220 likes | 538 Views
Problemy z regulacją pasów drogowych dróg publicznych –. Art.73 ustawy z 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Brak precyzji w art. 73 ust. 1 P.w.u.r.a.p.
E N D
Problemy z regulacją pasów drogowych dróg publicznych – Art.73 ustawy z 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną
Brak precyzji w art. 73 ust. 1P.w.u.r.a.p „Nieruchomości pozostające 31.12.1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, niestanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z 1.01.1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem."
Problemy związane z kwestią regulacji stanu prawnego nieruchomości w trybie art. 73 • Brak kompleksowej regulacji przebiegu całego pasa drogowego danej drogi. • Dowód na władanie przez podmiot publiczny (zarządcę drogi) nieruchomością zajętą pod drogę publiczną 31 grudnia 1998 r. • Nieuregulowany stan własnościowy nieruchomości niekiedy przez kilka pokoleń.
Brak kompleksowej regulacji przebiegu całego pasa drogowego danej drogi. • z dniem 1.01.1999,ani też w późniejszym czasie, nie zostały podjęte czynności, dla wyznaczenia w terenie działek zajętych pod pas drogowy dla przebiegających ciągów dróg. • brak materiałów geodezyjnych i kartograficznychobrazujących rzeczywisty stan zajęcia nieruchomości 31.12.1998 r. pod pas drogowy dróg publicznych (problem ogólnopolski) • operaty geodezyjne sporządzane po 31.12.1998 r. w celu uregulowania zaistniałych uprzednio stanów, są różnie oceniane w trakcie postępowania odwoławczego lub sądowego (wielokrotnie negatywnie).
1.Wszystkie granice, z uwzględnieniem ich dokładności ustalenia, pokrywają się oraz w księgach wieczystych nieruchomości opisane są oznaczeniami ewidencyjnymi
Konkluzja: stan prawny uregulowany – brak zajętości pod drogę – nawet gdy powierzchnia działki 104/5 w obrębie X jest mniejsza od powierzchni p. gr. 125 w b. gm. kat. X
2. Stan jak poprzednio tylko w księdze wieczystej ujawniono działkę 104/5 w obrębie X oraz cz. p. gr. 125 a jako właściciela ujawniono osobę inną niż Skarb Państwa lub Gmina
Konkluzja: stan prawny uregulowany – cz. p. gr. 125 (określona lub nieokreślona) jest zajęta pod drogę i stanowi część działki drogowej – podziału nie dokonuje się, a decyzja dotyczy oznaczenia już nieobowiązującego (ew. zgoda starosty)
3. Jak poprzednio za wyjątkiem granic własności – w księdze wieczystej nieruchomość oznaczona jako p. gr. 125 b. gm. kat. X
Konkluzja: należy wykonać wykaz zmian (równoważnik) • p. gr. 125 podzielić „ewidencją” w ten sposób aby powstały dwie jej części z których jedna zmieni oznaczenie na działkę 104/5 w obrębie X, • a druga po wydaniu decyzji na podstawie art. 73 wejdzie w skład „działki drogowej” - działanie na „oznaczeniach nieobowiązujących”
4. Błędna granica ujawniona w operacie ewidencji gruntów pozostałe granice pokrywają się (uwzględniając normy dokładnościowe zawarte w przepisach)
Konkluzja: a) należy złożyć do starosty jako organu prowadzącego ewidencję gruntów dokumentację wykonaną wg przepisów o modernizacji ewidencji i po wprowadzeniu zmian do operatu ewidencji gruntów b) wykonać wykaz zmian (równoważnik) a p. gr. 125 podzielić „ewidencją” w sposób opisany w przypadku
5. Granica ewidencyjna pokrywa się z granicą nieruchomości (wg stanu na dzień 31 XII 1998 r.) granica pasa drogowego sięga do ogrodzenia.
Konkluzja: a) gdy w ks. wiecz. ujawniona jest p. gr. 125 b. gm. kat. X należy w pierwszej kolejności wykonać wykaz zmian (równoważnik) i zmienić oznaczenie na to wg ewidencji gruntów a następnie, b) wykonać projekt podziału nieruchomości wzdłuż granicy pasa drogowego stosując przepisy o podziałach nieruchomości (operat przekazać do odpowiedniego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej) – zatwierdzenie tego projektu podziału nastąpi decyzją wojewody będącej podstawą do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów oraz księgach wieczystych.
Dowód na władanie przez podmiot publiczny (zarządcę drogi) nieruchomością zajętą pod drogę publiczną 31 grudnia 1998 r. • upływ czasu (od daty 31 grudnia 1998 r.), kolejne reorganizacje administracji drogowej - skutkujące brakiem dokumentacji potwierdzającej władanie pasem drogowym w dacie 31 grudnia 1998 r. Przykłady dokumentów potwierdzających władanie : • umowy zawarte przed 31 grudnia 1998 r., dotyczące urządzania, utrzymywania lub modernizacji drogi, • rachunki i faktury za wykonanie takich prac zlecanych przez zarządcę drogi, • umowy ubezpieczenia drogi publicznej zawartej przed 31 grudnia 1998 r., • metryki lub opisy liniowe dróg założone przed 31 grudnia 1998 r., • dowody z zeznań świadków, którymi mogą być pracownicy firm świadczących usługi w zakresie modernizacji, utrzymania i ochrony dróg, z których wynikać będzie zakres prowadzonych na nieruchomości prac na 31 grudnia 1998 r., • dowody z zeznań właścicieli nieruchomości zajętej pod drogę oraz właścicieli nieruchomości sąsiednich.
Nieuregulowany stan własnościowy nieruchomości niekiedy przez kilka pokoleń. • nieruchomości zajęte pod drogi publiczne bardzo często stanowią przedmiot prawa współwłasności (wiele zmieniających się stron postępowań w wyniku np . obrotu) • brak ze strony właścicieli uregulowania swojego prawa własności w ramach części stanowiących drogi (migracja ludności, obrót rynkowym nieruchomości położonych przy drogach, jednak przy pominięciu udziałów w nieruchomości drogowej. • braku aktualności wpisów w księgach wieczystych.
Próby rozwiązania problemów • Zajętość - zwiększenia mocy dowodowej prac geodezyjnych wykonanych po 1998 r. dla omawianych postępowań administracyjnych (projekt ustawy z delegacją do wydania rozporządzenia) • Władanie - dopuszczenie oświadczeń złożonych przez zarządców dróg o wykonywaniu władztwa nad pasem drogowym przed 1999 r. (konieczność wykonywania czynności, zarządczych wobec drogi – obowiązek z ustawy o drogach publicznych). • Nieuregulowany stan własnościowy nieruchomości - zastosowanie zasad określonych przepisami ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, poprzez zawiadamianie o wszczęciu postępowania administracyjnego i doręczanie decyzji w drodze obwieszczeń
Czyn społeczny art. 51 ustawy o drogach publicznych ust. 1. Z dniem wejścia ustawy w życie: pkt.1) grunty państwowe położone poza granicami miast, oddane osobom fizycznym w zamian za grunty zajęte pod budowę dróg publicznych, stają się z mocy prawa własnością tych osób; grunty takie położone w granicach miast przechodzą na własność lub w użytkowanie wieczyste osób fizycznych, stosownie do przepisów szczególnych; pkt.2) grunty oddane i zajęte pod drogi publiczne, wybudowane z udziałem czynu społecznego i istniejące w tym dniu, stają się z mocy prawa własnością Państwa. ust.2. Przepisu ust. 1 pkt. 2 nie stosuje się do gruntów zajętych pod istniejące drogi publiczne, w odniesieniu do których zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe przed dniem wejścia ustawy w życie.