Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi nr 65 Warszawa, ul. Elekcyjna 21/23

1. Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi nr 65Warszawa, ul. Elekcyjna 21/23

2. W Zespole uczą, wychowują, wspierają , pomagają, zapewniają opiekę: • nauczyciele nauczania zintegrowanego • nauczyciele przedmiotu • pedagodzy wspierający • specjaliści: pedagog szkolny psycholog logopeda socjoterapeuta rewalidator reedukatorzy terapeuci integracji sensorycznej treningu uwagi słuchowej Tomatisa • pedagodzy opiekuńczo-wychowawczy • bibliotekarka • pielęgniarki

3. W klasie integracyjnej … Po pierwsze jest kilkunastu uczniów w tym troje, pięcioro z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Po drugie jest dwóch nauczycieli, z których jeden jest nauczycielem przedmiotu, a drugi nauczycielem wspomagającym. Nauczyciel wspomagający bezpośrednio zajmuje się uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, koordynuje pracę uczniów i jest na większości zajęć lekcyjnych. Nauczyciel wspierający na ogół pełni funkcję wychowawcy, co stwarza bardzo dobre warunki do pełnego rozpoznania potrzeb i możliwości wszystkich uczniów. Nauczyciele współpracują ze sobą, wspólnie prowadząc klasę i odpowiadają za całokształt pracy zespołu klasowego. Po trzecie oprócz  wychowawcy i nauczyciela wspomagającego w działanie klasy włącza się zespół specjalistów, który stanowi grupę wsparcia  dla uczniów, ich rodziców i nauczycieli. Po czwarte szkolny sztab specjalistów współpracuje przy tworzeniu i realizacji indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla każdego ucznia posiadającego orzeczenie .

4. Formy i sposoby pracy  Praca w klasie integracyjnej wymaga stosowania wielu różnorodnych sposobów oddziaływań dydaktyczno – wychowawczo - opiekuńczych. Oprócz tradycyjnych metod nauczania w codziennej pracy stosujemy jednocześnie metody aktywizujące, np.: • dyskusje klasowe, • burza mózgów, • scenki, przedstawienia, • gry i zabawy Mając na uwadze wszechstronny rozwój ucznia proponujemy zarówno pracę grupową jak i indywidualną. Wykorzystujemy walory każdej z nich dbając o to, aby wzajemnie się przeplatały i uzupełniały. Stosujemy indywidualizację w podejściu do każdego ucznia. Pracujemy w oparciu o indywidualne karty pracy.  

5. Zespół ds. Integracji tworzą pedagodzy wspierający i specjaliści zatrudnieni w szkole. Zespół czuwa nad prawidłowym przebiegiem procesu integracji w placówce. Zespół realizuje swoje zadania, polegające na: • omawianiu i rozwiązywaniu indywidualnych problemów uczniów i ich rodziców; • omawianiu i konsultowaniu programów edukacyjnych i terapeutycznych dla uczniów; • omawianiu i rozwiązywaniu problemów związanych z integrowaniem zespołów uczniowskich a także społeczności szkolnej.

6. Uczniowie W szkole rozpoznaje się specjalne potrzeby i indywidualne możliwości uczniów, które zaspokajane są w procesie kształcenia i wychowania we współpracy z rodzicami uczniów. • Każdy uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi posiada aktualne (ważne) orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z poradni psychologiczno – pedagogicznej. • Zgodnie z jego potrzebami i możliwościami, są opracowywane uwagi do realizacji programów edukacyjnych, dostosowania istniejących programów lub programy autorskie. • Dla każdego ucznia, zgodnie z zaleceniami są opracowywane indywidualne programy terapeutyczne. • Rodzice uczniów są zapoznawani z ww. programami. • Dla uczniów organizuje się zajęcia wspomagające rozwój - indywidualne lub grupowe - zgodnie ze wskazaniami specjalistów.

7. Uczniowie biorą aktywny udział w życiu szkoły, klasy (uroczystości szkolne, festyny, wycieczki, konkursy).W swojej klasie integracyjnej mają kolegów, przyjaciół.Uczestniczą w zajęciach kół zainteresowań i innych zajęciach fakultatywnych razem ze zdrowymi rówieśnikami

8. BazaSzkoła zapewnia uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi właściwe warunki do nauki i rewalidacji:• dysponuje przestronnymi salami lekcyjnymi, w których bez przeszkód uczniowie zdrowi i niepełnosprawni w procesie edukacji wykorzystują różne aktywizujące metody także poza szkolnymi ławkami• dysponuje komputerami i programami edukacyjnymi dostosowanymi do możliwości uczniów

9. … w szkole funkcjonują gabinety, odpowiednio wyposażone w sprzęt i pomoce dydaktyczne, w których odbywają się różnego rodzaju terapie i zajęcia …

10. Zajęcia specjalistyczne – formą wspierania rozwoju uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

11. Rewalidacja Uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego uczestniczy w zajęciach rewalidacyjnych 2 - 3 razy w tygodniu. W zależności od potrzeb zajęcia są prowadzone indywidualnie lub w grupach 2–3 osobowych.

12. Podczas zajęć uczeń ma możliwość: • ponownego przerobienia , usystematyzowania i utrwalenia zagadnień z lekcji, a tym samym wyrównania braków; • usprawniać zaburzone funkcje psychomotoryczne; • uczyć się samodzielności i radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Na zajęciach wykorzystuje się różne metody, m.in.: • metodę „18 struktur wyrazowych”, • metodę „Dobrego Startu” • ćwiczenia "Gimnastyki Mózgu” • gry edukacyjne, • zabawy dydaktyczne (językowe, pamięciowe) • Karty Pracy.

13. Terapia pedagogiczna (reedukacja, zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, wyrównawcze) Działania o charakterze psychologiczno- pedagogicznym adresowane do uczniów przejawiających trudności w opanowaniu umiejętności szkolnych (m. in. w czytaniu, pisaniu i liczeniu). Terapia pedagogiczna prowadzona jest z uczniami, u których stwierdzono rozwój intelektualny w granicach normy i nieprawidłowości rozwojowe np.: • zakłócenia funkcji wzrokowych i słuchowych, • zakłócenia i opóźnienie rozwoju ruchowego • zakłócenia procesu lateralizacji, • zaburzony rozwój procesów emocjonalno – motywacyjnych, • opóźnienia i zaburzenia mowy, • zaburzenia zdolności matematycznych, • zaburzenia dynamiki procesów nerwowych

14. Celem terapii pedagogicznej jest: • stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych; • wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych; • eliminowanie i zapobieganie niepowodzeniom szkolnym oraz zapobieganie ich emocjonalnym i społecznym konsekwencjom. Na zajęciach wykorzystuje się różne metody i formy pracy, m.in.: • metodę „18 struktur wyrazowych”, • metodę „Dobrego Startu”, • ćwiczenia "Gimnastyki Mózgu”, • gry i zabawy dydaktyczne, • ćwiczenia i zabawy podnoszące sprawność motoryczną rąk, poprawiające płynność i precyzję ruchów, doskonalące koordynację wzrokowo-ruchową.

15. Terapia logopedyczna Zadaniem terapii logopedycznej jest: • kształtowanie mowy, czyli dbanie o jej prawidłowy rozwój pod względem fonetycznym, gramatycznym i leksykalnym, • zapobieganie powstawaniu wad mowy, • usuwanie wad już istniejących, • nauczanie mowy w wypadku jej braku lub utraty. W trakcie zajęć logopedycznych prowadzone są ćwiczenia: • narządów artykulacyjnych, • fonacyjne, • oddechowe, • słuchu fonetycznego, • uczące poprawnej artykulacji (uzyskanie prawidłowej wymowy, a następnie kształtujące prawidłowe nawyki (czyli automatyzacja nabytej umiejętności), • kształtujące warstwę gramatyczną i leksykalną mowy.

16. Logorytmika Logorytmika jest swoistą formą łączenia rytmiki i terapii logopedycznej. Wykorzystuje możliwość oddziaływania na: • sferę słuchową, • słuchowo-ruchową, • ruchową dziecka Logorytmika pozostaje w ścisłym połączeniu z metodologią pracy logopedycznej. Ćwiczenia muzyczno-ruchowe adresowane są do dzieci: • z zaburzeniami mowy, • z zaburzeniami zachowania • z upośledzonym słuchem lub wzrokiem.

17. Socjoterapia Istotę pracy socjoterapeutycznej oddaje sentencja A. Maslowa, która brzmi: „możesz postępować tak lub tak albo jeszcze inaczej, powinieneś jednak wiedzieć, jakie następstwa nieuchronnie wywoła każdy z tych sposobów postępowania, wybór należy do ciebie”. co oznacza, że nikogo nie można zmusić do rozwoju, można natomiast stworzyć odpowiednie warunki, ułatwiające człowiekowi urzeczywistnienie tkwiących w nim olbrzymich możliwości rozwojowych.

18. Zajęcia socjoterapeutyczne kierowane są do uczniów, u których obserwuje się trudności w rozwoju osobistym i społecznym, które przyczyniają się do powstawania i intensyfikacji trudności w szkole. • W trakcie zajęć socjoterapeutycznych uczestnicy: • nabywają wiedzę o sobie samym i o innych ludziach; • uczą się rozumienia świata społecznego (np.: rozpoznawania emocji, pełnienia ról, rozwiązywania konfliktów); • rozwijają indywidualne zainteresowania i podejmują zagadnienia ważne dla własnej grupy wiekowej takie jak: rodzina, przyjaźń, miłość, autoprezentacja, aspiracje; • dążą do korygowania zachowań, którym towarzyszą przykre emocje takie jak: lęk, poczucie winy, niepokój, poczucie krzywdy, gniew, złość, osamotnienie.

19. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne Organizowane są dla dzieci, u których występują nieprawidłowości postawy, między innymi: • wysunięcie głowy i barków ku przodowi, • odstające łopatki, • asymetria barków lub łopatek, • nadmierne wystawanie brzucha, • koślawość kolan i nieprawidłowe wysklepienie stóp. Prowadzone są 1 raz w tygodniu w małych grupach .

21. Terapia Integracji Sensorycznej • prowadzona jest w formie zajęć indywidualnych, raz w tygodniu; • objęci są nią uczniowie, u których w wyniku badań diagnostycznych, stwierdzono dysfunkcje integracji sensorycznej; • każde dziecko ma opracowany program terapeutyczny; • terapeuta na bieżąco konsultuje z nauczycielami, wychowawcą i rodzicami postępy dziecka.

22. DLA KOGO TERAPIA SI? dla dzieci:• ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, takimi jak: dysleksja, dysgrafia, słaba koncentracja uwagi, • z ADHD, ADD • z mózgowym porażeniem dziecięcym • autystycznych • opóźnionych psychoruchowo • niepełnosprawnych intelektualnie • cierpiących na schorzenia o podłożu genetycznym EFEKTY TERAPII dzięki starannie dobrany ćwiczeniom dziecko może poprawić: • sprawność w zakresie dużej i małej motoryki • uwagę i koncentrację • zdolności wzrokowe i słuchowe • samoświadomość i samoocenę • funkcjonowanie emocjonalne

23. Terapia przyjmuje postać „naukowej zabawy”, w której dziecko chętnie uczestniczy i kreuje zajęcia wspólnie z terapeutą. Rola terapeuty polega na wywoływaniu u dziecka coraz bardziej złożonych reakcji adaptacyjnych.

24. Gabinet terapii integracji sensorycznej wyposażony jest w specjalistyczny sprzęt umożliwiający prowadzenie ćwiczeń stymulujących jednocześnie różne systemy zmysłowe (przedsionkowy, proprioceptywny, dotykowy).

25. Ponadto w terapii używamy :• fakturowych pomocy sensorycznych (szczotki, pędzle, futerka itp.) i wibratorów,• obciążników, • przyrządów do stymulacji słuchowej, • węchowej,• wzrokowej.

26. Sala Doświadczania Świata • Sala Doświadczania Świata to pomieszczenie z ograniczonym dopływem światła dziennego, wyposażone w różnorodne urządzenia stymulujące zmysły – dotyku, wzroku, słuchu, węchu. • Sala umożliwia lepsze poznawanie i doświadczanie świata, ułatwia odbiór i interpretację bodźców pochodzących z otoczenia, zapewnia odprężenie i wypoczynek. • W Sali Doświadczania Świata dziecko samo wybiera bodźce, które są dla niego najprzyjemniejsze, na których chce się koncentrować. • W efekcie dzieci nadpobudliwe wyciszają się i uspokajają zaś dzieci bierne i zahamowane wykazują aktywność, chęć poznawania i działania.

29. Terapia Metodą Tomatisa„trening uwagi słuchowej”, „stymulacja słuchowa” „trening audio-psycho-lingwistyczny”,

31. Terapia zajęciowa

32. Formy terapii zajęciowej: • psychorysunek wykorzystywany do wyrażania ekspresji twórczej i emocji. • biblioterapia wykorzystuje książki (bajki), dostarcza tematów do rozmów, daje nowe spojrzenie na własne problemy • arteterapia czyli terapia poprzez sztukę, ma na celu wyrażanie tłumionych lub nieuświadamianych przeżyć oraz odreagowanie napięć i emocji

33. Inne formy terapii zajęciowej: • chromoterapia wykorzystuje kolory (np. w Sali Doświadczania Świata) poprzez odpowiednią grę barw, światła stwarza atmosferę relaksu; • zajęcia relaksacyjne, których celem jest: odprężenie, rozładowanie stanu napięcia psychofizycznego i mięśniowego, rozluźnienie i wyciszenie;

34. Inne formy terapii zajęciowej: • dramatoterapia wykorzystuje elementy teatru i dramy; służy do wyrażania ekspresji twórczej i emocji. • gry i zabawy poprawiają sprawność fizyczną i odporność psychiczną rozwijają orientację, pomysłowość, uzupełniają wiadomości ; doskonalą umiejętność podejmowania decyzji, wprowadzają poczucie sprawiedliwości, zasadę podporządkowania, pomagają poznać i przyswoić zasady.

35. „Szkoła dobra dla dzieci ze specjalnymi potrzebamijest lepszą szkołą dla wszystkich” BengtLinquist

36. opracowanie Grażyna Kaszyńska Marzec 2009 r.