Jakub Szymczyk

1. Demokracja Ateńska Jakub Szymczyk

2. Ateny owschodzie słońca

3. Ateny Powstały w XI w p.n.e. Były głównym ośrodkiem Attyki. Życie polityczne Aten podczas epoki starożytnej skupiało się wokół wzgórza Akropolu, gdzie najpierw swą siedzibę mieli królowie, a następnie zbudowano tam świątynię patronki miasta Ateny. Po obaleniu władzy królewskiej w Atenach wprowadzono demokrację (rządy ludu).

4. Mapa Attyki z epoki starożytnej

5. Pierwszym reformatorem ateńskiej demokracji był Drakon. Ułożył on kodeks będący spisem istniejących już dużo wcześniej praw zwyczajowych, który słynął z surowości (stąd też do dziś tzw. "drakońskie prawa", "drakońskie kary" są synonimem bardzo surowego prawodawstwa) i z tego też powodu Ateńczycy w 594 roku p.n.e. polecili Solonowi ułożenie nowego kodeksu.

6. Jeden z ojców Demokracji Ateńskiej Platon

7. Równolegle z Drakonem działał w Atenach, jeden z siedmiu mędrców i poeta Solon. W 594 p.n.e. został on wybrany na pierwszego archonta. Był to najwyższy urzędnik państwowy, jego tytuł - archont eponymus - podkreślał pierwszeństwo w zgromadzeniu 9 archontów.

8. Solon

9. Główną zasługą Solona jako archonta były: • zmiany ustrojowe Aten, • podział obywateli na cztery klasy według cenzusu majątkowego, • ustanowienie tzw. Rady Czterystu, • sądu przysięgłych, • ujednolicenie systemu miar i wag, • nadanie praw obywatelskich metojkom, • poszerzenie uprawnień eklezji-zgromadzenia pełnoprawnych obywateli Aten, którzy ukończyli 20 lat.

10. Klejstenes

11. Zapoczątkowanie demokracji przez reformy Klejstenesaw 508/507 roku p.n.e

12. Główne z tych reform to: 1.Podział na fratrie i rody (gene) został zastąpiony podziałem terytorialnym. 2.Attyka podzielona została na 10 okręgów (fyle) a te z kolei na jeszcze mniejsze rejony (demy). 3.Metojkowie (cudzoziemcy osiedleni na stałe w Attyce) zyskali prawa obywatelskie. 4.Utworzono Radę Pięciuset (boule) (po 50 obywateli z każdej z 10 fyl). 5.Wprowadzono ostracyzm oraz urząd 10 strategów (wybieralnych dowódców armii).

14. Podstawą demokracji ateńskiej były rządy większości, rotacyjność urzędów i masowe uczestnictwo. Na zgromadzeniach wszyscy pełnoprawni obywatele płci męskiej brali udział w głosowaniu. Łącznie uprawnionych było ok. 30 tys. osób. Kobiety, dzieci, niewolnicy oraz obcokrajowcy, których wielu zamieszkiwało w Atenach, nie mieli prawa głosu. Prawem głosu nie dysponowali metojkowie.

15. Zgromadzenie ludowe zajmowało się wszystkimi sprawami kluczowymi dla polis. Rocznie odby-wało się 30-40 zgromadzeń (sesji). Sesje mogły być zwyczajne, czyli zaplanowane w kalendarzu, lub też zwoływane w trybie nagłym. Aby móc jako dwudziestolatek obradować w zgroma-dzeniach ludowych należało odbyć 2 letni kurs(od 18 lat). Szkolenie to było warunkiem uzyskania praw do uczestnictwa w obradach. Przed uzyskaniem takich praw uczestnictwo w zgromadzeniach było zakazane. Bezprawny udział groził sądem, a nawet śmiercią.

16. Ateny

17. W Atenach obowiązywało prawo pozwalające wygnać z miasta człowieka uważanego za wroga demokracji. Podczas obrad zgromadzenia ludowego każdy obywatel mógł wydrapać na glinianych skorupkach imię Ateńczyka, którego uznał za niebezpiecznego dla polis. Ten, kto otrzymał najwięcej głosów, musiał opuścić Ateny na 10 lat. Ten rodzaj głosowania pochodził od greckiego słowa „ostrakon”, oznaczającego skorupę.

18. Wszyscy uprawnieni obywatele mogli brać udział w debacie i w głosowaniach. Zgromadzenia odbywały się na Agorze, w pobliżu posągów Harmodiosa i Aristogejtona - zamachowców, tyranobójców. Potem obrady przeniesiono na Pnyks, który mógł pomieścić ok. 6000 obywateli, po rozbudowie (I poł. IV w p.n.e.) 8000.

19. Pnyks

20. Najważniejsze decyzje wymagały quorum, minimum 6000 i jednego obywatela. Pozostałe uchwały wymagały większości głosów spośród oddanych. Głosowano najczęściej przez podniesienie rąk. W sprawach mniejszej wagi czasem decydowała większość optyczna. Za udział w Zgromadzeniu obywatel pobierał niewielkie wynagrodzenie pieniężne. Wysokość tego wynagrodzenia była wyznaczona tak, by choć częściowo zrekompensować opuszczony dzień w pracy.

21. Agora

22. Bardzo ważnym organem w demokracji ateńskiej była Rada Pięciuset. Rada ta (Boule) nadawała rytm wszystkim oficjalnym działaniom ateńskiej demokracji. Na zgromadzeniach w każdym ze 139 demów zgłaszali się kandydaci do Rady. Wiek kandydata minimum 30 lat. W centralnym losowaniu wyłaniano 1000 osób. Spośród nich losowano 500 radnych (bouleutes), pozostali byli jako zmiennicy.

23. Urzędnik Grecki

24. W Radzie każda z fyl była reprezentowana po równo, każdy dem był reprezentowany proporcjonalnie do liczby jego obywateli. Kadencja Rady trwała rok. Ogólną zasadą obsadzania ateńskich urzędów było to, że nie można było dwa razy być na tym samym stanowisku,ale czasami bywały wyjątki. Rada była podzielona na 10 prytanii, po 50 osób każda. Rok urzędowego kalendarza dzielił się na 12 miesięcy. Prytania kalendarzowa to okres sprawowania przewodnictwa w Radzie przez jedną prytanię.

25. 1 - Partenon 3 - Erechtejon 5 - Propyleje 6 - Świątynia Ateny-Nike 15 - Teatr Herodosa 19 - Teatr Dionizosa Plan Starożytnych Aten

26. Rada obradowała codziennie, z wyjątkiem większości świąt i tzw. dni zakazanych. Tematem obrad Rady były finanse i polityka zewnętrzna. W Radzie mógł wystąpić każdy obywatel za zgodą prytanów, lecz bez formalnego prawa wniesienia wniosku. Zadaniem Rady było: wyznaczać porządek obrad Zgromadzenia, ustalać hierarchię spraw do debaty, czuwćnad wykonaniem uchwał. Szczególne uprawnienia miała w sferze: finansów, polityki zagranicznej, nadzoru administracji, sądzenia obywateli.

27. Tholos (Ateny)

28. Ateński system sądowy cechował wysoki poziom demokracji i całkowity brak profesjonalizmu. Sądzić obywateli mogli jedynie sędziowie ludu. Nie było sędziów zawodowych. Sędziami byli wyłonieni w drodze losowania obywatele. Wszystkich sędziów było 6000 . Trzymano się proporcji, żeby reprezentowana była po równo każda z 10 fyl. Dolny limit wieku sędziego wynosił 30 lat. Wyłonieni sędziowie składali obwarowaną klątwą "przysięgę heliestów". Przysięgano na Zeusa, Demeter i Apollona. Dieta sędziego wynosiła 3 obole dziennie.

29. Obole Greckie Obole Greckie

30. Nie było stałego miejsca odbywania sądów. Zbierano się w budynkach publicznych, które były w stanie pomieścić obrady. Nie było oskarżyciela publicznego, a każda ze stron musiała występować we własnym imieniu. Samo sądownictwo było zupełnie nieprofesjonalne, ale pobocznie funkcjonowali profesjonaliści, którzy mogli odpłatnie lub po przyjacielsku świadczyć stronom usługi sądowe, byli to pisarze mów (logograf), współmówcy (synegoros), czy doradcy. .