Szacunek dla siebie i innych

1. Szacunek dla siebie i innych Scenariusz zajęć profilaktycznych dla młodzieży.

2. Cele: • Rozwój samodzielności, • Budowanie umiejętności dokonywania prawidłowych wyborów, • Zmiana stereotypów, • Wzmocnienie szacunku do własnego ciała.

3. Materiały dydaktyczne: • Kolorowe czasopisma • Nożyczki, klej • Duże arkusze szarego papieru • Długa żywa róża • Załączniki

4. Czas trwania: • 2 jednostki dydaktyczne

5. Przebieg zajęć: Na wstępie prowadzący przedstawia młodzieży temat spotkania i krótko opowiada, jak będzie ono przebiegać. Idealny mężczyzna, idealna kobieta? Prowadzący prosi uczestników, aby przejrzeli kolorowe czasopisma i wybrali z nich ilustracje pokazujące, jak powinien wyglądać i żyć „idealny mężczyzna”, a jak „idealna kobieta”. Prosi o wycięcie takich obrazków. Z całości wykonywany jest grupowy collage. Następnie prowadzący zachęca młodzież do dyskusji na temat wizerunków kobiety i mężczyzny, zawartych w wykonanych collage’ach. Uczestnicy odpowiadają na pytanie, czy są one realistyczne i możliwe do osiągnięcia przez „normalnych”, zwykłych ludzi? W tym miejscu należy uczestnikom wyjaśnić słowo „stereotyp”, a następnie wspólnie poszukać stereotypów związanych z pełnieniem ról męskich i kobiecych, ukrytych w wizerunkach lansowanych przez czasopisma i inne środki masowego przekazu. Następnie prowadzący proponuje, by każdy wskazał jakiegoś dorosłego, którego lubi i szanuje oraz by sprawdził, na ile wizerunek tej osoby pasuje, a czym różni się on od lansowanego „ideału”. Warto także, by każdy uczestnik spotkania wskazał kilka rzeczy, które lubi i robi, pomimo, że na ogół uważa się je za przypisane przeciwnej płci.

6. Zabawa w „Zabójcę” Uczestnicy staja w kręgu. Jedna z osób wychodzi za drzwi – po powrocie będzie pełnić rolę detektywa. Kiedy jej nie ma, prowadzący spośród pozostałych członków grupy wybiera jedna osobę, która będzie tzw. „zabójcą”. Zabójca ma za zadanie wyeliminowanie z gry wszystkich jej uczestników poprzez np. mrugnięcie okiem. Wówczas wyeliminowany zawodnik kuca i mówi głośno „jestem zabity”. Detektyw, który wraca, ma za zadanie wykryć cichego „zabójcę”. Można wtedy zamienić role.

7. Dlaczego ludzie nie szanują swego ciała? „Burza mózgów” na temat przyczyn prostytuowania się przez młodzież. Grupa wspólnie tworzy listę powodów, które mogą sprawić, że nieletni wchodzą w proceder prostytucji. Następnie prowadzący omawia problem i wybiera do kolejnego ćwiczenia ochotnika – chłopca. Prowadzący pokazuje uczestnikom zajęć żywy kwiat róży i wszyscy głośno oceniają jego piękno. Następnie prowadzący wręcza kwiat ochotnikowi i prosi go, aby rozebrał kwiat z płatków. Chłopiec odrywa po kolei płatki róży, po czym cała grupa ocenia walory róży bez płatków. Prowadzący prosi ochotnika, aby teraz ubrał różę w płatki. Podsumowując ćwiczenie prowadzący podejmuje z młodzieżą dyskusję o prawdziwym pięknie człowieka, o wartościach wewnętrznych, o tym, że nie należy wszystkiego od razu odkrywać. Róża straciła swoje piękno bezpowrotnie i człowiek też musi chronić swoje.

8. „Wierzba” – zabawa wzmacniająca zaufanie w grupie Wszyscy uczestnicy stoją w kręgu zacieśniając go jak najbardziej. Do środka wchodzi jedna z osób, która krzyżuje ręce na klatce piersiowej, zamyka oczy i opierając się jedynie na stopach o podłogę poddaje się działaniom grupy. Uczestnicy przekazują sobie z rąk do rąk nieważkiego kolegę/ koleżankę dbając, żeby nie stała mu/ jej się żadna krzywda. W efekcie osoba ta faluje jak wierzba na wietrze.

9. Odgrywanie scenek Prowadzący dzieli grupę na trzy zespoły /np. przez odliczanie lub ciągnięcie losów/, po czym wręcza każdej grupie kartkę z opisem scenki do przygotowania – załącznik nr 3. Po około 10 minutach każdy zespół odgrywa przygotowaną przez siebie scenkę, której czas trwania nie powinien być dłuższy niż 5 minut. w podsumowaniu zadania młodzież uczestniczy w dyskusji, odpowiadając na następujące pytania: • Czy trudno było wcielić się w odgrywane postacie? • Czy postacie te były na kimś wzorowane? • Dlaczego ich zachowanie było takie, a nie inne? • Czy takie sytuacje maja miejsce w życiu codziennym?

10. Podsumowanie zajęć Każdy z uczestników otrzymuje kartę podsumowującą zajęcia i wypełnia ja kończąc zdania – załącznik nr 2 (treść załączników znajduje się w scenariuszu zajęć)

11. Opracowała: Elżbieta Róg