Download
1 / 76
760 likes | 961 Views
Historia szkoły w Morawicy na przestrzeni lat. Kilka słów o Morawicy. Morawica należy do jednej z osad położonych w okolicy Krakowa. W średniowieczu była siedzibą rycersko-możnowładczego rodu Toporczyków , a potem Tęczyńskich herbu Topór. Panorama Morawicy.
E N D
Kilka słów o Morawicy Morawica należy do jednej z osad położonych w okolicy Krakowa. W średniowieczu była siedzibą rycersko-możnowładczego rodu Toporczyków, a potem Tęczyńskich herbu Topór.
Szkoła w Morawicy została założona w 1815 roku przez księżną Izabellę z Czartoryskich Lubomirską, ówczesną właścicielkę Morawicy i dziedziczkę hrabstwa tenczyńskiego.
Był to mały, drewniany budynek w ogrodzie, mieszczący jedną izbę szkolną i mieszkanie dla nauczyciela.
Jednoklasowa szkoła ludowa, prowadzona przez jednego nauczyciela funkcjonowała w Morawicy do 1875 roku. Celem jej działalności było ogólne kształcenie dzieci.
W 1875 roku z powodu dużej liczby uczniów trzeba było dodatkowo wynająć drugą izbę i zaangażować do nauki drugiego nauczyciela.
W 1878 roku Rada Szkolno -Okręgowa w Krakowie poleciła gminie, aby wybudowała w Morawicy nowy budynek szkolny. Przygotowano plany i kosztorys nowej inwestycji. Po obliczeniach koszt budowy wyniósł 12.000 zł i przerastał on możliwości finansowe parafian.
Rozumiejący trudne położenie ubogich parafian, ks. Józef Krzemieński - proboszcz parafii morawickiej, korzystając z pobytu w Morawicy w 1878 roku Katarzyny hr. Adamowej Potockiej i ks. Albina Dunajewskiego, późniejszego biskupa krakowskiego, poprosił o pomoc w budowie szkoły i o pośrednictwo w sprowadzeniu Sióstr Felicjanek do pracy w szkole. Prośba została przyjęta.
Rodzina hrabiów Potockich wybudowała w Morawicy murowany dom o dwóch salach szkolnych i osobny murowany budynek klasztorny dla sióstr. Siostry Felicjanki objęły kierownictwo tutejszej szkoły.
Od 1880 roku pierwszymi nauczycielkami były: • siostra Józefata Reschieff, • siostra Maura Boguska, • siostra Gabriela Budzińska.
Siostry znały języki obce i uczyły dzieci języka niemieckiego i francuskiego.
Uczyły też takich przedmiotów jak : • religia, • język polski, • rachunki z geometrią, • przyroda, • geografia, • historia, • rysunki, • roboty ręczne, • śpiew, • gry i gimnastyka.
W 1887 roku liczba dzieci uczęszczających do szkoły wciąż rosła, wynosiła aż 511 osób. Dzięki ofiarności rodziny hrabiów Potockich, udało się wybudować drugi budynek, który mieścił trzy duże sale. W następnych latach budynek ten zostawał rozbudowywany.
W 1925 roku na mocy rozporządzenia Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego szkoła w Morawicy została uznana za 6-klasową o 7 latach nauki. Siostry nauczycielki miały bardzo dobre przygotowanie, posiadały wymagany patent, gdyż kończyły tzw. Wyższe Kursy Naukowe.
1 września 1937 r. rozpoczęły się zajęcia dla przedszkolaków prowadzone przez Siostry Felicjanki. Ksiądz Andrzej Paryś dokonał uroczystego poświęcenia przedszkola. Pierwszą wychowawczynią dzieci była siostra Sulpicja Szymańska.
W latach1937- 1939 przedszkole w Morawicy było znane pod nazwą „Ochronka św. Józefa”
W czasie II wojny światowej, latem 1941 roku, w „Domu Katolickim” w Morawicy została otwarta również Szkoła Rolnicza. Od 1947 roku zajęcia Szkoły Rolniczej odbywały się w morawickim „pałacu”.
W 1948 roku komisja egzaminacyjna była zachwycona wynikami egzaminu, który odbywał się z końcem każdego roku. Do szkoły uczęszczało wtedy około stu osób.
Przedmioty ogólne wykładały Siostry Felicjanki, a przedmioty zawodowe osoby świeckie. Nauczanie obejmowało zajęcia praktyczne, takie jak: gotowanie, szycie, pranie, ogrodnictwo oraz przedmioty ogólnokształcące. W 1948 roku kierowniczką szkoły została Antonina Marczewska.
W latach 1948-1950 Siostry Felicjanki stopniowo były odsuwane przez władze od nauczania w morawickiej szkole.
Prowadziły w tym czasie także dokształcanie dorosłych w zakresie siedmiu klas szkoły podstawowej.
Morawicka szkoła prowadzona przez Siostry Felicjanki wykształciła całe rzesze uczniów, którzy potem podejmowali dalszą naukę w szkołach i uczelniach Krakowa. Poziom nauczania w morawickiej szkole był bardzo wysoki, gdyż wielu uczniów kończyło uczelnie wyższe.
Początek lat pięćdziesiątych był bardzo trudnym okresem dla szkoły. Wtedy jej kierowniczką została pani Zofia Kotulska.
Głównymi problemami szkoły były: • brak sal lekcyjnych , • niewystarczające ilości podręczników, • trudności w zakupie drewna opałowego, • trudne warunki mieszkaniowe dla nauczycieli, • trudności finansowe rodziców, • powojenna bieda, która dotknęła wszystkich, • ciasnota w klasach, • brak współpracy rodziców.
W późniejszych latach w „pałacu” miał też swą siedzibę Urząd Gminy. Po jego przeniesieniu w roku 1958 oddano „pałac” do użytku szkole.
W latach osiemdziesiątych lekcje odbywały się w dwóch budynkach. Klasy młodsze od „0” do „ III” miały zajęcia w szkole wybudowanej przy siedzibie sióstr Felicjanek, natomiast klasy starsze (IV-VIII) uczyły się w „pałacu”.
Dyrektorami Szkoły Podstawowej w Morawicy byli: • P. Zofia Kotulska • P. Adam Bąk • P. Tadeusz Skołuba • P. Maria Drożdż • P. Janina Grela • P. Stanisława Zduniewicz • P. Genowefa Burmistrz
Po 3-letnim przygotowaniu w dniu 10 X 1980 roku nadano szkole imię patrona – kpt. pil. Mieczysława Medweckiego.
Życiorys Mieczysław Adolf Medwecki urodził się 7VI 1904 roku w miejscowości Pasieczna. Był synem Antoniego i Marii z Braunów. Jako szesnastoletni chłopiec wstąpił do tzw. Jazdy Jaworskiego, następnie ukończył Korpus Kadetów, a po nim Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Po ukończeniu szkoły otrzymał nominację na podporucznika obserwatora lotniczego z przydziałem do II dywizjonu liniowego 6 Pułku Lotniczego we Lwowie.
W 1930 roku ukończył kurs pilotażu wyższego pod kierunkiem kpt. pilota Jerzego Bajana i został skierowany do dywizjonu myśliwskiego 2 Pułku Lotniczego w Krakowie. W 1938 roku, w stopniu kapitana został dowódcą III eskadry 2 Pułku Lotniczego.
21 sierpnia 1939 roku Mieczysław Medwecki został przeniesiony z dwoma eskadrami myśliwskimi z lotniska w Rakowicach na polowe lotnisko w Balicach koło Krakowa.
Śmierć kapitana 1 września 1939 roku we wczesnych godzinach rannych (5:15) kpt. Medwecki wystartował z lotniska w Balicach do walki z nadlatującą na bombardowanie Krakowa formacją niemieckich bombowców He-111 i Ju-87. W czasie startu, będąc na niewielkiej wysokości myśliwiec Mieczysława Medweckiego eksplodował w powietrzu, szczątki samolotu spadły na pola w Morawicy. Pilot zginął i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Morawicy, miał wtedy 35 lat. Został zestrzelony przez nieprzyjacielski samolot JU 87, pilotowany przez Franka Neuberta.
Samolot, którym leciał patron Szkoły Podstawowej w Morawicy – kpt. pil. Mieczysław Medwecki
Pamięć o bohaterze Pośmiertnie został uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem wojskowym orderem Virtuti Militarii. Był pierwszym pilotem alianckim, który zginął w czasie II wojny światowej.
