به نام خدا فیزیولوژی کشتی

1. به نام خدا فیزیولوژی کشتی

2. تغذیه و کنترل وزن عوامل جامعه شناختی عوامل روانی و استرس تکنیک و تاکتیک کوچینگ تمرین خواب و استراحت اجرای کشتی گیر عوامل فیزیولوژیکی بیماریها و آسیبها دانش مربی ارزیابی صحیح از حریف مدیریت و رهبری تیمی مدیریت صحیح شرکت در دیدارهای تدارکاتی اهمیت نتیجه مسابقه اختلافات درون تیمی

3. عوامل فیزیولوژیکی اثرگذار بر عملکرد کشتی گیران الف. آمادگی انرژی . بی هوازی (سیستم های انرژی گلیکولتیک – فسفاژن در رشته هایسرعتی – توانی) . هوازی ( در رشته های استقامتی) ب. آمادگی عضلانی کلید اصلی موفقیت های رشته های ورزشی- تشخیص الویتها و میزان مورد نیاز هر یک از اجزا آمادگی جسمانی

4. سیستم های تولید انرژی • متابولیسم هوازی مسیر غالب تولید ATP در اکثر فعالیت های ورزشی • متابولیسم بی هوازی مسیر تولید انرژی در آغاز فعالیت ورزشی و هنگام فعالیت ورزشی شدید روند تولید انرژی به شکلی سریع و بدون استفاده از O2

5. تغییر سیستم های انرژی در فعالیت های ورزشی فسفاژن گلیکولیز بی هوازی متابولیسم هوازی

6. وجود ارتباط معکوس بین توان و ظرفیت تولید انرژی در سیستم های متابولیک

7. تعيين سیستم انرژی بر اساس مدت و شدت تمرين

8. سیستم های انرژی در کشتی

9. سیستم های انرژي در کشتی • بیشترین نیاز ورزش کشتی افزایش ظرفیت انرژی از طریق تقویت سیستم بی هوازی است. • به هر حال تقویت هر سه دستگاه تولید ATP باید در دستور کار مربیان بدن سازی تیم های کشتی قرار گیرد.

10. سیستم های انرژي در کشتی • فسفوکراتین: • زیرگیری های سریع- گریز از فن حریف- واکنش های سریع- اجرای فن های کنده فرنگی و کول انداز • گلیکولیز بی هوازی • تکنیک هایی که بیش بین 6 الی 30 ثانیه طول می کشد • متابولیسم هوازی(سیستم اکسیژن) • استراحت بین 2 تایم مسابقه – وقفه های کوتاه بین امتیازها- ریکاوری بین دو کشتی در یک دوره مسابقات

11. Myosin ATPase Creatine Kinase (CK) Adenylate Kinase (AK) • منابع بی هوازی تولید ATP • فسفوکراتین واکنش های اصلی درسیستم ATP-PC • ATP ADP +(Pi) + energy • PC + ADP ATP + C • 2ADP ATP + AMP

12. ساده ترین و سریع ترین روند تولید انرژی • در آغاز فعالیت های ورزشی • ورزش هاي كوتاه مدت و شديد • ذخیره محدود PCr عضلاني (75 تا 90 mmol به ازای هر kg وزن خشک عضله) • بازسازي PCr نیازمند ATP و فقط در زمان ریکاوری • ناچیز بودن مجموع ATP تولیدی از این طريق • pcr + ADP+ HATP + Cr • cpk آنزیمی که در حالت استراحت فراوان در عضله وجود دارد cpk

13. تغییر در [ATP]و [PCr] در طی فعالیت شدید

14. ظرفیت دستگاه pcrدر تولیدانرژی بستگی به ذخایرcr • PCrمنبع تولید انرژی در فعالیت های حدود 1 تا 5 ثانیه • گلیکولیز و PCrمنبع تولید انرژی در فعالیت های تا 30 ثانیه • براساس تحقیقات، مصرف crخوراکی: • افزایش cr پلاسمایی • افزایش cr عضلانی • مؤثر بودن ذخایراولیه روی بارگیریcr تأخیر زمانی در تولیدانرژی • غلظت تام‏کراتین عضله اسکلتی: 100 تا 150 میلی‏مول به‏ازای هرکیلوگرم وزن خشک عضله

15. 2. گلیکولیز بی هوازی • Glycogen + 3 ADP + 3 Pi 3ATP + 2 La + 2 H • آنزیم های مهم این مسیر • Phos • PFK • LDH • ظرفیت این مسیر درتولیدATP وابسته به تغییرات مسیر گلیکولیز و گلیکوژنولیز انجام فعالیت شدید افزایش یون هایH • کاهش انقباض • کاهش تولید ATP • تولید ATP 4 برابر فسفوکراتین تنظیم توسط ADP و AMP

16. تولید انرژی از طریق گلیکولیز • افزایش غلظت لاکتات و H+ • کاهش PH • اسیدوز متابولیکی • کاهش تولیدATP • جانشینیH+به جای Ca و دخالت درفرایند جفت شدن اکتین ـ میوزین • تضعیف انقباض عضله بروز خستگی و افت عملکرد متوالی

17. روند کلی مسیر گلیکولیز glucose blood sarcolemma ATP glycolysis glycogenolysis ATP PFK 4 ATP pyruvate mitochondria lactate acetyl CoA

18. انرژی مصرفی در کشتی • میانگین انرژی مصرفی در طول اجرای مسابقه کشتی نزدیک به 13 تا 14 کیلوکالری در دقیقه برآورد شده است. • هورس ویل نشان داد که در طی 1 ساعت کشتی نزدیک به 560 کیلوکالری انرژی مصرف می شود. بنابراین رشته ی کشتی یکی از رشته های ورزشی است که بالاترین هزینه ی انرژی را دارد.

19. منابع سوختی در کشتی • بالا رفتن میزان اسید لاکتیک در دامنه یmmol/L 9 تا 14 خون پس از گذشت چهار دقیقه از پایان مسابقه نشان میدهد که کربوهیدرات چه به صورت گلیکوژن عضلانی ، چه به صورت قند خون ، ماده ی سوختنی اصلی ورزش کشتی است.

20. ویژگی های فیزیولوژیکی وآزمونهاي پيشنهادي براي ارزشيابي قابليتهاي كشتي گيران • انعطاف پذیری • استقامت عضلانی • توان هوازی • تعادل • چابکی • ترکیب بدنی • توان بی هوازی • قدرت • سرعت

21. ترکیب بدنی • اهمیت ترکیب بدنی مطلوب در کشتی به خاطر این است که کشتی گیران از لحاظ وزنی با هم مشابه هستند و باید پیش از هر مسابقه به سر وزن برسند. • ساختمان بدنی کشتی گیران بر ویژگی های مزومورفی تاکید دارد. • قهرمانان جهان معمولا کمتر از %10 چربی دارند. • دامنه ی در صد چربی بدن آنها از حدود %4 تا %9 به استثنای وزنهای سنگین می باشد. • مقادیر درصد چربی بدن در کشتی گیران تمرین کرده در خارج از فصل مسابقه بین %8 تا %16 قرار دارد. • عدم وجود تفاوت بین درصد چربی بدن کشتی گیران موفق با ناموفق

22. آزمونهای ترکیب بدن: • تعیین درصد چربی بدن • توده ی بدون چربی بدن (LBM) • تعیین شاخص توده ی بدن (BMI)

23. توان بی هوازی • توان در کشتی با مانورهای سریع و انفجاری که موجب کنترل حریف می شود، همراه است. • در مقایسه با ورزشکاران دیگر رشته ها اجراهای بی هوازی کشتی گیران شبیه مقادیر در ورزشکاران توانی است تا ورزشکاران استقامتی • ارزیابی توان بی هوازی برای تمیز دادن بین کشتی گیران موفق با نا موفق تعیین کننده است.

24. سطح لاکتات • غلظت لاکتات خون به عنوان یک شاخص توان و ظرفیت بی هوازی در کشتی گیران موفق است. • سطوح لاکتات در طول آزمون ارگومتر دوچرخه پایی و آزمون دویدن وامانده ساز بر روی تریدمیل تا 10 برابر افزایش یافت. • Rankin و همکاران گزارش کردند که بهترین کشتی گیران روس بیش از mmol/L 20 لاکتات تولید کردند که خیلی بیشتر از مقادیر کشتی گیران کره ای و آمریکایی (mmol/L 10 تا 15) بود.

25. توان بی هوازی • از متداولترین آزمونهای استفاده شده برای ارزیابی توان بیشینه کشتی گیران : • آزمونهای پله مارگاریا • آزمون بی هوازی وینگیت 30 ثانیه

26. قدرت • قدرت مطلق در کشتی گیران سنگین وزن از سبک وزن بیشتر است ولی قدرت نسبی یکسان است. • کشتی گیران موفق با نا موفق از لحاظ قدرت متفاوتند. • بیشترین اختلاف در بین کشتی گیران موفق با ناموفق در آزمونهای قدرت بالاتنه مشاهده شده است.

27. قدرت • تمرینات با وزنه • قدرت حداکثر:خیمه زدن بر روی حریفی که اقدام به زیرگیری کرده یا اجرای کنده فرنگی یا سالتو • قدرت انفجاری:اجرای سریع یک فن پرتابی یا زیرگیری های سرعتی • قدرت استقامتی:اجرای زیر کتف زدن های متوالی در کشتی فرنگی یا کار کردن متوالی دستها بر روی سر و گردن حریف در کشتی آزاد

28. آزمونهای قدرت • قدرت پنجه های دست • پرس سینه (قدرت بیشینه بالاتنه) • اسکات پا (قدرت بیشینه پایین تنه) • لیفت مرده(قدرت بیشینه عضلات کمر و پا)

29. استقامت عضلانی انقباض عضلات بالاتنه ی کشتی گیران بویژه در کشتی فرنگی بیشتر از نوع ایزومتریک است. • استقامت عضلات شکم (دراز و نشست) • استقامت عضلات بالاتنه(بارفیکس) • استقامت عضلات کمربند شانه ای(شنا سوئدی)

30. توان هوازی • استقامت قلبی عروقی • گزارش شده است که Vo2max کشتی گیران ملی و بین المللی در حدود ml/kg/min 53 تا 56 است که برای ورزشکاران تمرین کرده این ارقام استثنایی نیست. • آزمون بروس

31. انعطاف پذیری • انعطاف پذیری می تواند یک متغیر تعیین کننده بین کشتی گیران موفق با نا موفق باشد. • آزمونهای انعطاف پذیری: • بشین و برس(انعطاف تنه به جلو) • باز کردن تنه (انعطاف عضلات تاکننده شکم و ران) • بلند کردن شانه ها(انعطاف شانه ها)

32. توان انفجاری • بر اساس نظر بومپا کشتی گیران همزمان به قدرت ، سرعت و استقامت بالایی نیاز دارند.

33. بيش تمريني در کشتی Over training in wrestling

34. تعريف بيش تمريني: مجموعه اي از نشانه هاي ناخوشايند به ويژه خستگي طولاني مدت در آندسته از ورزشكاراني است كه حجم و شدت تمريناتشان بيش از حد جسمي يا رواني شان مي باشد. اين ورزشكاران دچار افت عملكرد شده و نمي توانند به ركورد هاي جسماني 2 ماه خود دست يابند. مجموعه عوامل استرس زاي تمريني يا غير تمريني كه موجب كاهش ظرفيت عملكردبراي مدت چند هفته يا چند ماه مي گردد. زماني كه هيپوتالاموس نتواند ميزان فشار وارد بر بدن ورزشكار را كنترل كند در عملكرد سيستم عصبي – هورموني اختلال ايجاد شده و سبب تغيير در رفتار ورزشکارمي گردد.

35. ارتباط بین تمرین، بیش تمرینی و اوج اجرا فرسودگي بيش تمرينيفراخستگي تمرين (Training)(Over reaching)(Over training)(Burnout( اوج اجرا (Peak performance )

36. -دوره ريكاوري ناكافي در بين جلسات تمرينانتقال خستگي ورزشكار از جلسه قبل به جلسه بعد - تمرين دراز مدت با شدت زياد-  افزايش ناگهاني در حجم يا شدت تمرين و يا هر دو- نداشتن دوره كاهش بار تمرين در قبل از مسابقه- نداشتن دوره بازسازي مناسب بعد از مسابقه علل بروز بيش تمريني در ورزش الف – علل مربوط به تمرين

37. چهار عامل مهم در ريكاوري بعد از تمرين • دفع اسيد لاكتيك و سموم ناشي از تمرين از خون و عضلات • - ترميم ذخاير قندي بدن (گليكوژن عضله وكبد) • رفع فشارهاي مكانيكي و آسيب هاي جزئي ناشي از تمرين كه به عضلات و مفاصل بدنوارد مي آيند • - رفع فشارهاي رواني ناشي از تمرينات سنگين

38. ب - علل غير مرتبط با تمرين- تغذيه بد و ناكافي- خواب و استراحت ناكافي- اضطراب در رابطه با وقايع روزمره زندگي مانند امتحانات, كار, و .....- فشارهاي شغلي و مشكلات روحي- تغييرات و بي نظمي هاي زندگي روزمره- شكستهاي مكرر در رسيدن به اهداف

39. چرخه معیوب بیش تمرینی تمرينات شديد تغييرات فيزيولوژيك، رواني و بیوشیمیایی افزايش تلاش در تمرين تغييرات بيومكانيكي افت عملكرد بيش تمريني كناره گيري استراحت كاهشتمرين

40. مسابقهCompetition بازسازي كاهش بار تمرين‏TaperingRegeneratingتمرينTraining چرخه تمرین-مسابقه • ارتباط مناسب بین این چهار مؤلفه میتواند از بروز بیش تمرینی جلوگیری کند

41. Tapering • الگوی کاهش بار تمرین در رشته های مختلف ورزشی و حتی در ورزشکاران یک رشته متفاوت است. • در ورزشهای سرعتی و توانی مانند کشتی این دوره 10 تا 14 روز می باشد.

42. علائم بيش تمريني • الف- علائم احساسي و رفتاري • افسردگي • كاهش اعتماد به نفس • تغييرات خلق و خو( زود رنج شدن و افزايش تحريك پذيري • بي تفاوتي و عدم تمايل به فعاليت ها و سرگرمي هاي قبلي • بي حالي و بي حوصلگي،كاهش انگيزه،از دست رفتن تمركز • اضطراب و ترس از مسابقه • حساسيت به انتقادهاي اطرافيان از جمله مربي • تغييرات در خواب( بي خوابي, كم خوابي, كم شدن عمق خواب) • از دست دادن اشتها • خشم و پرخاشگری و عدم توانائي در آرام شدن • تشديد مشكلات كاري يا تحصيلي • تشديد مشكلات خصوصي و خانوادگي

43. ب- علائم جسماني و تمريني • افت اجرا و عملكرد، كاهش سرعت, قدرت, و استقامت • افزايش زمان عكس العمل و كاهش هوشياري و دقت • كاهش تدريجي وزن بدن • خستگي مزمن • افزايش ضربان قلب استراحتي • عدم توانائي در نگهداري بارتمرين • افزايش غير طبيعي ضربان قلب در تمرين و تاخير در برگشت آن • افزايش ميزان ابتلا به عفونت ها, حساسيت ها, سرماخوردگي, سردرد و آسيب • كوفتگي عضلاني • احساس سنگيني در پاها • اختلال در كار امعاء و احشاء, اسهال, درد هاي گوارشي و حالت تهوع • تعريق زياد • تورم غدد لنفاوي • تغييرات هورموني و آنزيمي نظير كاهش تستوسترون, افزايش كورتيزول, كاهش غلظت گلوتامين خون, تعادل منفي نيتروژن, كاهش هموگلوبين, آهن و فريتين خون, افزايش غلظت اوره, افزايش غلظت آنزيم كراتين كيناز  

44. انواع بيش تمريني در ورزشهاالف – سمپاتيكي( تحريكي)ب – پاراسمپاتيكي ( مهاري)پاسخ هاي فيزيولوژيك كه همراه با ضعيف شدن اجراي فعاليت هاي ورزشي است اغلب ناشي از تغييراتي در سيستم عصبي يا هورموني است كه هر دو به وسيله سيستم هاي عصبي سمپاتيك و پاراسمپاتيك كنترل مي شوند. بنابراين بيش تمريني به 2 دسته سمپاتيكي ( تحريكي ) و پاراسمپاتيكي ( مهاري ) تقسيم مي شود كه هر دسته علائم اختصاصي مربوط به خود را دارا مي باشند.بيش تمريني پاراسمپاتيكي ( مهاري ) بيشتر در رشته هاي استقامتي به ويژه در دوندگان استقامتي و ماراتون و ساير رشته هاي مشابه كه كه مدت زمان تمرين در آنها خيلي بالاست ديده مي شود. به نوع مهاري, تمرين زدگي پيشرفته يا خستگي مفرط هم گفته مي شود **علائم بيش تمريني پاراسمپاتيكي عبارتند از:1- كاهش فشار خون استراحتي 2- خستگي زود رس 3- كاهش ضربان قلب استراحتي

45. بيش تمريني در كشتي نوع سمپاتيكي ( تحريكي ) بيش تمريني, كه بيشتر در رشته هاي ورزشي قدرتي, پرتوان و سرعتي از جمله كشتي, وزنه برداري و شناگران سرعتي ديده مي شود علائم ديگري دارد كه عبارتند از: - افزايش فشار خون در هنگام استراحت كاهش اشتها و كاهش وزن کاهش توده عضلات بدن - اختلال در خواب - افزايش ضربان قلب استراحتي - نا پايداري رواني و حساس بودن - افزايش متابوليسم پايه

46. هشدار به مربيان و ورزشكاران تعداد علائم گزارش شده بيش تمريني فراتر از 100مورد هر ورزشكار ممكن است حداكثر چند علامت مشهود و واضح از مجموعه علائم بيش تمريني را داشته باشد. گاهي بعضي از اين نشانه ها وجود دارند اما شدت آنها زياد نيست و بيشتر حكم يك هشدار را براي مربي و ورزشكار دارد تا ساير علائم را نيز جستجو كرده يا به شدت و حجم تمرينات خود توجه بيشتري نمايد وظيفه يك مربي فهيم ضمن آگاهي از اين علائم, با كنترل و نظارت دقيق وجود احتمالي آنها را در ورزشكار خود تشخيص داده و وي را به پزشك معرفي نمايد با تنظيم دقيق شدت و حجم تمرين باعث پيشگيري از بروز بيش تمريني گردد.

47. توصيه هائي به مربيان در خصوص پيشگيري از بيش تمريني 1- انفرادي كردن برنامه هاي تمريني ورزشكاران. زيرا هر ورزشكاري ويژگيهاي جسماني و رواني خاص خود را داشته و آستانه بيش تمريني متفاوتي با ساير ورزشكاران دارد. 2-  برقراري ارتباط با هر ورزشكار در مورد وضعيت خستگي و فشارهاي روحي و جسمي ناشي از تمرينات. 3- افزايش تدريجي حجم و شدت تمرين. زيرا سازگاري هاي فيزيولوژيك در اثر انجام تمرينات به كندي اتفاق مي افتند. 4- ايجاد تنوع و نوآوري در برنامه هاي تمريني و درگير كردن ورزشكاران در ورزشهاي ديگري كه از نظر سيستم هاي انرژي مشابهت با رشته ورزشي شان دارد. در اين صورت هم از يكنواختي كار كم مي شود وهم اهداف تمرين برآورده مي شوند. 5- در نظر گرفتن زمان ریکاوری مناسب در برنامه هاي تمريني.

48. توصيه هائي به مربيان در خصوص پيشگيري از بيش تمريني 6-دادن رهنمود هاي لازم در خصوص علم تغذيه و تشويق ورزشكاران به مصرف مواد كربوهيدراتي. 7- استفاده از روش هاي برگشت به حالت اوليه و تجديد قوا مانند ماساژ, آرامش آموزي, آب درماني و .... 8-انجام آزمون هاي آمادگي جسماني در فواصل زماني مشخص و توجه دقيق به نتايج آن. اين امر روند پيشرفت عملكرد جسماني ورزشكاران را مشخص مي كند. 9-  كنترل و نظارت دقيق بر ميزان خواب, ضربان قلب استراحت و تمرين و فشار خون استراحت. 10- تعيين تقويم و جدول زمانبندي صحيح براي شركت در مسابقات, فصل آماده سازي پيش از مسابقه, و فصل خارج از مسابقه. 11- كاهش بارتمرين (Tapering) با نزديك شدن به مسابقه. اين زمان ممكن است براي هرورزشكار متفاوت باشد, لذا نياز به ملاحظات ويژه دارد.

49. با تشکر از توجه شما