SESJA JUBILEUSZOWA 13 LISTOPADA 2008 R.

1. SESJA JUBILEUSZOWA 13 LISTOPADA 2008 R.

2. Polityka językowa Unii Europejskiej a doświadczenia polskie

3. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ Pierwsze działania Wspólnot w obszarze nauczania języków obcych – działania w ramach prac nad jednolitym rynkiem, opartym o cztery swobody: - swobodny przepływ kapitałów - swobodny przepływ usług - swobodny przepływ towarów - swobodny przepływ osób

4. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ • 1976 r. uchwała Rady Europejskiej oraz Rady ministrów edukacji • konieczność stworzenia uczniom w Europie "możliwości nauki • przynajmniej jednego dodatkowego języka Wspólnoty" • umożliwienia "każdemu przyszłemu nauczycielowi języka obcego • pobytu w kraju lub regionie, w którym społeczność posługuje się • językiem, którego będzie nauczał"

5. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ 1983 r. Rada Europejska potwierdza konieczność promowania, zachęcania i ułatwiania nauki języków obcych w państwach członkowskich 1984 r. Rada ministrów edukacji uznaje za niezbędne umożliwienie uczniom nauki dwóch języków obcych w ramach nauczania obowiązkowego oraz zachowania tego poziomu na kolejnych szczeblach edukacji Cel: zachęcenie państw członkowskich do uświadomienia sobie ekonomicznego i kulturowego znaczenia wielojęzyczności w Europie bez granic.

6. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ 1985 r. RadaEuropejska w Mediolanie podkreśla zasadniczy wkład języków w budowanie Europy obywateli i kładzie nacisk na wczesne nauczanie języków oraz na znaczenie wymian językowych dla uczniów 1989 r. powołanie programu LINGUA (działania służące utrzymaniu i rozwojowi różnorodności językowej w Unii Europejskiej; podniesieniu poziomu nauczania i uczenia się języków obcych; zapewnieniu szerszego dostępu do różnych form, które umożliwiają "uczenie się języków obcych przez całe życie”) 1995 r. wcielenie programu LINGUA do nowego wspólnotowego programu współpracy w dziedzinie edukacji SOCRATES

7. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ 1995 r. uchwała Rady Europejskiej: - promowanie różnorodności językowej - konieczność ilościowej i jakościowej poprawy kompetencji językowych we Wspólnocie zalecenie: każdy obywatel winien mieć dostęp do bogactwakulturowego zakorzenionego w językowej różnorodności Unii

8. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ • 1995 r. "Biała księga edukacji i kształcenia" Komisji • Europejskiej • rozwijanie nauczania przynajmniej dwóch języków obcych • używanych na terytorium Wspólnoty dla całej młodzieży, • wspieranie innowacyjnych metod nauczania języków, • upowszechnianie europejskich języków obcych • w placówkach szkolnych na wszystkich poziomach, • rozwijanie wrażliwości/zainteresowania wspólnotowymi • językami i kulturami; wczesne nauczanie języków obcych.

9. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ 2001 r. Europejski Rok Języków, ogłoszony wspólnie przez Unię Europejską i Radę Europy Cel: uwrażliwienie społeczeństw europejskich na istniejące bogactwo języków i ich różnorodność, ze szczególnym uwzględnieniem języków mniej rozpowszechnionych i mało używanych, a także promocja powszechnego nauczania języków obcych, także wśród osób dorosłych. Jednym z argumentów przemawiających za uczeniem się języków obcych bez względu na wiek jest rozwój osobisty i zawodowy jednostki. 26 września - Europejski Dzień Języków

10. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ 2000 r. Strategia Lizbońska Cel: uczynienie z Europy najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki opartej na wiedzy w świecie, umożliwiającej trwały rozwój ekonomiczny, któremu towarzyszyć będzie jakościowa i ilościowa poprawa zatrudnienia oraz większa spójność społeczna". 2002 r. "Szczegółowy program prac dla realizacji celów stawianych przed systemami edukacji i szkolenia w Europie” cel strategiczny 3: otwarcie systemów edukacji na środowisko i świat

11. KOMPETENCJE KLUCZOWE • zestaw umiejętności uważany za kanon wykształcenia współczesnego Europejczyka, kompetencje, które są potrzebne każdemu człowiekowi do samorealizacji i rozwoju osobistego, do bycia aktywnym obywatelem oraz do pełnej integracji społecznej • i zatrudnienia: • porozumiewanie się w języku ojczystym • porozumiewanie się w językach obcych • kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne • kompetencje informatyczne • umiejętność uczenia się • kompetencje społeczne i obywatelskie • inicjatywność i przedsiębiorczość • świadomość i ekspresja kulturalna

12. POLITYKA JĘZYKOWA UNII EUROPEJSKIEJ 2003 r. Plan działań na lata 2004-2006. Promowanie nauki języków i różnorodności językowej.     Główny cel: objęcie korzyściami płynącymi z nauki języków obcych wszystkich obywateli. „Języków należy uczyć się przez całe życie, znajomość języków należy do umiejętności niezbędnych do szkolenia, zatrudnienia, uczestniczenia w kulturze i jest drogą do osobistej satysfakcji.”

13. EUROPEJSKI WSKAŹNIK KOMPETENCJI JĘZYKOWYCH 2002 r. Apel Rady Europy o kontynuowanie działań „(…) mających na celu podnoszenie poziomu podstawowych umiejętności, w szczególności poprzez nauczanie co najmniej dwóch języków obcych począwszy od bardzo młodego wieku. Wezwanie do wprowadzenia w 2003 r. wskaźnika kompetencji językowych 2005 r. Komunikat pt. „Europejski wskaźnik kompetencji językowych“ - koncepcja strategii opracowania europejskiego badania kompetencji językowych, służącego zgromadzeniu danych koniecznych dla wypracowania ogólnoeuropejskiego wskaźnika kompetencji językowych

14. EUROPEJSKI WSKAŹNIK KOMPETENCJI JĘZYKOWYCH 2007 r. „Ramy europejskiego badania kompetencji językowych” Cel: ocena ogólnego poziomu znajomości języków obcych w każdym z państw członkowskich. Wersja ostateczna sprawdzianu powinna obejmować: czytanie ● rozumienie ze słuchu ● pisanie ● mówienie. Ze względów praktycznych w pierwszym etapie – sprawdzian trzech umiejętności językowych, które są najdogodniejsze w ocenie (rozumienie ze słuchu, czytanie oraz pisanie). Badanie europejskie w każdym z państw członkowskich powinno objąć sprawdziany umiejętności w pierwszym i drugim spośród najczęściej wykładanych europejskich języków urzędowych w UE – a są to angielski, francuski, niemiecki, hiszpański i włoski. Rada zwróciła się do Komisji z prośbą o opracowanie europejskiego wskaźnika kompetencji językowych, stwierdzając, że „ocena testów powinna opierać się na skalach stosowanych w ramach europejskiego systemu opisu kształcenia językowego“.

15. COMMON EUROPEAN FRAMEWORK of REFERENCE Wspólne europejskie ramy odniesienia, czyli Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment („Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie”) - wytyczne dotyczące opisu postępów w nauce języków obcych Cel: zapewnienie ram dla metod oceny i nauczania w odniesieniu do wszystkich języków w Europie. CEFR składa się ze skali sześciostopniowej dla poszczególnych umiejętności językowych, podzielonej na trzy podstawowe zakresy: poziom podstawowy (A1-A2), poziom samodzielności (B1-B2), poziom biegłości (C1-C2).

16. PODSUMOWANIE Polityka edukacyjna związana z nauczaniem języków obcych w ramach procesu lizbońskiego (strategia do roku 2010) opiera się na następujących rekomendacjach: • Dokładać wszelkich starań, aby promować i podnosić świadomość opinii  publicznej w dostrzeganiu korzyści, jakie płyną z językowej różnorodności • W ramach narodowych systemów kształcenia i doskonalenia powinno znaleźć się miejsce dla nauczania języków regionalnych, języków mniejszości narodowych, języków imigrantów, migrantów oraz krajów ościennych

17. PODSUMOWANIE • Każdy kraj winien mieć jasno sformułowane cele kształcenia językowego na każdym etapie edukacyjnym. • Zagwarantować płynność nauczania języka (doskonalenia kompetencji) na kolejnych etapach edukacyjnych.    • Zdefiniować standardy kształcenia oraz wykorzystywać idee CLIL. • Stworzyć przejrzysty system certyfikacji oparty na Common European Framework. • Wprowadzać mentoring wspierający nauczycieli w ich karierze zawodowej.

18. DOŚWIADCZENIA POLSKIE 2005 r. Raport krajowy Ministerstwa Edukacji Narodowej: „Edukacja językowa w Polsce” • Nauczanie języków obcych w polskim systemie oświaty • Prywatne szkoły językowe

19. DOŚWIADCZENIA POLSKIE Przemiany w zakresie powszechności nauczania poszczególnych języków przedstawiono poniżej:

20. DOŚWIADCZENIA POLSKIE

21. UCZENIE SIĘ JĘZYKÓW POZA EDUKACJĄ FORMALNĄ Początek lat dziewięćdziesiątych wiązał się nie tylko z początkiem transformacji ustrojowej, lecz także z otwarciem rynków zagranicznych i koniecznością zwiększenia potencji językowej polskiego społeczeństwa. Potrzeby rynku w szybkim czasie zaczęły być zaspokajane przez tworzące się liczne szkoły językowe. 1993 R. – POWSTANIE BRITISH CENTRE

22. SZKOŁY JĘZYKOWE 2005 r. – 6845 szkół językowych 72,3% szkoły specjalizujące się w nauczaniu więcej niż jednego języka 21,8% szkoły języka angielskiego 3,2% szkoły języka niemieckiego 2,7% szkoły uczące innych języków

23. SZKOŁY JĘZYKOWE • W roku 2004/2005 ogólna liczba osób ucząca się w prywatnych szkołach językowych wyniosła 786 327 osób. • Spośród ogólnej liczby uczących się większość to kobiety: Kobiety 86,7% Mężczyźni 13,3% • Średnia wieku osób uczęszczających na zajęcia do prywatnych szkół językowych to 22 lata: Do 25 lat 54,2% 26 - 30 lat 25,1% 31 - 40 lat 19,2% 41 - 50 lat 6,1% Ponad 50 lat 3,4%

24. SZKOŁY JĘZYKOWE SŁUCHACZE SZKOŁ JĘZYKOWYCH: • Absolwenci szkół wyższych 38,0% • Studenci, uczniowie i absolwenci szkół pomaturalnych, • policealnych, ponadgimnazjalnych 32,8% • Uczniowie gimnazjum 16,1% • Uczniowie szkół podstawowych 13,1% • Zdecydowana większość uczestników kursów językowych to mieszkańcy miast powyżej 100 tys.

25. SZKOŁY JĘZYKOWE Procentowy udział ogólnej liczby uczestników kursów językowych według województw przedstawia się następująco: • Woj. mazowieckie i łódzkie 34,0% • Woj. dolnośląskie, opolskie i śląskie 22,1% • Woj. pomorskie, kuj.-pomorskie i zachodniopomorskie 14,2% • Woj. wielkopolskie i lubuskie 12,9% • Woj. małopolskie, świętokrzyskie i podkarpackie 10,8% • Woj. warmińsko-mazurskie, podlaskie i lubelskie 6,0% Powyższe dane obejmują również kursy językowe organizowane przez zakłady pracy, ponieważ większość kursów korporacyjnych jest obsługiwana przez prywatne szkoły językowe.

26. BRITISH CENTRE W roku 2004/2005 • ogólna liczba osób ucząca się w prywatnych szkołach językowych wyniosła 786 327 osób • Było 6845 szkół językowych • Na przeciętną szkołę językową przypadało 115 słuchaczy • W tym samym roku liczba słuchaczy BRITISH CENTRE wynosiła 1780 osób • Słuchacze BRITISH CENTRE stanowili 0,22% wszystkich uczących się w prywatnych szkołach językowych

27. BRITISH CENTRE

28. BRITISH CENTRE

29. BRITISH CENTRE C2 C1 B2 B1 B1 A2 A2 A1

30. BRITISH CENTRE Kursy dofinansowane z EFS Kursy stacjonarne Kursy Helen Doron Kursy dla dzieci poza Helen Doron Szkolenia korporacyjne

31. BRITISH CENTRE Szkolenia korporacyjne Kursy dofinansowane z EFS Kursy dla dzieci poza Helen Doron Kursy Helen Doron Kursy stacjonarne

32. BRITISH CENTRE Kursy dofinansowane z EFS Kursy dla dzieci poza Helen Doron Kursy dla dzieci poza Helen Doron Szkolenia korporacyjne Kursy stacjonarne

33. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ