240 likes | 382 Views
Neo -darwinizm społeczny jako groźna alternatywa trwałego rozwoju światowej społeczności. Lesław Michnowski Wieloletni (1993-2011) członek Komitetu Prognoz “Polska 2000 Plus” przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk www.kte.psl.pl leslaw.michnowski@gmail.com.
E N D
Neo-darwinizm społeczny jako groźna alternatywa trwałego rozwoju światowej społeczności
LesławMichnowskiWieloletni (1993-2011) członek Komitetu Prognoz “Polska 2000 Plus” przy Prezydium Polskiej Akademii Naukwww.kte.psl.plleslaw.michnowski@gmail.com
Neo-darwinizm społeczny:fizyczne eliminowanie w miejsce wymuszania pracy Nie „wyzysk” lecz „odrzucanie” (Franciszek)
Od Raportu „Granice wzrostu” (1972) nowa socjaldarwinistyczna- odmienna od imperialistycznej - strategia geopolityczna – sprzeczna z „trójfilarową” wizją sustainable development (SD)/trwałego rozwoju
Współczesna globalna WALKA konkurencyjna nie jest docelowo ukierunkowana na ZWIĘKSZANIE stopnia PODPORZĄDKOWANIA społecznościom silniejszym społeczności słabszych.Obecnie jej GŁÓWNYM CELEM jest NEO-SOCJALDARWINISTYCZNE ELIMINOWANIE KONKURENTÓW do deficytowych zasobów naturalnych, w tym ZAWŁASZCZANIE posiadanych przez nie ich ŹRÓDEŁ. A także ograniczanie degradacji środowiska przyrodniczego.Jan Paweł II, Holokaust ekologiczny, Sycylia’93.
Automatyzacja, przeludnienie, wyczerpywanie zasobów naturalnych, degradacja środowiska przyrodniczego, w tym klimatu -jako błędne przesłanki neo-darwinizmu społecznego
Raport Pentagonu …, 2014Thesedevelopmentscouldunderminealreadyfragilegovernmentsthatareunable to respondeffectivelyor challenge currentlystablegovernments as well as increasingcompetitionand tensionbetweencountriesvying for limitedresourcess.http://www.acq.osd.mil/ie/download/CCARprint.pdf
Wysoka zmiennośćuwarunkowań życia Człowieka jako szczególna cecha współczesności
Rozwój: ta część procesu życia, w trakcie której zwiększeniu ulega: - trwałość podlegającej rozwojowi społeczności, oraz - jakość życia stanowiących ją podmiotów.
Inercja jako istotne ograniczenie działań adaptacyjnychw sytuacji wysokiej zmienności
Moralna destrukcja(form życia niezgodnych z nowymi jego uwarunkowaniami) – nieuchronny skutek zmian w uwarunkowaniach życia – jako główny czynnik globalnego kryzysu
Antycypatywność, w tym rezerwotwórczośćniezbędne dla życia wStanie Zmian i Ryzyka (SZiR), w tym rozwojowego przekraczania kolejnych granic wzrostu światowej społeczności.
Zdolność eliminowania negatywnych następstw moralnej destrukcji to podstawowy warunek trwałego rozwoju
Podstawowe uwarunkowania trwałego rozwoju;1. trwała przewaga konstrukcji nad destrukcją;2. rozpoznawanie i rozwojowe przekraczanie kolejnych granic wzrostu.
Patologiczny wzrost gospodarczy spowodował, iż środowisko przyrodnicze utraciło zdolność samoodtwarzania się w postać zgodną z potrzebami życia Człowieka, a także iż szybciej następuje wyczerpywania źródeł zasobów naturalnych, w tym paliw, aniżeli zapewniany jest dostęp do ich źródeł alternatywnych.
Kryzys globalny jako skutek patologicznego przekroczenia dwu granic wzrostu:1. inercyjnej, oraz2. środowiskowej.
W SZiRkonieczność przemiany aksjologicznej:od socjal-darwinistycznego egoizmu do ekohumanizmu, jako podstawowego warunku rozwojowego przekraczania kolejnych granic wzrostu ŚS.
EKOHUMANIZM:partnerskiewspółdziałanie dla dobra wspólnego/win-win – wszystkich ludzi (bogatych i biednych, społeczności wysokorozwiniętych i w rozwoju opóźnionych), ich następców oraz środowiska przyrodniczego – POWSZECHNIE WSPOMAGANE nauką i wysoką techniką oraz KULTURĄ INFORMACYJNĄ.==================================Apel Warszawski - O ekorozwójhttp://www.kte.psl.pl/apelw.htm
Wspomagana monitoringiem dynamicznym inwigilacja interwencyjna (Kotarbiński) jako podstawa polityki trwałego rozwoju
Podstawowe wizyjne cechy stymulujących trwały rozwój stosunków społecznych:1. ekohumanistyczna aksjologia;2. powszechne kształtowanie mądrości;3. dostępność i uspołecznienie wiedzy SD, zwłaszcza o kompleksowych skutkach ludzkich działań;4. ekospołecznie sprawiedliwe stosunki podziału;5. deflacyjne stymulowania podaży i ekospołecznie użytecznej aktywnosci twórczej;6. nadmiarowy rozwój elastycznej automatyzacji;7. ekohumanistyczna integracja Europy.