Sposoby motywowania ucznia do obecności w szkole

1. Sposoby motywowania ucznia do obecności w szkole

2. Szkolna strategia wzmacniania wysokiej frekwencji(zapisy dokumentacji szkolnej; ogólnoszkolne, zaplanowane sposoby wzmacniania wysokiej frekwencji) • Wszyscy nauczyciele znają i konsekwentnie stosują zasady rozliczania frekwencji uczniów • Szkoła ma opracowany system nagradzania wysokiej frekwencji, oraz dyscyplinowania uczniów wagarujących • Szkoła ma opracowany i stosowany konsekwentnie przez wszystkich nauczycieli sposób kontaktowania się z rodzicami uczniów nieobecnych • i z niską frekwencją • Szkoła współpracuje ściśle z samorządem uczniowskim w zakresie wzmacniania wysokiej frekwencji • „+” punkt za 100% frekwencji

3. Szkolna strategia wzmacniania wysokiej frekwencji (zapisy dokumentacji szkolnej; ogólnoszkolne, zaplanowane sposoby wzmacniania wysokiej frekwencji) • Nagradzanie: wycieczka za 100% frekwencji lub książka • List pochwalny • Dziennik elektroniczny – stały kontakt z rodzicami poprzez wiadomości dla rodziców • Telefon do rodziców • Systematyczne informowanie o frekwencji • Ostrzeżenia dla osób z niską frekwencją • Brak możliwości samodzielnego usprawiedliwiania • Informowanie pracodawców

4. Zasady organizacji pracy szkoły i sposoby zapewniania opieki i bezpieczeństwa(np. sposoby monitorowania miejsc „wrażliwych”; sposoby zapewniania bezpieczeństwa w szkole; rytm pracy szkoły) • Monitoring • Dyżury nauczycieli • System jednozmianowy – uczniowie nie kończą późno • Współpraca z policją i strażą miejską • Organizacja zajęć profilaktycznych • Portier przy wejściu • Możliwość wejścia przez „jedne drzwi” (ucieczki uczniów od razu widoczne) • Librus – lepsza komunikacja z rodzicami • Współpraca z pedagogiem i psychologiem • Zamykanie drzwi • Zebrania i współpraca z rodzicami

5. Motywujące do obecności w szkole metody nauczania (przykłady) • Praca projektowa, wymagająca obecności całej grupy • Realizacja zadań w postaci próbnej matury lub egzamin zawodowy • Uczestnictwo w turniejach zespołowych • Ocenianie pracy na lekcji • Rozwiązywanie zadań egzaminacyjnych • Techniki multimedialne • Metody aktywizujące • Praca z różnorodnymi, ciekawymi, nowoczesnymi metodami dydaktycznymi • Stosowanie metody projektów

6. Motywujące do obecności w szkole zajęcia wychowawcze (przykłady) • Ciekawe, inspirujące lekcje wychowawcze i nie tylko • Zajęcia integracyjne, budujące więzi między uczniami • Zajęcia tematyczne np. patriotyczne, dotyczące zdrowego odżywiania • Wspólne przygotowanie projektów i imprez szkolnych • Dodatkowe zajęcia rozwijające indywidualne zainteresowania, grupy taneczne, muzyczne, koła filmowe • Ping pong na korytarzu

7. Sposoby pozyskiwania rodziców do współpracy przy utrzymywaniu wysokiej frekwencji. • zachęcanie do korzystania z dziennika elektronicznego • pogadanka na zebraniu dot. skutków nieobecności ucznia w szkole (zaległości do nadrobienia, w niektórych przypadkach potrzebna pomoc przy nadrobieniu zaległości w językach obcych • informowanie rodziców poprzez upomnienia uczniów i nagany za frekwencję

8. Sposoby pozyskiwania środowisk lokalnych do współpracy przy utrzymywaniu wysokiej frekwencji(np. forma współpracy z pracodawcami; kontakt z sąsiadami szkoły). • Informowanie pracodawców o frekwencji w szkole • Organizowanie ciekawych imprez , akademii • Współpraca z policją i strażą miejską • Kontakt poprzez dziennik Librus z pracodawcami • Kontrola podczas praktyk • Nagrody fundowane przez pracodawców za frekwencję • Stypendia starosty dla najlepszych • Nagrody książkowe dla najlepszych • Wycieczki dla najlepszych • Kontakt poprzez dziennik Librus z rodzicami

9. Sposoby przekonywania uczniów, że obecność w szkole jest pożądana i korzystna. Uświadomienie uczniom, że: Nieobecność na lekcji = duże trudności w samodzielnym opanowaniu opuszczonego materiału Strata czasu i wysiłku na nadrobienie materiału, który to czas można by wykorzystać np. na rozrywkę. Dezintegracja z grupą klasową Obniżenie ocen z przedmiotu i z zachowania Wysoka frekwencja = nagrody na koniec roku Zagrożenie niesklasyfikowaniem z przedmiotu

10. Monity, czyli zdania, powiedzenia, które warto kierować do uczniów, aby motywować ich do obecności w szkole (cytaty). • Kto jest, ten decyduje - kogo nie ma niech żałuje! • Nieobecni – sami tracą • Nieobecni nie maja głosu! • „Jasiu” jak nam ciebie brakowało wczoraj na zajęciach • Dzień bez ciebie to dzień stracony. Kontekst • Pamiętajcie! Powyżej 50% nieobecności będzie NKL. Kontekst • Nie lękajcie się • „Czego Jaś się nie nauczy za młodu, tego Jan nie …” • Jacek! Nie gwiazdorz! W szkole dostaniesz snikersa!!! • Nieważne, że nie chcesz chodzić, ważne ze musisz!!! Kontekst

11. Sposoby włączania uczniów w życie szkoły – sposoby budowania emocjonalnej relacji. • Zachęcanie do udziału w konkursach, zawodach sportowych i imprezach organizowanych przez szkołę, odpowiednie nagradzanie • Organizowanie kółek zainteresowań, rozwijanie pasji uczniów • Zachęcanie do samodzielnych inicjatyw i ich promowanie • Angażowanie uczniów w podejmowanie decyzji dotyczących życia szkoły • Współpraca z samorządem szkolnym • Działalność samorządu szkolnego • Wymiany

12. Sposoby integrowania uczniów danej klasy – sposoby budowania dobrej atmosfery. • Wycieczki integracyjne • Imprezy okolicznościowe • Pomoc koleżeńska • Organizowanie happeningów • Wigilia szkolna • Dyskoteki szkolne • Rajdy – obozy przetrwania • Udział klasy w akcjach społecznych • Praca w parach i grupach

13. Specyficzne rady umożliwiające efektywne oddziaływania profilaktyczne wg R. Blumma(1999) można zebrać w następujące wskazówki: • zbuduj silne, emocjonalne relacje młodzież - dorośli, • przedstaw jasną i dobrze określoną filozofię na temat dorastania oraz określ do czego dana młodzież dąży i co chce osiągnąć, • buduj podstawowe działania (interwencje) na gruncie teorii rozwoju młodzieży, badając nieustannie (ewaluacja) co na nich działa a co na nich nie działa, • określ co jest podstawową siłą i motywacją działań danej grupy, poznaj ich nawet gdy to będzie najbardziej przeszkadzająca i trudna młodzież, buduj z nimi wspólnie tą siłę, • rozpoznaj zasoby jakimi dysponują, także ludzkie, poznaj gdzie i z kim działają, rekrutuj ich do wspólnej pracy,

14. aktywizuj młodych ludzi w działania planowania i opieki wykraczające poza obszar diagnozowanego problemu i interwencji interwencją, • dostarcz umiejętności życiowych wykraczających poza ograniczanie zgłaszanych problemów. • upowszechnianie praw i obowiązków, zasad przez Samorząd Uczniowski • kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze stresem • zapoznanie uczniów z technikami uczenia się • rodzice wyjeżdżający do pracy za granicę powinni zostawić wychowawcy klasy pisemną informację o opiekunach dziecka (podczas ich nieobecności), (z nr telefonu) • angażowanie uczniów, szczególnie zagrożonych powstaniem wagarów, w sprawy szkoły poprzez udział w przedsięwzięciach – wypracowanie odpowiedzialności za sprawy szkolne i rozwijanie więzi ze szkołą • Zajęcia: radzenie sobie z presją grupy rówieśniczej, sztuka odmawiania – także środków odurzających; wypracowanie z uczniami nawyków rezygnacji z wagarów • pomoc uczniom klas I w adaptacji do nowych warunków środowiskowych szkoły średniej • integrowanie uczniów na poziomie klasy i szkoły • zapobieganie rytualnym wycieczkom, np. „Pierwszy dzień wiosny”, organizowanie alternatywnych obchodów święta wiosny • ankieta - mająca na celu zbadanie przyczyn opuszczania zajęć lekcyjnych, wiedzy na temat skutków takich • Silnie zindywidualizowana relacja • Trening umiejętności społecznych dla uczniów • włączenie relacji i wsparcia rówieśniczego do interwencji

15. WYBRANE METODY PRACY SŁUŻĄCE UCZENIU SIĘ UCZNIA:Wprowadzamy różne formy pracy w grupie (różnicujemy skład grup uczniowskich pracujących wspólnie, aby poszerzać zakres doświadczeń i integrować). • metoda ABC ( np. prosimy o zapisanie pozytywnych i lub negatywnych aspektów danego zagadnienia /procesu/wydarzenia z użyciem określeń na kolejne litery alfabetu, potem odczytujemy - możemy wprowadzić elementy rywalizacji – dobra metoda na zainteresowanie tematem lub powtórzenie) • metoda 5 z 25 (podajemy listę 25 cech danego zjawiska lub 25 czynników istotnych dla zagadnienia; każdy uczeń ma w czasie 3 minut wybrać „swoje” 5 określeń i zapisać na karteczce, następnie tworzymy grupy, które mają przedyskutować swoje wybory i wspólnie wybrać 5 cech/czynników)

16. metoda 66 ( tworzymy 6-osobowe grupy, które mają przez 6 minut wspólnie rozmawiać na zadany temat/problem; po upływie 6 minut jeden z uczniów – oddelegowany lub poproszony przez nauczyciela prezentuje stanowisko grupy/odpowiada na pytanie - dobra metoda na powtarzanie lub wstęp do dyskusji) • przystanki/sztafeta (przygotowujemy karty z pytaniami/zagadnieniami do uzupełnienia – tworzymy tyle grup ile kart, potem prosimy o wypełnianie kart i przesyłanie do kolejnej grupy, tak, aby każda grupa popracowała z każdym zagadnieniem; wypełnione karty referują na forum liderzy grup –metoda przygotowująca do dyskusji, zbierająca wiedzę)

17. kapelusze de Bono: • Kapelusz biały — FAKTY • Zbadane, wiadome liczby, dane. Co wiemy? Zestaw neutralnych informacji. Sta­ramy się o obiektywizm, bezstronność. • Zachowujemy się jak chłodny, opanowany naukowiec. • Kapelusz czerwony — EMOCJE • Odczucia, wątpliwości, oceny. Co odczuwamy w związku z daną postacią, jej po­stawą, z tak postawionym problemem? Czy to nam się podoba, czy nie? Co budzi niepokój? Możemy nie podawać logicznego wytłumaczenia faktów. • Kapelusz czarny — PESYMIZM • Wady, niedociągnięcia, braki, niekonsekwencje, negatywne skutki. Krytyka. Wi­dzenie sprawy w czarnych barwach. • Kapelusz żółty — OPTYMIZM • Zalety, korzyści. Koncentrujemy się na pozytywnych cechach. Optymistyczne wi­dzenie spraw, niemal przez różowe okulary. Pełny • entuzjazm i szukanie pozytyw­nych aspektów sprawy, postawy. • Kapelusz zielony — MOŻLIWOŚCI • Alternatywne, lepsze rozwiązania. Możemy wysuwać różnorodne sugestie. Co można by zrobić, zmienić? Jak udoskonalić? • Możemy posłużyć się „prowokacją", wypuszczać „balony próbne" w rodzaju: co by było, gdyby... • Kapelusz niebieski — ANALIZA PROCESU • Wnioski, konkluzje, synteza. Oglądanie przebiegu procesu myślowego „z góry", przyjęcie roli arbitra, obserwatora. Który kolor przeważa? Czy wypowiedziano stano­wiska wszystkich kolorów? Jakim kolorem należałoby się jeszcze zająć?

18. dyskusje, w tym z użyciem analizy SWOT, „drzewka decyzyjnego”  • oferujemy uczniom klasy/klas przygotowanie projektu przedmiotowego lub lepiej międzyprzedmiotowego (aktywność w grupie, konieczność przygotowania różnych materiałów z różnych źródeł np. Powstanie Kościuszkowskie w mojej miejscowości (np. artykuł, fotografie, szlak turystyczny, projekt promocji.)  • stosujemy pracę w parach także w celu rozładowana napięcia uczniów i doświadczenia sytuacji uczenia kogoś (np. nauczyciel głośno stawia kolejne pytania, uczniowie mają sobie (cicho) wzajemnie w odpowiadać; potem nauczyciel może sprawdzić wiedzę prosząc wybranego ucznia lub zapytać czy potrzebne są wyjaśnienia – metoda do wykorzystania np. w czasie lekcji z nowymi treściami; jako przerywnik.

19. INNE DZIAŁANIA SPRZYJAJĄCE UCZENIU SIĘ • Burza mózgów. Grupa w sposób otwarty zastanawia się nad określonym problemem i zapisuje różne rozwiązania, nie oceniając, czy są one realne • Budowanie ducha klasy: Komentarze nauczyciela, wspomagające tworzeniu się u uczniów poczucia godności, zaangażowania, samodzielności, świadomej, poszukującej postawy wobec życia oraz sprzyjające integracji z grupą. • Co wiem, co chcę wiedzieć i co umiem, czyli „wcu". Przed rozpoczęciem lekcji nauczyciel prosi uczniów o zanotowanie, co już wiedzą na dany temat i czego są ciekawi. • Czym się różnią?Uczniowie wyszukują cechy, odróżniające od siebie wskazane elementy. • Czytanie w parach. Uczniowie w parach, na zmianę głośno czytają zadany tekst. • Dobrze, że..., ale następnym razem... Uczniowie analizują swoje postępowanie i zapisują, co, ich zdaniem, wypadło dobrze, a co następnym razem mogliby zrobić inaczej. • Krok po kroku - ćwiczenie pod kierunkiem nauczyciela. Uczniowie ćwiczą określoną umiejętność pod kierunkiem nauczyciela, nabierając stopniowo coraz większej wprawy. • Najlepsze rozwiązanie - debata. Pary uczniów przygotowują argumenty „za" lub „przeciw", w związku z kontrowersyjnym tematem. Następnie „za" i „przeciw" łączą się w czwórki, aby wyjaśnić swoje stanowisko i uzgodnić najlepsze rozwiązanie zalecane przez całą czwórkę. • Najważniejsza jest nauka. Wyjaśnienie, że celem lekcji jest nauka, a nie zdobywanie ocen oraz zachęcenie uczniów do postępowania zgodne z tą zasadą. • Nauczanie warstwami - spiralny układ materiału. Powracanie odczasu do czasu do określonych tematów, aby wiedza utrwalała się stopniowo, a ryzyko utraty zainteresowania uczniów było jak najmniejsze.

20. Powtarzanie chórem. Uczniowie powtarzają razem informacje, często w odpowiedzi na podnoszone przez nauczyciela karty lub zadawane pytania. • Praca domowa z możliwością wyboru. Praca domowa dająca uczniom możliwość wyboru • Pytanie - wszyscy piszą. Każdy uczeń pisze odpowiedź na pytanie, a następnie nauczyciel pyta jednego ucznia lub sam podaje prawidłową odpowiedź. • Zadanie na dobry początek. Praca, którą uczniowie mają się zająć natychmiast po wejściu do klasy. • Zapytaj kolegę. Nauczyciel poleca uczniom, którzy sobie nie radzą, żeby poprosili kolegę lub koleżankę o pomoc. • Zaryzykuj. Przypominanie uczniom, że uczenie się często wiąże się z ryzykiem i zachęcanie ich, aby je podejmowali podczas lekcji. • Zasada „tylko raz". Nauczyciel ogłasza, że wszystko będzie wyjaśniał tylko jeden raz i jeśli uczniowie potrzebują pomocy, będą musieli skorzystać z własnej inteligencji, żeby znaleźć sposób, jak sobie poradzić. • Zdania podsumowujące. Zdania, które uczniowie piszą po zastanowieniu się nad lekcją lub niedawnym doświadczeniem, zaczynające się od zwrotów: Dowiedziałem się, że...; Zaczynam się zastanawiać...; Zdziwiłam się, że...

21. Zestawienia pojęć. Wywieszone w klasie zestawienie ważnych pojęć, przeglądane co jakiś czas w celu lepszego zrozumienia tych zagadnień. • stosowanie ankiet aktywizujących - pytania na karcie/tablicy/wypowiedziane otwierające na samodzielne refleksje tematyczne, następnie np. omówienie w grupie odpowiedzi bez obowiązku ujawniania osobistych (metoda np. na początek lektury; tematu, który ma także odniesienia do życia codziennego a np. należy do wiedzy ścisłej) • przekazywanie indywidualnych kart pracy z zadaniami • stosowanie ciekawych instrukcji do zadań np. realizowanych w grupie uczniów • wprowadzanie do realizacji treści przedmiotowych metafor/analogii (słownych/graficznych) • tworzenie np. kart oceny wypowiedzi/tekstu np. prezentacji/mowy/reportażu – szczegółowa tabelka wymagań do danej formy. W miarę możliwości przećwiczenie samooceny uczniowskiej i oceny koleżeńskiej. • przygotowywanie zagadnień do dłuższych lektur/trudniejszych działów i przekazywanie przed ich umówieniem– ukierunkowanie pracy ucznia. Można proponować pisemne odpowiedzi lub traktować je jako wskazówki do sprawdzianu. • w marę możliwości czasowych, najlepiej w czasie obozów naukowych organizować większe symulacje procesów/wprowadzać elementy parateatralne.