T: Zjawisko fotoelektryczne

1. T: Zjawisko fotoelektryczne Einstein odkrył korpuskularne własności światła – poprzez zjawisko fotoelektryczne. Światło monochromatyczne pada przez okienko kwarcowe O na katodę K i wybija z niej elektrony, które lecą do anody A.

2. Im większa jest liczba elektronów przelatujących w jednostce czasu od K do A, tym wyższe I w obwodzie. • Elektrony docierają do anody w obwodzie nawet wtedy, gdy jest ona spolaryzowana ujemnie – dla tej polaryzacji anody w obwodzie płynie określony prąd. • Elektrony przestają docierać do anody dopiero wtedy, gdy napięcie hamujące osiągnie pewną wartość progową U0.

3. W przypadku odwrotnej polaryzacji elektrod, do anody docierają te elektrony, których energia kinetyczna jest większa niż praca pokonania ujemnego napięcia miedzy katodą a anodą. • Dla napięcia progowego: lub U0 nie zależy od natężenia światła o określonej częstotliwości – czyli maksymalna energia elektronów nie zależy od natężenia padającego światła. I nasycenia – ustabilizowane maksymalne natężenia prądu na wykresie.

4. Wartość natężenia prądu nasycenia jest tym większa, im większe jest natężenie światła padającego. Doświadczalnie – dla danego materiału katody i określonej częstotliwości padającego na nią światła natężenie prądu nasycenia jest wprost proporcjonalne do natężenia światła. Czyli liczba elektronów wybijanych z katody jest wprost proporcjonalna do natężenia światła padającego.

5. Każda prosta odpowiada innemu materiałowi katody. • Każdemu materiałowi katody odpowiada określona częstotliwość graniczna światła n0(lub f0), poniżej której elektrony nie są w ogóle z katody wybijane i zjawisko fotoelektryczne nie zachodzi. • Zatem do wyjaśnienia zjawiska fotoelektrycznego potrzebne jest twierdzenie, że: Światło pomimo że jest falą elektromagnetyczną to jest także strumieniem fotonów o energii: • Równanie Einsteina dla efektu fotoelektrycznego:

6. W efekcie fotoelektrycznym pojawia się pojęcie dualizmu falowo-korpuskularnego.