Pierwsza pomoc przedmedyczna w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia:

1. Program szkoleniowy z zakresu pierwszej pomocy Pierwsza pomoc przedmedyczna w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia: „Utrata podstawowych czynności życiowych” Opracowanie: Wojciech Żero

2. Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego na podstawie Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 r. określa się, że jest to stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasiepojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia. Opracowanie: Wojciech Żero

3. 1.Ocena sytuacji -ocena bezpieczeństwa ratownika -co się wydarzyło -bezpieczeństwo poszkodowanych, świadków oraz gapiów -zabezpieczenie miejsca zdarzenia -zminimalizowanie zagrożeń -ilość poszkodowanych oraz ich stan zdrowia (wstępna segregacja poszkodowanych) Opracowanie: Wojciech Żero

4. 2. Ocena podstawowych czynności życiowych • ocena przytomności • ocena oddechu • wyczuwanie tętna Opracowanie: Wojciech Żero

5. ocena przytomności -Podchodząc do poszkodowanego zadajemy proste pytania i polecenia np.: Co się stało?, Czy mnie słyszysz?, Otwórz oczy! -Jeżeli poszkodowany nie reaguje, ostrożnie i delikatnie potrząsamy jego ramiona: Przyklęknij przy poszkodowanym na jednym kolanie – zapewni to możliwość ewentualnej obrony! Opracowanie: Wojciech Żero

6. 2.1. Zawołaj o pomoc -mamy tu na myśli pomoc gapiów, przechodniów, innych uczestników ruchu czy przypadkowo znajdujących się w pobliżu osób -Twoje zwroty muszą być sprecyzowane i wskazywać na konkretne osoby – nigdy nie zwracaj się do tłumu! -jeżeli w pobliżu nie ma nikogo, lub znajdujesz się w budynku – krzycz głośno i wyraźnie! -PAMIĘTAJ - pomoc innych osób może okazać się niezbędna np. gdy dojazd profesjonalnych służb ratownictwa zajmie dłuższy okres czasu, RKO jest bardzo męcząca, a po około 2 min efektywność naszej pracy zaczyna stale maleć…!!! Opracowanie: Wojciech Żero

7. Miej na uwadze ewentualny uraz kręgosłupa. Jeżeli podejrzewasz uraz kręgosłupa udrożnij drogi oddechowe przez wysunięcie żuchwy do przodu nie stosując odchylenia głowy. b) ocena oddechu -Udrażniamy drogi oddechowe Dwoma palcami lekko popchaj za żuchwę jednocześnie drugą ręką podtrzymując głowę poszkodowanego za czoło!!! -Sprawdzamy (wyczuwamy) oddech przez 10 sekund w sposób pokazany na ilustracji: Sprawdzaj oddech przez 10s – wykluczy to tzw.oddech agonalny Opracowanie: Wojciech Żero

8. c) Wyczuwanie tętna -Badanie tętna na tętnicy szyjnej Kciuk i trzy duże palce ręki obejmują krtań. Te trzy palce przesuwają się z boku do zagłębienia utworzonego przez krtań i boczny mięsień szyjny. Tu powinno być wyczuwalne tętno. -Badanie tętna na tętnicy promieniowej Trzy palce jednej ręki przesuwają się do kłębu w keirunkułokia. W szczelinie utworzonej przez kość promieniową i ścięgna zginaczy palców leży tętnica promieniowa. Opracowanie: Wojciech Żero

9. 3. Wezwij Pogotowie Ratunkowe Przy wzywaniu pogotowia postępuj zgodnie z schematem: • CO? - rodzaj wypadku (np. zderzenie się samochodów, upadek z drabiny, utonięcie. atak padaczki, itp.), • GDZIE? - miejsce wypadku, zdarzenia • ILE? - liczba poszkodowanych, • JAK? - stan poszkodowanych, • CO ROBISZ? - informacja o udzielonej dotychczasowo pomocy, • KIM JESTEŚ? - dane personalne osoby wzywającej pomoc (numer telefonu z którego dzwonisz). PAMIĘTAJ, nigdy nie krzycz do dyspozytora, może to jedynie opóźnić przyjazd służb przez zbędne potyczki słowne!!! Opracowanie: Wojciech Żero

10. 4. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa 4.1 Znajdujemy miejsce ucisku na klatkę piersiową Przykładamy jedną dłoń… …dokładamy drugą… • Uciskamy klatkę piersiową poszkodowanego nadgarstkiem • Uciśnięcia powinniśmy wykonywać rytmicznie, całym ciężarem ciała • Nasze ręce powinny z dłońmi tworzyć kąt 90 stopni Opracowanie: Wojciech Żero

11. cd. • Nie wolno nam odrywać rąk od klatki poszkodowanego • W przypadku oderwania rąk, miejsce ucisku wyznaczamy od nowa • Uciśnięcia wykonujemy na 1/3 głębokości klatki piersiowej poszkodowanego • Utrzymujemy stały poziom relaksacji – 1/3 uciskamy; 1/3 odpuszczamy Ilustracje poniżej przedstawiają poprawną pozycję ratownika: Opracowanie: Wojciech Żero

12. 4. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa 4.2 Technika wykonywania wdechów ratowniczych Po cyklu 30 uciśnięć kl. piersiowej przychodzi czas na wykonanie 2 wdechów ratowniczych – wykonujemy je wg. określonych zasad: 1.Udrażniamy drogi oddechowe poszkodowanego • Odchylamy głowę poszkodowanego w sposób pokazany na ilustracji • Uważamy na ewentualny uraz kręgosłupa Opracowanie: Wojciech Żero

13. 2. Obejmujemy swoimi ustami usta poszkodowanego jednocześnie zatykając nos i wdmuchujemy powietrze przez około 1s, Opracowanie: Wojciech Żero

14. 3. Nabieramy powietrza w taki sposób jak na ilustracji poniżej - zapobiega to wdychaniu mieszanki powietrza uboższej w tlen, którą wydycha poszkodowany 4. Wykonujemy drugi wdech ratowniczy stosując powyższe zasady. Opracowanie: Wojciech Żero

15. 4. 3 PAMIĘTAJ!!! • Jeżeli twarz poszkodowanego jest zmasakrowana lub brzydzisz się wykonać wdech możesz ograniczyć się do samych uciśnięć w tempie 100/min!!! • MASZ TYLKO DWIE SZANSE NA WYKONANIE WDECHU, jeżeli Twoje wdechy nie będą efektywne nie powtarzasz ich, przystępujesz do kolejnych 30 uciśnięć!!! • NA MIEJSCU ZDARZENIA NAJWAŻNIEJSZE JEST BEZPIECZENSTWO RATOWNIKA, A WIĘC TWOJE, możesz wstrzymać się od wykonywania RKO jeżeli jest to zbyt niebezpieczne - w takiej sytuacji możesz ograniczyć się do wezwania profesjonalnych służb • Uwaga, nie udzielenie pomocy ofiarom wypadku zagrożone jest karą więzienia do lat 3. Opracowanie: Wojciech Żero

16. 4. 3 WYKONUJ UCIŚNIĘCIA W TĘPIE 100 UCISKÓW NA MINUTĘ, DO MOMENTU AŻ: • przybędą wykwalifikowane służby ratownicze, • ktoś Cię zmieni, • opadniesz z sił = śmierć Opracowanie: Wojciech Żero

17. DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ Ochotnicza Straż Pożarna w Ostrowie37-700 Przemyśl; woj. Podkarpackieosp.ostrow@wp.plwww.straz.osp.org.pl Opracowanie: Wojciech Żero dla OSP Ostrów na podstawie wytycznych Polskiej Rady Resuscytacji z 2005 roku, ilustracje pochodzą ze strony Polskiej Rady Resuscytacji Opracowanie: Wojciech Żero