Gram + ΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑ

1. ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΝΤΖΙΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ Δρ. ΓΚΙΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣ/ΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 11ο ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΩΝ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Gram + ΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑ

2. CORYNOBACTERIUM DIPHTHERIAE • LISTERIA MONOCYTOGENES • BACILLUS ANTHRACIS • BACILLUS CEREUS

3. CORYNOBACTERIUM DIPHTHERIAE

4. 5ος αι. π.Χ. Ιπποκράτης • 1826 Pierre Bretonneau: ονομάζει για πρώτη φορά την ασθένεια ως ‘Διφθερίτιδα’ από την ελληνική λέξη δίφθερος (‘δέρμα’) • 1883 Edwin Klebs:πρώτος το περιέγραψε σε χρωματισμένα παρασκευάσματα και απέδειξε ότι είναι η αιτία της διφθερίτιδας • 1884 Friedrich Loefflerαπομονώνει από κ/α φαρυγγικού επιχρίσματος ασθενών με διφθερί- τιδα και απέδειξε ότι η βλάβη των προσβεβλημένων οργάνων συσχετίζεται με μια διαλυτή τοξίνη • 1888 Οι Roux και Yersin αποδεικνύουν ότι ο κύριος λοιμογόνος παράγοντας του C. diphteriaeείναι μια εξωτοξίνη ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

5. Φύλο: Ακτινοβακτήρια • Τάξη: Ακτινομύκητες • Οικογένεια : Κορυνοβακτηριδιακά • Γένος : Κορυνοβακτηρίδια • Είδος : Corynobacteriumdiphtheriae • 4 βιότυποι: C. mitis, C. gravis, C. intermedius, C. belfandi ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ

6. Η Παγκόσμια κατανομή συντηρείται από τους ασυμπτωματικούς φορείς και τα μολυσμένα άτομα. • Ο άνθρωπος αποτελεί τη μοναδική δεξαμενή, μεταφέροντας το μικρόβιο είτε στον στοματο- φάρυγγα, είτε στις δερματικές βλάβες. • Μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, μετά από έκθεση σε μολυσματικό υλικό, προερχόμενο είτε από τις εκκρίσεις του αναπνευστικού (άμεσα, ή με αερομεταφερόμενα σταγονίδια), είτε από δερματικές βλάβες, ή μετά από επαφή με μολυσμένα αντικείμενα. • Η μετάδοση γίνεται κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου με κορύφωση της επίπτωσης συνηθέστερα κατά τους κρύους μήνες. • Η ύπαρξη ανοσίας δεν εμποδίζει την φορία. • Η νόσος παρατηρείται σε μη εμβολιασμένα ή μερικώς άνοσα παιδιά ή σε ενήλικες ταξιδιώτες των χωρών όπου ενδημεί. ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ-ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ

7. WHO: Η επιδημία της διφθερίτιδας παραμένει κίνδυνος για την υγεία σε αναπτυσσόμενα Έθνη. • 1990-1995: η μεγαλύτερη επιδημία που καταγράφηκε απότην εξάπλωση του εμβολίου: από τη Ρώσικη Ομοσπονδία, σε όλα τα Νέα Ανεξάρτητα Έθνη (NIS) και τα Βαλτικά Έθνη, με 157,000 περιπτώσεις και 5,000 θανάτους • 1993-2003 :Λετονία 1359 περιπώσεις και 101 θάνατοι. • 1995-2002 : ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ :17 περιπώσεις δερματικής διφθερίτιδας. • 2000-2009 : ΕΥΡΩΠΗ: σύμφωνα με το Diphtheria Surveillance Networkτο ολικό ποσοστό λοίμωξης ελαττώθηκε λόγω εμβολιασμού δημιουργώντας μαζική ανοσία. • Παρά τους εμβολιασμούς κρούσματα σε περιοχές όπως χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, Ρωσία, Γαλλία, Ινδία, υπο-Σαχάρια Αφρική και Η.Π.Α., συνεισφέρουν στις όλο και αυξανόμενες εστίες • Θνητότητα –θνησιμότητα: προ εμβολιασμου (1920) αναπνευστική διφθερίτιδα: από 100-200 περιπτώσεις σε 100,000 πληθυσμού μειώθηκε στις 0,001 περιπτώσεις ανά 100,000 πληθυσμού. • Ο εμβολιασμός είχε την μεγαλύτερη επίδραση στην θνησιμότητα από διφθερίτιδα. • Η διφθερίτιδα δεν εμφανίζει προτίμηση ανάλογα με τη φυλή και το φύλο , ενώ εμφανίζει ηλικιακή κατανομή όντας συχνότερη στα παιδιά κάτω των 12 ετών. ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ-ΔΙΕΘΝΗΣ

8. Αερόβιοι • Ζυμώνουν τους υδατάνθρακες σε γαλακτικό οξύ • Καταλάση + • Ακίνητο • Μη σπορογόνο • Gram +, μικρού μεγέθους, πλειομορφικά με διακριτό σχήμα ροπάλου, οφειλόμενο στα κοκκία ανόργανων πολυμεταφωσφορικών ενώσεων ονομαζόμενα κοκκία βολουτίνης ή κοκκία των Babes-Ernst. • Λόγω του τρόπου διαίρεσής τους οι συσσωρεύσεις τους μοιάζουν με κινέζικα γράμματα • Συσχέτιση με Mycobacteria, Nocardiaδιαμινοπινελικό οξύ, μουκολικό οξύ στο κυτταρικό τοίχωμα ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ-ΔΟΜΗ

9. Διφθεριτική τοξίνη • Τριχίδια • Αντιγόνα Ο και Κ • Λιπάση: κυρίως στις δερματικές βλάβες • Νευραμινιδάση: δρα κυρίως στον βλεννογόνο του αναπνευστικού συστήματος ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΛΟΙΜΟΓΟΝΟΥ ΔΥΝΑΜΗΣ

10. Η παθογονικότητα του C. diphtheriae καθορίζεται από την παραγωγή της διφθεριτικής τοξίνης • Η παραγωγή της κωδικοποιείται από γονίδιο που βρίσκεται στα λοιμογόνα στελέχη που φέρουν λυσιγόνου βακτηριοφάγου β (tox+) • Η σύνθεσή της ρυθμίζεται από την χρωματοσωματικά κωδικοποιούμενηπρωτεϊνη diphtheria toxin represor (DTxR) • Για την παραγωγή της απαιτείται η συγκέντρωση σιδήρου να είναι χαμηλή ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΚΗ ΤΟΞΙΝΗ

11. Τοξίνη 58,342 Daltons • Υπομονάδα Α : καταλυτικό τμήμα • Υπομονάδα Β : τμήμα σύνδεσης (reseptor binding) με τον κυτταρικό υποδοχέα (heparine growth factor) • Υπομονάδα Τ: (translocation) εισχωρεί στην μεμβράνη του ενδοσώ- ματος εξασφαλίζοντας την απελευ- θέρωση του Α • Τα Α και Β συνδέονται μεταξύ τους με δισουλφιδικό δεσμό και διασπώνται με θρυψίνη ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΚΗ ΤΟΞΙΝΗ-ΔΟΜΗ

12. ΠΑΘΟΓΟΝΟΣ ΔΡΑΣΗ

13. Ο σχηματισμός της ξεκινάει από την παραγωγή οιδήματος και την υπεραιμία της μολυσμένης επιθη- λιακής επιφάνειας, ακολουθούμενα από νέκρωσή της και σχηματισμό ινώδους υλικού το οποίο διηθείται από νεκρά φλεγμονώδη κύτταρα, κυρίως PMNs και αμέτρητες αποικίες του κορυνο-βακτηριδίου. Η πήξη αυτού του εκκρίματος πάνω στην ελκωτική νεκρωτική επιφάνεια οδηγεί στην δημιουργία της χαρακτηριστικής γκρι-λευκής επιφανειακής ψευδομεμράνης. • Το μέγεθός της μπορεί να αυξηθεί με κίνδυνο να αποφράξει την αναπνευστική οδό • Κατά την αποκόλληση τμήματός της, αυτό μπορεί να αποφράξει την αναπνευστική οδό ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΚΗ ΨΕΥΔΟΜΕΜΒΡΑΝΗ

14. Πρόσθια ρινική • Φαρυγγική και αμυγδαλών • Λαρυγγική • Χρόνος επώασης 2-4 ημέρες ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΔΑ

16. ΔΕΡΜΑΤΙΚΗ

17. Δια μέσου της κυκλοφορίας της διφθεριτικής τοξίνης στο αίμα • Μυοκαρδίτιδα • Περιφερική νευρίτιδα ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

18. Συγκέντρωση διφθεριτικής αντιτοξίνης >= 0,1 IU/ml στον ορό προστατεύουν από την λοίμωξη • Νεογνά άνοσων μητέρων διαθέτουν πρόσκαιρη παθητική ανοσία που εξαφανίζεται σε 6 μήνες • Διαπίστωση της ανοσίας : παλαιότερα με την μέθοδο Schick σύγχρονα: in vitro μέτρηση επιπέδων αντιτοξίνης στον ορό, με μέθοδο αναφοράς την δοκιμασία εξουδετέρωσης της δράσης της σε κυτταρικές σειρές Vero ΑΝΟΣΙΑ

19. ΣΥΛΛΟΓΗ-ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ: Υλικό από ψευδομεμβράνη και από τον ρινοφάρυγγα ακόμη και σε υποψία δερματικής διφθερίτιδας-ενημέρωση του εργαστηρίου για υποψία της νόσου • ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ: Χρώσεις Gram, Neisser, Albert’s • ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ: 1) 5% αιματούχοάγαρ αερόβιες ή με 5% CO2 συνθήκες ,37ΟC, 24h (προς αποκλεισμό S. Pyogenes) 2) CTBA, Tinsdale medium, CAN, Loeffler’s serum ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

20. Σε Coloumbia agar, 24h,37οC, αερόβια σε συνθήκες 5%CO2 με 5% αίμα προβάτου • Σε στερεό θρεπτικό υλικό Loeffler • Hoyle agar-αιματούχοάγαρ με K2TeO3 καιTinsdale agar, 72h, 37ΟC αερόβια από τα οποία γίνεται διάκριση του κορυνοβακτηριδίου στους 4 βιότυπους ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

21. IN VIVO : Ενοφθαλμισμός εναιωρήματος μικροβίου σε δύο ινδικά χοιρίδια εκ των οποίων στο ένα έχουμε είδη χορηγήσει αντιτοξίνη. Θάνατος μη άνοσου εντός 1-4 ημερών • IN VITRO: Μέθοδοι: ανοσοδιάχυσηςELEK, ELISA, PCR και κυτταροκαλλιέργειες ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΞΙΝΗΣ

22. ELEK-test

23. 1907 Emil von Behring: συστήνει ένα συνδυασμό ‘ισορροπημένης δόσης τοξίνης της διφθερίτιδας και αντιτοξίνης της’ • 1914 William H. Park: πέτυχε τον συνδυασμό τοξίνης –αντιτοξίνης για την επίτευξη διαρκούς ανοσίας και αντιδράσεις στο μείγμα • 1923 οι Gaston Rammonκαι Alexander Tomas Glennyανα- πτύσσουν το τοξοειδές της διφθερίτιδας • 1974 WHO συμπεριλαμβάνει το DTP στη λίστα με τα εμβόλια στο νέο Εκτεταμένο Πρόγραμμα Ανοσοποίησης των αναπτυσσόμενων χωρών • Ανοσοποίηση παιδιών <6 ετών: Εμβόλιο DTaP ή DT • Ανοσοποίηση >7 ετών και ενηλίκων: • Εμβόλιο Td ή TdaP • Τοξοειδή:D, d : της Διφθερίτιδας, T:του Τετάνου και P, p: του Κοκκύτη, τα κεφαλαία δηλώνουν δόση full-strength, τα μικρά δηλώνουν μειωμένες δόσεις και τα a* • Η ανοσοποίηση δεν εξαφανίζει την μικροβιοφορία του C. diphtheriae ΠΡΟΛΗΨΗ

24. Η όσο το δυνατόν ταχύτερη χορήγηση Διφθεριτικής αντιτοξίνης • Πενικιλλίνη ή ερυθρομυκίνη • Έλεγχος φορείας ατόμων του περιβάλλοντος του ασθενούς ή που ήρθαν σε επαφή με αυτόν με μεσοδιάστημα 48 ωρών. Χορήγηση αντιβιοτικών και εμβολίων • Απομόνωση αναρρωνιόντων και φορέων εως τρείς συνεχείς αρνητικές καλλιέργειες που έχουν αρχίσει 7 ημέρες μετά το τέλος της χημειθεραπείας • Παιδιά εμβολιασμένα <10 ετών που ήρθαν σε επαφή με ασθενή : ερυθρομυκίνη 125-250 χιλ/6ωρο επί 5 ημέρες και μια δόση εμβολίου ΠΡΟΛΗΨΗ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ

25. LISTERIA MONOCYTOGENES

26. 1926: E.G.D. Murrayαπομόνωσε Gram+ βακτηρίδια από το αίμα πειραματοζώων, ονομάζοντάς τα Bacterium Monocytogenes. • 1940: Harvey Pirie: ονόμασε το ίδιο βακτηρίδιο το οποίο βρήκε επιπλέον και στον άνθρωπο και σε ορισμένα τρόφιμα, ListeriaMonocytogenes, προς τιμήν του Dr Lister ο οποίος ανακάλυψε την αντισηψία. • 1952: αναγνωρίζεται για πρώτη φορά ως αιτία νεογνικής σήψης και μηνιγγίτιδας στην Δυτική Γερμανία. • Αργότερα, η Λιστερίωση στους ενήλικες συνδέεται με καταστάσεις ανοσκαταστολής. • 1981: ΗΛιστέριαμονοκυτογόνος αναγνωρίζεται ως αιτία τροφιμογενούς νόσου. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

27. Η L. monocytogenes προκαλεί τη νόσο λιστερίωση η οποία είναι μία από τις πιο θανατηφόρες βακτηριδιακές λοιμώξεις που είναι γνωστές μέχρι σήμερα, με μέσο όρο θνησιμότητας στον άνθρωπο 20-30% ή και υψηλότερο, παρά την έγκαιρη έναρξη θεραπείας • Αυξημένο κίνδυνο θανάτου διατρέχουν οι σοβαρά ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς και τα νεογνά εγκύων με σήψη • Η ελάχιστη απαιτούμενη δόση για να προκληθεί λοίμωξη εξαρτάται από την παθογονικότητα, τη λοιμογόνο δύναμη του βακτηρίου και τους παράγοντες κινδύνου του ξενιστή

28. Κλάση: Βάκιλλοι • Τάξη: Βακιλλοειδή • Οικογένεια: Λιστεριοειδή • Γένος: Λιστέρια • Φύλο: Firmicutes • Είδος: L. monocytogenes ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ

29. Μικρά Gram (+) βακτηρίδια • Προαιρετικώς αναερόβιο • Παρουσιάζει χαρακτηριστική κίνηση (tubling) οφειλόμενη στις βλεφαρίδες όταν αναπτύσσεται σε υγρό θρεπτικό υλικό και θερμοκρασία 20- 25ο C • Μη σπορογόνο • Β-Αιμόλυση • Προαιρετικώς ενδοκυττάριο • Χρόνος επώασης 20-30 ημέρες ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ -ΔΟΜΗ

30. Από το σωματικό αντιγόνο Ο και το βλεφαριδικό Η είναι δυνατή η διάκριση 13 ορολογικών τύπων, από τους οποίους οι 1a, 1b και 4b προκαλούν τις περισσότερες λοιμώξεις στον άνθρωπο και τα ζώα. ΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ

31. Σποραδικά κρούσματα και επιδημίες συμβαίνουν καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους αλλά παρουσιάζουν αιχμή τους Θερμότερους μήνες • Εκτιμάται ότι λαμβάνουν χώρα 2.500 λοιμώξεις ετησίως • Έχουν καταγραφεί μεγάλες επιδημίες όπως για παράδειγμα του 1999, κατά την οποία αποσύρθηκαν 30 εκατομμύρια κιλά μολυσμένου κρέατος • Απομονώνεται από έδαφος, νερό και φυτά, μεταφορά στα ανθρώπινα κόπρανα: 1%-5% • Λαχανικά ανεπαρκώς πλυμένα • Τροφές ζωϊκής προέλευσης • Προϊόντα κρέατος και γάλακτος • Επεξεργασμένα τρόφημα που επιμολύνθηκαν μετά από την επεξεργασία • Ωμά τρόφιμα • Μη παστεριωμένο γάλα και παράγωγά του ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

32. Έγκυες γυναίκες: έχουν >20% περισσότερες πιθανότητες από τους υπόλοιπους υγιείς ενήλικες. Περίπου το ένα τρίτο των περιπτώσεων λιστερίωσης συμβαίνει κατά τη διάρκεια της κύησης. • Τα νεογνά κυρίως, παρά οι έγκυες, υποφέρουν από τις σοβαρές επιδράσεις της λοίμωξης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης • Ασθενείς με ελαττωμένη κυτταρική ανοσία • Πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη, νεοπλασματικές ασθένειες , ή παθήσεις των νεφρών • Ατομα που καταναλώνουν υπερβολική ποσότητα αλκοόλ • Πάσχοντες από AIDS : με >30% περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από λιστερίωση, σε σύγκριση με του μη πάσχοντες • Ασθενείς που λαμβάνουν κορτικοστεροειδή. • Οι ηλικιωμένοι ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΥΨΗΛΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ

33. Η Λιστέρια παράγει μια σειρά από πολύπλοκους λοιμογόνους παράγοντες με σκοπό να διευ- κολύνει κάθε βήμα της διαδικα- σίας εισβολής της. Τα υπεύθυνα για αυτούς τους παράγοντες γονίδια παρατηρήθηκαν οργανο- μένα σε μια ομάδα στο χρωμόσω- μα του μικροβίου η οποία ελέγχεται από το γονίδιο prfA. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΛΟΙΜΟΓΟΝΟΥ ΔΥΝΑΜΗΣ

34. ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ

35. 1) διαπερνώντας τον εντερικό φραγμό • 2) πολλαπλασιασμός στο ήπαρ • 3) αποοικισμός του εγκεφάλου • 4) αποικισμός της κυοφορούσας μήτρας και τουεμβρύου ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ

36. 1) ΔΙΑΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΝΤΕΡΙΚΟ ΦΡΑΓΜΟ Model of bacterial dissemination from intestinal villi to liver and mesenteric lymph nodes. Melton-Witt J A et al. Infect. Immun. 2012;80:720-732

38. Μεταφέρεται μέσω του λεμφικού συστήματος είτε με τα δενδριτικά κύτταρα, είτε με τα ΜΦ στους λεμφαδένες του μεσεντερίου και από κει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στο ήπαρ, το σπλήνα, τον πλακούντα και τα ον εγκέφαλο • Στο ήπαρ τα κύτταρα Kupffer παγιδεύουν και σκοτώνουν τα περισσότερα μικρόβια, ενώ πρωτοστατούν στην ανάπτυξη της ανοσολογικής απάντησης επάγοντας τον αντιγονοεξαρτώμενο πολλαπλασιασμό των Τ- λεμφοκυττάρων και την έκκριση κυτοκινών • τα κύτταρα Λ που δεν έχουν καταστραφεί πολλαπλασιάζονται μέσα στα ηπατοκύτταρα, στα οποία εισέρχονται είτε με εξάπλωση από κύτταρο σε κύτταρο, είτε από το χώρο του Disse, όπου και καταστρέφονται από την επαγώμενηανοσο- λογική απάντηση. Σημαντική η στρατολόγισηPMNs και επακόλουθος σχηματισμός μικροαποστημάτων. • Σε πειραματόζωα με επαρκή ανοσιακήαπάνηση οι μικροοργανισμοί έχουν εξαληφθεί εντελώς από το ήπαρ και αυτή είναι η πιο συνήθης έκβαση τόσο σε αυτά όσο και στον άνθρωπο. Συχνά ανευρίσκονται Τ-λεμφοκύτταρα εναντίον αντιγόνων της Lm σε υγιείς πιθανόν λόγω χρόνιας έκθεσης σε αυτά μέσω της τροφής • Εφόσον η Τ-κυτταροεξαρτώμενη ανοσία του ξενιστή αποβεί ανεπαρκής, η Λιστέρια πολλαπλασιάζεται απεριόριστα μέσα στα ηπατοκύτταρα και τα ΜΦ με συνέπεια απελευθέρωση βακτηρίων στην κυκλοφορία οδηγώντας σε χαμηλού επιπέδου βακτηριαιμία. εισβάλλοντας στη συνέχεια στους δευτερογενείς στόχους- όργανα, με ιδιαίτερο τροπισμό στον εγκέφαλο και την κυοφορούσα μήτρα. 2) Πολλαπλασιασμός στο ήπαρ

39. Πιθανοί μηχανισμοί με τους οπoίους η Lm μπορεί να διαπεράσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό: • η εξωκυττάριαLm, είτε ελεύθερη στο αίμα ή/και σχετιζόμενη με κυκλοφορούντα κύτταρα, μπορεί να αναγνωρίσει υποδοχείς στην επιφάνεια του φραγμού, όπωςInlA, InlBήVip και να τον διασχίσει. (Β) Μηχανισμός Δούρειου Ίππου: κυκλοφορούντα λευκοκύτταρα, όπως μονοπύρηνα δενδριτικά , PMNs μολυσμένα με Lm μπορεί να διαπεράσουν τον BBB εισάγοντας τα βακτήρια στο ΚΝΣ (Γ) είτε πιθανώς κατά μήκος των νευραξόνων, ταξιδεύοντας από το περιφερικό στο ΚΝΣ • Μετά την είσοδό της στα HBMECs, πολλαπλασιάζεται και συνεχίζει να επιμολύνει παρακείμενα κύτταρα • Εισχώρηση στα HBMECs διεγείρει την συγκέντρωση των λευκοκυττάρων και την φλεγμονώδη απάντηση που οδηγεί στην ιστική καταστροφή 3) Αποικισμός του εγκέφαλουΝευρικά κύτταρα και εγκέφαλος

40. Μηνιγγίτιδα: η πιο συχνή εκδήλωση της λόιμωξης από Lm του ΚΝΣ • Εγγεφαλίτης: σπάνια • Παρεγκεφαλίτιδα • Εγκεφαλικό απόστημα • Λοίμωξη στελέχους • Λοίμωξη του νωτιαίου μυελού ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΝΣ

41. Η Lm αποκτά πρόσβαση στο έμβρυο διαπερνώντας τον αιματοπλακουντιακό φραγμό: 1 Σχετικά μικρός αριθμό μικροβίων είναι ικανός να φτάσει στο φθαρτό, μεταφερόμενος στα φαγοκύτταρα με μετάδοση είτε από κύτταρο σε κύτταρο ή με λύση τους επιμολύνοντας τις πλακουντιακές λάχνες μέσω αντιδράσεων IntA-E-καντχερίνης, προκαλώντας φλεγμονώδη διήθηση και νέκρωση 2 Ακολουθεί αποικισμός της τροφοβλάστης , και 3 μετακίνηση τους δια μέσου του ενδοθηλιακού φραγμού που τα καθιστά ικανά να περάσουν στην εμβρυική κυκλοφορία • η καταστρεπτική δράση του αμνιακού υγρού στους περισσότερους μικροοργανισμούς δεν συμπεριλαμβάνει την λιστέρια 4) Αποκισμός της κυοφορούσας μήτρας και του εμβρύου Μήτρα και έμβρυο

42. Νόσος πρώϊμης έναρξης που εκδηλώνεται την 1η εβδομάδα μετά τη γέννηση: • μόλυνση ενδομητρίως δια μέσου του πλακούντα • Τα συχνότερα προγεννητικά συμπτώματα είναι μείωση των κινήσεων του εμβρύου και μη φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός • Χαρακτηρίζεται από πρόωρο τοκετό διάσπαρτα αποστήματα και κοκκιώματα σε πολλαπλά όργανα: granulomatosisinfantiseptica ή ‘σηπτική κοκκιωμάτωση νεογνού’ • Νόσος όψιμης έναρξης που εκδηλώνεται μετά την 1η εβδομάδα από τη γέννηση: • μόλυνση του από κατάποση μολυσμένου αμνιακού υγρού ή κατά την δίοδο από τον κόλπο καθώς και από ανεπαρκή αποστείρωση • Εμφανίζεται ως μηνιγγίτιδα ή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα με σηψαιμία-σημαντικός ο αποκλεισμός άλλων αιτιών • Ενδομήτριο θάνατο • Το ποσοστό της συμμετοχής της λιστερίωσης σε πρώιμες αποβολές είναι άγνωστο επειδή βακτηριολογική ανάλυση δεν συνηθίζεται σε αυτές ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ- ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΝΟΣΟΣ

43. Αρχικά εκδηλώνεται με συμπτώματα ιογενούς συνδρομής • Ακολουθεί βακτηριαιμική φάση • Πρωτοπαθής βακτηριαιμία • Χοριοαμνιονίτιδα • Γενικευμένη νόσος με υπόταση και μηνιγγίτιδα • Η σοβαρότητα της λιστερίωσης στις εγκύους εξαρτάται από το στάδιο της εγκυμοσύνης κατά το οποίο πραγματοποιείται η λοίμωξη: η οποία είναι συχνότερη κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης. Κατά το τέλος της κύησης δεν παρουσιάζει μαιευτικές επιπλοκές αλλά προκαλεί μηνιγγίδα στο έμβρυο με μεγάλη θνητότητα ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

44. Περίοδος επώασης 3-4 εβδομάδες • Από το ΚΝΣ μηνιγγίτιδα, μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, παρεγκεφαλίτιδα, αποστήματα κ.α • Σηψαιμία (η συχνότερη κλινική εκδήλωση σε αυτή την κατηγορία) • Ενδοκαρδίτιδα σε προσθετικές βαλβίδες ή σηπτικά έμβολα • Ποικίλες εστιακές λοιμώξεις: περιτονίτιδα, ενδοφθαλμίτιδα, οστεομυελίτιδα, ενδοκοιλιακά αποστήματα, δερματικές λοιμώξεις, πλευροπνευμονικές λοιμώξεις ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΗ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ

45. Ασυμπτωματική • Ήπιας γριπώδους συνδρομής • Γαστρεντερικά συμπτώματα ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΥΓΙΕΙΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

46. ΣΥΛΛΟΓΗ-ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ • Απομόνωση από αίμα, ΕΝΥ, αμνιακό υγρό, πλακούντα και εμβρυικό ιστό, καθώς και από κόπρανα, κολπικλο υλικό, υλικό δερματικής βλάβης και από ύποπτα τρόφιμα • Πρέπει να καλλιεργηθούν άμεσα ή (εκτός των κοπράνων) να διατηρηθούν στους 4οC μέχρι 48h Σημαντική η λήψη μέτρων προστασίας • ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ • Χρώση Gram • Μπορούν να βρεθούν ενδοκυτταρίως ή εξωκυτταρίως. • Στο ΕΝΥ είναι δύσκολο να βρεθούν λόγω της πολύ χαμηλής συγκέντρωσής τους. • Είναι δυνατόν να συγχυθεί με κορυνοβακτηρίδια, πνευμονιόκκοκο, Strep. group B, εντερόκοκκο, Haemophilus, Erisipelothrix, lactobacillus spp.,Kurthia. ΛΙΣΤΕΡΙΑ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΔΙΑΓΝΩΣΗ

47. ΚΛΙΝΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΦΥΣΕΙ ΣΤΕΙΡΑ: Επώαση στους 35οC για 24h ή με 5-10% CO2 σε συνήθη θρεπτικά υλικά όπως 5% αιματούχοάγαρ, κσιMc Conkey ΛΙΣΤΕΡΙΑ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

48. ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΕΙΚΤΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ (μη στείρα δείγματα ) και από τρόφιμα χρησιμοποιούνται δύο μέθοδοι: USDA και NGFIS που συνδυαζόμενες δίνουν ευαισθησία >90% • USDA εκλεκτικά θρεπτικά υλικά: UVM, LPM και Oxford • NGFIS εκλεκτικά θρεπτικά υλικά: PALCAM και EHA • ΆΛΛΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ • PCR (ΕΝΥ κλπ) • ΑΝΟΣΟΕΝΖΥΜΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ (τρόφιμα) • ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ LISTERIA • Με οροτυπία, λυσιτυπία (με βακτηριοφάγους), με ενζυμοτυπία, με ριβοτυπία, με ανάλυση DNA με περιοριστικές ενδονουκλεάσες ΛΙΣΤΕΡΙΑ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

49. ΑΜΠΙΚΙΛΛΙΝΗ • ΓΕΝΤΑΜΙΚΙΝΗ • ΤΡΙΜΕΘΟΠΡΙΜΗ- ΣΟΥΛΦΟΜΕΘΟΞΑΖΟΛΗ • ΠΕΝΙΚΙΛΛΙΝΗ G ΛΙΣΤΕΡΙΑ -ΘΕΡΑΠΕΙΑ

50. Bacillus anthracis