Zarządzanie kapitałem obrotowym

1. Zarządzanie kapitałem obrotowym

2. Utrzymanie płynności finansowej w przedsiębiorstwie w dużym stopniu zdeterminowane jest poziomem i strukturą kapitału obrotowego, traktowanego jako kapitał pracujący.

3. Wielkość kapitału pracującego może być wyznaczana dwoma sposobami: • podejście kapitałowe: • kapitał pracujący = kapitał stały – majątek trwały • podejście majątkowe: • kapitał pracujący = aktywa bieżące – zobowiązania bieżące

4. Strategie zarządzania kapitałem obrotowym: • strategia konserwatywna • strategia agresywna (dynamiczna) • strategia umiarkowana

9. Zarządzanie kapitałem obrotowym obejmuje: • zarządzanie środkami pieniężnymi • zarządzanie należnościami i zobowiązaniami • zarządzanie zapasami

10. Model Baumola • Założenia: • pewność co do przepływów gotówki • środki najpierw wpływają a dopiero potem wypływają, • nie ma minimalnego, wymaganego poziomu gotówki

11. Stan gotówki 600 300 tygodnie 2 3 4

12. Model Baumola • KUM – koszt utraconych możliwości, jest równy iloczynowi średniej ilości gotówki (G/2) oraz różnicy rocznej stopy zwrotu z wybranych instrumentów finansowych i rocznej stopy procentowej na rachunku bankowym. KUM = G/2 * (rif – rb)

13. Model Baumola • KBG – koszty wynikające z braku gotówki KBG = ZSP*JKT/G

14. Model Baumola • OK – ogólny koszt gotówki OK = KUM + KBG

15. Wady modelu Baumola • w praktyce wydatki netto nigdy nie rozkładają się równomiernie (chociażby z powodu płatności czynszów, rachunków telefonicznych czy wynagrodzeń, które są w większej części wypłacane na koniec miesiąca), • rentowność instrumentów finansowych jest zmienna, • prowizja od transakcji jest zmienna w zależności od wielkości transakcji (często zresztą prowizja podlega negocjacji), • oprocentowanie rachunku bieżącego może się zmieniać w czasie.

16. Zarządzanie należnościami • określenie warunków sprzedaży kredytowej • dokonanie klasyfikacji kredytobiorców • ocena zasadności zmian polityki kredytowej • sprecyzowanie polityki „ściągania” należności

17. Kredyt kupiecki • Warunki kredytu kupieckiego • Okres spłaty • Forma spłaty • Dyskonto w cenie (upusty) • Roczny (nominalny) koszt kredytu kupieckiego • U/(100-U) x 360/(N-d) • U – upust cenowy w % • N – dopuszczalny okres zapłaty w dniach • d – okres upustu cenowego w dniach • kary za regulowanie należności z opóźnieniem

18. 3. Ocena zasadności zmian polityki kredytowej • krok – oszacowanie przyrostu cash flow następujące w wyniku zwiększenia sprzedaży (przyrost marży sprzedaży), • krok – oszacowanie przyrostu kosztów związanych z obsługą należności oraz strat z tytułu wzrostu wielkości niespłaconych należności • krok – oszacowanie wielkości środków zainwestowanych w należnościach

19. FN = v N FN – wielkość środków finansowych zainwestowanych przez podmiot w należności v – stosunek kosztów do wielkości sprzedaży v = WKZ = koszty / sprzedaż WMS = marża sprzedaży / sprzedaż = sprzedaż - koszty / sprzedaż => WKZ+WMS = 1 N – wzrost poziomu należności (dzienna sprzedaż x rotacja należności w dniach – po zmianie polityki kredytowania kontrahentów i przed)

20. krok – wyliczenie stopy zwrotu od środków zaangażowanych w należności • krok – uwzględnienie podatku dochodowego w oszacowaniu stopy zwrotu • oczekiwana stopa zwrotu po opodatkowaniu = • oczekiwana stopa zwrotu przed opodatkowaniem x (1 – stopa opodatkowania)

21. krok – decyzja – porównanie założonej oczekiwanej stopy zwrotu z wyliczoną

22. Zarządzanie zapasami Celem zarządzania zapasami jest optymalizacja stanu zapasów przez zbilansowanie korzyści związanych z utrzymywaniem zapasów z kosztami ich utrzymywania.

23. Koszty ogólne zapasów = koszty utrzymania + koszty zamówień koszty utrzymania zapasów = średnia wielkość zapasu w jednostkach roku (A) x roczny koszt utrzymania jednostki zapasu (C) koszty zamówień = ilość zamówień w roku (ZAM) x koszt związany ze złożeniem jednego zamówienia i jego realizacją

24. Optymalna partia dostawy minimalizuje wielkość ogólnych kosztów zapasów. OPD =