1 / 132

KOMPONENTE HARDVERA PERSONALNIH RACUNARA

onawa
Download Presentation

KOMPONENTE HARDVERA PERSONALNIH RACUNARA

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


    1. KOMPONENTE HARDVERA PERSONALNIH RACUNARA Centralna jedinica . Centralna jedinica sastoji se od kucišta u kome se nalaze: osnovna (ili maticna) ploca (system board, mother board), kontroleri, portovi, disk, jedinice disketa, graficka kartica i izvor napajanja. Pored ovih osnovnih djelova unutar kucišta postoji i odreden broj praznih uticnica ("slotova") na koje se mogu ukljuciti i druge kartice, na primjer fax/modem i mrežna kartica.

    2. Kucište Postoje tri tipa kucišta desktop, mini (midi) tauer i tauer (tower).

    5. Notebook racunari Pored racunara namijenjenih za kucnu upotrebu ili rad na poslu postoje i prenosni racunari namijenjeni poslovnim ljudima, koji su upakovani u kucište velicine malo vece knjige (notebook). Ovi racunari mogu da rade nekoliko sati i na baterije. S obzirom na mali raspoloživi prostor, oviracunari obicno imaju malo slabije karakteristike u odnosu na stacionarne racunare iste tehnološke generacije.

    6. Notebook racunari

    12. Osnovna ploca Na osnovnoj ploci nalaze se prikljucna mjesta za procesor, memoriju, magistrala, skup cipova koji kontroliše rad racunara i prikljucci (slotovi) za dodatne kartice. Pored toga, na osnovnoj ploci mogu se nalaziti i kontroleri za diskove i disketne jedinice i prikljucci za povezivanje racunara sa drugim uredajima (portovi).

    13. Osnovna (maticna) ploca

    14. Procesor

    17. Procesor definiše tip PC racunara. U njemu se realizuju sve racunske i logicke operacije i izvršavaju komande koje su zadate programom. Karakteristike procesora odredene su njegovom arhitekturom. To su: brzina procesora, dužina procesorske rijeci, radni takt i interni keš.

    18. Brzina procesora izražava se u milionima operacija koje procesor može da obradi u jednoj sekundi – MIPS-ovima (Milion Instruction Per Second) ili MFLOPSima(Milion Floating Point Operations Per Second). Danas se najcešce koristi procesor Pentium IV a rjede, još ponegdje, Pentium III ili Pentium II. Procesor nije sastavni dio osnovne ploce, nego se na osnovnoj ploci samo nalaze konektori za njegovo prikljucenje. Zbog velike brzine rada dolazi do velikog zagrijavanja procesora, pa se na njih montira dodatni ventilator koji ih hladi (cooler).

    19. Dužina procesorske rijeci je broj bitova koji se jednovremeno prenosi i obraduje unutar procesora. Radni takt je ucestanost impulsa koje generiše sat (clock) – specijalno elektronsko kolo kojima se iniciraju operacije procesora. Mjeri se u MHz ili GHz. U vrijeme pisanja ove knjige radni takt najbržih procesora je 3.4 GHz. Medutim, za uobicajene kucne primjene, dovoljno je da radni takt bude izmedu 2 i 3 GHz.

    20. Memorija Memorija PC racunara sastoji se od osmobitnih registara (bajtova). Na osnovnoj ploci nalaze se tri tipa memorije: keš (cache), ROM i RAM. Kapacitet memorije izražava se brojem bajtova, odnosno vecim jedinicama: kilo i megabajtima.

    21. RAM (Random Access Memory) RAM (Random Access Memory) predstavlja najveci dio memorije i u nju korisnik može da upisuje sadržaj i da ga cita. U njoj se za vrijeme rada racunara nalaze program i podaci sa kojima racunar radi. Po iskljucenju racunara sadržaj ove memorije se gubi. Za današnje programe minimum memorije sa kojim može nešto da se radi je 256 MB (za Windows XP). Optimalno je da, za uobicajene potrebe, racunar ima bar 512 MB. Pored kapaciteta, druga važna karakteristika memorije je i vrijeme pristupa, tj. vrijeme koje protekne izmedu zahtjeva memoriji za podatkom i dobijanja podatka iz memorije. Ono se izražava u nanosekundama (ns) i stalno se smanjuje. U vrijeme pisanja ove knjige iznosi oko 5 – 10 ns. RAM memorija nije sastavni dio osnovne ploce nego se na osnovnoj ploci samo nalaze konektori na koje se ona prikljucuje.

    24. ROM (Read Only Memory) ROM (Read Only Memory) predstavlja staticki dio memorije koji može samo da se cita. Njen sadržaj se ne gubi po iskljucenju racunara. Koristi se za uskladištavanje programa i podataka koji su cesto potrebni, na primjer za instrukcije za pokretanje racunara pri ukljucivanju.

    25. Keš (cache) Keš (cache) memorija je vrlo brza memorija koja se nalazi u samom procesoru (interni keš) ili uz njega (eksterni keš). Ova memorija ima višestruko brže vrijeme pristupa od obicne memorije. Zbog toga se u njoj drže podaci koji se cesto koriste. Prilikom prvog zahtjeva za podacima oni se kopiraju iz glavne memorije (RAM) u keš. Kada su sljedeci put potrebni isti podaci, procesor ih prvo potraži u ovoj memoriji. Ako su podaci tu, procesor im pristupa mnogo brže. Ako podaci više nisu u keš memoriji, moraju se ponovo uzeti iz glavne memorije. Trenutno, velicina ove memorije je 512 KB ili 1MB.

    26. Baferi (buffers) Baferi (buffers) su djelovi RAM memorije koje neki programi alociraju za svoje potrebe. Jedna od cestih primjena je prilikom ulaza i izlaza podataka. Na primjer, ako racunar ne može dovoljno brzo da obraduje podatke koji mu se dostavljaju, oni se privremeno deponuju u bafer dok ne stignu na obradu, da se ne bi prekidao proces unošenja. Slicno, pri štampanju, ako štampac ne može dovoljno brzo da odštampa podatke, oni se šalju u bafer (spooler), gdje cekaju u redu za štampu. Virtuelna memorija nije stvarna memorija, nego pojam koji se koristi u vezi s operativnim sistemima

    27. Kontrolni set cipova Kontrolna jedinica upravlja cjelokupnim radom racunara. Ona odreduje koja je naredba sljedeca na redu za izvršenje, uzima je iz memorije, interpretira i izdaje odgovarajuce naredbe procesoru i kontroliše njihovo izvršenje. Kontrolna jedinica je realizovana na osnovnoj ploci setom cipova koji imaju odgovarajuce uloge.

    28. Magistrala Racunar mora imati elektricna kola pomocu kojih se razmjenjuju informacije medu komponentama. Taj komunikacioni put zove se magistrala(bus). Koncept magistrale relativno je jednostavan. Ili sve komponente povezati medusobno provodnicima, ili sve komponente povezati na magistralu. U racunaru postoje tri kljucne magistrale: magistrala podataka (data bus), adresna magistrala (address bus), kontrolna magistrala (control bus).

    29. Magistrale Magistrala podataka koristi se za razmjenu podataka izmedu procesora i memorijskih lokacija. Adresna magistrala prenosi adrese koje generiše procesor, kojima se specificiraju memorijske lokacije na koje se upisuju podaci ili sa kojih se citaju podaci radi obrade. Kontrolna magistrala služi za prenos upravljackih i kontrolnih signala od procesora ka komponentama i obratno.

    30. Unutrašnji prikljucci (slotovi) Mnogi korisnici žele da prilagode sebi svoj personalni racunar tako što ce u njega da ugrade dodatke koji su im potrebni. Personalni racunari imaju otvorenu arhitekturu tako da mogu da se konfigurišu u skladu sa potrebama korisnika. Za prikljucivanje dodatnih uredaja postoje standardizovana prikljucna mjesta, slotovi, u koja se ovi dodatni uredaji (zvani kartice) prikljucuju. Prikljucci se sastoje od uticnica na koje se prikljucuju kontroleri razlicitih jedinica ili same jedinice (kartice).

    31. Kontroleri Za prikljucenje bilo kog uredaja na racunar potrebno je da budu ispunjena dva uslova. Prvi je da prikljucenje bude korektno u pogledu elektrotehnike - prikljucivanjem uredaja na standardne prikljucke (portove) racunara ili pomocu posebnog elementa koji se, s jedne strane standardno ugraduje u racunar, a s druge strane ima prikljucak na koji se prikljucuje uredaj. Ovakav element za povezivanje naziva se kontroler. Drugi uslov je postojanje posebnog programa(veznika– drajvera) koji ce omoguciti prepoznavanje komandi koje stignu u kontroler i njihovo izvršavanje na prikljucenom uredaju.

    32. Spoljnji prikljucci (portovi) Racunar ima standardna prikljucna mjesta za spoljne uredaje koji imaju standardizovane prikljucke, na primjer tastatura, miš, štampaci i drugi. Za tastaturu se koristi prikljucak koji ima poseban oblik i na njega može da se prikljuci samo tastatura. Drugi prikljucak posebnog oblika je takozvani PS prikljucak, na koji se može prikljucititastatura ili miš. Za povezivanje ostalih uredaja koji imaju standardizovane prikljucke, koriste se posebna prikljucna mjesta koja se nazivaju portovi.

    33. Spoljnji prikljucci (portovi) Postoje dvije vrste portova: serijski i paralelni.

    34. Kod serijskih portova (poznatih još pod imenom RS-232 ili asinhroni portovi) bitovi jednog bajta izlaze kroz port jedan po jedan.

    35. Kod paralelnih portova, poznatih još pod imenom centronics ili EIA, svi bitovi jednog bajta izlaze istovremeno paralelnim putem .

    36. Funkcionalna organizacija racunarskog hardvera

    38. Centralna memorija Ova memorija se sastoji od elektronskih kola – bitova, koja su grupisana u bajtove Svaka grupa bitova (bajt) u memoriji ima svoju adresu, koja se koristi prilikom uskladištavanja podataka u nju ili ocitavanja uskladištenih podataka. Uobicajeno je da se pri izražavanju kapaciteta memorije grupa od 1.024 (210) bajta oznaci prefiksom k (kilo) ispred oznake za bajt – 1.024 B = 1kB, a grupa od 1.024 (210) kB oznaci prefiksom M (mega) – 1.024KB = 1MB. To znaci da 1MB (jedan megabajt) memorije ima 1,048.576 bajta. Još vece jedinice su 1GB (jedan gigabajt – 1.024MB) i 1TB (jedan terabajt – 1.024GB).

    39. Aritmeticko-logicka jedinica Aritmeticko-logicka jedinica sastoji se od registara i elektronskih kola potrebnih za izvodenje aritmetickih operacija sabiranja, oduzimanja, množenja i dijeljenja i logickih operacija uporedivanja dvije vrijednosti da bi se odredila veca i odredivanja da li je izraz istinit ili nije.

    40. Kontrolna jedinica Kontrolna jedinica je koordinator rada cjelokupnog racunarskog sistema (vidjeti tokove kontrole na slici). Ona kontroliše izvršavanje programa. Uzima instrukcije iz memorije, prepoznaje ih i nareduje odgovarajuce akcije drugim jedinicama. Zapocinje operacije ulazno-izlaznih jedinica i prenosi podatke u centralnu memoriju i iz nje. Kod savremenih racunara sastoji se od skupa cipova kojima se kontroliše i koordinira rad cjelokupnog sistema. Racunar izvodi operacije u mašinskim ciklusima: uzimanje instrukcije,dekodiranje instrukcije, izvršenje i uskladištenje rezultata. Za kontrolu operacija koriste se posebni elektronski sklopovi koji se zovu sistemski sat (system clock).Ovaj sat nareduje izvršavanje ciklusa odredenom ucestanošcu. Ucestanost (frekvencija) ciklusa je srazmjerna brzini rada racunara i mjeri se u MHz (milionima herca) i GHz (1GHz = 1.000MHz).

    41. Jedinice spoljne memorije sa direktnim pristupom sa sekvencijalnim pristupom. Memorija sa direktnim pristupom je magnetni disk. On se realizuje u tri oblika. Kao disketa (floppy disk), kao tvrdi disk (hard disk) i kao CD/DVD.

    42. Disketa (floppy disk) Danas se koriste diskete od 3,5” (3,5 inca) kapa­citeta 1,44 MB, ugradene u kutiju od tvrde plastike. Za korišcenje disketa ugradene su u racunar odgovarajuce disketne jedinice koje imaju sa spoljne strane otvor u koji se stavlja disketa. Diskete od 5,25” su zastarjele i disketne jedinice za njih se mogu naci samo još na jako starim racunarima. Kada se disketa umetne u disketnu jedinicu, klizac se pomjeri u stranu i otvori prorez kroz koji upisno-citajuce glave nalegnu na disketu, a otvor na metalnoj ploci oko osovine diskete uklopi se na odgovarajuce mjesto na mehanizmu za okretanje. Sa gornje strane disketa ima jedan plasticni prekidac koji, kada je otvoren, onemogucava pisanje po njoj i brisanje sa nje.

    45. Disk (hard disk) Sastoji se od više ploca premazanih magnetnim materijalom,postavljenih na istoj osovini. Brži je i znatno veceg kapaciteta nego Znacajni parametri za izbor diska su: srednje vrijeme pristupa podacima, brzina prenosa podataka i kapacitet diska.

    48. Kompakt-diskovi (CD ROM diskovi) Kod ovih diskova se primjenom laserske tehnologije nanose zapisi na metalnu površinu. U CD uredaju se, opet primjenom laserskog zraka, detektuju neravnine na površini i ocitavaju zapisani podaci. Kapacitet kompakt-diska je 640-700 MB. DVD diskovi su zasnovani na istoj tehnologiji kao CD, jedino im je kapacitet znatno veci, od 4,7 GB do 8,5 GB. Pored ROM diskova postoje i CD/DVD diskovi koji se mogu korisititi kako za citanje tako i za pisanje, na isti nacin kao diskete.

    49. CD ROM i DVD diskovi

    51. Unutrašnjost CD uredaja

    53. USB disk USB disk se prikljucuje na USB prikljucak racunara. Nema pokretnih djelova kao disketa ili hard disk jer koristi drugaciju tehnologiju za cuvanje podataka. Prilikom prikljucenja na racunar ponaša se kao hard disk. Proizvode se sa kapacitetom 32, 64, 128, 256, 512MB i 1GB. Postoje i USB diskovi sa vecim kapacitetom u malo drugacijoj izradi. Pošto nema pokretnih djelova robustan je na pomjeranja, potrese i slabije udarce, a s obzirom na malu velicinu može se nositi u džepu ili na traci oko vrata. Zbog ovih pogodnosti i kapaciteta koji je mnogo veci od kapaciteta diskete stekao je veliku popularnost za razmjenu podataka medu korisnicima, pa je gotovo istisnuo disketu iz svakodnevnog korišcenja. Mnogi racunari, narocito prenosni, nemaju više uredaj za disketu.

    54. USB disk

    56. MP3, diktafon, flash disc 1GB

    58. Memorija sa sekvencijalnim pristupom (magnetna traka) Memorija sa sekvencijalnim pristupom je magnetna traka. Kod savremenih racunara ona se realizuje u obliku kaseta razlicitih velicina i ne koristi se aktivno nego samo za arhiviranje programa i podataka. Padom cijena CD-a i njihovim korišcenjem za arhiviranje magnetna traka i kaseta se gotovo više i ne koriste.

    59. Ulazne jedinice Najcešce ulazne jedinice za komunikaciju korisnika i racunara su tastatura i uredaji za pokazivanje. Osim tastature kao ulazne jedinice koriste se još miš, digitajzer(graficki tablet) i razni drugi specijalizovani uredaji kao što su skener, digitalni fotoaparat, citac bar koda itd. Kod višekorisnickih racunara, za unošenje programa i podataka u racunar najcešce se koristi terminal, koji se sastoji od ekrana i tastature.

    60. Tastatura Tastatura je, pored monitora, osnovni uredaj za komunikaciju sa racunarom. Koristi se za unošenje teksta i brojeva. Pored osnovnih tastera sa znakovima postoje i numericka tastatura, tasteri za editovanje, kao i tzv. funkcijski tasteri koji imaju posebno znacenje u nekim programima.

    64. Miš i slicni uredaji Miš je uredaj za pokazivanje i izbor objekata na ekranu. Postoje dvije vrste miševa: mehanicki i opticki.

    65. Mehanicki miš Mehanicki miš je kutija sa gumenom kuglicom sa donje strane. Pomjeranje miša po bilo kojoj ravnoj površini dovodi do rotacije kuglice koja se kodira u elektricne signale preko dva potenciometra. Ove vrijednosti mogu da se uskladište u racunar pritiskom na odgovarajuci tasterna mišu. Koristeci ove vrijednosti program može odrediti velicinu i smjer pomjeranja miša. Sa gornje strane miša nalaze se dva ili tri tastera, cija uloga je odredena programom u kom se koriste.

    66. Miš sa kuglicom

    67. Opticki miš Kod optickog miša, pokretanje preko površine mjeri se modulacijom optickog zraka i optickim tehnikama kodiranja. Izvor svjetlosti lociran je na donjem dijelu miša i mora biti u kontaktu sa površinom da bi kursor na ekranu mogao da slijedi kretanje miša. Precizniji je, ali i skuplji od mehanickog.

    69. Trekbol (Trackball) Trekbol (Trackball) slican je obrnuto okrenutom mišu. Umjesto pomjeranja po ravnoj površini, kuglica je postavljena u ležište i okrece se prstom. Smjer okretanja kuglice odreduje pomjeranje kursora po ekranu.

    70. Trekbol (Trackball)

    71. Tacped (touchpad) Tacped (touchpad) obicno se koristi kodprenosnih racunara. Sastoji se od plocice približne velicine 4×5cm2, koja je ugradena neposredno ispod tastature. Pored plocice nalaze se dva tastera. Pomjeranjem prsta po plocici pomjera se pokazivac na ekranu. Komande se zadaju pritiskom na tastere ispod plocice, koji imaju istu ulogu kao kod miša, ili kratkim udarcem na plocicu.

    73. Džojstik (Joystick) Džojstik (Joystick) je uredaj koji umjesto kuglice, kao kod miša, ima pokretnu palicu cijim se pomjeranjem pomjera kursor. Pritiskom na dugmad ugradenu na uredaju zadaju se komande. Koristi se uglavnom za igre.

    74. Joystic

    75. Svjetlosno pero

    76. Digitajzeri i graficki tableti Digitajzeri i graficki tableti su u suštini isti uredaji, razlika je jedino u velicini. Koriste se za unošenje podataka (koordinata) sa crteža. Pored toga, mogu da se koriste i za zadavanje komandi u nekim programima pokazivanjem na komande iz menija koji se postavi na graficki tablet.

    79. Osjetljivi ekran

    80. Citaci bar koda Bar kod je jedinstvena kombinacija vertikalnih linija koja se koristi za šifriranje komercijalnih proizvoda u cilju automatskog unošenja podataka u racunar. Koriste se u robnim kucama, samouslugama, bibliotekama i drugim mjestima sa velikim prometom. Podatak se unosi u racunar tako što se bar kod osvijetli specijalnim uredajem koji može da bude poseban rucni uredaj ili je ugraden u kasu samousluge, sto u biblioteci itd. Na taj nacin ocitava se podatak i odmah prenosi u racunar.

    81. Citac prugastog koda

    82. Prugasti kod (Bar code)

    83. Multimedijalni uredaji S obzirom na to da je racunar univerzalna mašina koja, izmedu ostalog, može da radi i sa zvukom i slikom koji se uskladištavaju u njega u digitalnom obliku, na njega mogu da se prikljuce i uredaji koji omogucavaju snimanje i reprodukciju zvuka i slike (mikrofon, slušalice, zvucnici, digitalni fotoaparati, digitalne video-kamere itd.).

    85. Izlazne jedinice Najcešca izlazna jedinica je monitor (kod PC racunara) ili ekran terminala (kod višekorisnickih racunara). Za štampanje manjih kolicina podataka obicno se koriste serijski štampaci, koji štampaju znak po znak, ili laserski štampaci. Pored toga, kao izlazna jedinica može se koristiti i automatski crtac (ploter).

    86. Monitori Preko njega i tastature racunar komunicira sa korisnikom. On daje na uvid korisniku šta racunar radi. Kada korisnik unosi podatke, oni se prikazuju na ekranu. Isto tako, rezultati rada racunara, kao i eventualne programske poruke prikazuju se na monitoru. Jedna od podjela je prema korišcenoj tehnologiji na: CRT (Cathode Ray Tube) - monitore sa katodnom cijevi, LCD (Liquid Crystal Display) - monitore sa tecnim kristalom, LED (Light Emitting Diode) - monitore sa svjetlosnim diodama i GPD (Gas Plasma Display) - monitore sa gasnom plazmom. Druga podjela je prema njihovoj velicini, koja se mjeri, kao i kod televizijskih prijemnika, dužinom dijagonale ekrana. Ova velicina izražava se u incima (1” = 2,56 cm). Danas se najcešce koriste monitori od 15”, 17” i 19”.

    87. Monitori sa katodnom cijevi Monitori sa katodnom cijevi najcešci su izlazni uredaj personalnih racunara. Kod njih slika nastaje udarom elektronskog mlaza u fosforescentni zaslon ekrana tako da tacka koja je udarena zasvijetli. Brzim kretanjem elektronskog mlaza i cestim obnavljanjem njegovog prelaza preko ekrana dobija se slika. Savremeni monitori daju vrlo kvalitetnu sliku, ali su zbog velicine katodne cijevi glomazni. Monitori zasnovani na drugim tehnologijama su manji i imaju manju potrošnju elektricne energije, ali su još uvijek relativno skupi pa se zbog toga uglavnom koriste za prenosne (notebook) racunare.

    88. Monitori sa katodnom cevi CRT (Cathode Ray Tube)

    89. LCD (Liquid Crystal Display) LCD (Liquid Crystal Display) monitori ne kreiraju sliku emitujuci svjetlost. Kod njih se mijenja refleksija svjetlosti od površine na razlicitim djelovima ekrana, tako da se svjetlost u manjoj ili vecoj mjeri reflektuje ili apsorbuje. Zbog toga se slika razlicito vidi (po kvalitetu) u zavisnosti od ugla pod kojim se gleda monitor. Glavna prednost ovih monitora je vrlo mala potrošnja energije, pa su idealni za prenosne racunare.

    90. Monitori sa tecnim kristalom LCD (Liquid Crystal Display) -

    91. LED (Light Emitting Diode) LED (Light Emitting Diode) monitori sastoje se od velikog broja vrlo malih LED dioda poredanih u obliku mreže na ekranu, gdje je svaka dioda jedan piksel. U zavisnosti od primljenog signala, svaka dioda zasvijetli odgovarajucim intenzitetom svjetla cime se formira slika na ekranu.

    92. Monitori sa svjetlosnim diodama LED (Light Emitting Diode) -

    93. GPD (Gas Plasma Display) GPD (Gas Plasma Display) monitori - monitori sa gasnom plazmom sastoje se od minijaturnih sijalica napunjenih gasom, poslaganih u mrežu izmedu dvije staklene ploce. Dva druga staklena zaslona sadrže elektricne provodnike poredane u redove. Provodnici u zaslonima su pod pravim uglom tako da cine mrežu. Ovi provodnici povezani su sa svakom od minijaturnih sijalica. Svaka sijalica u mreži zasvijetli odredenim intenzitetom na osnovu dobijenog signala u presjeku njenih provodnika cime se formira slika na ekranu.

    94. Monitori sa gasnom plazmom GPD (Gas Plasma Display)

    95. Štampaci Štampaci (printeri) su izlazne jedinice za pravljenje tekstualnih i grafickih dokumenata. Zasnovani su na tri osnovne tehnologije i dijele se na: matricne, laserske i štampace sa mlaznicama (ink-jet).

    96. Matricni štampaci Matricni štampaci su najstariji i rade na istom principu kao i pisace mašine. Glava štampaca udara preko trake (ribbon) po papiru i ostavlja trag na mjestu udarca. Glava za štampanje sastoji se od udarnih iglica (pin) Prilikom kretanja glava štampaca štampa u oba smjera. Postoje tri vrste glava za matricne štampace sa: 9, 18 i 24 iglice. Najcešce se koriste štampaci sa 9 i 24 iglice, dok se štampaci sa 18 iglica koriste vrlo rijetko. Pošto je velicinasvakog znaka odredena, jasno je da veci broj iglica daje kva­litetniji otisak. Prednosti ovih štampaca su relativna jednostavnost, robusnost, niska cijena štampaca i potrošnog materijala. Nedostaci su mala brzina štampanja, bucnost, a karakter grafike ogranicenje na nivo informativnog. Tipicna rezolucija je 75 dpi (dots per inch – tacaka po incu).

    97. Matricni štampaci

    98. Laserski štampaci Laserski štampaci imaju izvor laserskih zraka koji mijenja intenzitet u zavisnosti od dobijenog signala. Laserski zrak se odbija od obrtnog ogledala i osvjetljava fotosenzitivni valjak koji je pokriven jednakim nabojem. Kada je valjak izložen laserskom zraku naboj na valjku se mijenja, što djeluje na privlacenje tonera. Kod laserskih štampaca toner je crni prah koji se dejstvom naelektrisanja prenosi na papir i tako nastaje slika. Poslije prenošenja tonera na papir, ovaj papir sa nanesenim tonerom prolazi kroz grijace i izlaže se visokoj temperaturi. Tako se prah ispece i fiksira na papiru, pa se dobija štampani otisak. Nacin rada ovih štampaca slican je radu mašina za fotokopiranje. Tipicna rezolucija danas je 1200 dpi, a kod starijih modela 600 i 300 dpi. Brzina štampanja izražava se brojem strana u minutu i najcešce je od 12 do 16. Prednosti su najveca brzina štampanja, dobra rezolucija i najbolji kontrast. Nedostaci su visoka cijena i štampaca i potrošnog materijala. Ovi štampaci pored teksta omogucavaju i kvalitetno štampanje crteža i slika.

    99. Laserski štampaci

    100. Štampaci sa mlaznicama Štampaci sa mlaznicama rade slicno matricnim, samo što nemaju traku, a umjesto glave za štampanje imaju cjevcice kroz koje se pod pritiskom izbacuje zagrijano mastilo. Prilikom dodira sa papirom, mastilo se hladi istvrdnjava. Broj mlaznica odreduje kvalitet otiska. Tipican štampac ima 48 mlaznica. Prednosti ovih štampaca su velika rezolucija, dobar kontrast blizak laserskim štampacima, tišina pri radu, brzina veca od matricnih ali manja od laserskih, znatno bolji izgled grafike i relativno niska cijena samog štampaca. Nedostatak je relativno visoka cijena otiska po stranici.

    101. Štampaci sa mlaznicama (InkJet)

    102. Skeneri Skeneri su uredaji koji prenose sliku u racunar u obliku rastera. Pojavljuju se u razlicitim oblicima: kao rucni, automatski ili kao skenerske glave koje se montiraju na plotere. Skener prelazi postepeno preko slike. Svjetlost koju emituje svjetlosni izvor reflektuje se od slike i prima optickim dijelom uredaja koji registruje intenzitet i boju odgovarajuceg piksela na slici, slicno kao kod aparata za fotokopiranje. Slika se u racunaru dobija u obliku rastera, a posebnim programima može se obradivati ili pretvarati u znakovne i numericke podatke.

    103. Skeneri

    104. Ploteri Ploteri su specijalni uredaji za crtanje crteža. Štampacima mogu da se štampaju crteži obicno do velicine A3. Za crtanje crteža vecih dimenzija i/ili kvalitetnijih crteža moraju se koristiti ploteri. Prema nacinu rada, ploteri se mogu podijeliti na vektorske i rasterske. Vektorski ploteri su ploteri sa perima, a rasterski su fotoploteri, elektrostaticki i termalni. U posljednje vrijeme uobicajeno je da se i rasterski ploteri nazivaju štampacima.

    105. Ploteri

    106. Predstavljanje slika Slike na nekom grafickom uredaju mogu da se dobiju na dva nacina: vektorski i rasterski.

    107. Kod vektorskog nacina predstavljanja slike u memoriji racunara cuvaju se samo podaci o elementima crteža (prava, kriva i drugi), a prilikom iscrtavanja crtaju se samo elementi slike. U ovom slucaju zauzece memorije zavisi od kompleksnosti crteža.

    108. Kod rasterskog nacina predstavljanja slika se predstavlja približno, tako što je površina uredaja na kom se dobija slika (monitor racunara,štampac, ploter)podijeljena linijama paralelnim sa horizontalnom i vertikalnom osom u mrežu kvadratica – piksela (pixels – picture elements).

    110. Svakom od ovih kvadratica (piksela) pridruženi su atributi koji ga opisuju (intenzitet osvjetljenja i boja). Zauzece memorije za sliku ne zavisi od kompleksnosti slike, nego samo od broja piksela na koji je podijeljena površina slike i broja boja koje su na raspolaganju, tj. sve slike iste velicine zauzimaju jednaku memoriju. Broj podjela po horizontali i vertikali izražava rezoluciju i jasno je da ce kvalitet slike biti bolji što je rezolucija veca.

    111. rasterska slika kruga na ekranu u nižoj (L) i višoj rezoluciji (D).

    113. Graficka kartica Graficka kartica je uredaj koji podatke uskladištene u racunaru u digitalnom obliku pretvara u odgovarajuce analogne signale koji kontrolišu prikazivanje slike na ekranu. S obzirom na to da su ekrani koji se koriste za personalne racunare rasterske jedinice, za prikazivanje slike na ekranu koristi se tehnika poznata pod imenom bit-mapiranje (bit mapping).

    114. Graficka kartica ima sopstvenu memoriju. Kapacitet ove memorije zavisi od proizvoda broja piksela na koji je podijeljen ekran (rezolucije) i broja boja po pikselu koji se želi prikazati. Ako kapacitet memorije na kartici nije dovoljan za obje zadate velicine, automatski se smanjuje broj boja po pikselu. Za savremene monitore uobicajen kapacitet memorije na grafickoj kartici je od 64 MB. Graficka kartica prikljucuje se u jedan od slotova (prikljucaka) na osnovnoj ploci i na sebi ima spoljni prikljucak na koji se prikljucuje monitor racunara. Graficka kartica može biti i integrisana na osnovnu plocu i umjesto sopstvene memorije koristiti dio memorije racunara. To je slabije rješenje od odvojene kartice i primjenjuje se obicno kod jeftinijih racunara namijenjenih manje zahtjevnim korisnicima,

    119. Zvucna kartica Slicno grafickoj kartici, zvucna kartica ima zadatak da zvuk uskladišten u racunaru u digitalnom obliku pretvori u analogni oblik, tako da se može da reprodukovati u zvucnicima. Ona omogucava i reprodukciju audio CD diskova sa racunara. S obzirom na to da se danas gotovo svi racunari isporucuju sa CD uredajem i zvucnom karticom, sve cešce se integriše s osnovnom plocom.

    122. Mrežna kartica Mrežna kartica (mrežni adapter) omogucava povezivanje racunara na lokalnu racunarsku mrežu.

    123. LAN (Local Area Network)

    125. FM i TV karta FM karta je radioprijemnik koji omogucava prijem radio programa za vrijeme rada racunara. TV karta omogucava prijem TV programa pomocu racunara.U zavisnosti od modela ona može da omogucava i korišcenje videorikordera kao i neke druge video – operacije.

    127. Fax Modem Voice (FMV) kartica Glavna funkcija ove kartice je povezivanje racunara sa drugim racunarima korišcenjem obicne telefonske linije. Pored osnovne funkcije, ova kartica omogucava slanje i prijem faksova pomocu racunara, a može da se koristi i kao govorna mašina za odgovor na telefonske pozive i prijem poruka – “telefonska sekretarica”. Pored uredaja u obliku kartice (interni modem ) postoje ovakvi uredaji i kao posebne jedinice koje se prikljucuju na serijski port racunara(eksterni modem).

    129. Izvor napajanja Izvor napajanja je važan dio unutar kucišta racunara. On obezbjeduje elektricnu energiju za napajanje svih komponenata unutar kucišta i zbog toga mora imati dovoljan kapacitet da omoguci napajanje kako postojecih komponenata tako i eventualnih kasnijih proširenja. Pored toga, na njemu se nalazi i ventilator koji pokrece strujanje vazduha unutar kucišta i hladenje komponenata u njemu.

    131. UPS (Uncontinuous Power Supply) Uobicajena snaga napajanja u kucnim racunarima je 250 do 350W. Kada iznenada nestane struje, racunar prestaje da radi, pri cemu njegovo iskljucivanje nije izvedeno po propisanoj proceduri. To može da dovede do oštecenja podataka na disku i/ili pojedinih komponenata racunara. Da bi se ovo sprijecilo, postoje uredaji, neprekidni izvori napajanja (UPS – Uncontinuous Power Supply) preko kojih se racunar prikljucuje na elektricnu mrežu. Oni omogucavaju da u slucaju nestanka struje, zavisno od kapaciteta uredaja, racunar radi još neko vrijeme (15 minuta do pola sata), što je dovoljno da se završi rad sa nekim programima, a zatim racunar iskljuci po proceduri.

More Related