OCENA INFRASTRUKTURY ELEKTROENERGETYCZNEJ W ASPEKCIE BEZPIECZEŃSTWA DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ

1. OCENA INFRASTRUKTURY ELEKTROENERGETYCZNEJ W ASPEKCIE BEZPIECZEŃSTWA DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ Dr inż. Waldemar DOŁĘGA Instytut Energoelektryki Politechnika Wrocławska 50-370 Wrocław, ul. Wybrzeże Wyspiańskiego 27

2. Plan prezentacji • WPROWADZENIE • OBSZAR WYTWARZANIA • OBSZAR PRZESYŁU • OBSZAR DYSTRYBUCJI • WNIOSKI

3. Wprowadzenie • Poziom bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej • Jeden z najważniejszych czynników - stan techniczny infrastruktury elektroenergetycznej w obszarze: • wytwarzania, • przesyłu, • dystrybucji.

4. Obszar wytwarzania • Moc zainstalowana elektrowni krajowych - 35950 MW (2010), w tym w elektrowniach i elektrociepłowniach zawodowych - 32758 MW. • Wolumen krajowej produkcji energii elektrycznej brutto - 156342 GWh (2010) /wzrost o 3,6 % w stosunku do 2009 r./ • Średnie roczne zapotrzebowanie na moc - 21405 MW (2010) /wzrost o 3,8 % w stosunku do 2009 r./ • Maksymalne zapotrzebowanie na moc - 25449 MW (2010) /wzrost o prawie 3,5 % w stosunku do 2009 r./ • Wzrostowa tendencja zapotrzebowania na energię elektryczną i jej krajowego zużycia – okres ostatnich lat. • Krótkotrwałe odwrócenie tego trendu - 2009 r. (zahamowanie tempa rozwoju gospodarczego kraju). • Aktualna prognoza zapotrzebowania na energię elektryczną – wzrost w średniorocznym tempie na poziomie 1,6 % do 2030 r. do poziomu 210 TWh.

5. Obszar wytwarzania Tabela 1. Wybrane dane dotyczące funkcjonowania KSE w latach 2009-2010 * dane na podstawie średnich rocznych wartości ze szczytu wieczornego z dni roboczych

6. Obszar wytwarzania • Wielkość mocy zainstalowanych w KSE - stosunkowo wysoki poziom. • Operator systemu przesyłowego (OSP) ma ograniczoną możliwość dysponowania źródłami wytwórczymi na skutek występowania ubytków mocy wynikających z remontów średnich, kapitalnych i awaryjnych. • Wyraźny trend wzrostowy niedyspozycyjności o charakterze nieplanowym (awarie, remonty bieżące, warunki eksploatacyjne). • Relacja mocy dyspozycyjnej do mocy osiągalnej 73,5 % (2010). • Poziom rezerwy mocy dyspozycyjnej: • kluczowy parametr planistyczny do oceny bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, • umożliwia pokrycie wszystkich możliwych odchyleń od przyjętych założeń planistycznych. • Margines rezerwy wymagany przez OSP - min. 18 %. • gwarantuje dla każdego szczytu dobowego nadwyżkę mocy w stosunku do zapotrzebowania.

7. Obszar wytwarzania • Systematyczny spadek nadwyżki mocy bezpośrednio dostępnej dla OSP. • Niekorzystne zjawisko - znacznie szybszy spadek nadwyżki mocy w okresie letnim • Przyczyny: • rosnący zakres prac modernizacyjno-remontowych w elektrowniach (dostosowanie do wymagań ekologicznych), • ograniczenia w wyprowadzeniu mocy z niektórych elektrowni (zmniejszona dopuszczalna obciążalność linii przesyłowych w warunkach wysokich temperatur otoczenia), • wzrost wielkości mocy niedostępnej dla produkcji energii elektrycznej ze względów ekonomicznych lub technologicznych. • Bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej w normalnych warunkach obciążenia nie jest zagrożone (stan obecny). • Wystarczający, wyższy od wymaganego poziom rezerw mocy dostępnych dla OSP z punktu widzenia bezpieczeństwa funkcjonowania KSE. • W ostatnim okresie nie zanotowano ograniczeń w poborze mocy ani wyłączeń odbiorców, spowodowanych brakiem mocy wytwórczych w KSE. • Lokalne okresowe niedobory energii elektrycznej (okresy zapotrzebowania szczytowego) • obszary zasilania zlokalizowane w znacznej odległości od systemowych źródeł wytwórczych • duże nasilenia remontów planowych jednostek wytwórczych, • wystąpienie nietypowych warunków pogodowych.

8. Obszar wytwarzania • Bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej ulegnie pogorszeniu na skutek możliwego niedoboru mocy w KSE (stan przyszły, szczególnie po 2015 r.). • Przyczyny: • dostosowanie jednostek wytwórczych do rosnącego prognozowanego zapotrzebowania na moc, • wymiana starych i wyeksploatowanych mocy wytwórczych, • spełnienie wymogów środowiskowych. • Spełnienie wymogów środowiskowych – zobowiązania wynikające z Pakietu Klimatyczno-Energetycznego • obowiązki redukcji emisji CO2, • ograniczenie emisji innych zanieczyszczeń do atmosfery (SO2, NOx, itp.). • Wymagania ekologiczne po 2015 r. – przewidywane dalsze zaostrzenie. • Brak długich okresów przejściowych (dostosowawczych) - konieczność wycofania z eksploatacji wielu obecnie pracujących bloków energetycznych lub przy wystąpieniu o derogacje ich eksploatacji tylko w ograniczonym zakresie. • Majątek trwały elektrowni i elektrociepłowni - przestarzały i mocno wyeksploatowany. • Większość jednostek wytwórczych pochodzi z okresu 1966-1985 (21000 MW). • W ostatnich 20 latach oddano do użytkowania jednostki o łącznej mocy ok. 7000 MW oraz zmodernizowano znaczną część istniejących bloków w elektrowniach zawodowych uzyskując m.in.: przedłużenie żywotności urządzeń, poprawę sprawności wytwarzania oraz znaczną redukcję emisji SO2, NOx i pyłu. • Obecnie 45 % wszystkich urządzeń wytwarzających energię elektryczną ma ponad 30 lat, a prawie 77 % ma ponad 20 lat. • Elektrownie są zamortyzowane w 80%, a nieraz nawet w 100%.

9. Obszar wytwarzania • Wiek, stan techniczny i stopień wyeksploatowania mocy wytwórczych: • jedna z głównych przyczyn coraz mniejszej nadwyżki mocy dyspozycyjnych w stosunku do zapotrzebowania szczytowego, • bardzo poważny problem dla prawidłowego funkcjonowania KSE. • Proces starzenia się jednostek wytwórczych oraz konieczność spełnienia unijnych wymagań dotyczących ograniczenia emisji CO2 i innych zanieczyszczeń (SO2, NOx, itp.) powoduje, że wyeksploatowane bloki energetyczne w elektrowniach i elektrociepłowniach zawodowych będą wycofywane lub poddawane modernizacji. • Harmonogram planowanych wycofań i modernizacji w latach 2012-2020 obejmuje łącznie odpowiednio ponad 5000 MW i 13400 MW. • W okresie po 2015 r. w sytuacji braku inwestycji w nowe moce wytwórcze mogą wystąpić poważne problemy z niedoborem mocy wytwórczych w KSE, którego nie będą w stanie wyrównać ograniczone możliwości importowe. Nastąpi dramatyczny spadek mocy dyspozycyjnej w KSE.

10. Obszar wytwarzania Tabela 2. Planowane wycofania i modernizacje w elektrowniach i elektrociepłowniach zawodowych w latach 2012-2020 w MWe

11. Obszar wytwarzania • Plany inwestycyjne dotyczące systemowych jednostek węglowych mogą zostać ograniczone lub zrealizowane z opóźnieniem. • Przyczyny: • ograniczony poziom środków finansowych wytwórców, • niepewność w obszarze wymagań środowiskowych, • wydłużające się okresy uzyskiwania odpowiednich uzgodnień, pozwoleń, opinii i decyzji formalno-prawnych, • brak mocy wytwórczych u dostawców urządzeń, • ograniczone możliwości biur konstrukcyjnych, itp. • Praktyka stosowana przez przedsiębiorstwa energetyczne - wstrzymywanie się z podjęciem ostatecznych decyzji dotyczących realizacji inwestycji w nowe moce wytwórcze oraz wyboru technologii węglowych lub gazowych.

12. Obszar wytwarzania • Brak realizacji lub opóźnienie deklarowanego planu inwestycyjnego. • Skutki: • planowany ubytek mocy w KSE nie będzie w wystarczającym stopniu skompensowany uruchamianiem nowych źródeł wytwórczych, • wystąpienie deficytów mocy, • zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. • Konieczne jest podjęcie intensywnych działań zmierzających do rozpoczęcia inwestycji w nowe moce wytwórcze, którym powinien towarzyszyć rozwój inwestycji sieciowych, szczególnie linii przesyłowych i połączeń międzysystemowych. • Prawidłowa praca KSE - interwencyjne źródła energii • likwidują czasowe niedobory mocy czynnej i biernej wynikające z określonego układu sieci przesyłowej, warunków jej pracy i nieprzewidywalnego charakteru pracy farm wiatrowych. • Konieczna jest budowa elastycznych interwencyjnych źródeł wytwórczych opartych głównie na turbinach gazowych, zdolnych do dostosowania obciążenia do charakterystyki pracy turbin wiatrowych.

13. Obszar przesyłu • Krajowa sieć przesyłowa (KSP) jest przystosowana do typowych warunków zapotrzebowania na energię elektryczną i realizacji wewnętrznych zadań przesyłowych w stanach normalnych (stan obecny). • Brak zagrożenia dla bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej (stan obecny). • Lokalne zagrożenia - trudności z zasilaniem w ekstremalnych warunkach atmosferycznych. • W przyszłości w kontekście prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną obecna infrastruktura przesyłowa będzie niewystarczająca. • Zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej (stan przyszły). • Przyczyny: • niedostateczny poziom mocy w KSE w źródłach krajowych i dostępnych poprzez połączenia międzysystemowe, • nierównomierne rozłożenie źródeł i odbiorów przy braku odpowiednich zdolności przesyłowych sieci. • Zapewnienie niezawodności dostaw energii elektrycznej wymaga realizacji inwestycji polegających na: • rozbudowie i modernizacji sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej 110 kV w obszarze dużych aglomeracji miejskich, • umożliwiających zwiększenie możliwości eksportowo-importowych KSE. • Potrzeba rozbudowy i modernizacji infrastruktury sieciowej wiąże się: • z intensywnym rozwojem źródeł odnawialnych, • planowanym rozwojem energetyki jądrowej • koniecznością budowy nowoczesnych ekologicznych konwencjonalnych źródeł wytwórczych.

14. Obszar przesyłu Tabela 3. Dane charakteryzujące elektroenergetyczne sieci przesyłowe i dystrybucyjne (stan na dzień 1.01.2010)

15. Obszar przesyłu • Duże zagrożenia dla stabilnej pracy KSE wynikają bezpośrednio z: • małej gęstości sieci i jednostek wytwórczych w niektórych częściach kraju, • ograniczonych możliwości obciążenia linii w wyższych temperaturach otoczenia, • rosnącego zakresu prac remontowych i inwestycyjnych w sieciach, • dużej awaryjności na skutek anomalii pogodowych, • nadmiernego wzrostu napięć w sieci przesyłowej oraz sieci 110 kV, • ograniczenia importu energii elektrycznej z systemów elektroenergetycznych państw sąsiednich, • wzrostu obciążenia w okresie letnim. • Zagrożenia te potęgują się w przypadku nałożenia się na siebie wielu niekorzystnych czynników obejmujących: skrajnie wysokie zapotrzebowanie na moc, anomalie pogodowe, wyłączenie dużej liczby elementów sieci lub jednostek wytwórczych czy oddziaływanie przepływów mocy z krajów sąsiednich. • Ograniczona przepustowość linii przesyłowych w wyższych temperaturach otoczenia - poważne zagrożenie dla stabilnej pracy KSE w warunkach zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną. • Wiek, stan techniczny i stopień wyeksploatowania sieci przesyłowych. • W odniesieniu do linii napowietrznych: • mniej niż 10 lat - tylko 20% linii 400 kV i niespełna 1% linii 220 kV, • mniej niż 25 lat - 58% linii 400 kV i 11% linii 220 kV, • powyżej 35 lat - 10% linii 400 kV i aż 74% linii 220 kV.

16. Obszar przesyłu • Wiek i stan techniczny sieci przesyłowych powoduje dużą awaryjność tych sieci, szczególnie w warunkach coraz częstszych ostatnio anomalii pogodowych. • Działania OSP w celu poprawy stanu technicznego linii przesyłowych • modernizacja polegającą na podwyższaniu lub wymianie wybranych słupów, regulacji zwisów i wymianie przewodów fazowych na nowe o zwiększonej przepustowości. • Ograniczenie importu energii elektrycznej z systemów Europy Zachodniej jest spowodowane: • ograniczonymi zdolnościami przesyłowymi transgranicznych połączeń międzysystemowych • przepływami kołowymi mocy, wywołanymi przez elektrownie wiatrowe zlokalizowane na terenie północnych Niemiec. • Bariera dla wymiany energii elektrycznej z zagranicą i ograniczenie wykorzystania połączeń transgranicznych do importu energii w sytuacjach, gdy nie ma możliwości pokrycia zapotrzebowania ze źródeł krajowych.

17. Obszar przesyłu • Wzrost obciążenia w okresie letnim • ogranicza możliwość wykonywania remontów w tym okresie, • wpływa na obniżenie rezerw w innych okresach roku. • Stała tendencja w ostatnich kilku latach: • znacznie wyższy od przeciętnego wzrost zapotrzebowania na moc czynną w okresie letnim, • koncentracja zapotrzebowania w niektórych dużych aglomeracjach miejskich (warszawskiej, wrocławskiej, poznańskiej). • znacznie wyższy wzrost zapotrzebowania na moc bierną (stwarza trudności w dotrzymaniu wymaganych poziomów napięcia w sieci przesyłowej). • W okresach letnich mogą pojawić się problemy z dostawami energii elektrycznej do tych rejonów kraju w których występuje duża przewaga odbioru nad lokalną generacją.

18. Obszar przesyłu • Największe zagrożenie wystąpienia rozległej awarii sieciowej, w przypadku nałożenia się skrajnie niekorzystnych warunków pracy sieci przesyłowej, dotyczy północnej części KSE. • Przyczyny: • duże przesyły mocy czynnej i biernej z centrum w kierunku północnym. • mniejsza w stosunku do południowej części KSE liczba źródeł wytwórczych, • mniejsza gęstość sieci w tym obszarze, • Wystąpienie awarii może spowodować tam utratę stabilności napięciowej na znacznym obszarze. • Zagrożenia w strukturze zasilania dotyczą dużych aglomeracji miejskich. • możliwość utraty zasilania aglomeracji warszawskiej w wyniku kaskadowego wyłączenia zasilających ją elementów sieci przesyłowej • możliwość utraty zasilania aglomeracji wrocławskiej i poznańskiej w wyniku wyłączenia elementów sieci przesyłowej. • Konieczność rozbudowy sieci przesyłowej wynika z prognoz dotyczących wzrostu zapotrzebowania odbiorców na moc i energię elektryczną, wymagań odbiorców w zakresie pewności zasilania oraz inwestycji koniecznych do przyłączenia i wyprowadzenia mocy z nowych jednostek wytwórczych. • Konieczność rozbudowy transgranicznych połączeń międzysystemowych ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej oraz likwidację barier swobodnego handlu energią na rynku wewnętrznym i międzynarodowym.

19. Obszar przesyłu • Rozbudowa i modernizacja sieci przesyłowej powinna być ukierunkowana na: • stworzenie warunków bezpiecznej pracy KSE, • zwiększenie pewności zasilania obszarów dużych aglomeracji miejskich, • wzmocnienie roli systemu przesyłowego w KSE, • zwiększanie możliwości ruchowych w KSE, • zwiększenie zdolności regulacji napięć, • wyprowadzenie mocy z przyłączonych źródeł, • rozbudowę połączeń transgranicznych. • Niezbędne działania: • znaczna rozbudowa strukturalna sieci przesyłowej, • strukturalne zmiany układów zasilania w newralgicznych obszarach kraju, • umożliwienie współpracy ze sobą źródeł energii o zróżnicowanej technologii wytwarzania i różnych parametrach ich pracy • zdjęcie funkcji przesyłowych z sieci dystrybucyjnej 110 kV.

20. Obszar przesyłu • Przyjęty przez OSP plan modernizacji i rozbudowy uwzględnia: • przyłączenie do sieci przesyłowej nowych źródeł konwencjonalnych, • planowane likwidacje-wycofania z pracy części jednostek wytwórczych, • przyłączenie do sieci odnawialnych źródeł energii o mocach wynikających z celów Pakietu Klimatyczno – Energetycznego • przewidywane lokalizacje elektrowni jądrowych na obszarze kraju. • Szacowane nakłady na zamierzenia dotyczące rozbudowy i modernizacji sieci przesyłowych ujęte w opracowanym przez PSE Operator S.A. Planie Zamierzeń Inwestycyjnych w latach 2012-2016 wynoszą 8,9 mld zł. • W planie przyjęto bardzo słuszną koncepcję rozwoju sieci 400 kV na trasach już istniejących linii 220 kV. • Przyjęcie takiej koncepcji pozwala uproszczenie i ograniczenie czynności administracyjnych i prawnych potrzebnych do przeprowadzenia modernizacji sieci przesyłowych, co ułatwi i przyspieszy ten proces. • W planie podjęto decyzję o rozbudowie sieci 400 kV i 220 kV w lokalizacjach o zwiększonej generacji wiatrowej (północno-zachodnia Polska). Szacowane nakłady inwestycyjne do roku 2016 wyniosą 1,2 mld zł. • W planie rozwoju KSE na lata 2010-2025, PSE Operator S.A. zadeklarował przeznaczenie na inwestycje kwoty 18 mld zł. • Inwestycje mają głównie na celu: • połączenie KSE z systemem litewskim za pomocą połączenia synchronicznego LIT-POL Link, • ułatwienie przyłączania źródeł generacji wiatrowej w północno-zachodniej części kraju, • ograniczenie niekorzystnego wpływu generacji wiatrowej w Niemczech na krajową sieć przesyłową (instalacja przesuwników fazowych).

21. Obszar przesyłu • Realne możliwości budowy nowych linii przesyłowych muszą uwzględniać długotrwałość procesu inwestycyjnego. • Długi okres potrzebny do uzyskania odpowiednich uzgodnień, pozwoleń, opinii i decyzji formalno-prawnych wraz z pozyskaniem prawa do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane związane z budową linii przesyłowej. • Istniejące regulacje prawne dotyczące przygotowania i realizacji liniowych inwestycji infrastrukturalnych utrudniają realizację procesu inwestycyjnego stwarzając bariery i utrudnienia prawne, administracyjne i społeczne. • Konieczne jest wprowadzenie regulacji dotyczących przygotowania i realizacji liniowych inwestycji infrastrukturalnych likwidujących te bariery i utrudnienia. • Rozbudowa sieci przesyłowych o strategicznym znaczeniu z punktu widzenia bezpieczeństwa elektroenergetycznego powinna być dodatkowo wspierana finansowo przez państwo w ramach stworzonych specjalnych systemów lub funduszy wspierających.

22. Obszar dystrybucji • Sieć dystrybucyjna przystosowana jest do występujących obecnie typowych warunków zapotrzebowania na energię elektryczną i realizacji zadań w stanach normalnych. • Istnieją lokalne zagrożenia, które mogą powodować trudności z zasilaniem w ekstremalnych warunkach atmosferycznych, szczególnie w zimie. • W kontekście prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną w przyszłości, konieczności poprawy jakości i niezawodności dostawy energii do odbiorców końcowych oraz intensywnego rozwoju odnawialnych źródeł obecna infrastruktura dystrybucyjna wymaga rozbudowy i gruntownej modernizacji w obszarze sieci 110 kV i sieci SN. • Minimalny program inwestycyjny w obszarze infrastruktury dystrybucyjnej wymaga budowy ok. 4000 km linii 110 kV i 163 stacji 110 kV oraz modernizacji ok. 250000 km linii oraz 95000 stacji w sieciach dystrybucyjnych SN. • Duże zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej wynikają bezpośrednio z: wieku, stanu technicznego i stopnia wyeksploatowania sieci dystrybucyjnych oraz dużej ich awaryjności na skutek anomalii pogodowych.

23. Obszar dystrybucji • Majątek sieci dystrybucyjnych jest przestarzały i mocno wyeksploatowany, a stopień zamortyzowania w 2010 r. wynosił 30%. Przy czym jego wartość księgowa, w związku z restrukturyzacją elektroenergetyki, była kilka razy przeszacowywana. • Największy stopień zużycia mają stacje 110 kV/SN i sieci dystrybucyjne SN na obszarach wiejskich, które wymagają pilnej modernizacji w zakresie zapewniającym odpowiednią jakość dostarczanej energii elektrycznej dla odbiorców końcowych. • Ograniczona przepustowość sieci 110 kV ma ścisły związek z jej wiekiem, stanem technicznym i stopniem wyeksploatowania oraz brakiem wymaganych inwestycji zapobiegających postępującej dekapitalizacji majątku sieciowego. • Na skutek niewystarczającej termicznej obciążalności linii 110 kV występują m.in.: • ograniczone możliwości dostarczenia energii do dużych aglomeracji miejskich (warszawska, poznańska). • przeciążenia w obszarze sieci 110 kV które wpływają negatywnie na pracę sieci przesyłowej. • Niekorzystnym zjawiskiem w aspekcie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej jest bardzo niski poziom inwestycji, realizowanych przez operatorów systemów dystrybucyjnych, związanych z budową nowych linii 110 kV, co skutkuje niską dynamiką przyrostu długości tych linii (3,6% w ciągu ostatnich 15 lat). • Konieczne jest wprowadzenie postanowień w istniejących regulacjach prawnych, które będą stymulowały operatorów systemów dystrybucyjnych do inwestycji w rozbudowę sieci dystrybucyjnych SN i 110 kV.

24. Wnioski • Analiza i ocena stanu infrastruktury elektroenergetycznej w aspekcie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej wykazała brak obecnie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w normalnych warunkach obciążenia i duże prawdopodobieństwo jego wystąpienia w przyszłości (po 2015 r.) w warunkach prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną. • Podstawowe czynniki wpływające na narastanie zagrożeń bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej to szybki wzrost ubytków mocy dyspozycyjnej w sektorze wytwórczym spowodowany wycofywaniem wyeksploatowanych jednostek wytwórczych, realizacją programów modernizacyjnych i regulacjami ekologicznymi oraz niewystarczający stan infrastruktury sieciowej, szczególnie sieci przesyłowych i dystrybucyjnych 110 kV. • Brak lub opóźnienie inwestycji w nowe moce wytwórcze i infrastrukturę sieciową może prowadzić do drastycznego niedoboru energii elektrycznej dla odbiorców końcowych w przyszłości (po 2015 r.) i przynieść negatywne skutki dla całej gospodarki.

25. Wnioski • Obowiązujące regulacje prawne w obszarze rozwoju i modernizacji infrastruktury wytwórczej i sieciowej są niewystarczające i nieskuteczne. Niedostateczne są warunki dla budowy nowych źródeł wytwórczych i ograniczone możliwości budowy nowych linii elektroenergetycznych zarówno przesyłowych jak i dystrybucyjnych. • W obszarze infrastruktury wytwórczej należy wprowadzić program dla budowy nowych mocy wytwórczych zawierający: pakiet rozwiązań ułatwiających podejmowanie decyzji inwestycyjnej, ułatwienia proceduralno-prawne, pozyskiwanie kapitału i realizację inwestycji. • W obszarze infrastruktury sieciowej należy wprowadzić specustawę kompleksowo regulującą infrastrukturalne inwestycje o znaczeniu ponad lokalnym - ustawę o korytarzach przesyłowych oraz rozwiązania stymulujące operatorów systemów dystrybucyjnych do inwestycji w rozbudowę sieci dystrybucyjnych. • Przyjęcie właściwych regulacji w obszarze infrastruktury wytwórczej i sieciowej pozwoli usunąć istniejące bariery w realizacji inwestycji związanych z budową nowych jednostek wytwórczych oraz rozbudową i modernizacją sieci przesyłowych i dystrybucyjnych, rozwiązać istniejące problemy oraz znacząco poprawić i przyśpieszyć proces realizacji tych inwestycji.

26. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ