Jak sobie poradzić z habilitacją postawy naukowców, wymagania pracy habilitacyjnej, częste błędy

1. Jak sobie poradzić z habilitacjąpostawy naukowców, wymagania pracy habilitacyjnej, częste błędy Prof. dr hab. inż. arch. Elżbieta Niezabitowska 31.05.2011

2. Motywacjedo pracy naukowej • Pasja naukowa • Potrzeba utrzymania się na etacie • Ambicje – tytuły naukowe • jako droga do awansu społecznego • jako wyróżnik na rynku zleceń • jako „kwiatek do kożucha”

3. Postawy w stosunku do własnych osiągnięć naukowych • lękowa – strach przed „lepszymi”, poczucie zagrożenia „kradzieżą” własnych osiągnięć naukowych • nieustabilizowana - rozpraszanie się, stale zmieniający się obszar zainteresowań badawczych lub drogi życiowej (zawodowa, artystyczna czy naukowa?) • otwarta – pomoc i wsparcie w działaniach innych, budowanie szkoły naukowej

4. Konsekwencje postaw dla rozwoju nauki i kariery I postawa lękowa, poczucie zagrożenia własnej kariery potencjalnie rodząca patologię – niszczenie wszystkich którzy zajmują się podobnym tematem. Konsekwencją jest brak rozwoju danego obszaru badawczego, zatrzymanie rozwoju osobowego – koncentracja nie na rozwoju a na niszczeniu potencjalnych, wyimaginowanych konkurentów II postawa polegająca na ciągłej zmianie obszaru badawczego prowadzi do dyletantyzmu i powierzchowności – postawa niekorzystna dla rozwoju nauki i indywidualnej kariery naukowca III postawa otwarta najbardziej pożądana; oznacza stałe poszerzanie własnej kompetencji, wspieranie i pomaganie współpracowników w osiąganiu wysokiego poziomu naukowego, dzielenie się swoją wiedzą – postawa bardzo korzystna prowadząca do poszerzanie wiedzy

5. Badania naukowe i proces projektowaniawg.Building Knowledge in ArchitectureRichard FoquéUniversity Antwerp Press 2010

6. Funkcje psychiczne człowieka wg Carla Gustawa Junga • m y ś l e n i e, • u c z u c i e, • d o z n a n i e, • i n t u i c j a.

7. Myślenie i uczucie Na podstawie D. Krzemionka „Niech przemówi intuicja” Charaktery nr 2/2011 str. 15-23 „Myślenie ma charakter pojęciowy i intelektualny”… „Uczucie nadaje rzeczom wartość subiektywną – pozytywną lub negatywną. Myślenie i uczucia są funkcjami racjonalnymi w tym znaczeniu, że posługują się rozumowaniem, ocenianiem i abstrahowaniem. Umożliwiają nam odnalezienie jakiegoś porządku w świecie”

8. Doznanie i intuicjaNa podstawie D. Krzemionka „Niech przemówi intuicja” Charaktery nr 2/2011 str. 15-23 „Doznanie jest percepcją rzeczywistości, dzięki niemu odbieramy fakty i tworzymy reprezentacje świata. Intuicja też jest percepcją, ale dokonująca się dzięki procesom nieświadomym. W poszukiwaniu rzeczy wykracza poza fakty, uczucia i pojęcia. Doznanie i intuicja są irracjonalne, opierają się na percepcji tego, co konkretne, jednostkowe”

9. Augustyn kontra Immanuel wg Czesław Sławomir NOSAL ”Diagnoza typów umysłu: rozwinięcie i zastosowanie teorii Junga”, Czesław Nosal w swej teorii wyróżnia cztery style poznawcze: • Tomasz wierzy w „mędrca szkiełko i oko” Doznanie (percepcja) + myślenie • Immanuel szuka ogólnej teorii wszystkiego Intuicja + myślenie • Józef to majsterkowicz i wynalazca Doznanie (percepcja) + uczucie • Augustyn to doznaniowiec, holista, mistyk i wizjoner Intuicja + uczucie

10. Na podstawie D. Krzemionka „Niech przemówi intuicja” Charaktery nr 2/2011 str. 15-23 Tomasz wierzy w „mędrca szkiełko i oko”. To logik, empiryk i obserwator. Kieruje się percepcją i myśleniem. Liczy się z faktami, próbuje wszystkiego dotknąć i zmierzyć. Uważny obserwator, kolekcjonuje konkretne dane, szczegółowo je ujmuje i obiektywnie ocenia. Lubi informacje aktualne, kompletne i sprawdzone. Studiuje wąskie, dokładne kategorie pojęciowe. Sekwencyjnie przetwarza dane, nie toleruje niepewności i rozbieżności miedzy funkcjami. Lubi zadania dobrze określone, dotyczące konkretnego wycinka rzeczywistości. We wnioskowaniu stosuje indukcję. Kryterium prawdy jest pewność zdobyta w doświadczeniu

11. Na podstawie D. Krzemionka „Niech przemówi intuicja” Charaktery nr 2/2011 str. 15-23 Immanuel szuka ogólnej teorii wszystkiego. To logik i teoretyk, który intuicję łączy z myśleniem. Świat spostrzega jako całość. Buduje modele i teorie, w myśleniu i dociekaniach intelektualnych posługuje się dedukcją. A jeśli fakty do niej nie pasują, tym gorzej dla faktów. Tworzy szerokie kategorie pojęciowe. Dobrze toleruje rozbieżności pomiędzy informacjami. Nieraz celowo poszukuje sprzeczności. Nie przywiązuje wagi do detali. Ceni informacje precyzyjne, logiczne i spójne. Lubi zadania nowe i otwarte. Wprowadzając tezy stosuje dedukcję, a wyjaśniając zależności –redukcję”.

12. Na podstawie D. Krzemionka „Niech przemówi intuicja” Charaktery nr 2/2011 str. 15-23 Jozef to majsterkowicz i wynalazca. Kieruje się percepcją i uczuciem. Liczy się dla niego to, co konkretne i zarazem subiektywne. Opiera się na doznaniach. Poszukuje informacji użytecznych i aktualnych. Ceni konstrukcje prawdziwe i realne. W działaniu i myśleniu pragmatyk, praktyk. Dąży do stworzenia modelu zaspokajającego obiektywne potrzeby społeczne i własne pragnienia. Ocenia wszystko z uwagi na użyteczność i opłacalność, liczy się dla niego praktyczność rozwiązań. Zorientowany na teraźniejszość. Preferuje wielokrotne eksperymenty służące stworzeniu konstrukcji (teoretycznej) subiektywnie ocenianej jako prawidłowa.”

13. Na podstawie D. Krzemionka „Niech przemówi intuicja” Charaktery nr 2/2011 str. 15-23 Augustyn pragnie oczyma duszy przeniknąć naturę świata, kieruje się intuicją i uczuciem. To doznaniowiec, holista, mistyk i wizjoner. Ujmuje wszystko globalnie i subiektywnie. Interesują go wielkie pytania. Poszukuje całości – subiektywnie doświadczanych i rozumianych. Całościowo ujmuje pole informacji, zwraca uwagę na różnorodność. Potrafi symultanicznie przetwarzać informacje na wielu poziomach. Stosuje szerokie kategorie pojęciowe, wyraża się mało precyzyjnie. Ceni zadania otwarte i nowe. Czeka na wielkie olśnienia. Oddaje się kontemplacji i tworzeniu wizji. Bywa albo intuicjonistą kontemplującym rzeczywistość, albo fantastą wizjonerem. Dąży do globalnego zrozumienia. Preferuje badania interdyscyplinarne.

14. Charakterystyki naukowca wg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ I . Logik - analityk – empiryk, obserwator.(konkretność, obiektywność). Skłonność do detalicznego ujmowania pola danych i obiektywnego ich wartościowania. Preferowanie realnych, dostrzegalnych faktów Tworzenie wąskich kategorii pojęciowych Preferowanie logiki dwuwartościowej Sekwencyjna organizacja procesu przetwarzania danych Mała odporność na dostrzegane rozbieżności informacyjne Zewnętrzne poczucie kontroli Tomasz wg Nosala

15. Charakterystyki naukowca wg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ II . Logik – holista - teoretyk (globalność, obiektywność) Abstrakcyjne ujmowanie pola danych, spostrzeganie go jako całości. Poszukiwanie modeli, teorii, uniwersalnych założeń. Tworzy szerokie kategorie pojęciowe (oparte na łączeniu podobieństw). Duża odporność na rozbieżności informacyjne (stosowanie wielowartościowej logiki). Wartościowanie danych oparte na logicznej spójności i trafności. Immanuel wg Nosala

16. Charakterystyki naukowca wg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ III . Doznaniowiec - analityk – praktyk, pragmatyk.(konkretność, subiektywność). Pole danych ujmuje podobnie jak typ pierwszy (detalicznie). Dąży do stworzenia modelu zaspokajającego obiektywne potrzeby społeczne i osobiste pragnienia. Model ten jest podstawą jego bazy informacyjnej. Józef wg Nosala

17. Charakterystyki naukowca wg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ IV . Doznaniowiec – holista – mistyk. Wizjoner. (globalność, subiektywność). Całościowe ujmowanie pola informacji. Zwracanie uwagi na różnorodność. Wartościowanie za pomocą logiki osobistej. Wewnętrzne poczucie kontroli. Symultaniczna organizacja procesu przetwarzania informacji. Dążenie do generalizacji, szerokie kategorie pojęciowe. Nie posługiwanie się zbyt ścisłym językiem. Augustyn wg Nosala

18. Charakterystyki naukowcawg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Badacz I typu okazywał się być indukcjonistą, zwolennikiem prostych kontrolowanych schematów intelektualnych. Posiada bazę danych opartą na szczegółowych spostrzeżeniach a za kryterium prawdy przyjmuję pewność uzyskaną poprzez doświadczenie. Badacz II typu jest dedukcjonistą koncentrującym się na zasadach myślenia teoretycznego. Jego celem jest formalizacja i idealizacja zjawisk. Badacz III typu preferuje wielokrotne eksperymenty służące stworzeniu konstrukcji (teoretycznej) subiektywnie ocenianej jako prawidłowa. Natomiast badacz IV typu jest intuicjonistą kontemplującym rzeczywistość albo fantastą – wizjonerem. Dąży do globalnego zrozumienia. Preferuje badania interdyscyplinarne.

19. Typy umysłu a preferencje w poszukiwaniu informacjiwg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ I Dane poszukiwane: konkretne szczegółowe fakty. Cenione cechy informacji: aktualne, kompletne, użyteczne. Cenione cechy źródła danych: dostępność, przejrzystość, kompletność, aktualność i sprawdzalność. Doznanie (percepcja) + myślenie

20. Typy umysłu a preferencje w poszukiwaniu informacjiwg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ II Dane poszukiwane: niewielka waga detali i praktyczno użytecznych aspektów treści danych. Podstawowymi elementami informacji w ich bazie danych to: modele, aksjomaty, teorie formalne(niekiedy naginanie faktów do modeli). Cenione cechy informacji: precyzja, logiczna spójność i niesprzeczność. Cenione cechy źródła danych: autorytarność, dokładność, obiektywizm- rzadko traktują innych ludzi ze swojego otoczenia jako „źródła informacji”. Intuicja + myślenie

21. Typy umysłu a preferencje w poszukiwaniu informacjiwg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ III Dane poszukiwane: użyteczne, praktyczne (użyteczność tworzonej konstrukcji). Cenione cechy informacji: aktualność, mniej kompletność. Cenione cechy źródła informacji: encyklopedie, podręczniki itd. konkretne dane. Doznanie (percepcja) + uczucie

22. Typy umysłu a preferencje w poszukiwaniu informacjiwg. M. Próchnicka Informacja a umysł, 1991 Typ IV Dane poszukiwane: unikatowe, dotyczące niepowtarzalnych zjawisk. Baza danych: informacje perspektywiczne, prognozy i wizje. Dążenie do globalnego ujęcia rzeczywistości, do stworzenia wizji (filozofii) rzeczywistości (typ II dąży do stworzenia globalnego modelu). Cenione cechy informacji: aktualność i kompletność nie mają większego znaczenia. Cenione cechy źródła informacji: sięganie po niestandardowe źródła, trudno dostępne, zróżnicowane, wielotematyczne. Intuicja + uczucie

23. Charakterystyki naukowca W zależności od typu umysłu badacze przeważnie mają odmienne preferencje metodologiczne. Typ I – prace przyczynkowe Typ II – prace teoretyczne Typ III – prace wdrożeniowe Typ IV – ogólne koncepcje, wizje badawcze, opracowania interdyscyplinarne

24. Podejmowana problematyka badawcza Zgodna z tym co się robi na co dzień – wspólna problematyka w: • projektowaniu, • prowadzeniu badań naukowych – grantów, • dydaktyce Odległa od codziennego doświadczenia • np.. Urbanistyka w dydaktyce i pracy zawodowej + pasja teatralna w pracach badawczych • Projektowanie domków jednorodzinnych w dydaktyce + hale sportowe w problematyce naukowej

25. Zakres wymagań w przewodzie habilitacyjnym • Dorobek naukowy • Publikacje w czasopismach punktowanych najlepiej zagranicznych • Referaty na konferencjach zagranicznych interdyscyplinarnych • Udział w pracach badawczych krajowych, w tym interdyscyplinarnych (brak architektury w zestawie dyscyplin) • Udział w pracach badawczych w programach międzynarodowych • Prace statutowe - BK • Staże naukowe w innych jednostkach naukowych • Dysertacja habilitacyjna • Szerokie ujęcia tematu – podsumowanie i uogólnienie szerszego zakresu problemowego • Istotny wkład do nauki o architekturze lub w architekturze (praktyka) Tylko materiały publikowane za granicą lub w języku angielskim mają szanse wejść do obiegu nauki światowej

26. Doktorat a habilitacja Doktorat – praca badawcza • Opracowanie szczegółowe, przyczynkowe • Wąski zakres tematyczny • Praca o charakterze badawczym rzadko osiągająca poziom czystej nauki • np.. pojedyncze studium przypadku Habilitacja – praca badawcza + czysta nauka • Szerokie ujęcie problematyki • Ukazanie swoich osiągnięć badawczych na szerokim tle • Istotny wkład do nauki – gromadzenie, systematyzowanie wiedzy, uogólnienie • np.. studia przypadków wielokrotne - komparatywne

27. Poziomy pracy naukowej • Wiedza ukryta – tworzona w miejscu pracy (np.. pracowania projektowa: drobne odkrycia, usprawnienia, patenty, wynalazki itp..) • Wiedza dostępna – uzyskiwana na drodze naukowej poprzez: • Prace badawcze(np.. zbieranie danych, przetwarzanie danych – budowanie baz danych, ekspertyzy, opinie) • Tworzenie czystej nauki(gromadzenie i systematyzowanie uogólnianie wiedzy, stawianie nowych pytań badawczych, upowszechnianie wiedzy, tworzenie nowej wiedzy w istniejących dyscyplinach, tworzenie nowych dyscyplin naukowych) • Filozofia – synteza na poziomie naukoznawstwa

28. Standardowe wymagania dotyczące wszelkich opracowań publikacyjnych o charakterze naukowym • Wstęp – wprowadzenie • Przegląd literatury przedmiotu – kanon czyli zestaw pozycji które weszły do obiegu ogólnoświatowego • Odwołanie do istniejących teorii naukowych • Problem badawczy (pytania badawcze) • Metodologia przeprowadzonych badań • Wyniki badań • Wnioski z badań

29. Odwołanie do istniejących teorii oraz przegląd literatury przedmiotu Przykład odwołania się do teorii w artykule: Problematyka projektowania a zwłaszcza programowania funkcjonalno-przestrzennego placówek dla ludzi starszych ma silne powiązania z psychologią środowiskową, (ze szczególnym uwzględnieniem teorii poziomu adaptacji środowiskowej oraz poziomu presji środowiskowej Lawtona i L. Nahemowej, teorii kompetencji środowiskowej, P-E fit czyli Person – Environment fit; dopasowanie osoba – środowisko, a także drabiny potrzeb Maslowa) oraz koncepcjami dostosowania środowiska zamieszkania do potrzeb osób starszych (Housing Enabler), a w projektowaniu architektonicznym odnosi się do idei Design for All i Design out Crime, gradientu prywatności (O.Newman, Hall) koncepcji „wayfinding”, i teorii Lyncha (znaczenie poznawcze środowiska).

30. Literatura dotycząca teorii architektury • Jon Lang [1987]Creating Architectural Theory. The Role of the Behavioral Science in Environmental Design. Van Nostrand Reinhold. New York • Johnson Paul-Alan [1994]: The theory of Architecture. Concepts, Themes, & Practices. Van Nostrand Reinhold. New York. • Halina Dunin-Woyseth [lata 90] – redakcja czasopisma Research Magazine – Oslo University • International Journal of Architectural Research,ArchiJAR – czasopismo internetowe prowadzone przez Aszrafa Salamę [XXI w. ]

31. Co uważa się za teorie w architekturze • Ogólne rozważania teoretyczno-filozoficzne czyli refleksja humanistyczna • Opracowania dotyczące problematyki historycznej • Ogólne prawidła rządzące architekturą, weryfikowalne i potwierdzone naukowo oraz sprawdzające się w praktyce projektowej • Doktryny czyli niezweryfikowane naukowo poglądy autorytetów akademickich lub gwiazd projektowania

32. Jon Lang [1987]Creating Architectural Theory. The Role of the Behavioral Science in Environmental Design Lang rozróżnia teorie normatywne i pozytywne • Teoria pozytywna to wg Langa teoria przetestowana, sprawdzona naukowo. Termin „teoria pozytywna” zakłada, że żadna prawda nie istnieje poza granicami możliwej weryfikacji i falsyfikacji. • Teoria normatywna to zestaw przepisów do działań. Są to w architekturze „zasady projektowania”, „standardy”, „manifesty”, bazujące na pozycji ideologicznej (doktrynalnej) mówiącej jaki powinien być zaprojektowany świat, dobra architektura i krajobraz

33. Badania naukowe i proces projektowaniawg.Building Knowledge in ArchitectureRichard FoquéUniversity Antwerp Press 2010

34. Jon Lang [1987]Creating Architectural Theory. The Role of the Behavioral Science in Environmental Design Teorie ze względu na problematykę dzielą się na: • Substancjalne – odnoszą się do problematyki związanej z funkcjonowaniem środowiska zbudowanego. A więc opisują związki pomiędzy środowiskiem i ludźmi w nim funkcjonującymi • Proceduralne – odnoszą się do zagadnień związanych z warsztatem projektowym

35. Jon Lang [1987]Creating Architectural Theory. The Role of the Behavioral Science in Environmental Design Substancjalna teoria pozytywna czyli sprawdzona naukowo może być podzielona na dwa komponenty tj. • teorię naturalnego środowiska, Celem tej teorii jest opis i wyjaśnienie natury oraz wzajemnych relacji pomiędzy naturą a sztucznym środowiskiem. • teorię środowiska osobowego, ludzkiego (person-environment theory) teoria człowiek-środowisko. Teoria ta opisuje i wyjaśnia w jaki sposób trójwymiarowe sztuczne środowisko pozwala różnym organizmom na ich przebywanie w szczególności w układzie na poziomie molarnym (czyli w skali budynku, otoczenia urbanistycznego) w odniesieniu do istoty ludzkiej. Odnosi się także do relacji człowiek-środowisko oraz człowiek – człowiek wewnątrz środowiska. Celem rozwoju teorii człowiek-środowisko tj. teorii środowiskowego projektowania jest wzmocnienie zrozumienia tego o czym architekci tradycyjnie mówią „architektoniczna forma” i jej użyteczność dla ludzi zarówno na poziomie działań jak i emocji.

36. Jon Lang [1987]Creating Architectural Theory. The Role of the Behavioral Science in Environmental Design Teoria normatywna w projektowaniu również zawiera substancjalne i proceduralne zagadnienia. W kontraście do teorii pozytywnej, teoria normatywna dotyczy różnych postaw które są przyjmowane lub mogą być przyjmowane na temat środowiska zbudowanego albo/i procesu projektowego jakim on powinien być. Dotyczy to punktu widzenia różnych projektantów i różnych szkół projektowania na temat roli projektanta, co to jest dobre środowisko, jak proces projektowy powinien przebiegać itd. Teoria normatywna jest skupiona na obronie postaw różnych projektantów i szkół myślenia. Można tu wyróżnić zawodową postawę projektantów i przez nich praktykowaną.

37. Johnson Paul-Alan [1994]: The theory of Architecture. Concepts, Themes, & Practices. „Teoria architektury może nie być teorią wcale w sensie szerokiej i wszystko ogarniającej generalizacji (uogólnienie) o architekturze”. W tym znaczeniu „architektoniczna teoria nie jest niczym więcej jak „lokalną i regionalną” (Foucalt). Zdaniem Johnsona należy brać pod uwagę 3 teorie naukowe, które funkcjonują w architekturze od wielu lat, a mające bazę behawioralną środowiskową. Są to: • Oscara Newmana – „defensible space” – przestrzeń obronna • Rogera Barkera – „behavioral setting” – zestaw, układ zachowań • teoria znaku – Theory of Sign” w której architektura jest skonstruowana jak język zawierający słowa zaaranżowane zgodnie z zasadami gramatyki przez które znaczenie jest komunikowane Twórcy teorii znaku to: Semiologia – Ferdinand de Saussure i Semiotyka – Charles Peirce. Teorię znaku rozwijał także Umberto Ecco i Preciosi.

38. Powszechnie znane teorie w architekturze • Kevin Lynch (1960) – mapy poznawcze (wyobrażeniowe) – drogi, węzły, punkty orientacyjne, obszary, krawędzie • Osmond 1957 – przestrzenie ucieczkowe • Christopher Alexander – koncepcja syntezy formy 1964, język wzorów 1977 (wyprowadzenie formy z programu, projektowanie jako proces dochodzenia do wiedzy) • Oscar Newman (1972)– defensible space – przestrzeń obronna • Drabina potrzeb Maslowa • Behavioral settings – układ zachowań R. Barkera

39. Teorie z zakresu psychologii i socjologii środowiskowej • Drabina potrzeb Maslowa • Behavioral settings – układ zachowań R. Barkera • Teoria percepcji Gibsona • Teoria dystansu (Sommer, Hall) • Stłoczenie (Altman, Stokols) • Teoria przestrzeni życiowej (Kurt Lewin) • Terytorializm • Teoria stresu środowiskowego (Seyle) • Teoria P-E fit (dopasowanie człowiek - środowisko) • Model presji środowiskowej (Lawton i Nahemova)

40. Idee –potencjalne obszary badawcze • Universal Design(Noth Carolina University– lata 70) • Built for All • Housing Enabler • Design out Crime (Safe in design) • Sustainable development(Ian McHarg „Design with Nature” -60.) • Energooszczędność • Partycypacja użytkowników • Badania jakościowe • Podejście z pozycji neurobiologii • Budowa formy architektonicznej

41. Literatura dotycząca metodologii • Zeisel John [1981].: Inquiry by Design. Tools for Environment-Behaviour Research. Cambridge University Press. Cambridge, New York, Sydney • Yin R.K. [1994]: Case Study Research. SAGE. London, New Dehli • Groat L., Wang D.[2002]: Architectural Research Methods. John Willey & Sons, Inc. • M. de Joong i D.J.M. van der Voordt (ed.) [2005]:Ways to Study and Research. Urban, Architectural and Technical Design. Delft University Press. • Yasser Mahgoub 30/10/2008: Tabela Metody badań architektonicznych str. Internetowa http://www.slideshare.net/ymahgoub/architectural-research-methods-table z 23.05.2010 • Foqué R. [2010] Building Knowledge in Architecture, UPA – University Press Antwerp

42. Typy badań w architekturze wg Yassera Mahgouba • Teoretyczne (np.. optymalizacja projektowa) • Interpretacyjne (historyczne) • Eksperymentalne (techniczne, materiałowe) • Serwejowe (np.. POE) • Symulacyjne (symulacje komputerowe) • Jakościowe (partycypacyjne) • Action research (projekty demonstracyjne interdyscyplinarne, praktyczne)

43. Fazy krytycznego myśleniana podstawie Pat Kipping, Think TV: A Guide to Managing TV in the Home. Nova Scotia Department of Education, 2000, pp. iv-vii. Kroki prowadzące do skrystalizowania problematyki pracy habilitacyjnej • Zdarzenie wyzwalające (ustalenie obszaru zainteresowań na podstawie analiz literaturowych, obserwacji, prowadzonych badań typu poszukiwanie teorii ugruntowanej – badania jakościowe itp..) • Kwalifikacja(tematu na podstawie analiz i przemyśleń – tzw. ociosywanie mgły) • Poszukiwanie (materiałów wyjściowych, metodologii badawczej itp.. ) • Odkrywanie alternatyw (na skutek zebranego doświadczenia badawczego pojawiają się nowe pytania badawcze i inny, nowy sposób interpretacji badanego zagadnienia) • Integracja(scalenie osiągniętej wiedzy, wyciągniecie wniosków z badań)

44. Od czego zacząć • Wstęp – wprowadzenie (na końcu) • Przegląd literatury przedmiotu • Odwołanie do istniejących teorii naukowych • Problem badawczy (pytania badawcze) • Metodologia przeprowadzonych badań • Przeprowadzenie badań • Wyniki badań • Wnioski z badań

45. Ocena wydawnicza • ocena pod względem naukowym, • ocena zakresu tematycznego, • ocena kompozycji pracy (adekwatność podziału książki i wzajemnych proporcji między rozdziałami), • ocena sposobu wyłożenia materiału i jego ujęcie, • ocena poprawności językowej i stylistycznej, • ocenę całkowitej objętości pracy (czy jest zwięzła, czy nie występuje powtórzenie informacji, czy tekst nie jest przeładowany nadmiarem uwag ogólnych, zbyt dużą liczbą mało istotnych szczegółów itp.), • ocena doboru tytułu i podtytułu, • ocena doboru jakościowego ilustracji i tabel, • sformułowanie postulatów i wskazówek dla autora mających na celu ulepszenie opracowania, • oświadczenie, że publikacja odpowiada wymaganiom pracy habilitacyjnej

46. Ocena dorobku naukowego w przewodzie • Ocena dorobku naukowego • publikacje, granty, referaty na konferencjach międzynarodowych, prace naukowo-badawcze, staże naukowe • praca habilitacyjnej • znaczenie podejmowanej problematyki • przydatność naukowa i praktyczna • wkład do wiedzy lub praktyki • Ocena dorobku dydaktycznego • zajęcia dydaktyczne, wykłady, wprowadzenie nowych przedmiotów • prace dyplomowe, warsztaty studenckie, praktyki, obozy naukowe, prowadzenie koła naukowego itp.. • Ocena dorobku zawodowego • projekty, ekspertyzy itp.. • wystawy jeżeli planowana jest kariera typu artystycznego

47. Wymagania oceny parametrycznej • GRANTY(polskie i europejskie) • ARTYKUŁY W CZASOPISMACH NAUKOWYCH – PUNKTOWANYCH • PUBLIKACJE KSIĄŻKOWE/ MONOGRAFIE (polskie i zagraniczne) • AUTORSTWO ROZDZIAŁU W MONOGRAFII (polskiej lub zagranicznej) • ZESZYTY NAUKOWE • WYDAWNICTWA KONFERENCYJNE • REFERATYw j. angielskim wygłoszone przez pracowników Wydziału na konferencjach międzynarodowych • REFERATYw j. polskim wygłoszone przez pracowników wydziału na konferencjach międzynarodowych • INNE OPRACOWANIA NIEPUBLIKOWANE- projekty architektoniczne- projekty planów miejscowych, studiów uwarunkowań, programów urbanistycznych- Inne

48. Wymagania oceny parametrycznej • Redaktorzy naczelni wieloautorskich monografii, podręczników akademickich lub serii wydawniczych będący pracownikami jednostki. • Liczba cytowań publikacji z afiliacją jednostki w ostatnim roku, z którego są dostępne dane • Wydawnictwa własne (Zeszyty naukowe, ksiązki, monografie, podręczniki) • Członkostwo z wyboru w organizacjach naukowych i komitetach redakcyjnych czasopism naukowych o zasięgu światowym • Udział w międzynarodowych programach naukowych • Udział w sieciach naukowych lub konsorcjach naukowo-przemysłowych • Zrealizowane projekty badawcze, projekty celowe, projekty rozwojowe, umowy z innymi podmiotami o udziale wnioskodawcy powyżej 500 tys. zł i poniżej 200 tys. • wykaz przysługujących praw autorskich do utworu będącego wynikiem działalności twórczej o indywidualnym charakterze (w szczególności w zakresie architektury, urbanistyki, wzornictwa przemysłowego oraz sztuki) • Liczba i wykaz wdrożeń udokumentowanych i wykorzystanych poza jednostką wyników badań naukowych i prac rozwojowych prowadzonych w jednostce • Wykaz nagród krajowych i zagranicznych za działalność naukową • Wykaz nagród i wyróżnień za zastosowanie praktyczne wyników prac B+R, • Patenty

49. Podstawowe błędy w pracach naukowych

50. Problematyka • Banalność problematyki(zrobienie albumu realizacji architektonicznych prezentujących zagadnienie – pytanie gdzie problem naukowy?) • Opracowanie typu samokształceniowego (sprawozdanie z tego co czytający literaturę się nauczył – czyli kompilacja informacji bez wniesienia swojego wkładu do nauki) • Oczywistość stwierdzeń wynikających z pracy (np.. Baterie fotowoltaiczne mogą być stosowane na terenie, dachu, na ścianach zewnętrznych i mogą być ruchome – co to wnosi nowego do wiedzy?) • Pisanie nie na tematnp.. szerokie opisywanie historii albo poruszanie tematów obocznych np.. w pracy o współczesnym projektowaniu ścian zewnętrznych szerokie omawianie problematyki namiotów Beduinów itp..