1 / 16

Klimat – fizyczna zagadka!

Klimat – fizyczna zagadka!. KRĄŻENIE POWIETRZA W ATMOSFERZE. Uczniowie Gimnazjum nr 3 w Czeladzi: Dawid Kowal Kamil Szymoniak Mateusz Cembrzyński. 1 z 16. Ruchy powietrza. Ruch pionowy.

salali
Download Presentation

Klimat – fizyczna zagadka!

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Klimat – fizyczna zagadka! KRĄŻENIE POWIETRZA W ATMOSFERZE • Uczniowie Gimnazjum nr 3 w Czeladzi: • Dawid Kowal • Kamil Szymoniak • Mateusz Cembrzyński 1 z 16

  2. Ruchy powietrza Ruch pionowy uzależniony jest od temperatury powietrza, ciepłe wędruje do góry prąd wstępujący ( mała masa), prąd zstępujący zimne powietrze opada (duża masa) –konwekcja. Ruch pionowy o charakterze ślizgowym (wślizgowy i ześlizgowy) wzdłuż zboczy górskich i powierzchni frontalnych Ruch Poziomy tzn. wiatr wywołany jest różnicą ciśnień, prądy próbując wyrównać ciśnienie tworzą spirale . powstający pod wpływem rzeźby terenu lub występujący wzdłuż powierzchni inwersyjnych. Ruch falowy 2 z 16

  3. Powietrze atmosferyczne krąży wokół Ziemi ponieważ: Oś Ziemi w czasie ruchu dookoła Słońca ma stały kierunek i nachylenie Nierównomierny jest dopływ do powierzchni Ziemi energii promieni słonecznych Zróżnicowana jest temperatura Ziemi od której nagrzewa się powietrze Powstają przy powierzchni ziemi ośrodki wysokiego i niskiego ciśnienia Istnieje przypływ mas powietrza miedzy tymi ośrodkami, czyli jego krążenie Mechanizm powstawania wiatrów jest uwarunkowany nierównomiernym nagrzewaniem się powierzchni Ziemi. Powietrze nad obszarami silniej nagrzewanymi zwiększa swoją temperaturę, a co za tym idzie – objętość, wypychając nadległe warstwy do góry. 3 z 16

  4. Siła Coriolisa Efekt Coriolisa - efekt występujący w obracających się układach odniesienia. Dla obserwatora pozostającego w obracającym się układzie odniesienia, objawia się zakrzywieniem toru ciał poruszających się w takim układzie. Zakrzywienie to zdaje się być wywołane jakąś siłą, tak zwaną siłą Coriolisa. Siła Coriolisa jest siłą pozorną, występującą jedynie w nieinercjalnych układach obracających się. Dla zewnętrznego obserwatora siła ta nie istnieje. Dla niego to układ zmienia położenie a poruszające się ciało zachowuje swój stan ruchu zgodnie z I zasadą dynamiki. Doświadczenie: 1. Dla nieruchomego obserwatora kulka porusza się po prostej - nie działa żadna siła (rys. górny) 2. Dla obserwatora na tarczy kulka zakręca pod wpływem siły Coriolisa (rys. dolny) 4 z 16

  5. EFEKT ZIEMSKI W wyniku ruchu obrotowego każdy punkt na Ziemi przesuwa się z zachodu na wschód poruszając się względem jej środka. Na równiku prędkość punktu wynosi około 1666 km/h, bieguny natomiast pozostają w miejscu. Ziemia obraca się wokół swojej osi i dlatego dla ciał poruszających się po powierzchni Ziemi występuje efekt Coriolisa. Na północ od równika powoduje on zakrzywienie toru ruchu poruszających się obiektów w prawo (z punktu widzenia poruszającego się obiektu), a na południe – w lewo. W wyniku tego: • na półkuli północnej wiatr ma tendencję do skręcania w prawo, a na południowej – w lewo; • na półkuli północnej mocniej podmywane są prawe brzegi rzek (odpowiednio: na południowej – lewe); • na półkuli północnej wiry wodne oraz cyklony poruszają się odwrotnie do ruchu wskazówek zegara, a na południowej zgodnie z ruchem wskazówek zegara 5 z 16

  6. NIŻ BARYCZNY To obszar objęty takim układem zamkniętych izobar, w którym ciśnienie maleje ku środkowi układu. Jest zjawiskiem pogodowym. Wraz z przyjściem centrum niżu obserwuje się spadek ciśnienia i zazwyczaj zmianę innych parametrów, takich jak temperatura czy zachmurzenie . WYŻ BARYCZNY W meteorologii obszar podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, w którym najwyższe ciśnienie jest w środku układu, skąd na wszystkie strony maleje. 6 z 16 z

  7. Krążenie powietrza w strefie równikowej Rozgrzane nad równikiem powietrze odpływa górą w kierunku biegunów a na jego miejsce dolnymi warstwami troposfery napływa powietrze zimne od strony biegunów. 7 z 16

  8. PASATY ANTYPASATY Stały wiatr morski o umiarkowanej sile wiejący w strefie międzyzwrotnikowej między 35° szerokości północnej i 35° szerokości południowej ze wschodu na zachód. Na półkuli północnej kierunek pasatu jest NE, na południowej SE (zgodnie z działaniem siły Coriolisa). Powstaje wskutek cyrkulacji powietrza wywołanej silniejszym nasłonecznieniem strefy równikowej w porównaniu z obszarami dalszymi . Prąd powietrzny płynący w wysokich warstwach atmosfery w strefie zwrotnikowej, ponad pasatem, w przeciwnym do niego kierunku. Cyrkulacja powietrza 8 z 16

  9. WIATRY UKŁADÓW BARYCZNYCH - są to poziome ruchy powietrza związane z występowaniem układów niżowych i wyżowych, stanowiących podstawowe układy izobar. W niżach powietrze zmierza od peryferii do centrum układu niżowego, a w wyżach - od centrum ku peryferiom układu wyżowego, zgodnie z kierunkiem spadku ciśnienia. Siła Coriolisa i siła tarcia sprawiają jednak, że przy powierzchni Ziemi wiatry zbaczają od swego pierwotnego . MONSUNY - są to wiatry charakteryzujące się tym, że zmieniają kierunek na przełomie lata i zimy oraz zimy i lata. W półroczu letnim monsuny wieją z morza na ląd, w zimie z lądu na morze. Powstają w wyniku dużych różnic temperatur , a w związku z tym ciśnienia między lądem a morzem. W okresie letnim ląd nagrzewa się bardziej niż morze. Nad lądem powstaje wskutek tego obszar obniżonego ciśnienia, powodujący spływ powietrza dołem z oceanu na ląd. Górą natomiast powietrze przemieszcza się w tym czasie w przeciwnym kierunku - z lądu na ocean. Wiatr wiejący w ciepłej porze roku z oceanu na ląd jest to monsun letni. W chłodnej porze roku ocean jest cieplejszy od lądu. Dlatego wiatr wieje w przeciwnym kierunku - z lądu na ocean. Jest to monsun zimowy. 9 z 16

  10. BRYZY Są to wiatry występujące na wybrzeżach mórz i wielkich jezior, zmieniające kierunek dwa razy na dobę. Wiatr wiejący w ciągu dnia (od ok. 10 rano do zachodu Słońca), z morza na ląd, jest bryzą morską, a wiejący w nocy, z lądu na morze, bryzą lądową. Bryza Dzienna W dzień ciśnienie skierowany jest z morza w stronę cieplejszego lądu, co powoduje ruch powietrza z morza na ląd (bryza morska), a nad nią prąd przeciwny. 10 z 16

  11. Bryza Nocna W nocy jest odwrotnie: wiatr wieje dołem z lądu w stronę cieplejszego morza (bryza lądowa), a górą znad morza na ląd. Wiatry te powstają w związku z dobowym przebiegiem temperatury powierzchni lądu. W dzień i w nocy występuje więc zamknięta cyrkulacja powietrza: ląd – morze. 11 z 16

  12. Tornado Gwałtownie wirująca kolumną powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z podstawą cumulonimbusa i powierzchnią ziemi. Tornada osiągają różne wielkości, jednak zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. • Do określania siły tornada (na podstawie zniszczeń jakie powoduje, a nie jego fizycznych właściwości) służy skala Fujity posługująca się symbolami od F0 do F6. • F0 - wiatr o prędkości poniżej 115 km/h • F1 - wiatr o prędkości od 115 do 180 km/h (F2 - wiatr o prędkości od 181 do 250 km/h • F3 - wiatr o prędkości od 251 do 330 km/h • F4 - wiatr o prędkości od 331 do 415 km/h • F5 - wiatr o prędkości od 416 do 510 km/h • F6 - wiatr o prędkości powyżej 510 km/h 12 z 16

  13. Trąba powietrzna Jest gwałtownie wirującą kolumną powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z podstawą cumulonimbusa i powierzchnią ziemi. Tornada osiągają różne wielkości, jednak zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu. Najwięcej tornad rocznie notuje się w USA. Tornado powstaje, gdy masy powietrza łączą się w chmurach burzowych. Pierwszymi objawami tornada są kłębiaste chmury. Następnie pojawiają się pioruny, deszcz, grad, a na końcu na ziemię schodzi lej tornada. 13 z 16

  14. Huragan Jest cyklonem tropikalnym, w którym szybkość wiatru wynosi powyżej 33 m/s. Siłę huraganów mierzy się za pomocą skali Saffira-Simpsona. Huragany powstają nad akwenami, w których temperatura wody przekracza 26 stopni Celsjusza. Huragany tworzą się nad wodami Atlantyku, a najbardziej narażonymi na nie obszarami świata są południowe rejony Stanów Zjednoczonych oraz wybrzeża Afryki. Z powodu zmieniającego się klimatu, to zjawisko jest coraz powszechniejsze w strefach klimatycznych, gdzie dotąd huragany nie występowały, czyli w Europie Zachodniej i Środkowej. 14 z 16

  15. huragan Katrina huragan Rita huragan Emily 15 z 16

  16. Bibliografia • www.wikipedia.pl • www.kabak.republika.pl/3.htm • www.sciaga.pl • www.wiking.edu.pl • www.wiking.edu.pl • www.iwiedza.net/encyklo/kleter.html • B. Modzelewska, E. Piełowska: Podstawy geografii fizycznej • Słownik encyklopedyczny „ Fizyka” pod redakcją R. Cacha 16 z 16

More Related