220 likes | 920 Views
Kody binarne. M@rek Pudełko Urządzenia Techniki Komputerowej. Kod liczbowy. Kodem liczbowym to kod, który liczbom dowolnego systemu będzie przyporządkowywał słowa kodowe w postaci zerojedynkowej. Przykłady Naturalny kod binarny Kody BCD Kody alfanumeryczne ASCII EBCDEC Unicode.
E N D
Kody binarne M@rek Pudełko Urządzenia Techniki Komputerowej
Kod liczbowy • Kodem liczbowym to kod, który liczbom dowolnego systemu będzie przyporządkowywał słowa kodowe w postaci zerojedynkowej. • Przykłady • Naturalny kod binarny • Kody BCD • Kody alfanumeryczne • ASCII • EBCDEC • Unicode
Wprowadzenie • Dwójkowy system liczbowy oraz kody - reprezentują informacje w układach cyfrowych • Proces przekształcania informacji jednego rodzaju postaci na inną postać nazywamy kodowaniem.
Kodowanie to przyporządkowanie poszczególnym obiektom zbioru kodowanego, odpowiadających im elementów zwanych słowami kodowanymi. • Każdemu słowu kodowanemu musi odpowiadać dokładnie jeden element kodowany. • Literze C mogą odpowiadać dwa słowa kodowe. Nie przeszkadza to w poprawnym przetwarzaniu inf. (choć stanowi pewne utrudnienie procesu kodowania). • Sytuacja odwrotna jest niedopuszczalna, bo uzyskane w procesie kodowania słowo kodowe 001 byłoby niejasne - nie wiadomo byłoby, czy wynik odpowiada np. literze A czy B. Zbór (obiektów) elementów kodowanych Zbór słów kodowanych reprezentowanie A 111 001 B 010 C 100
Sposoby opisywania kodów Opis słowny Wzór Ciąg znaków Tabelka przekodowująca Postacie informacji kodowanej Wartości logiczne lub liczby Polecenia do wykonania przez komputer (instrukcje dla procesora) Tekst (ciąg znaków)
Kod 1 z n • Kod 1 z n to kod gdzie w słowie o długości n bitów tylko jeden bit jest wyróżniony. • O wartości liczby decyduje pozycja wyróżnionego bitu. • Kod 1 z n jest kodem pozycyjnym, bezwagowym. • Stosuje się dwa sposoby wyróżniania: • bit wyróżniony to 1 (reszta ustawiona na 0) • bit wyróżniony to 0 (reszta ustawiona na 1) –tzw. negacja kodu 1 z n.
Kod BCD • Kod BCD (Binary-Coded Decimal czyli dziesiętny zakodowany dwójkowo) to sposób zapisu cyfr dziesiętnych przy użyciu 4 bitów. • Liczbę dziesiętną rozbijamy na cyfry i każdą z nich zamieniamy oddzielnie na kod BCD. • Kod BCD jest obecnie stosowany głównie w urządzeniach elektronicznych z wyświetlaczem cyfrowym (np. w kalkulatorach, miernikach cyfrowych) i w zastosowaniach finansowych informatyki (ujednoznacznia zapis części ułamkowych kwot i ułatwia dziesiętne zaokrąglanie).
Kod BCD – ilość cyfr • 10 cyfr możemy zapisać za pomocą 4 bitów. • Tak naprawdę wystarczyłoby 3,3 bita. • W praktyce mamy ogromna ilość potencjalnych kodów BCD.
Kod Graya • Kod Graya jest kodem refleksyjnym tzn. dwie kolejne liczby różnią się tylko jednym bitem. • Jest również kodem cyklicznym, gdyż ostatni i pierwszy wyraz tego kodu także spełniają tę zasadę. • Używa się go w przetwornikach analogowo-cyfrowych, szczególnie w systemach gdzie występują po sobie kolejne wartości np. czujniki położenia/obrotu.
Rozbudowa kodu Graya • Rozszerzanie kodu Graya o 1 bit przeprowadza się wg algorytmu: • Dopisz te same słowa kodowe, ale w odwrotnej kolejności (odbicie lustrzane) • Do początkowych wyrazów dopisz bit o wartości zero, natomiast do odbitych lustrzanie bit o wartości 1. • Konwersja z kodu binarnego na kod Graya • przesunąć liczbę w postaci binarnej o jeden bit w prawo (podzielić przez 2) • wykonać operację XOR na odpowiednich bitach liczby i wyniku dzielenia przez 2. • Konwersja z kodu Graya na kod binarny • Kolejne cyfry naturalnego kodu binarnego wyznacza się iteracyjnie, od najbardziej znaczącej, w oparciu o odpowiednią cyfrę kodu Graya i poprzednio wyznaczoną cyfrę kodu naturalnego: • przyjmij pierwszą (najbardziej znaczącą) cyfrę kodu naturalnego równą pierwszej cyfrze kodu Graya • każdą kolejną cyfrę oblicz jako różnicę symetryczną (XOR) odpowiedniej cyfry kodu Graya i poprzednio wyznaczonej cyfry kodu naturalnego.
2. • Kod ASCII (Amerykański standardowy kod dla wymiany informacji) Jest to kod służący do kodowania tekstów i przesyłania ich pomiędzy urządzeniami. Koduje on oprócz znaków alfa numerycznych tak zwane znaki sterujące do sterowania transmisją i pracą drukarki. Kod ten jest w postaci tabeli zawierającej kodowane obiekty i odpowiadające im słowa kodowane.
Właściwe ASCII (techniczne) składa się z 128 znaków od 0 do 127, a znaki od 128 do 255 nazywane są rozszerzonymi znakami ASCII, stanowią pewien Nieoficjalny standard, zwane znakami IBM (istnieją urządzenia nie obsługujące drugiej polówki) Zestaw znaków ASCII o kodach od 0 do 127 dzieli się na dwie części pierwsza o kodach od 0 do 32, druga od 32 do 127 są to litery i znaki przestankowe Od 0 do 32 znajdują się znaki sterujące, maja specjalne znaczenie, kiedy komp. porozumiewa się Z drukarką musi jej powiedzieć co i jak ma wydrukować (kiedy kończy się wiersz, a kiedy strona)
Pierwsze 32 kody nie są używane do przekazywania danych, zapewniają natomiast polecenia, sygnały kontrolne i sterujące.