980 likes | 1.47k Views
PORODICA HERPESVIRIDAE. Spada u grupu I ( dvolančani DNK virusi) ima tri podporodice unutar kojih su genusi: 1. Subfamilija Alphaherpesvirinae: genus Simplexvirus : humani herpes simplex virus tip 1 i 2 , bovin i majmunski herpes simplex virus, i B virus
E N D
Spada u grupu I ( dvolančani DNK virusi) ima tri podporodice unutar kojih su genusi: 1. Subfamilija Alphaherpesvirinae: genus Simplexvirus: humani herpessimplex virus tip 1 i 2, bovin i majmunski herpes simplex virus, i B virus genus Varicellavirus: virus varicella-zoster i slični virusi (konjski) i svinjski virus- pseudorabijesa
2. Subfamilija Betaherpesvirinae: A) Genus Citomegalovirus: humani citomegalovirus B) Genus Muromegalovirus(murini citomegalovirus) C) Genus Roseolovirus: humani herpes virus tip 6 (6A i 6B) i tip 7;
3.Subfamilija Gammaherpesvirinae: A) Genus Lymphocryptovirus: Epstein-Barr virusinjemu slični herpes virusi majmuna B) Genus Radinovirus: virusi patogeni za životinje ( majmune i svinje) i humani herpes virus tip 8.
Građa, izgled • Virion, veličine od 150-200nm. • Nukleokapsid ikozedarne simetrije • Građa: • Lipidni omotač • Tegument • Kapsid • Jezgro
Opšte osobine porodice Herpesviridae poseduju spoljašnji omotač, sa čije površine polaze izbočine osetljivi na etar i organske rastvarače između omotača i kapside: amorfna masa tj. tegumentum
genom: dvolančana DNK, RMM od 90-170 miliona daltona sastoji se od komponenti L i S koje su povezane kovalentnim vezama, služe za ralzlikovanje subfamilija i rodova na spoljašnjem omotaču nalazi se Fc receptor
razmnožava se u jedru inficirane ćelije, stvarajući karakteristične intranuklearne inkluzije DNK se replikuje u jedru, gde se sakupljaju virioni, iako se strukturni proteini sintetišu u citoplazmi omotač dobija za vreme oslobađanja virusa kroz membranu jedra
osteljivi su na povišenu temperaturu u izotoničnom rastvoru pokazuju osteljivost na temperaturi od 50C, a dodavanjem 1m Na2SO4 postaju otporniji na povišene temperature liofilizovan virus izdržava temperaturu od 90C na -70C zadržavaju infektivnost godinama
u 50% glicerolu na +4C ostaju aktivni nekoliko nedelja osetljivi su na ultraviolentne i gama zrake, na etar, fenol, formaldehid, a inaktivišu ih i fotodinamične aktivne boje
posle primarne infekcije, ostaju u latentnom stanju u organizmu dovode do ponovljenih infekcija, nastalih reaktivacijom virusa onda, kada se poremeti uspostavljena ravnoteža između virusa i odbrabenih snaga domaćina
Virus herpes simplex tip 1 i 2 (humani HSV) Hipokrat je prvi upotrebio reč herpes-(opisujući promene na koži):grčka reč- znači mileti- nečujno doći 1925 godine je izolovan, šezdesetih godina testom neutralizacije dokazano da postoje dva tipa virusa: tip1 i tip 2
ranije se smatralo da tip 1 izaziva smo kožne promene, od pojasa na gore a tip 2 promene u genitalnom traktu danas se zna da oba tipa mogu da izazovu genitalni herpes i labijalni herpes oko 40% izolata iz genitalnih lezija pripada tipu 1, a 5% izolata iz labijalnog herpesa pripada tipu 2
Veličina, morfologija, struktura i osobine virusa od 110-120 nm, ikozaedralne simetrije jedro: dvolančana linerana DNK, obavijena oko nosača, vlaknaste građe kapsid, sa 162 kapsomere ima izgled ljuske kapsomere u obliku pentamera- na uglovima ikozaedra, a na stranicama i ivicama u obliku heksamera
oko kapsida nalazi se tegumentum pokriven je dvoslojnom ovojnicom lipoproteinske prirode sa kratkim izdancima genom: sastoji se od duge i kratke regije, a njihov raspored i položaj koristi za utvrđivanjemolekularnih razlika između herpes virusa
genomi herpes virusa tip 1 i 2 su identićni u više od 40% razlika između njih je serološka- zavisna od virusnih proteina-antigena
HHSV je osteljiv na : etar, hloroform, fenol, formaledehid, alkohol, proteolitičke enzime, deterdžente i dezinficijense osetljiv je na povišene temperature
Razmnožavanje i kultivisanje prodire u prijemčivu ćeliju tako što se njegova opna stopi sa ćelijskom DNK se sintetiše u jedru , a strukturni proteini u citoplazmi uz pomoć timidin kinaze i DNK polimeraze sazrevanje viriona odigrava se u jedru inficirane ćelije
u jedru inficirane ćelija nastaju inkuzije tipa A-Lipschütz-ova telašca-zrnaste ili amorfne tvorevine koje zauzimaju veći deo jedra virion se oslobađa iz jedra pupljenjem nakuplja se u endoplazmatskom retikulumu iz koga dospeva na površinu ćelije
HHSV umnožava se u različitim kulturama ćelija humanog i animalnog porekla kao i na horioalantoisnoj membrani ( plakovi- nekroza sa okolnim edemom, okrugla uzdignuća)
CPE: tip 1-zaokrugljavanje ćelija tip 2 džinovske ćelije- sincicijumi na Vero kulturi tip 1 izaziva karakteristično grupisanje zaokrugljenih ćelija u vidu venaca
Antigenske osobine postoje dva antigenski različita tipa HHSV: tip 1 i tip 2 RVK dokazuje solubilan Ag HSV specifičan Ag dokazuje se: neutralizacionim testom, tehnikom fluorescentne mikroskopije, ELISA metodom, tehnikom dvostruke imunodifuzije u gelu
Patogenost za ljude i kliničke manifestacije primarna infekcije HHSV 1 nastaje rano u životu- kod dece ulazna vrata su: respiratorni trakt, preko oka, oštećene kože posle primarne infekcije ne isčezava iz organizma ostaje u latentnoj formi u senzornim ganglijama ( makslirane i mandibularne grane trigeminusa)
virus izaziva latentnu infekciju ganglijskih ćelija, tako što se iz primarne lezije širi putem nervnih ovojnioca do ganglija i obrnuto herpetična lezija stvara se samo ako su intaktni ganglijska ćelija i periferno, senzorno vlakno sa svojim završecima
primarna infekcija HHSV tipom 1 često je inaparentna ili se manifestuje kao oboljenje lokalizovano u usnoj šupljini- akutni herpetični gingivostomatitis, kod male dece uzrasta od 1 -3 godina vezikule na bukalnoj sliznici i regionalna limfadenopatija
na koži- herpetični ekscem- na predhodno ekscemom promenjenoj koži pojava vezikula; teži oblik je variceliformna erupcija Kapoši na oku- keratokonjuktivitis i keratitis kod dece i adolescenata sa konjuktivalnim ulceracijama i oštećenjima i na rožnjači
na CNS- meningoencefalitis- deo generalizovane infekcije kod imunodeficijentnih bolesnika i kao primarni herpes koji zahvata nervni sistem izazivajući serozni meningitis i meningoencefalitis meningitis se izleči bez sekvela, encefalitis može da se završi letalno
posle primarne infekcije ostaje u latentnom obliku, doživotno i pored postojanja specifičnih AT Herpes labijalis ili herpes febrilis je najčešća manifestacija rekurentnog herpesa, (na prelazu kože u sluzokožu)
u primarnoj infekciji stvaraju se AT , ali se virus zadržava u latentnom stanju rekurentni herpes predstavlja paradoks, osobe sa AT posle primarne infekcije, češće oboljevaju od herpesa, od osoba koje ova AT ne poseduju objašnjava se nemogućnošću penetracije AT u ćelije u kojima je virus
osobe koja nemaju cirkulišuća AT, nisu prebolela primarnu infekciju u ranom detinjstvu kasnije se ne zaraze ovim virusom zbog primarne otpornosti u odraslom dobu.
uspostavljanje ravnoteže izmešu virusa i domaćina u fazi virusne latencije i pojava aktivacije virusa , kada se ta ravnoteža poremeti na štetu domaćina naziva se imunitet infekcija-infekcioni imunitet
Genitalni herpes : kao primarna i rekurentna lezija kod muškaraca primarna infekcija: uretritis, sa pojavom vezikula na spoljnim polnim organima i ingvinalnom limfadenopatijom vezikule prelaze u erozije, ulceracije, kruste recidivi su česti
kod žena: primarna infekcija sa vezikulama i erozijama na sluznici spoljnih polnih organa i grlića materice infekcije su praćene: temperaturom, malaksalošću, otežanim mokrenjem, zastojem u mokrenju, uvećanim regionalnim lifnim žlezdma, lokalnim bolom i svrabom na mestu promene
kod homoseksualaca, herpetične promene oko analnog otvora neonatalni herpes, redak ali veoma opasan za novorođenče neonatalni oblik generalizovane infekcije ili meningoencefalitis može biti fatalan po novorođenče ili ostavlja posledice u vidu oštećenja nervnog sistema
Laboratorijska dijagnoza: direktnim dokazivanjem virusa, virusnih Ag ili virusne DNK u bolesničkom materijalu (tečnost vezikula): EM imunoelektronskom mikroskopijom, fluorescentnom mikroskopijom ELISA metodom tehnikama hibridizacije
za izolaciju u kulturi ćelija, materijal uzeti što ranije: tečnost iz vezikula, pljuvačka, likvor, bris sa pormene na oku, bris sa genitalnih erozija, feces, i biptički material izolacija virusa: u kulturama ćelija humanog porekla i ćelijama kunića, i na horioalanoisnu membranu kokošjeg jajeta
CPE pojavljuje se za 24 sata • pre pojave CPE mogu se dokazati karakteristične inkluzije u inficiranim ćelijama • virusni Ag u tečnom medijumu, fluorescentnom mikroskopijom
specifičnih AT u srumu obolele osobe dokazuju se: RVK, neutralizacionim testom, IIFA, ELISA Za dokazivanje virusnih Ag in situ u bolesničkom materijalu koristi se antikomplementarana tehnika fluorescentne mikroskopije
Specifična profilaksa i terapija lek izbora: aciklovir u vidu masti i tableta ili infuzija stimulacija imuniteta levamisolom i izoprenozinom interferon skraćuje i ublažava tok bolesti
Epidemiologija: rezervoar zaraze je čovek izvor zaraze za tip 1 je pluvačka i izmet, a virus se prenosi direktnim kontaktom i preko kontaminiranih predmeta HSV tip 2 prenosi se polnim putem
Virus varicella zoster izaziva varičelu, to je primarna infekcija, herpes zoster je kasna reaktivacija virusa, virus posle primarnog oboljenja ostaje u latentnoj formi u nervnim ganglijama
Veličina, morfologija, struktura i osobine virusa virus varicella-zoster ima sve osobine porodice Herpesviridae i morfološki se ne razlikuje od njegovih predstavnika. od ostalih herpes virusa razlikuje se serološki ( antigenski)
osetljivost u spoljašnjoj sredini je ista kao i kod ostalih herpes virusa virus iz vezikule zadržava infektivnost do 8 godina ako se čuva na -70C smrznuti kompleks virus-ćelija brzo gube infektivnost i na tako niskoj temperaturi
Antigenske osobine antigenske varijacije nisu utvrđene virusni Ag se identifikuju: RVK -solubilni Ag, neutralizacionim testom, imunodifuzijom i tehnikama fluorescentne mikroskopije
Patogenost za ljude i kliničke manifestacije infekcija ovim virusom kod čoveka izaziva dve klinički različite bolesti: varicella herpes zoster
ulazna vrata infekcije: gornji delovi respiratornog trakta posle primarnog umnožavanja u respiratornom traktu, virus prodire u krv (viremija) i šiir se do kože i sliznice na koži se javlja karakterističan osip, usled propadanja ćelija i nakupljanja tečnosti (vezikule)
Primarna infekcija – varičela, “ovčije boginje” • dečija bolest, najčešće u uzrastu do 10 godina • uspostavlja se latencija u senzornim ganglijama Kliničke manifestacije kod dece: • karakterističan vezikularni osip • povišena temperatura • limfadenopatija 9/18/2014 49 ThepowerpointTemplates.com
herpes zoster: slične promene na koži, ali na ograničenom području tela (unilateralno) prate put zahvaćenog nerva (herpes zoster interkostalis, trigeminaslis, facijalis) virus izaziva zapaljenje zadnjih rogova kičmene moždine, nastaju jaki bolovi duž zahvaćenog nerva