Download
1 / 23
230 likes | 461 Views
Metoda integracji sensorycznej. Opracowała; Anna Szczerba. …. Metoda integracji sensorycznej jest jedną z najnowszych kompleksowych metod terapeutycznych stosowanych w Polsce w odniesieniu do dzieci z opóźnieniem w rozwoju psychoruchowym i trudnościami w nauce szkolnej.
E N D
Metoda integracji sensorycznej Opracowała; Anna Szczerba
… Metoda integracji sensorycznej jest jedną z najnowszych kompleksowych metod terapeutycznych stosowanych w Polsce w odniesieniu do dzieci z opóźnieniem w rozwoju psychoruchowym i trudnościami w nauce szkolnej. Integracja sensoryczna jest procesem, podczas którego następuje organizacja wrażeń zmysłowych dostarczanych do naszego organizmu tak, aby mogły być wykorzystane w celowym działaniu.
… Metoda integracji sensorycznej dzięki zastosowaniu wiedzy z zakresu fizjologii, neurologii i psychologii jest skuteczną formą terapii w szeroko rozumianych opóźnieniach rozwoju psychoruchowego. Kierowana jest przede wszystkim do dzieci z: • zaburzeniami w rozwoju komunikacji w zakresie mowy biernej i czynnej; • zespołem Downa i innymi zespołami uwarunkowanymi genetycznie; • autyzmem wczesnodziecięcym; • mózgowym porażeniem dziecięcym; • obniżonym poziomem rozwoju intelektualnego.
… • Dziecko samodzielnie nie zdoła w pełni wyrównać deficytów. • Terapia pozwoli na szybszą poprawę funkcjonowania w tych zakresach, które były do tej pory dla niego trudne. • Terapia SI ma wpływ na osiąganie kroków milowych w rozwoju. • Sukcesy, które dziecko będzie osiągać tam, gdzie do tej pory ponosiło porażkę, wpłyną na podwyższenie jego samooceny.
RODZICU!!! Jeżeli zauważyłeś u swojego dziecka kilka z poniżej wymienionych objawów, zgłoś się na badanie procesów integracji sensorycznej: • Nadmierny niepokój, drażliwość, impulsywność; • Nadruchliwość i problemy z koncentracją uwagi; • Kłopoty z koordynacją ruchową i równowagą; • Niewłaściwy wzorzec postawy i chodu; • Niewłaściwe napięcie mięśniowe; • Zła tolerancja wrażeń dotykowych; • Trudności z samodzielnym żuciem, połykaniem; • Zaburzenia rozwoju językowego i zdolności komunikacyjnych; • Brak umiejętności w naśladowaniu ruchów; • Lęk przed oderwaniem nóg od podłoża; • Często chodzi na palcach; • Nabycie nowych umiejętności wymaga od dziecka wielu prób i powtórzeń
Im starsze dziecko (zwłaszcza po 9 r. ż.), tym mniejsza ilość objawów stanowi wskazanie do diagnozy.
Na czym polega terapia procesów integracji sensorycznej? Podczas terapii odbywa się stymulacja ośrodkowego układu nerwowego. Dziecko nie uczy się wykonywania konkretnych czynności, lecz poprzez nowe wzorce ruchowe powoduje się właściwe przetwarzanie informacji sensorycznych. Zajęcia prowadzone są w sali wyposażonej w urządzenia do stymulacji systemów: przedsionkowego, proprioceptywnego, dotykowego, oraz w pomoce do usprawniania układów: słuchowego, wzrokowego i węchowego. Odpowiednio dobrane ćwiczenia wpływają na zmianę zachowania w sferze motorycznej i emocjonalnej, poprawie funkcji językowych i poznawczych, a przede wszystkim pojawia się lepsza efektywność uczenia się.
PRZYKŁADOWE ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE BAZOWE SYSTEMY ZMYSŁOWE:
Ćwiczenie Nr 1 Dziecko leży na brzuchu na platformie. Terapeuta rzuca piłkę, dziecko unosi głowę, ręce, barki i łapie piłkę (antygrawitacyjny wyprost). Ćwiczenie integruje przetrwałe odruchy, wzmacnia napięcie mięśni, doskonali motorykę dużą, obustronną koordynację ruchową, usprawnia system przedsionkowy
Ćwiczenie Nr 2 Dziecko leży na brzuchu na beczce. Terapeuta, trzymając dziecko za stopy przetacza je do przodu i do tyłu. Dziecko próbuje zbudować wieżę z klocków o różnej fakturze ścianek. Ćwiczenie stymuluje układ przedsionkowy, wzmacnia napięcie mięśniowe, usprawnia układ dotykowy, praksję, koordynację wzrokowo- ruchową.
Ćwiczenie Nr 3 Dziecko leży w beczce. Ruchem turlania przemierza wyznaczoną trasę. Na jej początku zabiera klocki o różnej fakturze i sprężystości, a na końcu wrzuca je do miski. Ćwiczenie stymuluje układ przedsionkowy, usprawnia dużą i małą motorykę, koordynację wzrokowo- ruchową, równowagę oraz układ dotykowy.
Ćwiczenie Nr 4 Dziecko, skacząc na batucie próbuje wrzucać woreczki do kosza zawieszonego na ścianie raz prawą, raz lewą ręką. Ćwiczenie stymuluje układ przedsionkowy i proprioceptywny, fiksację wzrokową, koordynację wzrokowo- ruchową, kształtuje strony ciała.
Ćwiczenie Nr 5 Dziecko siedzi na belce. Przypina spinacze do sznura, raz prawą, raz lewą ręką, przekraczając linię środka ciała. Ćwiczenie usprawnia układ przedsionkowy, małą motorykę, praksję, równowagę, różnicowanie lewo-prawo, przekraczanie linii środkowej ciała.
Ćwiczenie Nr 6 Dziecko siedzi na deskorolce. Odpychając się rękami podjeżdża do misek wypełnionych grochem i fasolą, wyszukuje ukrytych klocków i zawozi na początek trasy. Ćwiczenie wzmacnia napięcie mięśniowe, integruje przetrwałe odruchy, ćwiczy dużą motorykę, ruchy naprzemienne, kształtuje świadomość przestrzeni, usprawnia czucie różnicujące.
Ćwiczenie Nr 7 Dziecko siedzi na helikopterze. Raz prawą, raz lewą ręką bierze z miski orzech, szyszkę lub kamyk i wrzuca do drugiej miski. Ćwiczenie usprawnia układ przedsionkowy, dotykowy, dużą i małą motorykę, wzmacnia napięcie mięśniowe, kształtuje strony ciała.
