ETYKIETA MENEDŻERA cz. I

1. ETYKIETA MENEDŻERAcz. I Uprzejmość nic nie kosztuje, a kupić może wszystko. Lady Mary Wortley Montagu

2. Cechy osoby dobrze wychowanej • Dbałość o garderobę i higienę • Uśmiech • Życzliwość • Uprzejmość • Słowność • Skromność (nie mylić z brakiem znajomosci swoich mocnych stron) • Dyskrecja • Punktualność • Panowanie nad uprzedzeniami • Umiejętność słuchania • Panowanie nad złym humorem • Kontrolowanie mowy ciała

3. Podstawowe formy grzecznościowe • Hierarchia służbowa i towarzyska • Tytułowanie i przedstawianie • Przechodzenie na „ty/Ty”

4. Służbowa Stanowisko (przełożony, podwładny) Towarzyska Płeć (kobieta – mężczyzna) Wiek (starszy – młodszy) Sytuacja (gość – gospodarz) Hierarchia

5. Tytułowanie • Tytuły naukowe: magister, doktor, profesor • Tytuły służbowe: prezes, dyrektor, naczelnik • Tytuły kurtuazyjne: ekscelencja – prezydent, premier, ambasador; magnificencja – rektor uczelni; eminencja – kardynał, ekscelencja – biskup), • Tytuły dyplomatyczne: ambasador, chargé d’affaires (szef misji dyplomatycznej), attaché wojskowy. • Tytuły szlacheckie: książę, hrabia, baron. „Czy Ekscelencja przyszła już z obiadu?”

6. Witanie się, przedstawianie • W czasie powitania mężczyzna zawsze stoi. • Podczas powitania i przedstawiania następuje uścisk dłoni. • Wymieniamy imię i nazwisko (w tej kolejności). • Wymiana wizytówek po przedstawieniu.

7. Kogo komu przedstawiamy: • Przełożonemu – podwładnego • Starszej osobie – młodszą • Wyższemu rangą – niższemu rangą • Kobiecie – mężczyznę • Utytułowanemu – nieutytułowanego • Osobie lepiej znanej – osobę mniej znaną • Przyjacielowi – znajomego • Rodzicom – kolegę • Osobę publiczną – osobie nieznanej ogółowi. • Wyjątki: nowo przybyłych do pomieszczenia przedstawiamy już obecnym oraz pojedynczą osobę małżeństwu. W ostateczności: poznajcie się panie/panowie…

8. Kto się komu przedstawia: • Przedstawiamy się sami jedynie wówczas, gdy nie ma nikogo, kto mógłby to zrobić. • Jan Kowalski – Dyrektorowi • Gość – gospodarzowi • Handlowiec – klientowi • Mężczyzna – kobiecie • Młoda kobieta – staruszkowi • Podwładny – szefowi

9. Kilka wskazówek • Przedstawiając kogoś wymieniamy jego imię i nazwisko, tytuł jeśli posiada, stanowisko w firmie, a także kilka słów o danej osobie: • „Przedstawiam Panu pana doktora Mikołaja Iksińskiego – ornitologa, który zajmuje się badaniem obyczajów fok” • Przedstawiając siebie nie wymieniamy tytułów.

10. Podawanie dłoni • Kiedy? Zawsze gdy: • kogoś poznajemy • kogoś dawno nie widzieliśmy • składamy życzenia • gratulujemy • żegnamy się na długo • Kto pierwszy? • Kobieta • Straszy • przełożony

11. Jak podać rękę? • Nie potrząsamy ręką drugiej osoby • Patrzymy na drugą osobę • Nie ściskamy dłoni mocniej niż nasz partner • Mężczyzna zdejmuje na dworze rękawiczkę, kobieta nie musi. • Nie podajemy ręki przez stół. • Wchodząc na przyjęcie, witamy się po zdjęciu z siebie okrycia.

12. Całuję Twoją dłoń madame…. • Osobliwość polska, spotykana jeszcze w Wiedniu • Mężczyzna pochyla się nad dłonią, nie unosi jej. • Pocałunek jest symboliczny (prawie bezdotykowy). • Nie całuje się dłoni poza pomieszczeniami zamkniętymi. • Nie całuje się dłoni w rękawiczce. • Unikamy tego w kontaktach biznesowych i zdecydowanie w USA.

13. Ukłony przy powitaniu bądź pożegnaniu • Zasady pierwszeństwa – kłania się: • Mężczyzna kobiecie • Młodszy starszemu • Pracownik przełożonemu • Idący stojącemu • Wchodzący obecnym • Pojedyncza osoba grupie • Idący szybciej idącemu wolniej • Idący schodami w górę schodzącemu • Jadący samochodem idącemu pieszo. Pierwszy kłania się ten, kto jest lepiej wychowany

14. Mężczyzny: Lekko pochyla się do przodu, skłania głowę, patrząc w twarz osoby Nie trzyma rąk w kieszeni ani papierosa w ustach. Uchyla kapelusz lub czapkę z daszkiem (nie czapkę zwykłą!). Kobiety: Skinienie głowy. Ukłony

15. O „tykaniu” • Forma „ty” zarezerwowana jest dla osób, które dobrze się znają. • Przejście na tę formę może zaproponować osoba starsza młodszej, przełożony podwładnemu. • Czynimy to podając sobie dłonie i wymawiając imiona (bruderszaft umarł śmiercią naturalną).

16. Magiczne słowa… Dzień dobry proszę dziękuję Do widzenia przepraszam

17. Jak Cię widzą… • Higiena i dbałość o ciało • Profesjonalny styl ubierania • Mowa ciała Pamiętaj! Pracodawca zawsze będzie oczekiwał, że Twój wygląd zewnętrzny potwierdzi i umocni wizerunek firmy, będzie jego przedłużeniem

18. Rodzaje strojów • Strój sportowy (casual) – nieoficjalne spotkania, weekendowe zebrania, konferencje. • Strój biurowy (office) – mężczyzna garnitur lub marynarka, kobiet – kostium; kolory stonowane. • Strój oficjalny (jacket) – ciemny garnitur z krawatem, kobiety – suknie wizytowe bez dekoltu. • Strój wieczorowy (formal/ black tie) – mężczyźni – smoking, koszula smokingowa, muszka, czarne lakierki; kobiety – długa suknia.

20. - garnitur w stonowanym kolorze, np. odcienie szarości, grafitu, granatu, • - koszula jasna – biała lub w jednym z pastelowych odcieni, • - krawat w klasyczne wzory czy stonowane desenie, ciemniejszy od koszuli, • - wysoka skarpeta czy podkolanówka (aby nie pokazywać nagiej łydki na skarpetą) w ciemnym kolorze pasującym do koloru garnituru, • - obuwie czarne pełne (do ciemnego garnituru) lub brązowe pełne (do jaśniejszych garniturów), • - staranne uczesanie, • - bardzo skromna biżuteria (spinki do mankietów albo do krawatu, zegarek), • - dyskretny zapach.

21. Garderoba mężczyzny

22. Garnitury • Letnie i zimowe (różnią się gramaturą – splotem tkaniny). • Jednorzędowe (może być z kamizelką) i dwurzędowe (muszą być zawsze zapięte). • Maksimum trzy kolory i dwa wzory w ubiorze. • Nie zapinaj ostatniego guzika marynarki • Siadając rozepnij marynarkę • Raczej nie zdejmuje się marynarki.

23. Kieszenie • Wewnętrzna kieszeń marynarki: wizytownik, pióro, karta płatnicza. • Zewnętrzna kieszeń na piersi: ewentualnie tylko ozdobna, jedwabna chusteczka. • Zewnętrzne kieszenie marynarki: tylko rachunki, kwity czy małe kartki. • Boczne kieszenie spodni: ewentualnie drobne monety, ale najlepiej nic. • Tylne kieszenie spodni: najlepiej nic, ewentualnie cienki portfel.

24. Bliska ciału koszula…. • Elegancka ma długie rękawy, ale nie ma kieszeni na piersi. • Pojedynczy mankiet koszuli powinien wystawać spod marynarki ok. 1 cm. • Podwójny mankiet (styl francuski) koszuli powinien wystawać spod marynarki około 2 cm.

25. Krawat • Powinien sięgać do paska spodni. • Przy garniturze we wzory wybieraj jednobarwny krawat. • Dobieramy do swojej palety barw, koszuli, garnituru, okazji.

26. Stroje wieczorowe: • Smoking – jeśli na zaproszeniu widnieje „black tie”, „smoking”, „cravate noir”. • Frak – „white tie”, „full dress”

27. Strój kobiety

28. - klasyczny kostium, w stonowanych kolorach, np. odcienie szarości czy granatu, „ciepłe” brązy, popielate zielenie, • - bluzka biała lub w pastelowym kolorze (unikajmy bluzek przeźroczystych), zapięta, • - rajstopy lub pończochy (nawet latem), • - dyskretny makijaż twarzy i paznokci, • - pełne obuwie, raczej na obcasie, • - staranne uczesanie, • - skromna biżuteria, • - dyskretny zapach, • - torebkę raczej dobieramy do butów. Niekoniecznie tak...

29. Garderoba kobiety

30. Garderoba kobiety

31. Gdzie co ubrać? • Sportowa elegancja (Casual Fridays): przełamywanie stroju eleganckiego sportowymi dodatkami (buty, koszulki, dodatki, w wyjątkowych sytuacjach jeansy); • Strój dzienny (do chodzenia po mieście, do godz. 14-15): jasny kostium, garnitur lub marynarka, buty na niezbyt wysokim lub płaskim obcasie. • Strój biurowy (w ciągu dnia, do godz. 18): ciemanjesza kolorystyka, kostium ze spódnicą, eleganckie dodatki, buty na niewysokim obcasie. • Strój wizytowy (po godz. 18, kolacja biznesowa, spotkanie firmowe): ciemna kolorystyka, sukienka bądź elegancki kostium, może być długa spódnica, szpilki, eleganckie dodatki. • Black tie: długa suknia. • White tie: suknia balowa.

32. Czego unikać? • Przezroczystych, błyszczących, wzorzystych bluzek z falbankami, z dużymi dekoltami. • Zbyt krótkich bluzek (plecy i brzuch mają być zakryte) • Ekstrawaganckich kolorów spódnic, spódnic w stylu hippie, czy zbyt długich, z dużymi rozcięciami. • Kolorowych rajstop. • Spodni z niskim stanem (biodrówek), źle dopasowanych do sylwetki, z ozdobami. • Zbyt fantazyjnych marynarek, marynarek na suwak. • Rozciągniętych swetrów, zbyt grubych swetrów. • Podążaniem za chwilową modą.

33. Rozmowa kwalifikacyjna i savoir-vivre • Oceniane są nie tylko kompetencje, ale także prezencja (nie mylić z urodą!) oraz to, czy umiemy się właściwie zachować. • Trzeba się przygotować! • Oceniani jesteśmy od chwili wejścia (mowa ciała!, punktualność, przywitanie).

34. KOBIETY garsonka lub spodnium bluzka w stonowanych kolorach bez dużego dekoltu torebka i buty w tym samym kolorze pasujące do ubioru staranna fryzura, ale naturalna makijaż zawsze, ale stonowany kolor paznokci stonowany umiar w biżuterii MĘŻCZYŹNI garnitur z krawatem koszula w jasnym kolorze dobrze dobrane dodatki staranne ogolenie się Rozmowa kwalifikacyjna - ubiór

35. Savoir-vivre w pracy • Być docenianym….. • Wywiązywanie się ze swoich obowiązków w terminie. • Podnoszenie swoich kompetencji. • Nie przekraczanie swoich kompetencji. • Umieć współpracować z innymi. • Umieć przyznawać się do błędu lub niewiedzy i wyrażać gotowość do naprawienia go. • Nie sprawiać wrażenia, że wykonywanie pracy to przykry obowiązek.

36. Savoir-vivre w pracy • Być lubianym….. • Obserwować i słuchać innych ludzi – to ułatwia zachowanie wobec nich. • Używajmy „magicznych” słów. • Korzystajmy z pomocy innych i sami jej nie odmawiajmy. • Szanujmy obowiązujące zasady (np. dotyczące palenia). • Nie próbujmy przypodobać się wszystkim – nikt nie lubi pochlebców. • Unikajmy plotek! • Uśmiechajmy się! • Nie męczmy innych opowieściami o naszym życiu prywatnym.

37. Savoir-vivre w pracy • Nasze stanowisko pracy….. • Można je uczynić bardziej osobistym ale bez przesady (np. zdjęcie bliskiej osoby, roślina) • Bezwzględnie należy dbać o porządek (stertom dokumentów, brudnym filiżankom i kurzowi mówimy zdecydowane NIE). • Nie zaglądamy bez upoważnienia do innych biurek. • Nie wpatrujemy się w cudzy monitor komputera. • Nie przeglądamy pism, które nie są do nas kierowane. • Umieć przyznawać się do błędu lub niewiedzy i wyrażać gotowość do naprawienia go. • Nie sprawiać wrażenia, że wykonywanie pracy to przykry obowiązek.

38. Savoir-vivre w pracy • Relacje ze współpracownikami….. • Bądźmy pomocni, ale nie dajmy się wykorzystywać. • Zwracajmy się do innych w sposób ogólnie przyjęty w firmie. • Unikajmy sytuacji konfliktowych. • Nie narzucamy swoich zwyczajów lub upodobań innym. • Nie mówmy o innych w sposób, który na pewno by im się nie podobał. • Nie używamy wobec współpracowników zdrobnień zarezerwowanych dla bliskich (np. „kotku”, „złotko”).

39. Sztuka prowadzenia konwersacji • Kontakt wzrokowy • Uśmiech • Głos i sposób mówienia • Słuchanie • Nawiązywanie rozmowy • Bezpieczne tematy • Poprawne używanie polszczyzny

40. Sztuka prowadzenia konwersacji - czego unikać • Żartów • Bezwzględnej szczerości • Dwuznacznych anegdot, wulgaryzmów • Narzekania • Oskarżania • Plotek

41. ROZMOWA TELEFONICZNA • Niezbędne rzeczy • Ergonomia • 3 dzwonki

42. Przygotowania • Co? • Kiedy? • Z kim? • Co jeżeli nie będzie mógł rozmawiać • Papier i długopis piszący(!) • Niezbędne dokumenty • Kontakty, adresy, kalendarz • Zapewnij spokój • Odpręż się i uśmiechnij

43. Test użytkownika telefonu komórkowego • W czasie spotkań mam włączony telefon komórkowy, aby inni przez cały czas mogli się ze mną skontaktować • TAK/NIE • Odbieram telefon gdy jestem w restauracji. • TAK/NIE • Mówię przez telefon komórkowy nieco głośniej niż przez stacjonarny. • TAK/NIE • Odbieram telefony w miejscach publicznych. • TAK/NIE

44. Internet a savoir-vivre • Adres e-mail powinien być prosty i łatwy do zapamiętania, ale stosowny (niekoniecznie frytka@buziaczek.pl) • Stosujemy ogólnie przyjęte zwroty powitalne, pożegnalne oraz grzecznościowe („Szanowny Panie”, „Z wyrazami szacunku”, „będę zobowiązana..” – a nie „buziaczki”). • Dzielimy tekst na akapity. • Podajmy temat wiadomości. • Przestrzegamy zasad poprawnej pisowni.

45. Internet a savoir-vivre • Unikamy wielkich liter ( w Internecie oznaczają krzyk i utrudniają czytanie). • Nie wysyłamy samych załączników – zawsze należy dodać kilka słów od siebie. • Unikamy skrótów „pozdr”, „nara” i in. • Funkcji „odpowiedź z historią” używamy do korespondencji w tej samej sprawie – gdy temat się zmienia, tworzymy nowy list. • Unikamy spamowania cudzych skrzynek „łańcuszkami” czy dowcipami. • Ukrywamy adresy odbiorców przy korespondencji seryjnej!!!! • Nie przesyłamy zbyt duzych plików • Podpisujemy wiadomość.

46. Netykieta • Pisz zwięźle i na temat. • Pamiętaj o temacie. • Odpowiadając na list cytuj tekst, do którego się odnosisz. • Ustaw swój elektroniczny podpis. • Sprawdź pisownię. • Odpowiadaj jak najszybciej.

47. Kultura słowa w piśmie • Pisma urzędowe • Układ pism • Nagłówki i zakończenia

48. Wizytówki Ze względu na przeznaczenie wizytówki można stosować podział wizytówek: • służbowa - logo firmy, imię i nazwisko właściciela i jego stanowisko, dane do kontaktu (np. adres pocztowy, adres e-mailowy, telefon, fax), rodzaj działalności firmy (czasem z odniesieniem do strony internetowej), czasem zawiera dodatkowe treści typu: pełna nazwa firmy (dla prawidłowego wypisywania faktur), konto bankowe, mapa dojazdowa, zdjęcie (np. właściciela wizytówki lub produktu) itd. • osobista – imię i nazwisko właściciela, czasem jego tytuł naukowy lub stopień oficerski, mogą też być informacje dodatkowe do kontaktu i adres klubu do którego należy właściciel • rodzinna – zazwyczaj jedynie imiona i nazwisko bez adresu, dołączana przy wysyłkach prezentu a czasem przy zapoznawaniu się • kombinowana – z elementami wizytówki prywatnej i służbowej.