E N D
1. Allerjik Inflamasyonda Eozinofiller nemli midir? Do.Dr.A.Zafer ALISKANER
4. Birinci gn
5. Birinci gn
6. Sonu
7. Ehrlich P. Ueber die specifschen granulationen des Blutes. Arch Anat Physiol LPZ 1879;3:571. 17 Ocak 1879
Berlin Physiological Society
1889: Astim
1891: Ankilostomiazis
1892: Prurigo, psriazis, pemfigus
1893: Maligniteler
1898: Trisinozis
8. Eozinofiller ve Astim Filley WV, Holley KE, Kephart GM, Gleich GJ.
Identification by immunofuorescence of eosinophil granule major basic protein in lung tissues of patients with bronchial asthma.
Lancet 1982;2:1116.
Frigas E, Gleich GJ.
The eosinophil and the pathophysiology of asthma.
J Allergy Clin Immunol 1986;77:527537.
9. Eozinofillerin EFFEKTR fonksiyonlari
10. Astim tedavisinde YENI stratejiler
18. Eozinofiller nemli hcrelerdir
19. zellikle 2004 yili ve sonrasi alismalar, astim ve allerjik hastaliklarda eozinofillerin rolleri ile yeniden ilgilenmeye baslamistir.
22. Birok hcre tipi, mediatr ve reseptrn kompleks iletisimi...
23. Birok hcre tipi, mediatr ve reseptrn kompleks iletisimi...
24. Byle kompleks bir olayda Bir hcre, mediatr ya da reseptrn NEMINI ne belirler?
25. Allerjik inflamasyonda Klinisyen ya da arastirmaci iin NEMLI olan nedir?
26. Inflamasyonu kontrol altina almak !
27. Inflamasyonu kontrol altina almak iin Eozinofilleri hedefleyen yaklasimlar yeterli midir?
28. Gncel tedavilerin hedefi sadece eozinofiller midir ?
KS ler etkilerini sadece eozinofiller zerinden mi gereklestirir? Ya da ;
29. Inflamasyonun kontrol konusunda nemli bir problem ...
32. Allerjik inflamasyonun kontrolnde hedef eozinofiller mi olmalidir?
33. Yoksa eozinofil aktivasyonu ncesi basamaklarin kontrol altina alinmasi mi?
34. Allerjik inflamasyonu NLEMEK ya da
Tm bulgulariyla KONTROL ALTINA ALMAK mmkn m?
35. Allerjik inflamasyonu NLEYEN ya da
Tm bulgulariyla KONTROL ALTINA ALABILEN bir hcre,
NEMLI hcre (?)...
36. Hangi HCRE ?
ya da
Hangi MEDIATR ?
ya da
Hangi RESEPTR ?
37. Allerjik inflamasyonun baslatilmasi ve kontrol multifaktriyeldir: Hcreler
Membran reseptrleri
Mediatrler
Hedef doku zellikleri
Genetik zellikler
38. Bir hcre ve bir hastalik arasindaki nedensel iliski kurabilmek... Multifaktriyel ve birok hcrenin rol oynadigi allerjik inflamasyonda, bir hcre tipinin nemli oldugunu kanitlayabilmek olduka zordur.
40. Modifiye KOCH VARSAYIMLARI Hastalik (+) deneklerde, sorgulanan hcrenin sayisi saglikli kontrollere gre fazladir.
Sorgulanan hcre, saglikli deneklere verildiginde hastalik bulgulari ortaya ikar.
Hastalik (+) deneklerden, sorgulanan hcrelerin uzaklastirilmasi ile, hastalik bulgulari ortadan kalkar.
41. Modifiye KOCH VARSAYIMLARI Hastalik (+) deneklerde, sorgulanan hcrenin sayisi saglikli kontrollere gre fazladir.
Sorgulanan hcre, saglikli deneklere verildiginde hastalik bulgulari ortaya ikar.
Hastalik (+) deneklerden, sorgulanan hcrelerin uzaklastirilmasi ile, hastalik bulgulari ortadan kalkar.
42. Modifiye KOCH VARSAYIMLARI Hastalik (+) deneklerde, sorgulanan hcrenin sayisi saglikli kontrollere gre fazladir.
Sorgulanan hcre, saglikli deneklere verildiginde hastalik bulgulari ortaya ikar.
Hastalik (+) deneklerden, sorgulanan hcrelerin uzaklastirilmasi ile, hastalik bulgulari ortadan kalkar.
43. Bu varsayimlarin hepsini dogrulayan bir hcre NEMLI bir hcredir...
46. Allerjik havayolu inflamasyonunda dendritik hcre sayisi artmistir:
47. Hava yolu mukozasi
BAL sivisi ve
Mediastinal lenf nodlarinda
48. Naive fareye, antijenle karsilasmis (antigen-pulsed) DH verilirse astim bulgulari ortaya ikar:
49. OVA-pulsed mDH verildikten sonra OVA inhalasyonu;
OVA ya sensitizasyon
Belirgin Th2 cevabi
Eozinofilik hava yolu inflamasyonu
Goblet hcre hiperplazisi
Hava yolu hiperreaktivitesi
50. Hatta; OVA inhalasyonu yapilmasa bile, sadece tekrarlayan OVA-pulsed DH enjeksiyonlari eozinofilik hava yolu inflamasyonuna neden olabilmektedir.
Intrensek astim patogenezi?
51. Dendritik hcreleri elimine edilmis sensitize farede allerjen inhalasyonu astim bulgularina neden olmaz:
52. OVA ile sensitize edildikten sonra, DH leri elimine edilen farede;
OVA inhalasyonu astim bulgularina neden olmaz.
Th2 effektr sitokin dzeyleri dser.
53. CD11c-difteri toksin reseptr transjenik fare modelinde ise
SELEKTIF olarak hava yolu DH lerinin elimine edilmesi
HAVA YOLLARINDAKI EOZINOFILLERIN
GOBLET HCRE HIPERPLAZISININ
HAVA YOLU HIPERREAKTIVITESININ
TAMAMEN ortadan kalkmasina neden olmaktadir.
54. Ayni modelde eozinofiller ?
55. Eozinofillerin Modifiye Koch varsayimlarininTAMAMINI karsilamadigi gsterilmistir.
56. Fare modeli ile elde edilen sonular insana adapte edilebilir mi?
57. Koch varsayimlarini insan zerinde uygulamak ise etik olarak mmkn degildir...
58. huSCID fare modeli:humanized severe combined immunodeficiency mouse SCID mutasyonu olan farelere transfer edilen insan hcreleri rejeksiyona ugramaz.
Bu sayede insan hcrelerinin fonksiyonlarini in-vivo olarak alismak mmkn olur.
Allerjik inflamasyon modelinde; akar allerjisi olan insanlardan alinan MN hcreler ya da kltre moDH ler huSCID farelere verilir.
59. huSCID fare modeli:humanized severe combined immunodeficiency mouse SCID mutasyonu olan farelere transfer edilen insan hcreleri rejeksiyona ugramaz.
Bu sayede insan hcrelerinin fonksiyonlarini in-vivo olarak alismak mmkn olur.
Allerjik inflamasyon modeli: Akar allerjisi olan insanlardan alinan MN hcreler ya da kltre moDH ler huSCID farelere verilerek...
60. huSCID fare modelindeModifiye Koch varsayimi - 1 Akar allerjisi olan insandan alinan periferik kan MN hcreleri, SCID fareye transfer edilince;
Hava yollarinda inflamasyon
Ve bu inflamatuvar alanda insan DH infiltrasyonu
61. huSCID fare modelindeModifiye Koch varsayimi - 2 SCID fareye, akar allerjisi olan insandan T lenfositler transfer edilir ve Der p 1-pulsed DHler intratrakeal olarak verilirse;
Insan Th2 hcre sayisi ?
Hava yollarindaki inflamasyon alani ?
Insan IgE sekresyonu ?
62. Bu olayin DH lerin lenf nodlarina migrasyonu ile gereklestigi CCR7 ligant blokaji ile gsterilmistir.
63. huSCID fare modelindeModifiye Koch varsayimi - 3 Insan DH lerini in-vivo olarak (farede) ortadan kaldirmak bugn iin teknik olarak mmkn degildir.
KS lerin allerjik inflamasyondaki etkinligi, DH zerine olan etkilerine de baglidir...
64. huSCID fare modelindeModifiye Koch varsayimi - 3 Kortikosteroidler hava yollarinda DH lerin
Hem sayisini,
Hem de fonksiyonlarini azaltmaktadir.
65. Dendritik hcrelerin allerjik inflamasyondaki yeri eozinofillerin ok zerindedir.
66. IL-4
IL-5
IL-9
IL-13
GM-CSF
67. IL-4
IL-5
IL-9
IL-13
GM-CSF
68. IL-4
IL-5
IL-9
IL-13
GM-CSF
70. Naive T lenfositlerin Th2 ynnde POLARIZASYONU iin ANTIJEN SUNAN HCREye gerek vardir.
71. Dendritik hcre allerjenle karsilasan ilk hcredir; primer ve sekonder immn yanitlarin akibetini belirler.
72. An integrated overview of DC and CD4 T cell migration during primary and secondary immune responses.
Antigen is taken up by DCs across the mucosal impermeable barrier. Mucosal DCs continuously migrate from the lungs to the mediastinal lymph nodes (MLNs), at the same time undergoing functional maturation to stimulate naive T cells.
In the presence of inflammation, this process is amplified, enhancing the likelihood that pathogenic substances will be presented to recirculating naive T cells or central memory Tcm cells. At the same time, DC maturation will be fully induced.
Allergens can induce maturation of DCs in the absence of inflammation through the epithelial release of GM-CSF.
When mature DCs arrive in the MLN, they select specific T cells from the polyclonal repertoire of cells that migrates through the high endothelial venules (HEVs) and T cell area. Within 4 days, this will lead to clonal expansion of antigen-specific T cells, with some cells undergoing eight cell divisions within this time.
When a T cell has acquired a certain threshold number of divisions (>34 divisions), it will downregulate expression of CD69 and leave the MLN, to become either a Tcm cell or an effector T cell.
This is where migration pathways separate, and consequently the anatomical requirements for reactivation diverge.
The Tcm cells will extravasate in other nondraining nodes and spleen, and will eventually accumulate in the spleen over time. Reactivation of these cells will therefore only occur in central lymphoid organs.
By contrast, effector T cells will extravasate in peripheral sites of inflammation, including the lung when the original inflammation is still present. In contrast to naive T cells that are excluded from lung tissues, these effector T cells can be stimulated by local airway DCs to exert their effector function.
An integrated overview of DC and CD4 T cell migration during primary and secondary immune responses.
Antigen is taken up by DCs across the mucosal impermeable barrier. Mucosal DCs continuously migrate from the lungs to the mediastinal lymph nodes (MLNs), at the same time undergoing functional maturation to stimulate naive T cells.
In the presence of inflammation, this process is amplified, enhancing the likelihood that pathogenic substances will be presented to recirculating naive T cells or central memory Tcm cells. At the same time, DC maturation will be fully induced.
Allergens can induce maturation of DCs in the absence of inflammation through the epithelial release of GM-CSF.
When mature DCs arrive in the MLN, they select specific T cells from the polyclonal repertoire of cells that migrates through the high endothelial venules (HEVs) and T cell area. Within 4 days, this will lead to clonal expansion of antigen-specific T cells, with some cells undergoing eight cell divisions within this time.
When a T cell has acquired a certain threshold number of divisions (>34 divisions), it will downregulate expression of CD69 and leave the MLN, to become either a Tcm cell or an effector T cell.
This is where migration pathways separate, and consequently the anatomical requirements for reactivation diverge.
The Tcm cells will extravasate in other nondraining nodes and spleen, and will eventually accumulate in the spleen over time. Reactivation of these cells will therefore only occur in central lymphoid organs.
By contrast, effector T cells will extravasate in peripheral sites of inflammation, including the lung when the original inflammation is still present. In contrast to naive T cells that are excluded from lung tissues, these effector T cells can be stimulated by local airway DCs to exert their effector function.
73. Allerjik inflamasyonda diger antijen sunabilen hcreler ? B lenfositler
Makrofajlar
Epitelial hcreler
Eozinofiller
74. Eozinofiller MHC klas II ve ko-stimulatuvar moleklleri eksprese edebilirler.
75. Eozinofiller DH ler gibi mediastinal lenf nodlarina (antijen sunumu iin) migrasyon yapabilirler.
76. Eozinofiller Duyarli farelere eozinofillerin verilmesi Th2 cevaplari amplifiye eder.
77. ANCAK: Eozinofiller Th2 cevaplari baslatamazlar. OVA inhalasyonu sonrasi, akcigerlerden alinan eozinofillerin, naive OVA-spesifik TCR-transjenik T lenfositler iin ASH rolleri olmadigi in-vitro ve in-vivo olarak gsterilmistir.
79. Dendritik hcrelerin allerjik inflamasyonda tek rol sensitizasyon degildir...
80. Sekonder immn cevaplarda DH ler DH antijenin resting memory T ve/veya effektr Th2 hcrelerine sunumu iin gereklidir.
81. CD11c-difteri toksin reseptr transjenik fare modeli: OVA-sensitize farede, hava yolu DHleri selektif olarak elimine edilirse, OVA inhalasyonu astim bulgularina neden olmamaktadir.
Eozinofilik hava yolu inflamasyonu
Goblet hcre hiperplazisi
Brons hiperrreaktivitesi (Metakolin)
83. Allerjik inflamasyonun reglasyonu... T reglatr hcreler
natural Treg
CD4+ T hcrelerin %5-10u
IL-10, TGFb, CTLA-4
adaptive T reg
IL-10 (!)
85. DH ve T Reglatr hcreler
86. DH ler adaptif Treg hcre gelisimini indkler
88. Antijene primer immn yanit...
Naive T lenfositlerin Th2 polarizasyonu...
Th2 hcrelerin aktivasyon ve klonal ekspansiyonu...
Allerjik inflamasyonunun reglasyonu...
89. Eozinofiller ise sadece nemli EFFEKTR hcrelerdir