Erros máis comúns (2ª parte)

1. Erros máis comúns (2ª parte)

2. Pregunta 1 Corrixe os erros que atopes na seguinte oración: Para a maioria, polo menos polos que dedícanse a este asunto, é notorio que a situación é bastante mala.

3. Resposta 1 Para amaioría, polo menos para os que se dedican a este asunto, é notorio que a situación é bastante mala. Confusión entre por e para. Colocación do pronomenunha oración subordinada introducida pola partícula que: ANTEPOSTO. Semprese coloca til sobre i ouu tónicos en hiato: maioría.

4. Pregunta 2 Corrixe os erros que atopes na seguinte oración: Tal vez na primeira vista isto non parece tan importante pero éo porque unha lingua non pode sobrevivir sen novos falantes que espallan a voz da unha cultura.

5. Resposta 2 Tal vez a primeira vistaisto non parece tan importante pero éoporque unhalingua non pode sobrevivir sennovosfalantes que espallen a voz dunhacultura. Construciónfixa: a primeira vista. Preposición de + artigo unha: contraen formando dunha. Que + subxuntivo.

6. Pregunta 3 Aíndaque se os chama dialectos a verdade é que se distinguen moito da lingua croata e polos Croatas non é doadoentendelos.

7. Resposta 3 • Aínda que se lles chama dialectos a verdade é que se distinguen moito da lingua croata e para os croatas non é doado entendelos.

8. Pregunta 4 Algunas versions se consideran moi atrasadas e ademáis están asociadas co campo e a poboación no desarrollada.

9. Resposta 4 • Algunhas versiónsconsidéransemoi atrasadas e ademáis están asociadas co campo e a poboaciónnon desenvolvida.

10. Pregunta 5 • Moitos pensan que é mellor comunicarse en lingua estándar porque esta é a forma desexada de falar, a ensinan na escola, a usan os presidentes, periodistas, os famosos...

11. Resposta 5 • Moitos pensan que é mellor comunicarse en lingua estándar porque esta é a forma desexada de falar, ensínana na escola, úsana os presidentes, os xornalistas, os famosos...

12. Pregunta 6 • Parece como se o galego quedou na sombra de castelán e a xente xa non o necesita. A pregunta principal é porqué?

13. Resposta 6 • Parece como se o galego quedaseá sombra do castelán e a xente xa non o necesitase. A pregunta principal é: por que?

14. Pregunta 7 • Tamén, non había televisión en galego e non o ensinaban na escola senón impoñían o castelán.

15. Resposta 7 • Tampoucohabía televisión en galego e non o ensinaban na escola senón que impoñían o castelán.

16. Pregunta 8 • Precisamente debido a variedad das linguas somos especiales e hai que valoralas.

17. Resposta 8 • Precisamente debido á variedade de linguas somos especiais e hai que valoralas.

18. Pregunta 9 • Debido a eso, mundo rural mantivo, en xeral, o uso do galego, pero a cidade, ou sexa en zona urbana, é máis castellanizada.

19. Resposta 9 • Debido a iso, o mundo rural mantivo, en xeral, o uso do galego, pero a cidade, ou sexa as zonas urbanas, está máis castelanizada.

20. Pregunta 10 • Por exemplo podemos imaxinar aguelos que, aínda sabendo e podendo falar non teñen con quen facelo, simple e sinxelamente porque xa ninguén fala a súa lingua ou imaxinamos só que somos ultimos hablantes da súa lingua e que nostra propia lingua muere...

21. Resposta 10 • Por exemplo, podemos imaxinar aguelos que, aínda sabendo e podendo falar non teñen con quen facelo, simple e sinxelamente porque xa ninguén fala a súa lingua ou imaxinar que somos os últimos/derradeirosfalantes da súa lingua e que a nosa propia lingua morre...

22. Pregunta 11 • Pero cada día mais, polo menos que nos saibamos, o galego pouco a pouco ía transformandose nunha lingua que se fala soamente no campo, nunha lingua que non é a lingua que se usa na conversaciones cotiás.

23. Resposta 11 • Pero cada día máis, polo menos que nós saibamos, o galego pouco a pouco vaitransformándose nunha lingua que se fala soamente no campo, nunha lingua que non é a lingua que se usa nas conversas cotiás.

24. Pregunta 12 • Que un país teña unha lingua propia, outorgalle certa importancia, diferéncialle dos demais e ensancha o seu poder cultural.

25. Resposta 12 • Que un país teña unha lingua propia, outórgalle certa importancia, diferénciao dos demais e amplía / aumenta/ incrementa o seu poder cultural.