Zagrożenia wypadkowe w przemyśle metalowym na podstawie wypadków przy pracy w latach 2007 – 2010

1. Zagrożenia wypadkowe w przemyśle metalowym na podstawie wypadków przy pracy w latach 2007 – 2010

2. Dane na podstawie, których opracowano część statystyczną poniższej prezentacji pochodzą z ankiety wypadkowej przygotowanej przez Krajową Sekcję Hutniczą. Badaniem objęto zakłady hutnicze i wybrane odlewnie metali, które łącznie zatrudniały 20850 pracowników

9. Co to jest ryzyko zawodowe? RYZYKO ZAGROŻENIE CZŁOWIEK ZAGROŻENIE CZŁOWIEK WYPADEK

10. 9 zasad nadzorowania ryzyka zawodowego • unikanie ryzyka • ocena ryzyka, którego nie można uniknąć • zapobieganie ryzyku u źródła • dostosowanie pracy do człowieka • stosowanie nowych rozwiązań technicznych • zastępowanie środków niebezpiecznych bezpiecznymi • prowadzenie spójnej i całościowej polityki zapobiegania • priorytet środków ochrony zbiorowej nad środkami ochrony indywidualnej • instruowanie pracowników

11. Promieniowanie podczerwone -dominujący czynnik niebezpieczny powszechnie występujący na wielu gorących stanowiskach pracy, często jako procesów technologicznych, między innymi w hutnictwie i przemyśle metalowym. Promieniowanie nadfioletowe - działanie promieniowania nadfioletowego wiąże się z coraz częstszym stosowaniem palników plazmowych i elektrycznych łuków spawalniczych.

12. analizowanie oceny ryzyka zawodowego z uwzględnieniem identyfikacji wszystkich zagrożeń, w tym związanych z kontaktem z ciekłym metalem i występującym promieniowaniem cieplnym oraz zastosowanych środków korygujących i zapobiegawczych w charakterze środków ochrony indywidualnej i zespołowej

13. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 27 maja 2010 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z ekspozycją na promieniowanie optyczne Określa minimalne wymagania: wyznaczania poziomu ekspozycji,   oceny ryzyka zawodowego,   unikania lub ograniczania ryzyka zawodowego,   informowania i szkolenia pracowników 

14. Pracodawca identyfikuje źródła promieniowania, które mogą stwarzać zagrożenie w miejscu pracy, a następnie ustala poziom promieniowania na podstawie:  1) pomiarów odpowiednich parametrów promieniowania wykonanych na stanowisku pracy lub  2) danych od producenta urządzenia, zawierających wyniki pomiarów emitowanych poziomów promieniowania, lub  3) obliczeń odpowiednich parametrów promieniowania występujących na stanowisku pracy,.  2. Pracodawca wyznacza poziom ekspozycji, uwzględniając wszystkie czynności związane z eksploatacją źródła promieniowania w miejscu pracy w zakresie: obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym. 

15. Program działań organizacyjno-technicznych: 1) wprowadzanie procesów lub metod pracy ograniczających ryzyko zawodowe związane z promieniowaniem optycznym;  2) dobór urządzeń, przeznaczonych do wykonywania określonej pracy, o możliwie najniższej emisji promieniowania optycznego;  3) ograniczanie emisji promieniowania optycznego środkami technicznymi, w tym przez stosowanie, w przypadkach koniecznych, urządzeń ochronnych i innych środków ochrony zbiorowej (blokad, obudów, osłon, ekranów itp.);  4) konserwowanie urządzeń będących źródłem emisji promieniowania optycznego i ich wyposażenia, stosowanych urządzeń ochronnych i środków ochrony zbiorowej oraz miejsc i stanowisk pracy;  5) projektowaniu miejsc pracy i rozmieszczaniu stanowisk pracy w sposób umożliwiający izolowanie od źródeł promieniowania oraz ograniczający jednoczesną ekspozycję na promieniowanie optyczne emitowane przez wiele źródeł promieniowania;  6) ograniczaniu czasu trwania i poziomu ekspozycji;  7) zapewnieniu prawidłowo dobranych środków ochrony indywidualnej;  8) przestrzeganiu instrukcji producentów sprzętu, w szczególności w zakresie bezpiecznej obsługi, zapobiegającej powstawaniu szkodliwych emisji promieniowania optycznego lub nadmiernych poziomów ekspozycji. 

16. Odporność odzieży na każdy rodzaj czynnika określona jest za pomocą kodu literowego: B - (odporność na ciepło konwekcyjne, C - odporność na promieniowanie cieplne, D - odporność na duże rozpryski płynnych metali: aluminium, E – żelazo, i podawana jest w klasach. Wyższa klasa oznacza wyższy poziom ochronny wyrobu.

19. Ochrony oczu i twarzy można podzielić na: • okulary ochronne, filtry chroniące przed podczerwienią – numer • katalogowy 4 (od 1,2 do 10); • - osłony twarzy montowane na nagłowiu samonośnym lub na hełmie ochronnym; • siatkowe osłony twarzy – minimalna ilość oczek 15/cm2, • „G” – ochrona przed promieniowaniem cieplnym; • - kaptury hutnicze; • - gogle spawalnicze; • - tarcze i przyłbice spawalnicze.

25. Dziękują za uwagę.