960 likes | 1.58k Views
Czy zarzadzanie jest synonimem kierowania?. . Zarzadzanie a kierowanie. Kierowanie to: dzialanie zmierzajace do spowodowania funkcjonowania rzeczy, zgodnie z celem tego, kto nimi kieruje.... powodowanie, aby ktos lub cos zachowalo sie zgodnie z wola kierujacego.... Zarzadzanie a kierowanie.
E N D
1. Zarzadzanie Szkolenie finansowane z srodków Ministerstwa Gospodarki w ramach projektu AIP PWSZ w Elblagu
2. Czy zarzadzanie jest synonimem kierowania?
3. Zarzadzanie a kierowanie Kierowanie to:
dzialanie zmierzajace do spowodowania funkcjonowania rzeczy, zgodnie z celem tego, kto nimi kieruje....
powodowanie, aby ktos lub cos zachowalo sie zgodnie z wola kierujacego...
4. Zarzadzanie a kierowanie Zarzadzanie to:
szczególny rodzaj kierowania oparty na wladzy organizacyjnej, wynikajacej z prawa wlasnosci rzeczowych srodków dzialania...
dzialalnosc kierownicza polegajaca na ustaleniu celów i powodowaniu ich realizacji....
5. Zarzadzanie a kierowanie dysponowanie majatkiem i wyznaczanie mu celu gospodarczego...
proces doprowadzania do wykonania okreslonych rzeczy sprawnie, skutecznie, wspólnie z innymi ludzmi i poprzez nich...
6. Zarzadzanie a kierowanie
zestaw dzialan (obejmujacy planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie tj. kierowanie ludzmi i kontrolowanie) skierowanych na zasoby organizacji (ludzkie, finansowe, rzeczowe, informacyjne) i wykonywanych z zamiarem osiagniecia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny...
7. Zarzadzanie – wladza organizacyjna
Warunkiem skutecznego kierowania, a wiec oddzialywania na ludzi, by zachowywali sie zgodnie z nasza wola, jest posiadanie wladzy organizacyjnej.
8. Zródla wladzy organizacyjnej charyzma,
tradycja,
przymus,
wlasnosc ludzi,
wlasnosc rzeczy,
autorytet,
uczucie.
9. Proces zarzadzania
10. Proces zarzadzania – realizacja dazen organizacji
planowanie,
organizowanie,
przewodzenie,
kontrolowanie.
11. Proces zarzadzania - planowanie
Planowanie to wyznaczanie celów
organizacji, ustalanie generalnej strategii ich osiagniecia oraz opracowywanie zwartej hierarchii planów, aby integrowac i koordynowac dzialania.
12. Proces zarzadzania - organizowanie
Organizowanie to okreslenie zadan do wykonania oraz ustalenie, kto je wykona, jak je grupowac, kto komu podlega i gdzie ma sie podejmowac decyzje.
13. Proces zarzadzania - przewodzenie
Przewodzenie to motywowanie pracowników, kierowanie czynnosciami innych osób, wybieranie najskuteczniejszego kanalu komunikacji i rozstrzyganie konfliktów.
14. Proces zarzadzania - kontrolowanie
Kontrolowanie to proces monitorowania wyników, porównywania ich z celami i korygowania wszelkich znaczacych odchylen.
15. Kierownicy/menedzerowie
16. Zarzadzanie – kierownik, menedzer Co ma wspólnego przelozona oddzialu intensywnej terapii, która nadzoruje prace 11 pielegniarek wyspecjalizowanych w opiece nad chorymi w stanie krytycznym z
prezesem General Motors Corpration, liczacej ponad 608 000 czlonków ?
17. Zarzadzanie – kierownik, menedzer Oboje, choc w róznym stopniu
odpowiadaja za realizacje procesu zarzadzania – planuja, podejmuja decyzje, organizuja, przewodza ludziom oraz kontroluja zasoby ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne.
18. Zarzadzanie – kierownik, menedzer
Czy kazdy nadaje sie na funkcje kierownika / menedzera?
Jakie cechy powinien posiadac dobry menedzer?
19. Zarzadzanie – kierownik, menedzer Za co ceni Pan/Pani swojego przelozonego?
Lubie mojego szefa, bo jest wyrozumialy, czasami przymyka oko.
Cenie swojego przelozonego, bo motywuje mnie do pracy.
Cenie swojego przelozonego, bo moge z nim o wszystkim porozmawiac.
20. Zarzadzanie – kierownik, menedzer Cenie swojego przelozonego, bo jest konsekwentny, jasno precyzuje zadania i przydziela obowiazki.
Cenie swojego przelozonego, bo nie traktuje pracowników z góry, traktuje nasz zespól jak partnerów.
Cenie swojego przelozonego, bo na imprezie integracyjnej bawil sie z nami do rana.
21. Zarzadzanie – kierownik, menedzer Cenie swojego przelozonego, bo jest sprawiedliwy wobec wszystkich pracowników, wszystkich traktuje jednakowo. No i interesuje sie sportem...pilka tak jak ja.
Cenie swojego przelozonego za wiele rzeczy, jest dla mnie autorytetem, ma ogromna wiedze i doswiadczenie.
Fragment badania przeprowadzonego na zlecenie firmy ABC FIRMY na grupie 1000 osób w 2006 r.
22. Umiejetnosci skutecznego menedzera
23. Umiejetnosci skutecznego menedzera
umiejetnosci koncepcyjne
umiejetnosci interpersonalne
umiejetnosci techniczne
24. Umiejetnosci skutecznego menedzera
umiejetnosci diagnostyczne
umiejetnosci komunikowania sie
umiejetnosci decyzyjne
umiejetnosci gospodarowania czasem
25. Skuteczne zarzadzanie
Nie ma przedsiebiorstw efektywnych czy nieefektywnych, sa tylko firmy lepiej lub gorzej zarzadzane.
Peter Drucker
26. Role menedzera role interpersonalne
reprezentant
przywódca
lacznik
role informacyjne
obserwator
propagator
rzecznik
27. Role menedzera role decyzyjne
przeciwdzialanie zaklóceniom
dysponent zasobów
negocjator
28. Style kierowania
29. Style kierowania styl zadaniowy - w którym kierownik przejawia wylaczne i duze zainteresowanie zadaniami
styl osobowy - wylaczne i duze zainteresowanie ludzmi
styl unikowy - brak zainteresowania ludzmi i zadaniami
30. Style kierowania styl zachowawczy - srednie zainteresowanie zadaniami i ludzmi,
styl optymalny - duze zainteresowanie zadaniami i ludzmi.
Klasyfikacja wg. Robert Blake i Jane Mouton
31. Style kierowania
przyjazny (towarzyski) - kierownik koncentruje sie na problemach pracowniczych, w niewielkim stopniu na zadaniach.
Lubi kontakty z podwladnymi i ma zdolnosc rozwiazywania konfliktów, jednak nie pobudzania podwladnych do dzialania.
32. Style kierowania
kompleksowy (zintegrowany) - kierownik koncentruje sie zarówno na aktualnie wykonywanych zadaniach, jak i docenia znaczenie indywidualizacji pracowników.
Narady grupowe sa dla niego forma ustalania zadan, a ludzi ocenia ze wzgledu na ich przydatnosc. Jest dalekowzroczny i kieruje ludzmi przez wskazywanie im idealów i stawianie ambitnych zadan.
33. Style kierowania
wyizolowany (separujacy sie) - w niewielkim stopniu nastawiony i na zadania, i na ludzi.
Stosuje kary w postaci cofania uprawnien decyzyjnych. Unika innowacji, preferuje metody znane i wypróbowane. Ma trudnosci z nawiazaniem kontaktów i wspóldzialaniem z ludzmi. Ceni racjonalnosc, a za zgubne uwaza uleganie emocjom.
34. Style kierowania
gorliwy (poswiecajacy sie) - skoncentrowany na zadaniach, chce uzyskac dominacje nad innymi, udzielajac podwladnym instrukcji i wskazówek. Dziala w krótkiej perspektywie, a podwladnych ocenia z punktu widzenia ich przydatnosci do wykonywania zadan. Nagrody i kary uwaza za najlepsze narzedzia kierowania.
Klasyfikacja wg. William J. Reddin
35. Style kierowania
misjonarz – wklada wiele wysilku przede wszystkim w zapewnienie jak najlepszych stosunków miedzyludzkich. Przez otoczenie jest odbierany jako czlowiek mily, ale nieskuteczny, nie umiejacy stawiac zadan a bardziej jeszcze egzekwowac ich wykonanie.
36. Style kierowania
dezerter – ucieka od kierowania. Wiele problemów, które powinien rozwiazywac, badz nie rozwiazuje ich wcale, badz przekazuje do rozwiazania innym. Przez otoczenie jest oceniany jako niezaangazowany w prace.
37. Style kierowania
kompromista (ugodowy) – bardzo podatny na wplyw otoczenia. Lubi zgadzac sie we wszystkimi i zawsze. Koncentruje sie przede wszystkim na rozwiazywaniu zagadnien biezacych, pomijajac te o dluzszym horyzoncie czasu.
38. Style kierowania
autokrata – dazacy za wszelka cene do wykonania zadan. Przez otoczenie oceniany jest jako nie majacy zaufania do ludzi, apodyktyczny, niezyczliwy, co sprawia, ze trudno mu uzyskiwac dobre rezultaty, nie mówiac juz o klimacie wewnatrz kierowanego zespolu.
Klasyfikacja wg. William J. Reddin – style mniej efektywne
39. Style kierowania
rozwojowiec (otwarty) – uwazany za czlowieka ufnego, delegujacego uprawnienia na podwladnych, dbajacego zarazem o ich rozwój. Takie nastawienie zapewnia mu sukcesy, tym wieksze, im bardziej zintegrowany jest zespól.
40. Style kierowania
administrator (dyrektorski) – umie stawic i stawia wysokie wymagania sobie i podwladnym. Kladzie nacisk na prace zespolowa, potrafi skutecznie dobierac ludzi, co zapewnia mu skutecznosc dzialania.
41. Style kierowania
zyczliwy autokrata – stara sie realizowac zadania bez zrazania sobie ludzi. Tych ostatnich traktuje co prawda instrumentalnie, ale w miare im ufa i pozostawia samodzielnosc dzialania. Dzieki temu moze miec dobre wyniki nawet przy ambitnych zadaniach.
Klasyfikacja wg. William J. Reddin – style bardziej efektywne
42. Style kierowania
autokrata surowy - oczekuje wiernego podporzadkowania sie, utrzymuje dystans, wzbudza w pracownikach lek i stosuje zwykle kary materialne. Nie wlacza pracowników w proces podejmowania decyzji, nie korzysta z ich rad i sugestii, polecenia wydaje w formie rozkazu.
43. Style kierowania autokrata zyczliwy- oczekuje pelnego podporzadkowania sie w zamian za okreslone przywileje, czasami stosuje nagrody dla najbardziej poslusznych, zyczliwie traktuje pracowników, ale rzadko korzysta z ich rad. Nagradza przede wszystkim lojalnosc, dzielac dobra, których jest dysponentem stosownie do przejawiania odpowiadajacych mu zachowan. Ma tu wiec miejsce pelne podporzadkowanie podwladnych w zamian za uzyskiwane przywileje.
44. Style kierowania
autokrata nieudolny - jest apodyktyczny, zmienny, nieobliczalny w podejmowaniu decyzji. Pracownicy majacy autokratycznego kierownika sa podejrzliwi, niekolezenscy, nie ma wspólpracy w zespole, jest malo interakcji pomiedzy nimi i sa one podszyte obawa.
Klasyfikacja wg. J.A.Browna
45. Style kierowania
styl osobisty - cechuje okreslony egocentryzm kierownika, który samodzielnie podejmuje decyzje w przeswiadczeniu o swojej nieomylnosci, jest wymagajacy, zada dyscypliny, zwieksza kontrole i spoistosc organizacyjna, a jednoczesnie jest zmienny w nastrojach.
46. Style kierowania
styl osobisty impulsywny - jest odmiana stylu osobistego. Kierownik jest entuzjasta, czlowiekiem o impulsywnej naturze, niezwykle kreatywny, nie potrafi jednak konsekwentnie realizowac swoich pomyslów. Zaniedbuje organizacje podstawowa, dobiera ludzi kierujac sie doraznym entuzjazmem. Wprowadza chaos organizacyjny.
47. Style kierowania
styl bezosobowy - zdecydowanie rózni sie od stylu osobistego. Kierownik nie angazuje sie emocjonalnie, reprezentuje postawe racjonalna o okreslonej skali powsciagliwosci i dystansu.
48. Style kierowania
styl zbiorowy - jest odpowiednikiem stylu demokratycznego. Kierownik jest czlonkiem grypy pelnym zyczliwosci, decyzje podejmowane sa kolektywnie w wyniku dyskusji.
49. Style kierowania
styl spokojny - jest funkcja uporzadkowanej i spokojnej natury kierownika. Podstawowymi cechami tego stylu sa lad i spokój. Decyzje podejmowane sa ze spokojem i rozwaznie.
Klasyfikacja wg. G.S Sergiego
50. Style kierowania
Który z omówionych stylów kierowania jest najlepszy?
51. Style kierowania Nie ma idealnego stylu kierowania, który sprawdzalby sie w kazdym zespole.
Dla lidera zespolu najistotniejsze jest uswiadomienie sobie, jaki jest jego naturalny styl oraz jakie inne style moga w danym zespole sprawdzac sie lepiej.
52. Nawyki umyslu skutecznego menedzera
53. Rodzaje kierowników
54. Rodzaje kierowników
kierownicy najnizszego szczebla – nadzoruja wykonawców np.: brygadzista, mistrz.
kierownicy sredniego szczebla – nadzoruja prace innych kierowników.
55. Rodzaje kierowników
naczelne kierownictwo – ponosza odpowiedzialnosc za caloksztalt zarzadzania organizacja. Nazywa sie ich menedzerami, dyrektorami naczelnymi, prezesami, wiceprezesami.
56. Zarzadzanie jako proces decyzyjny
57. Zarzadzanie jako proces decyzyjny
okreslenie problemu decyzyjnego
badanie/ poznanie problemu
sformulowanie wariantów decyzyjnych
58. Zarzadzanie jako proces decyzyjny
wybór optymalnego wariantu
przekazanie decyzji do wykonania
kontrola realizacji decyzji
59. Metody zarzadzania
60. Metody zarzadzania metoda delegacji uprawnien
zarzadzanie przez wyniki
zarzadzanie przez wyjatki
zarzadzanie przez normowanie pracy
zarzadzanie przez konflikt
zarzadzanie przez cele
61. Metody zarzadzania
Metoda delegacji uprawnien – czasowe przekazanie uprawnien organom nizszych szczebli w zakresie wyznaczonych zadan.
62. Metody zarzadzania
Zarzadzanie przez wyniki – optymalizacja wykorzystania zdolnosci produkcyjnych przedsiebiorstwa.
63. Metody zarzadzania
Zarzadzanie przez wyjatki – przedmiotem zainteresowania i reakcji decyzyjnych sa odchylenia.
Ich przekroczenie wymaga powiadomienia kierownictwa wyzszych szczebli.
64. Metody zarzadzania
Zarzadzanie przez normowanie pracy – praca jest mierzalna, wydajnosc pracy okresla sie za pomoca norm.
65. Metody zarzadzania
Zarzadzanie przez konflikt - polega na celowym prowokowaniu konfliktów wsród pracowników i rozwiazywaniu ich zgodnie z celami wlasnymi lub organizacji.
66. Metody zarzadzania
Zarzadzanie przez cele – ustalanie celów i zadan poszczególnym pracownikom, a nastepnie kontrola ich wykonania.
67. Zarzadzanie przez cele
Polega na ustalaniu przez kierowników wraz z podleglymi im pracownikami
wspólnych celów.
68. Zarzadzanie przez konflikt
69. Zarzadzanie konfliktem Zarzadzanie konfliktem nalezy do zwyklych, codziennych obowiazków menedzera.
Ci, którzy zarzadzaja wiekszymi zespolami musza poswiecac wiele czasu na aspekt zarzadzania sytuacja konfliktowa, majac na wzgledzie dlugoterminowe rozwiazania, korzystne dla firmy.
70. Zarzadzanie konfliktem Prawdopodobienstwo wypracowania dobrego rozwiazania jest wieksze kiedy menedzer poprowadzi strony konfliktu tylko do pewnego momentu, a one same w konsekwencji wskaza mozliwe drogi wyjscia z kryzysu.
71. Zarzadzanie konfliktem Aby rozwiazanie konfliktu bylo mozliwe wszystkie strony musza przyznac, ze problem istnieje.
Menedzer powinien stworzyc atmosfere zaufania i przekonac pracowników, ze konflikty to cos normalnego.
Problem powinien zostac zanalizowany razem z menedzerem jako mediatorem.
Nastepnie strony powinny wskazac wszystkie najlepsze rozwiazania dla problemu i zgodnie wybrac jedno. Menedzer powinien pomóc stronom konstruktywnie wdrozyc najlepszy, wspólnie ustalony sposób rozwiazania konfliktu.
72. Zarzadzanie konfliktem Jak stymulowac twórcze konflikty:
- wspierac pozytywna rywalizacje miedzy grupami, - wprowadzajac do zespolu nowych czlonków prezentujacych nowe wartosci, - wspólnie zmieniac struktury, procedury i reguly dzialania, - zachecac do prezentowania swoich pogladów i pomyslów.
73. Zarzadzanie konfliktem Jak unikac szkodliwych konfliktów:
- stawiac cele grupowe nad indywidualnymi, - ustalac jasne procedury i reguly dzialania, - usprawniac kanaly informacyjne w firmie, - opracowac procedury rozwiazywania konfliktów
74. Zarzadzanie konfliktem Badania pokazuja, ze przecietny menedzer poswieca dziennie 20% swojego czasu próbujac zaradzic konfliktom.
Chociaz konflikty sa czyms normalnym w srodowisku pracy, wazne jest aby szybko rozpoznawac ich zródla i poszukiwac rozwiazan, które na stale wyeliminuja przyczyny. Wazne jest, aby szybko wylapac i pokonac szkodliwy aspekt konfliktu, co wiecej, spróbowac wyszukac korzysci jakie moga pojawic sie w tej trudnej sytuacji.
75. Zarzadzanie konfliktem Manipulacja w zarzadzaniu przez konflikt
Polega na celowym prowokowaniu konfliktów wsród pracowników i rozwiazywaniu ich zgodnie z celami wlasnymi lub organizacji; w trakcie takiego dzialania kierownik okazuje pozory szczerosci i partnerstwa oraz jednoczesnie stosuje ukryte techniki zmuszajace podwladnych do odpowiednich dzialan.
76. Zarzadzanie konfliktem Sposoby manipulacji przez konflikt to:
Infiltracja
Kooptacja
Reorientacja
77. Zarzadzanie konfliktem 1) Infiltracja – wprowadza sie do zespolu nowych czlonków, którzy wplywaja swiadomie badz nieswiadomie na zachowania pracowników wedlug oczekiwan kierownika; nowy pracownik moze prezentowac poglady badz dzialania malo popularne w grupie lecz zwiazane z waznymi dla grupy sprawami.
„zlo, które znosimy cierpliwie, gdy wydaje sie nieuniknione, staje sie nie do wytrzymania, kiedy ktos podsunie nam mysl, ze mozna go uniknac”
78. Zarzadzanie konfliktem 2) Kooptacja – pozyskuje sie z zespolu zwolenników popierajacych decyzje badz punkt widzenia kierownika w konkretnej sprawie; przed podjeciem przez kierownika niepopularnej decyzji moze on uruchomic gre spoleczna poprzez pozyskanie zwolenników i uswiadomienie im osobistych korzysci mozliwych do osiagniecia po zrealizowaniu odpowiedniej decyzji;
79. Zarzadzanie konfliktem 3) Reorientacja – odwraca sie uwage pracowników od dotychczasowego problemu i koncentruje sie ich uwage na zupelnie nowym problemie; uzyskuje sie dzieki temu wieksza spójnosc grupy poprzez ujawnienie nowego wspólnego zagrozenia, w obliczu tego dotychczasowe nieporozumienia staja sie nieistotne.
80. Negatywne aspekty konfliktów
81. Negatywne aspekty konfliktów
1) Zakres psychiczny – trudnosci z koncentracja i jasnoscia myslenia, osoba moze popadac w irytacje i moze miec problemy z relaksacja.
82. Negatywne aspekty konfliktów
2) Symptomy fizyczne – nasilajace sie w czasie trwania konfliktu i objawiajace sie bólami glowy, problemami ze snem, ukladem trawiennym; moga powodowac powazniejsze schorzenia w postaci wrzodów zoladka i podwyzszonego cisnienia.
83. Negatywne aspekty konfliktów
3) Oznaki behawioralne – polegajace na wycofaniu sie z relacji z ludzmi, alkoholizm, naduzywanie leków uspokajajacych.
84. Pozytywne aspekty konfliktów
85. Pozytywne aspekty konfliktów 1) Konflikty przyczyniaja sie do zmian.
Bywaja one czesto silnym, niezbednym impulsem do zmian. Brak zmian oznacza czesto stagnacje, trudnosci z dostosowaniem sie do nowych warunków zycia, udawanie, ze wszystkim jest dobrze. Ukazuja one slabe strony, sklaniaja do modyfikacji postepowania.
86. Pozytywne aspekty konfliktów 2) Konflikt sprzyja lepszemu poznaniu siebie.
W normalnych warunkach mozemy nie zdawac sobie wyraznie sprawy z tego, na czym najbardziej nam zalezy, jakie sa nasze najwazniejsze cele.
Konfrontacja ze stanowiskami i interesami innych osób sklania, aby sie nad nimi powaznie zastanowic. Sytuacje konfliktowe to takze dobra okazja, by sprawdzic swoje umiejetnosci, czy tez ujawniaja sie np. problemy z kontrolowaniem wlasnych emocji.
87. Pozytywne aspekty konfliktów 3) Konflikty stanowia okazje do poznania innych osób.
Mozna dowiedziec sie, na czym im zalezy
( jakie sa ich interesy). Zaobserwowac jakimi motywami sie kieruja. Poznac cechy charakteru i temperamentu, sposób formulowania mysli, odwage i pewnosc siebie. Sytuacje konfliktowe stwarzaja okazje do zauwazania cech, które trudno dostrzec na co dzien.
88. Pozytywne aspekty konfliktów 4) Konflikty moga przyczynic sie do poprawy kontaktów w zespole.
Istnieje powiedzenie: „ Kto sie lubi ten sie czubi”. Moze sie okazac, ze spory i konflikty nie zawsze prowadza do wzajemnej niecheci. Konflikty czynia bardziej wyrazistymi podobienstwa i róznice miedzy ludzmi. Dostarczaja glebokich przezyc, które ludzi moga wiazac bardziej, niz spokojna obojetnosc. Po doswiadczeniu konfliktu ludzie moga czuc sie sobie blizsi, niz przed jego powstaniem. Jednak warunkiem jest pomyslne zakonczenie konfliktu. Pomyslne jego rozwiazanie daje ludziom poczucie sily i kompetencje, a wspólne doswiadczenia poglebiaja wzajemne wiezi.
89. Przyczyny konfliktów w miejscach pracy
90. Przyczyny konfliktów w miejscach pracy
Przyczyny konfliktów w miejscach pracy:
1) czynniki charakterystyczne dla grupy, w której pracujemy
tworzenie sie klik
presja grupowa i stereotypy
91. Przyczyny konfliktów w miejscach pracy 2) czynniki wynikajace z relacji
wzory komunikacji
lamanie zasad, na których oparta jest relacja
92. Przyczyny konfliktów w miejscach pracy
3) czynniki zwiazane z róznicami indywidualnymi
zderzenie osobowosci
róznice wiekowe i rodzajowe
93. Przyczyny konfliktów w miejscach pracy
4) czynniki wynikajace z naszych ocen i traktowania innych
zalozenia na temat innych osób
naduzycie autorytetu
gra o wladze i manipulacja
94. Zasady pozwalajace uniknac konfliktów w miejscu pracy
95. Zasady pozwalajace uniknac konfliktów
Zasady dla menedzerów
Zasady dla podwladnych
Zasady dla zwierzchników i podwladnych
96. Zasady pozwalajace uniknac konfliktów Zasady dla menedzerów:
informujcie podwladnych lub konsultujcie z nimi decyzje, które ich dotycza
udzielajcie porad podopiecznym, zachecajcie ich do rozwoju i umozliwiajcie im go
rozdzielajcie prace sprawiedliwie i uzasadniajcie decyzje
okazujcie zrozumienie dla osobistych problemów podwladnych
w razie koniecznosci broncie ich interesów
97. Zasady pozwalajace uniknac konfliktów Zasady dla podwladnych:
przestrzegajcie uzasadnionych przepisów, ale nie badzcie zbyt ulegli. Kwestionowanie niejasnych polecen jest jak najbardziej dopuszczalne.
wypelniajcie polecenia, ale wprowadzajcie innowacje jezeli to mozliwe
prezentujcie i broncie wlasnych pomyslów, gdy wydaja sie wam tego warte
kierujcie skargi bezposrednio do przelozonego zamiast dzielic sie nimi z innymi pracownikami
akceptujcie konstruktywna krytyke