O BARROCO

1. O BARROCO SÉCULO XVII-XVIII

2. O Barroco, ademais dun período da historia do arte, foi un movemento cultural que se estendeu na literatura, a escultura, a pintura, a danza e a música dende o 1600 ata 1750 aproximadamente.

3. CARACTERÍSTICAS: • Tras a crise relixiosa o barroco xurdirá como o movemento relixioso e cultural da contrarreforma, non so como un estilo artístico • Xurde en Italia e difúndese logo por Europa. • Un gran desenrolo técnico. • Grandiosidade e complexidade nas súas obras. • Movemento das formas e libre expresión dos sentimentos. • Adorno e desequilibrio.

4. PRINCIPAIS ARTISTAS:

5. ARQUITECTURA: • Supón unha ruptura do equilibrio clásico. • Adornos recargados • Fachadas con entrantes e saíntes, curvilíneas • Frontóns partidos • Columnas salomónicas, de fuste partido • As plantas dos edificios manteñen a forma basilical e a central, pero introducindo curvas e planos oblicuos. • Fachadas con moita decoración

6. FACHADA SAN PEDRO VATICANO COLUMNATA DE SAN PEDRO CARLO MADERNOGIAN LORENZO BERNINI PLAZA MAIOR DE SALAMANCA ALBERTO CHURRIGUERA

7. CATEDRAL DE SANTIAGO DE COMPOSTELA. FACHADA DEL OBRADOIROAUTOR: FERNANDO CASAS Y NOVOA 1738-50

8. ESCULTURA: • Manifesta interese polo movemento (as roupas ondúlanse, actitudes vólvense violentas e teatrais). • Como materiais empréganse a pedra, mármores de cores, bronce, estucos e en España a madeira. • Os temas son variados, pero os relixiosos teñen un papel fundamental sobre todo en España. • En moitas ocasións a escultura pasa a formar parte do propio edificio, como un elemento arquitectónico máis.

9. APOLO Y DAFNE LA ORACIÓN DEL HUERTO DE LOS OLIVOS BERNINI FRANCISCO SALZILLO

10. GREGORIO FERNÁNDEZ Cristo yacente (1627) Museo Nacional de Escultura, Valladolid. Inmaculada Concepción, La Redonda, Logroño. De orixe galego, instalouse en Valladolid onde creou un taller con numerosos seguidores. A través da anatomía intenta revelar a vida interior dos seus personaxes. As cabezas son enormemente expresivas. Os roupaxes, de formas quebradas e ricas no claroscuro, Intensifican a súa expresión.

11. PINTURA: • Dominio da profundidade. • Predomina a cor sobre o debuxo. • Dáse maior importancia a luz ca forma. • Conséguese un dominio perfecto da perspectiva. • As figuras dispóñense en diagonal para dar unha sensación de desequilibrio. • Gusto polo naturalismo. • Representación do feo e desagradable. • Aumento dos temas profanos. • Como técnica emprégase o fresco e o óleo sobre o lenzo.

12. BACO LA RONDA DE LA NOCHE CARAVAGGIOREMBRANT

13. LAS TRES GRACIAS EL SUEÑO DE JACOB PETER PAUL RUBENS JOSE DE RIBERA

14. INMACULADA SAN HUGO EN EL REFECTORIO BARTOLOME MURILLO FRANCISCO ZURBARÁN

15. Primeiro desnudo integral da pintura española . Cupido, gordiño e inxenuamente respectuoso sostén un espello no que a deusa ve reflexada a cara do espectador, e nos a dela, difuminada polo efecto da distancia. Velázquez é capaz de conseguir profundidade colocando obxectos e corpos uns detrás doutros. LA VENUS EN EL ESPEJO

16. LAS MENINAS

17. RETRATOS FELIPE IV

18. LAS HILANDERAS Tematicamente é un dos cadros máis controvertidos de Velázquez. Nun primeiro plano vemos un taller con cinco mulleres (hilanderas) que preparan as las para a fabricación de tapices. Ó fondo nunha estancia que aparece máis elevada, aparecen outras cinco mulleres ricamente vestidas, sobre un fondo de tapices (parece que contemplan unha escena mitolóxica). Esta última escena sería a que da título o cadro “A Fábula de Aracne".Fábula: Aracne era unha das mellores texedoras de toda Grecia. Pero Aracne tiña un gran defecto, era moi vanidosa .Un día, a orgullosa Aracne, chegou a compararse con Atenea. A deusa Atenea quixo darlle unha lección a Aracne e baixou do Olimpo á Terra para aceptar o seu reto. Comeza o consurso pero Atenea non é capaz de vencer a Aracne e furiosa a castiga transformándoa en araña para que sempre faga o que se lle da moi ben: texer hilo.

19. LA FRAGUA DE VULCANO Cadro baseado na mitoloxía romana o deus Apolo, coronado de laurel visita o lugar onde Vulcano fabrica armas para a guerra. Destacar a calidade fotográfica nos obxectos e a profundidade do cadro.

20. Cristo Crucificado Lienzo conservado no Museo del Prado Os críticos de arte aseguran que o estudio de desnudo deste cadro é algo excepcional pola fusión que amosa de serenidade, dignidade e nobreza. É un desnudo frontal. Nesta obra Velázquez fai un alarde de mestría e consegue co espectador poida captar a beleza corporal e a serena expresión da figura.