320 likes | 522 Views
Własności magnetyczne związków Mo-Ti-C na podstawie pomiarów EPR i podatności magnetycznej. dr Tomasz Bodziony mgr Tomasz Skibiński. Dr M. Sabara , Prof., Prof. S.M. Kaczmarek, A. Biedunkiewicz. Instytut Fizyki, Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki,
E N D
Własności magnetyczne związków Mo-Ti-C na podstawie pomiarów EPR i podatności magnetycznej dr Tomasz Bodziony mgr Tomasz Skibiński Dr M. Sabara, Prof., Prof. S.M. Kaczmarek, A. Biedunkiewicz Instytut Fizyki, Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
Wstęp • Materiały o składzie Mo-Ti-C • Pomiary EPR i podatności magnetycznej, • Plan: • Własności, • Badania EPR, • Badania SQUID, • Podsumowanie.
Własności materiałów • Mo-Ti-C - kompleks związków, w którym możliwych jest wiele faz: • Fazy: TiC, (Mo,Ti)C, Mo, C, Mo2C, Ti2O3, TiO2 , C-grafit, • Różne próbki, różne fazy, w różnych stężeniach procentowych, • TiC – wysoka twardość, duży moduł Younga, wysoka wytrzymałość, stosunkowo niska gęstość • Mo2C – duża twardość i wytrzymałość, katalizator, niepalny • TiO2 - dobre szerokopasmowe półprzewodniki. Nanokrystaliczna struktura związku kwalifikuje go jako kandydata na katalizator do fotodegradacji organicznych zanieczyszczeń, w bateriach słonecznych, w czujnikach gazu, w urządzeniach fotochromowych (inteligentne szkła), oraz wielu medycznych, kosmetycznych i optycznych zastosowaniach
Literatura • N. Guskos, T. Bodziony, A. Biedunkiewicz, and K. Aidinis“Temperature dependence of the EPR spectra of the nanocrystallineTiN and TiC dispersed in a carbon matrix”, ActaPhysicaPolonica108 (2005) 311 • T. Bodziony, N. Guskos, A. Biedunkiewicz, J. Typek, R. Wróbel, M. Maryniak , „Charakterization and EPR studies of TiC and TiN ceramics at room temperature”, Materials Science-Poland, 23 No. 4 (2005) 899. • N. Guskos, T. Bodziony, M. Maryniak, J. Typek and A. Biedunkiewicz, „Paramagnetic centers in nanocrystallineTiC/C system”, Journal of Alloys and Compounds, 455 (2008) 52 – 54. • N. Guskos, J. Typek, T. Bodziony, G. Zolnierkiewicz, M. Maryniak, A. Biedunkiewicz, „Ageing effect in nanocrystallineTiCx/C studied by EPR”, Journal of Alloys and Compounds, 470 (2009) 51–54. • Anna Biedunkiewicz, Paweł Figiel, Urszula Gabriel, Marta Sabara, Stanisław Lenart, „Synthesis and characteristics of nanocrystallinematerials in Ti, B, C and N containing system”, Cent. Eur. J. Phys. 9(2) (2011) 417-422
Własności, Molibden (Mo) • Z = 42, A = 95,96; • Konfiguracja elektronowa: [Kr] 4d55s1; • Sygnał rezonansowy Mo5+, (4d1 in cubic (eigthfold) coordination), 1Abragam & Bleaney; • Własności, tabela* 1Abragam and Bleaney, ElectronParamgenticResonance of TransitionsIons, Oxford 1970 * http://www.webelements.com/
Własności, Tytan (Ti) • Z = 22, A = 47,867; • Konfiguracja elektronowa: [Ar] 3d24s2; • Sygnał rezonansowy, • Ti2+,3d2, S = 1, 1Abragam & Bleaney; • Ti3+,3d1, S = 1/2, 1Abragam& Bleaney; • Własności, tabela* 1Abragam and Bleaney, ElectronParamgenticResonance of TransitionsIons, Oxford 1970 * http://www.webelements.com/
Interpretacja sygnału EPR • Możliwe źródła: • Jony Mo (Mo5+) i Ti (Ti2+,Ti3+); • wiele możliwych centrów paramagnetycznych; • wiele faz, • Wolne rodniki powstałe w procesie produkcji Mo-Ti-C • Nanocząstki – możliwość superparamagnetyzmu! • Inne – np. elektrony przewodnictwa • Trudności w interpretacji • Liczba próbek, • Wiele możliwych źródeł sygnału, różne fazy, w rozmaitej (nieznanej) koncentracji, • Widmo proszkowe, • superpozycja, • brak anizotropii, • ograniczona ilość informacji, • Potrzeba dodatkowych badań, np. SQUID.
Próbka 11.1 • Skład fazowy (% masowy) : • Mo2C (20.8), • TiC (76.1), • TiO2 (2.7), • Mo (0.3) Przejście Fazowe ?
Próbka 6.1 • Schładzanie próbki z włączonym polem powoduje wzrost jej podatności magnetycznej. • W widmie można wyodrębnić trzy przedziały temperatur (trzy fazy magnetyczne ?): • ~2 K – 50 K [antyferromagnetyczne - EPR] • ~55 K – 120 K [superparamagnetyzm, Ti ?] • ~125 K – 300 K [superparamagnetyzm, Ti ?] • Temperatura blokowania ~240 K
Szybki wzrost magnetyzacji (zachodzący w wąskim obszarze pola – 2000 Oe) próbki może świadczyć o słabych oddziaływaniach dipolowych pomiędzy nanocząstkami. Wysycenie magnetyzacji ~9.2 emu/g dla próbki 6.1 [możliwe fazy TiC , TiO2 , Ti2O3], dla nanokrystalicznych proszków TiO2 domieszkowanych C od 0.4 do 7 emu/g – w zależności od domieszkowania.* Na superparamagnetyzm wskazywać może istnienie pola koercji i remanencji, obserwowanego w zdjętych dla próbki 6.1 pętlach histerezy przy temperaturach : 52 K [Hc=~48 Oe , Br=~1.8x10-3 emu], i 150 K [Hc=~35 Oe , Br=~1.5x10-3 emu]. Anizotropia magnetyczna - zmiana kształtu pętli histerezy ze zmianą temperatury. * MagneticCharacteristic of Carbon-DopedNanocrystalline TiO2 – Qi-Ye Wen et. all - IEEE TRANSACTIONS ON MAGNETICS, VOL. 45, NO. 10, OCTOBER 2009
Próbka 6.20N • Zachowanie zbliżone do próbki 6.1. • Trzy przedziały temperatur : • ~2 K – 50 K • ~50 K – 125 K • ~125 K – 300 K • Temperatura blokowania ~240 K. • Silniejsze antyferromagnetyczne oddziaływania : • FC Tcw = - 5.13 K • ZFC Tcw = - 1.5 K
Zwiększenie nasycenia magnetyzacji ~15.6 emu/g , w stosunku do próbki 6.1. Pętla histerezy zdjęta dla próbki 6.20N w temperaturze 75 K, także posiada pola koercji i remanencji : Hc=~46 Oe , Br=~4.96x10-3 emu .
Próbka 6.40N • Przedziały temperatur : • ~2 K – 50 K • ~75 K – 300 K • Jedna dominująca faza superparamagnetyczna ? Temperatura blokowania ~250 K. • Kolejny wzrost siły antyferromagnetycznych oddziaływań w temperaturach do ~50 K : • FC Tcw = - 21.8 K • ZFC Tcw = - 6.5 K
Nasycenie magnetyzacji w tej próbce sięga ~24.5 emu/g. Pętla histerezy zdjęta dla próbki 6.40N w temperaturze 90 K, także posiada pola koercji i remanencji : Hc=~37 Oe , Br=~10x10-3 emu .
Do uzupełnienia Aby potwierdzić przypuszczany superparamagnetyzm musimy jeszcze : • Wykonać dodakowe pomiary pętli histerezy (SQUID) – sprawdzenie zachowania za temperaturą blokowania • Uzyskać większą wiedzę o strukturze tych cząstek, skład fazowy, budowa, rozmiar (r,V), gęstość (K), w celu poprawnej interpretacji dotychczasowych wyników
Superparamagnetyzm Bariera energetyczna EB separująca dwa równoważne minima energetyczne [w zerowym zewnętrznym polu magnetycznym dla θ = 0 i π ] powiązana z iloczynem KV występującym w równaniu energii anizotropii cząstki : θ – kąt między osią łatwą a wektorem magnetyzacji MS V – objętość cząstki K – stała anizotropii magnetycznej Zmiana objętości cząstki -> zmiana energii bariery energetycznej. W niskich temperaturach, dla dostatecznie małych cząstek energia anizotropii ~< do energii termicznej -> pokonanie bariery energetycznej i spontaniczne fluktuacje wektora magnetyzacji cząstki od jednego kierunku łatwego do drugiego. Superparamagnetyzm – momenty magnetyczne atomów sprzężone oddziaływaniami wymiennymi, fluktuacjom ulega wektor MS . Zachowanie analogiczne do paramagnetycznego atomu jednak o większym momencie magnetycznym.
Temperatura blokowania Czas relaksacji τ [czas obrotu wektora Ms między dwoma stanami o minimalnej energii - zmiana kierunku magnetyzacji przez koherentną rotację spinów atomowych] związany jest z przejściem ze stanu zablokowanego momentu magnetycznego do superparamagentycznego. Jest również zależny od objętości cząstki. τ0 – stały czynnik ~10-9 s kB – stała Boltzmana Charakterystyczny czas pomiaru magnetyzacji metodą DC przyjmuje się τm ≈ 102 s. τ > τm - momenty magnetyczne cząstek są stabilne. Dla cząstek o danej objętości V można określić temperaturę blokowania - przejścia od stanu stabilnego [zablokowane momenty magnetyczne T < TB] do stanu superparamagnetycznego [fluktuacje momentu magnetycznego T > TB] Superparamagnetyczne zachowanie dla cząstek o objętości V < Vkryt. Anizotropię efektywną Keffmożna wyliczyć z wzoru : gdzie : Ha– pole anizotropii ρ– gęstość próbki MS– nasycenie magnetyzacji
Wnioski • Materiały interesujące, ważne pod względem możliwych zastosowań, • Badania EPR, badania podatności magnetycznej (SQUID), • Trudna interpretacja - szereg faz, możliwe różne zjawiska, • Próbki zawierają przegląd całego magnetyzmu: • paramagnetyzm, • (anty)ferromagnetyzm, • Superparamagnetyzm (podejrzewany), • Nanocząstki, zaleta (zastosowanie) i trudność (dodatkowa zmienna w interpretacji), • Badania EPR i SQUID powinny dawać zgodne wyniki (przynajmniej niesprzeczne), • Analiza cząstkowa – różne grupy próbek – dominacja różnych oddziaływań, • Badania dodatkowe.