Czyszczenie stali kadłubowych

1. Czyszczenie polega na usunięciu zanieczyszczeń z poszycia blach i profili w celu nadania powierzchni odpowiedniego stopnia czystości (stanu powierzchni) określonego przez normy producentów i/lub producentów farb jako podstawowego warunku przygotowania powierzchni do malowania. Czyszczenie stali kadłubowych • Proces czyszczenia może być przeprowadzony różnym metodami zapewniającymi odpowiednią wydajność procesu i czystość powierzchni. Powierzchnie stalowe mogą być oczyszczane następującymi metodami: • Ręczno – mechanicznie (szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie itp.); • Mechanicznie (strumieniowo – ściernie, suchym lodem); • Cieplnie (płomieniowo); • Chemicznie.

2. Oczyszczanie ręczno - mechaniczne • Młotkowanie – zgrubne usuwanie luźno związanych produktów korozji: rdzy, zgorzeliny, powłoki malarskiej (ręcznie lub za pomocą młotka pneumatycznego). Stosowane przed obróbką strumieniowo – ścierną. • Szczotkowanie – dokładniejsze usuwanie luźno związanych produktów korozji: rdzy, zgorzeliny, powłoki malarskiej. Zalecane w trudno dostępnych miejscach. • Szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych lub mechanicznych (mało wydajna metoda). • Stopnie czystości wg PN – ISO 8501 - 1:1996: • St0 – powierzchnia bez przygotowania • St1 – lekkie przetarcie powierzchni przy użyciu szczotek drucianych • St2 – staranne skrobanie oraz szczotkowanie przy użyciu szczotek • St3 – szczególnie staranne skrobanie skrobakami i szczotkowanie powierzchni. • Wady metody: • Niska wydajność, • Zalecana do prostych kształtów. • Maksymalny stopień czystości przygotowania powierzchni to St3, który nie zawsze spełnia wymagania armatora i/lub producenta farb.

3. Oczyszczanie płomieniowe • Oczyszczanie płomieniowe polega na zastosowaniu do czyszczenia specjalnej konstrukcji palników acetylenowo – tlenowych lub acetylenowo – powietrznych. Pod wpływem wysokiej temperatury następuje odpryskiwanie zgorzeliny i rdzy od podłoża oraz spalanie substancji pochodzenia organicznego (stara powłoka malarska, tłuszcze, smary itp.). • Wady metody: • Oczyszczanie płomieniowe elementów stalowych o grubości poniżej 4 mm może spowodować ich odkształcenie. • Konieczność dodatkowego czyszczenia przez szczotkowanie. Oczyszczanie chemiczne polega na wytrawieniu elementów stalowych w roztworach kwasów mineralnych.

4. Obróbka strumieniowo - ścierna Obróbka strumieniowo – ścierna polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. • Rodzaje obróbki: • Otwarty, zamknięty obieg ścierniwa, • Na sucho, na mokro, w osłonie wodnej, • Średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), • Wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), • Hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), • Odśrodkowe – koła wirnikowe. • Zalety obróbki strumieniowo – ściernej: • Wysoka wydajność metody, • Duża dokładność oczyszczania (stopień oczyszczenia Sa0 – pow. Bez przygotowania • Sa1- lekkie piaskowanie, Sa2, Sa2 ½, Sa3 – piaskownie do białego metalu)

5. Ograniczenia metody obróbki strumieniowo-ściernej [1]: • Blachy stalowe o grubości poniżej 2 mm mogą ulec odkształceniu również w wyniku naprężeń powierzchniowych wywołanych oczyszczaniem, • Metoda oczyszczania na sucho powoduje iskrzenie, zapylenie powierzchni, a także może powodować uszkodzenie czyszczonej powierzchni, • Powstaje spora ilość odpadów – zużytego ścierniwa. • Doczyszczanie powierzchni można przeprowadzić niżej wymienionymi metodami: • Przedmuchiwanie sprężonym powietrzem – ciśnienie 0,4 MPa, • Zmycie wodą słodką – ciśnienie 30 MPa, • Płukanie wodą słodką – ciśnienie ok. 0,2 MPa, • Przecieranie.

6. Czyszczenie suchym lodem

7. Zalety czyszczenia suchym lodem [4]: • Brak konieczności utylizacji odpadów - natychmiastowa sublimacja gazowego CO2 do atmosfery, po zetknięciu się z zanieczyszczeniem, • Przyjazna dla środowiska naturalnego - nie stosuje się żadnych dodatkowych środków chemicznych, a jedynym odpadem jest usuwane z materiału zanieczyszczenie, • Łagodne czyszczenie - metoda jest całkowicie bezpieczna dla czyszczonej powierzchni, nie powoduje uszkodzeń mechanicznych, nie stosuje się środków zwiększających podatność na korozję, • Nie obniża produktywności czyszczonych maszyn i urządzeń - większość elementów może być czyszczona bez konieczności demontowania maszyny, • Szybkość - szybkie, łatwe i sprawne przygotowanie do czyszczenia, czyszczenie całkowite niewymagające poprawek, • Łatwość obsługi - proste i pełne oprzyrządowanie oraz nieskomplikowana obsługa gwarantująca właściwe stosowanie bez konieczności pozyskiwania dodatkowej fachowej wiedzy, • Wszechstronność - budowa urządzeń (różnorodny system specjalnych dysz oraz wyposażenie dodatkowe) gwarantuje dobre efekty stosowania metody nawet w trudnych warunkach,

8. Kryteria doboru metody oczyszczania przed malowaniem : • Wielkość i kształt przedmiotu, • Rodzaj i stan materiału, • Ilość i rodzaj zanieczyszczeń, • Agresywność środowiska korozyjnego. • Przy doborze metody czyszczenia dla danej stoczni dodatkowo należy uwzględnić następujące czynniki: • Koszt inwestycji oraz możliwość lokalizacji urządzenia, • Wydajność urządzenia w m2/godz. i jego wskaźniki ekonomiczne (koszt czyszczenia 1 m2 itp.), • Specyfikę warunków technicznych stoczni, • Umiejscowienie procesu czyszczenia w procesie technologicznym budowy statku.

9. W ramach kontroli stanu przygotowania powierzchni należy sprawdzić: • Stopień czystości podłoża wg PN – ISO 8501: „Wzrokowa ocena czystości powierzchni”; • Chropowatość powierzchni wg PN – ISO 8503: „Charakterystyki chropowatości powierzchni podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej”; • Odtłuszczenie powierzchni wg PN – ISO 8502: „Badania służące do oceny czystości powierzchni”; • Odpylenie wg PN – ISO 8502: „Badania służące do oceny czystości powierzchni” • Obecność zanieczyszczeń jonowych wg PN – ISO 8502: „Badania służące do oceny czystości powierzchni”. • Stopień wilgotności