PROBLEMATYKA WŁADZY

1. PROBLEMATYKA WŁADZY WYKŁAD

2. J.C. Williams, A.J. DuBrin i H.L. Sisk - DEFINICJA • proces wpływania na innych w celu osiągnięcia określonych celów w określonych sytuacjach, bez wykorzystywania technik opartych nadmiernie na wymuszaniu

3. Zgodnie z koncepcją M. Webera • władza może być definiowana jako szansa, by w określonym układzie stosunków społecznych wcielać w życie własną wolę, niezależnie od oporu

4. Najważniejszy miernikwładzy • możliwość przeforsowania własnych pomysłów, poglądów, celów przeciw alternatywom postrzeganym jako bardzo atrakcyjne

5. Podstawy władzy • Ich najbardziej znaną klasyfikację opracowali J.R.P. French i B. Raven

6. WŁADZA OPARTA O LEGITYMACJĘ • To władza oparta o formalną umowę, w myśl której przywódca ma prawo do wydawania poleceń. • Władza wynikająca z samego faktu zajmowania stanowiska kierowniczego. • Uznanie tego prawa stanowi zwykle warunek przynależności do danej organizacji a jego nieprzestrzeganie powoduje określone sankcje np. utratę pracy.

7. 2.WŁADZA OPARTA O NAGRADZANIE • Ta podstawa władzy wynika z przekonania osoby A, że osoba B może ją nagrodzić. • Bardzo ważnym elementem jest tu konieczność uwzględnienia atrakcyjności nagrody. Nagroda, której spodziewa się podwładny musi być przez niego oceniana jako atrakcyjna, pożądana, a ponadto musi istnieć rzeczywista gwarancja jej otrzymania.

8. 3. WŁADZA OPARTA O PRZYMUS • Opiera się o przekonanie osoby A , że osoba B może ją ukarać np. przez zwolnienie z pracy, potrącenie pensji, przeniesienie na inne, mniej atrakcyjne stanowisko. • Wpływ osoby B wynika z zagrożenia karą, niekoniecznie z jej faktycznego stosowania. • Siła wpływu jest tu uwarunkowana dotkliwością kary, którą przełożony może wymierzyć a także subiektywną ocenąpracownika co do możliwości jej otrzymania.

9. ryzyko ponoszone przez przełożonego • jeżeli groźba kary nie przyniesie oczekiwanych zmian w zachowaniu podwładnego, przełożony będzie musiał zrealizować zapowiedzianą karę, a więc w jakimś stopniu sam ogranicza swoje możliwości działania w danej sytuacji

10. WŁADZA OPARTA O IDENTYFIKACJĘ (inaczej WŁADZA ODNIESIENIA) • Podstawą władzy jest w tym wypadku atrakcyjność osoby sprawującej funkcje przywódcze. • Podwładni spostrzegają i oceniają osobiste cechy tej osoby jako wartościowe, atrakcyjne i stąd wynika chęć podlegania takiemu przywódcy.

11. Władza odniesienia – c.d. • Jest to bardzo niewymierna podstawa władzy, ponieważ opiera się o osobiste odczucia, sympatię, szacunek, a więc ma charakter bardzo subiektywny i indywidualny

12. EXPERT POWER CZYLI WŁADZA OPARTA O WIEDZĘ I ZDOLNOŚCI • Ta podstawa władzy, nazywana również władzą ekspercką, opiera się o przekonanie osoby A, że osoba B ma większą od niej wiedzę. • Trzeba wyraźnie podkreślić, że możliwości oddziaływania przez przywódcę - eksperta mają zwykle ograniczony zasięg, ponieważ zamknięte są granicami określonej dziedziny wiedzy.

13. 6.WŁADZA INFORMACYJNA • Nabiera szczególnego znaczenia współcześnie, kiedy podstawą wszelkiego działania jest informacja. • władza wynika z faktu posiadania przez danego człowieka największej bazy informacji, a także z tego, że w wielu sytuacjach posiada informacje wcześniej niż osoby mu podlegające, co daje mu możliwość pewnej manipulacji danymi, wcześniejszego ich przetworzenia i wykorzystania.

14. Podsumowując • Proces sprawowania władzy jest zbyt skomplikowany, by można go było sprowadzić tylko do jednej z podstaw władzy. • Zawsze istnieje jakaś ich kombinacja i dopiero uwzględnienie wszystkich sześciu daje obraz zakresu władzy danego przywódcy.

15. CHARYZMA • Słowo charyzma oznacza „dar łaski”. • Jak pisze N.B. Enkelmann, jest to „umiejętność przyciągania i koncentrowania na sobie uwagi”.

16. Przywódca charyzmatyczny • osoba sprawująca władzę na podstawie identyfikacji (odniesienia), władzę opartą o autentyczną chęć podporządkowania się i naśladowania przywódcy przez realnych i potencjalnych podwładnych

17. Przywódcy charyzmatyczni • Przywódcy charyzmatyczni odczuwają silną potrzebę spełnienia określonej misji i wywierania wpływu na działania innych ludzi. • Mają głębokie przekonanie o moralnej słuszności własnych poglądów i dar przekonywania, że tak naprawdę jest. • Najczęściej posiadają też silną potrzebę dominacji i dużą pewność siebie.

18. Ich oczekiwania wobec podwładnych i zwolenników są zwykle bardzo wysokie. Jednocześnie posiadają oni dar inspirowania innych, przekonywania ich, że kierowane pod ich adresem wysokie oczekiwania są realne, możliwe do spełnienia. • Przywódcy ci w swoich oddziaływaniach nierzadko odwołują się do wartości wyższego rzędu, w tym do wartości transcendentalnych.

19. Choć przywiązują dużą wagę do komunikowania się z podległą im grupą, wymagają też wręcz bezgranicznego zaufania.

20. Przywódcy charyzmatyczni są zwykle bardzo skuteczni, dlatego ich cechy i umiejętności znajdują szczególne zastosowanie w sytuacjach poważnych zmian w ramach organizacji. • Właśnie z tego powodu bywają oni również określani mianem przywódców transformacyjnych, ponieważ wszędzie tam, gdzie następuje transformacja, cechy przywódców charyzmatycznych ułatwiają, a niekiedy wręcz warunkują możliwość zmian.

21. nie brakuje głosów krytycznych • niektóre cechy tych przywódców i specyfika ich relacji z podwładnymi są potencjalnie groźne. • Jako wymowny przykład można tu podać postacie charyzmatycznych wodzów takich jak Hitler, Stalin, Castro, którzy bez wątpienia odarli związaną z nimi społeczność z takich wartości jak wolność osobista, niezależny wybór wartości, samodzielność, krytycyzm, indywidualna zaradność i przedsiębiorczość.

22. Inny punkt widzenia na temat przywództwa charyzmatycznego • Ten typ przywództwa pojawia się w określonym miejscu i czasie bardziej jako właściwość podwładnych aniżeli samego przywódcy. • Charyzma wynika z potrzeb emocjonalnych tych, którzy chcą mu się podporządkować spodziewając się w zamian zaspokojenia potrzeby bezpieczeństwa i opieki podobnej wręcz do ojcowskiej

23. PRZYWÓDCA TRANSAKCYJNY • To typ przywódcy, który koncentruje się na działaniachpragmatycznych. • Określa cele, dobiera ludzi, przydziela zadania, pomaga podwładnym w osobistym rozwoju i usamodzielnianiu się, dba o ich interesy. • Jest mniej nastawiony na to, by "być gwiazdą", a bardziej na pracę zespołową i współpracę.