1 / 25

OSNOVE KLINI ČKE EPIDEMIOLOGIJE

OSNOVE KLINI ČKE EPIDEMIOLOGIJE. Prof . dr Biljana Kocić. Klinička epidemiologija je osnovna nauka kliničke medicine Temelj na kojem počiva praksa moderne medicine Izučavanje grupa ljudi radi obezbeđenja dokaza potrebnih za kliničko odlučivanje o lečenju pacijenata

Download Presentation

OSNOVE KLINI ČKE EPIDEMIOLOGIJE

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. OSNOVE KLINIČKE EPIDEMIOLOGIJE Prof. dr Biljana Kocić

  2. Klinička epidemiologija je osnovna nauka kliničke medicine • Temelj na kojem počiva praksa moderne medicine • Izučavanje grupa ljudi radi obezbeđenja dokaza potrebnih za kliničko odlučivanje o lečenju pacijenata • Primena epidemioloških principa i metoda na probleme s kojima se suočava klinička medicina • Ciljevi kliničke epidemiologije su razvoj i primena metoda kliničkog posmatranja koji vode tačnim zaključcima • Takva posmatranja obuhvataju grupe ljudi pa, po definiciji, predstavljaju domen epidemiologije i zahtevaju poznavanje njenih principa i metoda

  3. NEKI OSNOVNI POJMOVI • Varijabilnost merenja(trojaki uzroci nesaglasnosti) • 1) Varijacije vezane za ispitivača • Opažajne razlike (oštrina vida, sluh, koncentracija, ispavanost, alkohol, duvan) • Interpretacija umesto opisa tj. prebrzo zaključivanje (jednokratno povišen nalaz šećera prevodi u hiperglikemiju) • Nejednaki dijagnostički kriterijumi • Prethodno očekivanje (neuočavanje promene srčanog ritma) • Nekompetentnost

  4. 2) Varijacije vezane za ispitanika • Biološke varijacije (morfološke oscilacije-viši ujutru, a teži uveče; biohemijske-TA i puls najniži u toku noći) • Efekat bolesti i lečenja (netačni podaci, maskiranje) • Prisećanje(događaji pre bolesti se različito opisuju) • “Mrtva trka” (istovetno reagovanje na različitu Th) • 3) Varijacije vezane za ispitivanje • Neodgovarajući uslovi za pregled(buka, loše osvetljenje, gužva, nepozvani, odgovarajući ambijent) • Izostala interakcija između ispitivača i ispitanika (veština komuniciranja) • Nepravilno funkcionisanje i korišćenjedijagnostičkoginstrumenta(aparat-baždarenje, preciznost, različiti instrumenti-digitalni, manometarski, živin;upitnik za mentalne poremećaje)

  5. Koncept normalnosti (četiri osnovna pristupa) • 1. Statistički kriterijum-ispitivanjem velikog broja zdravih ljudi, raspodela u obliku zvona, kriterijum 2SD iznad i ispod aritmetičke sredine (2,5% raspodele sa svake strane) • Nedostaci: • Nema biomedicinsku osnovu • Uobičajeno se smatra normalnim • Normalnim se proglašavaju i vrednosti koje su nesumnjivo povezane sa povišenim rizikom umiranja • Svi faktori rizika, sve bolesti i sva stanja imaju istu prevalenciju

  6. 2) Povišen rizik kaokriterijum-normalnost prestaje tamo gde počinje da raste rizik nepovoljnog ishoda po zdravlje • Problemi: • Delovanje mnogih štetnih faktora je duž kontinualne ushodne linije:ne postoji bezbedan nivo radioaktivnog zračenja, i rizik raste linearno sa dozom • Velika većina stanovnika mogla bi da se svrsta van normalnog raspona (TA 120/80 i rizik za infarkt i šlog) • Intervencija ne mora da smanji rizik (hirurško odstranjenje abdominalnih naslaga sala ne deluje na šećernu bolest)

  7. 3) Terapijski kriterijum: normalno je sve ono što ne zahteva lečenje • Prednost: bolesnici su samo osobe podložne tretmanu • Nedostaci: a) vremenom se menjaju stavovi koja je granica kada je indikovano lečenje (nivo holesterola, visinaTA) b) šta je normalno- pomno praćenje literature • 4) Bolest kao kriterijum: dg testovima odrediti prisustvo/odsustvo bolesti • Poteškoće: a) test nije pouzdan (početne faze bolesti) b) rezultati testa na kontinualnoj skali (arbitarna odluka) • Određivanje normalnog: nema univerzalnog rešenja, granice zavise od konkretne bolesti, često arbitarno

  8. Statistička, klinička i narodno-zdravstvena značajnost • Statistička značajnost na nivou p<0,05 (na 100 puta ponovljenih istih ispitivanja, takav rezultat ne bi bio zabeležen više od 5 puta) • Određuju je tri činioca: • Razlika između upoređivanih grupa, što je efekat veći, p je manje (vakcinacija, lečenje) • Broj ispitanika (veličina uzorka), veće grupe-p je manje • Stepen varijabilnosti (rasipanje oko srednjih vrednosti manje, manja SG- p je manje)

  9. Klinička značajnost se zasniva na procenama proisteklim iz kliničkih iskustava i poznavanja literature • Uzima u obzir, pored ostalog: • Kliničku relevantnost ispitivanja: koliko su korišćenje metode i tehnike primenljive u praksi • Veličinu efekta; ako razlika nije statistički značajna ali je upadljiva, kliničar je ne odbacuje (objašnjenje za odsustvo statističke značajnosti -mali uzorak) • Korisnost rezultata u odnosu na alternativna rešenja (troškovi, neželjeni efekti)

  10. Kriterijumnarodno-zdravstvene značajnostije efekat na populaciju. • Rezultat može biti statistički značajan/neznačajan i klinički neznačajan ali da ima veliki narodno-zdravstveni značaj • Primer: Novi terapijski postupak snižava Mt od bolesti srca i krvnih sudova za 0,005 (0,5%). U Srbiji oko 60000 ljudi umire godišnje od te grupe bolesti. Primena novog načina lečenja na polovinu tog broja građana koji se jave lekaru spasila bi 0,005x30 000=150 života.

  11. Randomizovani kontrolisani ogled na jednompacijentu (“N na jedan”) (engl. N-of-1) • U odsustvu terapijskih protokola i uputstava i rezultata randomizovanih ogleda, a postoje različiti terapijski pristupi ili individualne razlike u reakciji na određeni lek, randomizovanim davanjem dva preparata (ili leka i placeba) N puta, odlučuje se o najpovoljnijem tretmanu za određenog pacijenta • Potrebno je da se radi o hroničnom poremećaju zdravlja određenih karakteristika (parkinsonizam, artritis)

  12. Izbegava se nasumično davanje lekova i sumnja da li je efekat posledica Th, placeba, prirodnog toka bolesti (remisije, egzarcebacije) • “N na jedan” ogled podrazumeva: • Lekar i pacijent donose odluku da pristupe ogledu • Pacijent se podvrgava seriji ogleda, svaki ima dva tretmana (eksperimentalni i kontrolni), sa randomizovanim redosledom (bacanje novčića određuje koju kutiju s lekovima pod šifrom prvo počinje da koristi) • Poštovanje “duplo slepog principa” • Praćenje efekata terapije (pacijent vodi dnevnik) • Prestaje ogled kada postane jasno da postoji ili ne razlika između dva tretmana

  13. U slučaju postojanja većeg rizika po zdravlje pacijenta, postupak- analiza odlučivanja • Drvo odlučivanja, grafičko prikazivanje svih terapijskih opcija i pretpostavljenih ishoda • Klinički epidemiolozi procenjuju da ovom postupku pristupaju za svakog 80. bolesnika primljenog na stacionarno lečenje

  14. Merenje prognoze • Akutne bolesti- period praćenja kratak (podaci o smrti, računanje Lt) • Dugotrajno praćenje ima metodske teškoće bez obzira na ishod (Mb osoba pod visokim ishodom, onesposobljenje obolelih, novi atak bolesti ili smrt) • Vreme od početka praćenja do pojave prognostičkog događaja- vreme preživljavanja a postupak analiza preživljavanja • Uslov je da ishod bude dihotoman (da/ne), ne mora smrt, da se javi samo jednom tokom perioda praćenja, korišćenje kohorte, randomizovanih ogleda

  15. Problem: osipanje ispitanika i definisanje trenutka od kada otpočinje praćenje • Ujednačiti kriterijume za postavljanje dijagnoze kod svih ispitanika • Tablice života, period posmatranja podeljen na jednake vremenske intervale, kumulativno preživljavanje (množenje proporcije preživelih tokom posmatrane godine sa kumulativnim preživljavenjem u prethodnoj godini) • Kaplan-Majerov metod, tačan interval praćenja za svakog ispitanika, kod osipanja ispitanika, kriva preživljavanja, vreme-apscisa, % preživelih-ordinata, uočitidostignutost medijane-polovina članova kohorte sa ishodom (HIV infekcija 10 godina), ne čeka se kraj kohorte

  16. Efektnost, efektivnost i efikasnost • Efektnost je “stepen u kome određene intervencija, postupak, režim ili usluga dovodi do korisnog rezultata pod idealnim uslovima” • Efektivnost je “stepen u kome određena intervencija, postupak, režim ili usluga, primenjeni u praksi pod rutinskim okolnostima, postižu svrhu kojoj su namenjeni za odgovarajuću populaciju” • Efikasnost je stepen u kome je dosegnut određeni rezultat u odnosu na uložena srestva i napore

  17. Otkrivanje tragova krvi u stolici je efektan način da se rano otkrije rak debelog creva starijih osoba • Na Zapadu je to i efektivna preventivna mera, dok je u zemljama u razvoju neefektivna, jer je odziv građana vrlo skroman • Vakcine protiv morbila i poliomijelitisa su efektne, ali u Africi nisu bile efektivne jer nije poštovan “hladni lanac” • Mera efektna i efektivna ali sporne efikasnosti: transplatacija jetre (VB 70 000 funti, SAD 500 000 dolara)

  18. DIJAGNOSTIČKI TEST • Neposredni cilj-razgraničenje stanja bolesti i zdravlja • Krajnjicilj- poboljšanje zdravstvenog stanja obolelih od određene bolesti • Opredeljivanje za pojedine testove i interpretacija rezultata-rezultati epidemioloških studija ili kliničko-laboratirijskih studija koje su koristile epidemiološki pristup;primena testova na grupama ljudi

  19. Elementi validnosti i pouzdanosti dijagnostičkog testa • Validnostje osobina testa da pomogne korektnoj klasifikaciji ispitanika u verovatno obolele i zdrave, da zaista ukaže na oboljenje/stanje čijem je otkrivanju namenjen • Zlatni standard, kriterijum istine u odnosu na koga se meri valjanost određenog testa • Senzitivnostje osobina testa da obolele označi kao pozitivne i izražava se kao procenat bolesnika sa pozitivnim testom u odnosu na sve bolesne:[a/(a+c)]x100 • a=stvarno pozitivni; b=lažno pozitivni;c=lažno negativni • d=stvarno negativni

  20. Specifičnost je osobina testa da zdrave označi kao negativne a iskazuje se kao procenat zdravih osoba sa negativnim testom u odnosu na sve zdrave: [d/(b+d)]x100 • Pozitivna prediktivna vrednost (PPV) ili predvidljivost pozitivnog nalaza predstavlja procenat bolesnih među ispitanicima sa pozitivnim testom: [a/(a+b)]x100 • Negativna prediktivna vrednost (NPV) ili predvidljivost negativnog nalazapredstavlja procenat zdravih među ispitanicima sa negativnim testom: [d/(c+d)]x100 • a=stvarno pozitivni; b=lažno pozitivni;c=lažno negativni • d=stvarno negativni

  21. Između senzitivnosti i specifičnosti postoji inverzan odnos • Kad je reč o teškim posledicama neotkrivanja bolesti, posebno ako je ispitivana populacija mala, insistira se na visokoj senzitivnosti testa (posttraumatska epilepsija) • Pri masovnom skriningu važno je da specifičnost bude visoka, da se ne bi veliki broj ljudi svrstao u grupu lažno pozitivnih • Pouzdanost • Među ispitivačka varijacija i unutarispitivačka varijacija • Pouzdanost- odnos nalaza za koje su oba ispitivača postigla saglasnost, i ukupnog zbira

  22. Kapa koeficijent-razlika očekivane i zapažene raspodele nalaza, stepen saglasnosti između dva ispitivača • Praktičan značaj elemenata validnosti • Ispitivanje novog testa i upoređivanje sa zlatnim standardom • Da test ima visoku PPV,da je visok procenat zaista obolelih među ispitanicima sa pozitivnim testom, kao i nisku NPV, tj. da je visok procenat zaista neobolelih među ispitanicima sa negativnim testom • Ako se želi potvrda Dg: test visoke specifičnosti (mali broj lažno pozitivnih) te ima visoku PPV

  23. Isključivanje dijagnoze: test visoke senzitivnosti (malo lažno negativnih), te je visoke NPV • Verovatnoća postojanja poremećaja zdravlja pre testiranja je apriorna, a posle testiranja posteriorna • Apriorna je određena prevalencijom a posteriorna zavisi od rezultata testa • Kada je test pozitivan, posteriorna verovatnoća odgovara PPV a kada je negativan izražava se kao 1-NPV tj. c/c+d

  24. EKOEPIDEMIOLOGIJA • Istraživanje uzroka bolestiima dva pristupa: • Nizvodni ili proksimalni, kojim se otkrivaju činioci bliži samom ishodu (bolesti, povredi ili smrti), i • Uzvodni ili distalni, koji obuhvata činioce postavljene daleko na uzročnom putu ka ishodu, ali sa važnim uticajem na njega • Različiti pristup merama u epidemiji (nizvodni- veći obuhvat vakcinacijom-KI; uzvodni-normalizacija uslova života i jednaka dostupnost zdravstvene zaštite)

  25. Nizvodni- dešavanje na nivou pojedinca, organa, ćelija, i subcelularnih struktura, biološki činioci, (molekularna epidemiologija), šećer u krvi, TM (klasična i klinička epidemiologija) • Uzvodni- događaji u široj zajednici (socijalna epidemiologija) • Oba pristupa daju ključne informacije o razlozima obolevanja i umiranja • Molekularna epidemiologija i ptičji grip • Socijalna epidemiologija- razlike i nejednakosti u svetskim razmerama koje se odražavaju i na obolevanje • INTEGRATIVNI PRISTUP, holistički pristup ekoepidemiologija, kritika mreže uzročnosti

More Related