70 likes | 312 Views
MAYIS’IN ON DOKUZU. Ö y k ü c ü. Mayıs’ın on dokuzuydu… Okul töreninde bir kardelen, Mustafa Kemal’in kızına yazılmış, Livaneli dizelerini okurken, göz pınarları dopdoluydu. Gün, İstanbul sokaklarında papatya olmak, sevgi seli içinde onun ardından,
E N D
MAYIS’IN ON DOKUZU Ö y k ü c ü
Mayıs’ın on dokuzuydu… Okul töreninde bir kardelen, Mustafa Kemal’in kızına yazılmış, Livaneli dizelerini okurken, göz pınarları dopdoluydu. Gün, İstanbul sokaklarında papatya olmak, sevgi seli içinde onun ardından, dimdik umuda yürümek zamanıydı. O güzel dizelerde ozan:
Doğu’da bir köy gördüm dağların arasında, öyle mahzun, çaresiz, kalakalmış. Çıplak kavakları bile hüzünlü kalemler gibi kara saplanmış. Köyün ortasında bir okul Ve tezek sobasıyla ısınmaya çalışan çocuklar.
Bir bıcırık kız, Yanında bir karamuk oğlan. Buz gibi elleri ama gözleri ahu, gözleri ceylan. Adın ne dedim kıza Dedi: Benim adım Türkan. Oğlan ekledi: Benimki de Saylan.
Dedim; Dayan yüreğim dayan. Madem ki bu çocuklar Türkan Madem ki bu çocuklar Saylan Gelecek onlarındır, Gerisi yalan. Değişir bu düzen Döner bu devran. * * * diyordu.
İmdi onun son yolculuğundan kalan anılar, kitap yaprakları arasında kuruyacaklar. Attığı tohumlarsa filizlenip sonsuza kadar bu topraklarda yaşayacaklar. Ö y k ü c ü Fon müziği: Beethoven, Pastoral Senfoni Şiir: Zülfü Livaneli www.oykucu.net
Denemelere dönüş Ana sayfaya dönüş: Öykücü Can Özoğuz www.oykucu.net