Download
1 / 8
E N D
Büyüme olgunlaşma paralelinde aileden uzaklaşma sürecinde yaşanan sorunların çoğunun anne-babanın çocuğunu koruma yönündeki arzusundan kaynaklandığı görülür. Anne babalara göre gençlerin bağımsızlık derecesinin belirlerlenmesinde onların yaşlarının tek başına yeterli olmadığı aynı zamanda olgunlukları da çok önemlidir.
Aile ile gençler arasında uzlaşma sağlanan konular arasında gençlerin ortalama:11-12 yaşlarında gün içersinde toplu taşıt araçlarını kullanabilmesi12 yaşlarında arkadaşlarıyla birlikte alışverişe gidebilmesi15-16 yaşlarındayken gece saat 23:00’e kadar eve gelme koşuluyla gece dışarı çıkabilmesi, şeklinde özetlenebilir.
Çocukların ev dışında kalış süreleri ile eve dönüş saatleri ve sosyal etkinliklerindekisınır konusunda ortak bir kural söz konusu değildir. Anne baba çocuğun yaşına göre değil olgunluk düzeyine göre onun özgürlüğü konusunda bir takım kararlar alabilir. Örneğin gencin dışarı çıkmasına hangi yaşta izin verilmelidir ? sorusunun yanıtı büyük ölçüde yaşanılan yere, söz konusu uzaklıklara ve ulaşım olanaklarına bağlı olmalıdır
Kız çocuklar erkeklere kıyasla daha erken bir evrede kendi kendilerine yeterli olmaya başlarlar. 15 yaşlarındaki bir genç kız aynı yaştaki erkeklerle karşılaştırıldığında kendini bir yetişkin gibi algılar. Buna karşılık anne babalar kız çocuklarına, erkek çocuklardan daha koruyucu davranırlar. Ve gereksinim duyduğu bağımsızlığı onlara tanımakta daha az istekli olabilirler.
11-14 yaşlarındaki ergenlerin çoğu kendilerine bir çocuk muamelesi yapıldıklarından yakınmaktadır. Diğer şikayetler aşırı koruyucu yaklaşımyeterince özgürlük tanınmamasıküçük meselelerin gereksiz yere sorun haline getirilmesi
Anne babalar çocuklarının arkadaş ilişkilerini destekleyerek çocuklarının aile dışı etkinliklere katılmayaokul gecelerine katılmaya özendirmeli , konular karşılıklı görüşülerek çözümleme yoluna gidilmeli, çocuklarımızın kendi kararlarını almalarına izin verip onlara sorumluluk bilincini kazandırmalıyız.
