1 / 62

Elżbieta Kwella Uniwersytet Gdański

Elżbieta Kwella Uniwersytet Gdański. „CYKLE KONIUNKTURALNE TEORIA I PRAKTYKA” Materiały wykładowe. Treści programowe: Czy cykle koniunkturalne jeszcze istnieją?      Słynne cykle koniunkturalne. Teorie cyklu koniunkturalnego – przegląd ogólny.

aquene
Download Presentation

Elżbieta Kwella Uniwersytet Gdański

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Elżbieta KwellaUniwersytet Gdański „CYKLE KONIUNKTURALNE TEORIA I PRAKTYKA” Materiały wykładowe

  2. Treści programowe: • Czy cykle koniunkturalne jeszcze istnieją?      • Słynne cykle koniunkturalne. • Teorie cyklu koniunkturalnego – przegląd ogólny. • Deterministyczne i stochastyczne teorie cyklu koniunkturalnego. • Cykle koniunkturalne w Stanach Zjednoczonych po 1918 roku do czasów współczesnych - analiza empiryczna. • Cykle koniunkturalne w Polsce - analiza empiryczna. • Globalny kryzys finansowy - źródła,  mechanizm i skutki.

  3. Literatura: • Burda M., Wyplosz Ch., Makroekonomia. Podręcznik europejski. PWE Warszawa 2000, rozdz. 14. • Barro R.J., Makroekonomia, PWE, Warszawa 1997, rozdz. 9. • Kaldor N., Eseje z teorii stabilizacji i wzrostu gospodarczego. PWN, Warszawa 1971. • Barczak R., Nowe oblicza cyklu koniunkturalnego. PWE, Warszawa 2006. • Jakimowicz A., Ewolucja teorii wahań koniunkturalnych. PWN, Warszawa 2005. • Burns A., Mitchell W., Measuring Business Cycles. NBER, New York 1946. • Friedman M., Schwartz A., A Monetary History of the United States. Princeton University Press 1963. • Kindleberger C., The World in Depression. University of California press, Berkeley, California 1986. • Mankiw G.N., Real Business Cycles: A New Keynesian View, “Journal of Economic Perspectives”, 3, 1989, s. 79-90. • Szymański W., Kryzys globalny. Pierwsze przybliżenia. Difin, Warszawa 2009. • Nawrot W., Globalny kryzys finansowy XXI wieku. Przyczyny, przebieg, skutki, prognozy. CeDeWu, Warszawa 2009.

  4. 1. CYKLE KONIUNKTURALNE - CO TO JEST ? Materiały wykładowe Elżbieta KwellaUniwersytet Gdański

  5. RODZAJEWAHAŃW GOSPODARCE

  6. Rodzaje wahań w gospodarce • Trend; Wahania wokół trendu: • Wahania koniunkturalne (cykliczne), • Wahania sezonowe (periodyczne); • Wahania przypadkowe (nieregularne).

  7. Trend Rodzaje wahań w gospodarce • Ogólna, długookresowa, jednokierunkowa, trwała tendencja zmian w gospodarce; • Kilka – kilkadziesiąt lat.

  8. Wahania sezonowe (periodyczne) • Zmiany nasilenia zjawisk gospodarczych, powtarzające względnie regularnie; • ← przyczyny niezależne od podmiotów gospodarczych: • czynniki przyrodnicze, • techniczne, • społeczne (zwyczaje, przepisy, prawa); • Do 1 roku.

  9. Wahania przypadkowe (nieperiodyczne) • Niecykliczne zmiany nasilenia zjawisk gospodarczych; • ← Jednorazowe szoki wynikające z działania • nieokreślonych bliżej przyczyn (losowych), • nie związanych z istotą danego zjawiska (wybory, zmiany ustaw); • Nieregularne co do siły i kierunku; • Wahania katastroficzne.

  10. POJĘCIE CYKLU KONIUNKTURALNEGO - różne konwencje

  11. 1/3 Tradycyjne ujęcie Wahania koniunkturalne to powtarzające się okresy wzrostu i spadku absolutnego podstawowych wielkości ekonomicznych.

  12. 2/3 Modyfikacja interpretacji fluktuacji koniunkturalnych „Cykl odchyleń” Okresowe, lecz nieregularne wahanie poziomu aktywnościgospodarczej, mierzone jako odchylenia realnego PKB i innych zmiennych makroekonomicznych od wielkości wynikających z ogólnego trendu.

  13. 3/3 Modyfikacja interpretacji fluktuacji koniunkturalnych „Cykl wzrostu” Okresowe i nieregularne wahanie tempawzrostu realnego PKB i innych zmiennych makroekonomicznych.

  14. Wahania koniunkturalne (cykliczne, nieregularne) • Mniej lub bardziej regularny ruch typu wahadłowego wokół linii trendu; • ← wynik samowzmacniających się mechanizmów wewnętrznych; • Okres kilkuletni.

  15. Cykl koniunkturalny to ruch typu falowego, który ogarnia cały system gospodarczy. • Koniunktura łac. conjunctura – zbieg wydarzeń; • Cykl gr. kyklos – koło, wieczny nawrót. • Powtarzalność, • Różna siła, • Wszechobejmujący wymiar, • Różne formy.

  16. „Cykle koniunkturalne są pewnego rodzaju fluktuacjami obserwowanymi w ogólnejdziałalności gospodarczej narodów, które organizują swoją pracę głównie w formie przedsiębiorstw obliczonych na zysk. Cykl składa się z ekspansji występującej mniej więcej w tym samym czasie w licznych dziedzinach działalności gospodarczej, po której następuje podobnie powszechna recesja, okres kurczenia się działalności i potem ożywieniaprzechodzącego w fazę ekspansji kolejnego cyklu. Cykle wahają się od ponad 1 roku do 10 i 12 lat”. /A. Burns, W. Mitchell, Measuring Business Cycles, 1946/

  17. GENEZA TEORII KONIUNKTURY

  18. Gustav Cassel (1866-1945)University of Stockholm, 1903-1936 • Nature and Necessity of Interest (1903), • Money and Foreign Exchange after 1914 (1922), • Fundamental Thoughts on Economics (1925), • On Quantitative Thinking in Economics (1935).

  19. Knut Wicksell (1851-1926)University of Lund,1900-1916 • Lectures on Political Economy, I. 1901. Translated by E. Classen. 1934. • Lectures on Political Economy, II. Translated by E. Classen. 1935. • Value, Capital and Rent. 1893. Translated by S. H. Frowein, 1954. Reprint. 1970. • The Influence of the Rate of Interest on Prices, „Economic Journal”, (1907).

  20. MORFOLOGIA WAHAŃ KONIUNKTURY

  21. Klasyczny cykl koniunkturalny PKB S I cykl II cykl D Szczyt Dno Szczyt Dno Ożywienie/ ekspansja Czas Recesja Recesja Ożywienie

  22. Fazy współczesnego cyklu koniunkturalnego PKB Czas

  23. DEFORMACJA CYKLU KONIUNKTURALNEGO

  24. Klasyczny a współczesny cykl

  25. Klasyczny a współczesny cykl

  26. Powojenna deformacja cyklu koniunkturalnego • mniejsza amplituda wahań; • skrócenie i spłycenie fazy spadkowej; • wydłużenie okresu ekspansji.

  27. SEKWENCJA CYKLUKONIUNKTURALNEGO SZCZYT → SPADEK KONIUNKTURY → RECESJA (KRYZYS) → DNO (DEPRESJA) → OŻYWIENIE → WYSOKA KONIUNKTURA → „PRZEGRZANIE” → SZCZYT.

  28. Szczyt koniunktury  AD  AS • Maksymalna produkcja globalna( PKB bieżący > PKB potencjalnego ) • Wysoki popyt • Wysokie zakupy • Wysokie płace • Wysokie koszty produkcji • Wysokie ceny → inflacja • Wysokie zatrudnienie • Wysokie zyski • Wysokie stopy procentowe • Niskie bezrobocie

  29. Spadek koniunktury • Popyt zagregowany (AD) stabilizuje się lub ; • Firmy mają kłopoty  kosztów produkcji i  cen; ich prognozy o  AD nie sprawdzają się •  wstrzymują I •  produkcja globalna • Likwidacja zapasów,  inwestycje • Bezrobocie (U) jeszcze na niskim poziomie •  Płace pozostają wysokie • Kolejne firmy bankrutują • Ludzie ostrożniej wydają pieniądze • Gwałtownie  AD • Rząd opierając się na danych z okresu poprzedniego - szczytu może:  podatki (t),  wydatki budżetowe (G); BC:  podstawowe stopy proc. (r), co pogłębi jeszcze bardziej dopiero co pojawiające się tendencje spadkowe AD (!!!) • Banki stają się ostrożniejsze, niepokoją się o udzielone pożyczki

  30. Recesja - definicje • Dwa kolejne kwartały spadku PKB w wyrażeniu realnym. Tempo wzrostu jest ujemne. • Okres, w którym tempo wzrostu PKB jest co prawda dodatnie, ale ulega silnemu zmniejszeniu. • „Wyraźne zmniejszenie aktywności gospodarczej w całej gospodarce, trwające dłużej niż kilka miesięcy, mające odbicie w poziomie produkcji przemysłowej, zatrudnienia, dochodów realnych oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej”.

  31. Zmienność rodzajowa recesji Modele recesji: U – ostry spadek – depresja – ostry wzrost, V – ostry spadek – szybki wzrost, L – ostry spadek – długa recesja – długa depresja – ożywienie.

  32. Symptomy recesji → kryzysu 1/2 • Spadek PKB i produkcji przez dwa kolejne kwartały, • ↓ produkcja przemysłowa i sprzedaż,  zapasy • Spadek indeksów giełdowych przez pewien czas, • Spadek wskaźnika pozytywnych nastrojów konsumentów, • Wzrost oszczędności, • Masowe bankructwa.

  33. Symptomy recesji → kryzysu 2/2 • Gwałtownie  popyt zagregowany (AD),  ceny,  zyski, kursy akcji •  popytu na surowce  podaży surowców  ceny towarów zaopatrzeniowych • Znacznie wolniej spadają ceny towarów finalnych i płace • ↓ popyt na kredyt → ↓ stopy procentowe • Znaczny  zakupów dóbr trwałego użytku •  I produkcyjne • Ludzie ubożeją • Banki wstrzymują pożyczki • ↑Bezrobocie,zatrudnienie,  czas pracy, ↑, transfery społeczne • Brakuje poczucia pewności, oczekiwanie na depresję, kiedy wszystko będzie tańsze, zakupy odkładane. U, V, L, W

  34. Źródła recesji1/2 • interakcje między: • zyskami, • inwestycjami, • rynkami kredytowymi, • rynkami finansowymi. Krótkookresowe stopy od kredytów odchylają się od stopy naturalnej (równowagi), przy której podaż oszczędności gospodarstw domowych = popytowi firm na środki inwestycyjne  produkcja podlega wahaniom.

  35. Ożywienie •  inwestycji,  optymizmu • powraca poczucie pewności •  zagregowany popyt (AD), ↑ zakupy • Banki komercyjne -  pożyczek • Bank centralny - tnie podstawowe stopy procentowe •  zapasy towarów (brak gotówki)  popyt na kredyt • nowe inwestycje • czynniki produkcji są tanie  nowe firmy.

  36. Wysoka koniunktura • PKB bliski PKB potencjalnego • Poczucie bezpieczeństwa • Nadmierny optymizm, szybki  AD, zakupy • Banki chętnie udzielają pożyczek • Wysokie zyski firm • Wpływy podatkowe wysokie •  bezrobocie  transfery socjalne • Ceny szybko  • zdarza się, że rząd opierając się na danych statystycznych z poprzedniego okresu – recesji , chcąc złagodzić jej objawy -  wydatki rządowe , co dodatkowo przyczyni się do i tak już nadmiernego wzrostu AD • Rosną nadmiernie inwestycje (I) nadmierny popytu na kredyty  podaży pieniądza na pożyczki z poślizgiem stopy procentowe  presja na  I.

  37. „Przegrzanie” • Maksimum produkcji w kilku sektorach • Niedobory towarów szybki inflacji • Niedobór wykwalifikowanej siły roboczej • Płace i ceny nieruchomości gwałtownie   koszty produkcji • BC:  AD  podstawowe stopy proc.(r) • „Sprytne” firmy sprzedają się po wysokich cenach większym firmom • Menedżerowie zachęcają do inwestowania • AD  ASszczyt koniunktury.

  38. Stylizowane fakty

  39. Fakt nr 1: Nieregularność W RKK obserwujemy nierównomierne, lecz powtarzające się wahania realnych wartości PKB. Przeciętny cykl trwa od 5 do 8 lat.

  40. Statystyczny opis cykli koniunkturalnych z lat 1970-1994 Przeciętnadługośćcyklu Maks.długośćcyklu Minim.długośćcyklu Przeciętneodchylenieod przec.długościcyklu (w %) w kwartałach 2 2 2 2 2 2 31,535 36 24 36,5 22 42 48 48 41 44 35 21 22 24 11 29 6 2,5 2,1 2,9 3,4 2,7 3,0 IMF

  41. Fakt nr 2: Amplituda Amplituda wahań cyklu koniunkturalnego mierzona w stosunku do przeciętnego PKB i linii jego trendu jest niewielka.

  42. Fakt nr 3: Korelacje • Wydatki prywatne (konsumpcja, inwestycje i import) - procykliczne, • Konsumpcja rządowa - acykliczna; • Inflacja i zatrudnienie - procykliczne, • Bezrobocie jest antycykliczne

  43. Bezrobocie i inflacja w trakcie cyklu koniunkturalnego

  44. Bezrobocie i inflacja w trakcie cyklu ● PKB Potencjalny PKB ● ● RzeczywistyPKB ● ● Rzeczywista stopabezrobocia Naturalna stopabezrobocia П, u ● ● ● ● ● ● ● ● ● Stopa inflacji ● t0 t1 t2 t3 t4

  45. Korelacja zmiennych makroekonomicznych z poziomem produktu* • * Dane dla UE obl. jako nieważone średnie z wielkości dot. W. Brytanii, Francji, Niemiec i Włoch. Korelacje sa liczone dla okresów kwartalnych z lat 1957-1989 do 1965-1989. • Zmienne procykliczne (C, I, M) – współczynnik korelacji dodatni, ok. +1 • Zmienne antycykliczne (ceny) – w.k. ujemny, bliski -1, • Zmienne acykliczne (G)– w.k. bliski 0. Źródło: J.P. Danthine, J. Donaldson: Methodological and Empirical Issues in Real Business Cycle Theory, „European Economic Review”, 31, 1993, tab.3.

  46. Fakt nr 4: Wskaźniki Niektóre zmienne wyprzedzają PKB w cyklu inne opóźniają się w stosunku do niego, czy zachowują się identycznie. • Wskaźniki wyprzedzające: stopień wykorzystania możliwości produkcyjnych, zapasy, realne ceny akcji, realna podaż pieniądza • Wskaźniki opóźnione: bezrobocie, inflacja • Wskaźniki zbieżne w czasie: stopy procentowe.

  47. Wskaźnik Wyprzedzający Koniunktury (WWK) • Miara przyszłej aktywności gospodarki. • Pokazuje wzrosty i spadki poziomu aktywności całej gospodarki z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem w stosunku do PKB oraz innych miar jej aktywności, takich jak produkcja, sprzedaż detaliczna, zatrudnienie, płace, dochody.

  48. Komponenty (składowe) Wskaźnika Wyprzedzającego Koniunktury (WWK) - średnia tygodniowa liczba godzin przepracowanych w przemyśle, - nowe zgłoszenia po zasiłki dla bezrobotnych, - nowe zamówienia w przemyśle, - ilość nowopowstałych przedsiębiorstw, - zezwolenia na nowe budowle, - zmiany w zapasach towarów i materiałów, - zyski, - stosunek cen do kosztów pracy, - zmiany w zadłużeniu z tytułu kredytów konsumenckich, - indeksy giełdowe, - długość realizacji dostaw, - wydajność pracy, - podaż pieniądza, - ceny niektórych, wybranych surowców, - ceny w sektorze usług, - nastroje konsumentów i biznesmenów.

  49. Wyprzedzenie Wskaźnika Wyprzedzającego Koniunktury (WWK) w stosunku do rzeczywistości • Przeciętne wyprzedzenie WWK - ok. 6 miesięcy; • Dłuższe wyprzedzenie szczytu, wyprzedzenie zwiastujące zwolnienie tempa wzrostu lub recesję. Wyprzedzenie szczytu może wynosić nawet kilkanaście miesięcy.(W 1997 roku wskaźnik zaczął pokazywać przyszłe zwolnienie gospodarki z wyprzedzeniem 12 miesięcy); • Wyprzedzenie WWK jest znacznie krótsze w przypadku dna, wówczas, gdy należy spodziewać się ożywienia gospodarczego - około 3-6 miesięcy.

More Related