpowiednia treść wyrażeń opisujących efekty kształcenia: „student ma wiedzę w zakresie…”, „student zna i rozumie…”.
Projektowanie programu kształcenia – cd. A zatem efekty kształcenia, które definiujemy odzwierciedlają wizję programu kształcenia na określonym kierunku oraz poziomie i profilu kształcenia. 4. Budowa matrycy efektów kształcenia. Po zbudowaniu tabeli kierunkowych efektów kształcenia określamy moduły kształcenia realizujące w/w efekty oraz określamy stopień (+, ++, +++), w jakim efekty kształcenia związane z danym modułem odpowiadają poszczególnym efektom kierunkowym – im większa liczba + tym większa „odpowiedniość” tych efektów (matryca efektów kształcenia).
Matryca efektów kształcenia gdzie: MK_1 – nazwa modułu kształcenia (np. przedmiotu).
Projektowanie programu kształcenia: W wyniku analizy matrycy efektów kształcenia mamy możliwość: • identyfikacji luk w programie, • identyfikacji nadmiarowości w programie, • identyfikacji modułów mało przydatnych z punktu widzenia osiągania założonych efektów kształcenia, a w efekcie dokonać korekty programu kształcenia.
Projektowanie programu kształcenia –cd.: Podczas projektowania przez prowadzących zajęcia modułów kształcenia (np. przedmiotów) w sylabusie należy: A. Zdefiniować efekty kształcenia.
Projektowanie programu kształcenia –cd.: B. Określić właściwe formy prowadzenia zajęć i metody kształcenia, umożliwiające osiągnięcie przez studenta założonych efektów kształcenia: • wykład, • ćwiczenia audytoryjne, • seminaria, • zajęcia laboratoryjne, • zajęcia projektowe, z uwzględnieniem podziału na zajęcia: • wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli dydaktycznych, • realizowanych w formie e-learningu.
Projektowanie programu kształcenia –cd.: C. Określić sposób sprawdzania, czy efekty kształcenia zostały w dostatecznym stopniu osiągnięte przez studenta, oraz sposobu ustalania oceny z przedmiotu. „Np.: sprawdzenie założonych efektów kształcenia realizowane jest przez: • ocenę wiedzy i umiejętności związanych z realizacją projektu – ocenę projektu i ocenę obrony projektu, • ocenę wiedzy i umiejętności wykazanych na egzaminie pisemnym”
Projektowanie programu kształcenia –cd.: D. Określić liczbę godzin pracy studenta, celem osiągnięcia przez niego zakładanych efektów kształcenia. Przykładowy bilans nakładu pracy przeciętnego studenta wygląda następująco: • udział w wykładach = 10 h • udział w ćwiczeniach = 10h • przygotowanie do ćwiczeń = 8h, • Przygotowanie do egzaminu = 20h • realizacja zadań projektowych = 40h, • konsultacje e-learningowe = 2h, • Egzamin = 1h RAZEM = 91h.