Stoornis tijd voor een nieuwe definitie

1. Stoornistijd voor een nieuwe definitie Woorden gaan zo hun eigen leven leiden. Zo ook bij het woord stoornis. Het risico van dat eigen leven, de ‘oneigenlijke’ betekenis is dat deze woorden–nadat ze zijn opgenomen in ons dagelijks taalgebruik- ook onbewust ons denken over het onderwerp beinvloeden. Zo ook het woord stoornis. Stoornis (ook in GGZ) is in essentie een neutrale beschrijving van: een afwijking van normaal, met een negatief effect tot gevolg. De oneigenlijke betekenis van stoornis zit mogelijk besloten in de verschillende manieren waarop het woord normaal wordt gebruikt: Neutraal gebruik: normaal is niet-opvallend, niet sterk afwijkend de rest. (als in normaal postuur). Normatief gebruik: normaal is alles binnen gestelde criteria. Van een liter-pak melk mag je verwachten dat het vrijwel 1 liter bevat. En dan kunnen we vervolgens vrij kiezen welk criterium we gebruiken voor ‘sterk’: 10, 1 of 0.1% afwijking Negatief gebruik: Normaal is goed of wenselijk, ab-normaal is fout of ongewenst. In alle gevallen hangt de definitie van normaal af van Welke betekenis de meerderheid kiest (welke gebruik van het begrip normaal) Eventueel de gekozen criteria (we vinden dat 24-40 uur werken normaal is) De gekozen referentie (welke groep: Nederlanders, Europeanen, Wereldbevolking) Omdat stoornis door de omgeving wordt gedefinieerd –niet door het de persoon waaraan het kenmerk stoornis wordt toegekend- is stoornis dus het resultaat van hoe de omgeving omgaat met variabiliteit. De definitie en het gebruik en het gevolg van stoornis zijn een weerspiegeling van het vermogen van de omgeving om met variabiliteit om te gaan. Een maatschappij die veel stoornissen definieert heeft dus een gering vermogen om met verscheidenheid om te gaan. Met deze visie op het gebruik van het woord stoornis is -in de context van mentale diversiteit (of enger Geestelijke Gezondheid)- de (sociale) omgeving haast meer verantwoordelijk voor negatieve consequenties dan de persoon die het predicaat stoornis ontvangt. Deze visie is een vrije vertaling van de definities van Beperking & Handicap (NOG) die model hebben gestaan voor de engelse wet die discriminatie tgv beperkingen moet tegengaan. Mijn vertaling was: Disability Stoornis & Impairment Anders-zijn. De Engelse en vertaalde definitie zijn toegevoegd. Een verklaring van het belang van deze definitie is

2. Definitie van stoornis & anders-zijnSociaal, Discriminatie-vrij en Verantwoordelijkheid-nemend Een persoon met een stoornis is een persoon die anders-is en een stoornis ervaart. Stoornis is het resultaat van negatieve interacties van de persoon met zijn/haar sociale omgeving. Het anders-zijn is onderdeel van die negatieve interactie, maar noch de oorzaak, noch een rechtvaardiging van de stoornis. Anders-zijn: letsel, ziekte of aangeboren conditie die (waarschijnlijk) leidt tot een verlies of vermindering van het vermogen normaal te functioneren. Stoornis: Verlies of vermindering van gelegenheden om deel te nemen aan het maatschappelijk verkeer op gelijke basis als anderen door de aanwezigheid van sociale- en omgevingsbarrieres Vrij naar: Definingimpairmentanddisability, NorthernOfficers Group http://www.leeds.ac.uk/disability-studies/archiveuk/Northern%20Officers%20Group/defining%20impairment%20and%20disability.pdf 5

3. DefiningImpairment & DisabilityNorthernOfficers Group disabled person is a person withanimpairmentwhoexperiencesdisability. Disability is the result of negativeinteractionsthat take placebetween a person withanimpairmentand her/his social environment. Impairment is thus part of a negativeinteraction, but not the cause of, nor does itjustifydisability. Impairment:aninjury, illness or congenitalconditionthatcauses or is likelytocause a loss or difference of physiological or psychologicalfunction Disability: the loss or limitation of opportunitiesto take part in society on anequal level withothersduetosocialandenvironmentalbarriers Source: http://www.leeds.ac.uk/disability-studies/archiveuk/Northern%20Officers%20Group/defining%20impairment%20and%20disability.pdf

4. Definitie van Handicap & BeperkingNorthern Officers Group Gehandicapt persoon is een persoon met een beperking die een handicap ervaart. Handicap is het resultaat van negatieve interacties van de persoon met zijn/haar sociale omgeving. De beperking is onderdeel van die negatieve interactie, maar noch de oorzaak, noch een rechtvaardiging van de handicap. Beperking: letsel, ziekte of aangeboren conditie die (waarschijnlijk) tot een verlies of vermindering van een lichamelijke of geestelijke functie leidt. Handicap: Verlies of vermindering van gelegenheden om deel te nemen aan het maatschappelijk verkeer op gelijke basis als anderen door de aanwezigheid van sociale- en omgevingsbarrieres 5