Celem badania było uzyskanie informacji dotyczących :

1. Celem badania było uzyskanie informacji dotyczących: • skali zjawiska zwanego „eurosieroctwem” w szkołach i placówkach województwa zachodniopomorskiego w roku szkolnym 2010/2011 • problemów edukacyjnych i wychowawczych dzieci i młodzieży w kontekście skutków migracji zawodowej rodziców; • działań podejmowanych przez szkoły w tym zakresie.

2. Informacje na temat zjawiska zwanego „eurosieroctwem” otrzymano z: 452 szkół, w tym 271 szkół podstawowych.

3. W badanych szkołach dominującym typem migracji jest migracja sezonowa, której czas trwania nie przekracza 2 miesięcy – obejmuje ona największą liczbę uczniów. Typ migracji (uwzględniający czas jej trwania) oraz liczbę uczniów, których dany typ dotyczy.

4. Dzieci rodziców migrujących w celach zarobkowych stanowią 9,04%wszystkich uczniów w badanych szkołach województwa zachodniopomorskiego. W przypadku wyjazdu za granicę obojga rodziców zjawisko „eurosieroctwa” dotyczy 753 uczniów, co stanowi 7,20% wszystkich uczących się w badanych szkołach. W odniesieniu do szkół podstawowych odsetek ten jest nieco niższy - wynosi 5,09% (dotyczy 285 dzieci).

5. Podczas nieobecności obojga rodziców opiekę nad dziećmi najczęściej sprawowali dziadkowie, rzadziej dalsza rodzina (ciocia, wujek) i starsze – pełnoletnie rodzeństwo. W pojedynczych przypadkach osobą opiekującą się dzieckiem była sąsiadka, przyjaciółka matki, bądź też pozostające w kraju dzieci to osoby pełnoletnie.

6. Zdaniem dyrektorów badanych szkół opiekunowie większościuczniów to osoby wydolne wychowawczo.

7. Do najczęściej występujących problemów wychowawczych i trudności związanych z dziećmi rodziców wyjeżdżających w celach zarobkowych za granicę dyrektorzy badanych szkół zaliczają: • utrudniony kontakt z rodzicami/opiekunami (nieuregulowana sytuacja prawna); • obniżenie motywacji do nauki; • gorsze wyniki w nauce; • nieusprawiedliwione nieobecności; wagary; • apatia; • poczucie osamotnienia dziecka, tęsknota; • konflikty z rówieśnikami; • zachowania agresywne (w tym autoagresja); • brak zaufania do dorosłych.

8. Aby zminimalizować skutki migracji rodziców i ww. problemy szkoły organizują różnorodne formy pomocy. Najczęściej podejmowane działania to: • nasilenie kontaktów z osobami, pod opieką których dziecko pozostało w kraju; • wzmożona kontrola frekwencji ucznia i jego wyników w nauce; • prowadzenie obserwacji zachowań uczniów, których rodzice wyjechali za granicę; • udzielanie wsparcia uczniom i opiekunom poprzez indywidualne rozmowy (np. z wychowawcą, pedagogiem szkoły); • zachęcanie uczniów do angażowania się w życie klasy i szkoły oraz do udziału w zajęciach pozalekcyjnych (wyrównawczych, świetlicowych, • udzielanie uczniom pomocy w nauce, np. w odrabianiu lekcji, organizowanie pomocy koleżeńskiej; • korzystanie z pomocy instytucji (poradnia psychologiczno-pedagogiczna, MOPS, PCPR, OPS, Specjalistyczna Poradnia Terapeutyczna); • pedagogizacja rodziców (nt. ujemnych skutków migracji); • udzielanie pomocy materialnej ze środków własnych szkoły; • przeprowadzanie wywiadów środowiskowych; • rozmowy wychowawcy z klasą.